trolley

Τόσες μέρες δεν είχα αξιωθεί να πατήξω ένα play... κακώς... πολύ κακώς. Μπράβο και από ´μένα.

Λαμπρή ιδέα. Εγώ θα βάλω το παρακάτω: "Να σου πω... αν τελειώσανε, τότε να παραγγείλουμε, όμως αποκλείεται ο Γιώργος να γυρίσει χωρίς ένα τουλάχιστον τηλεφώνημα... στο τέλος της ημέρας μπορούσε και η Κλαίρη να μην πάει, αλλά τι περιμένεις από τη κόρη του δωσίλογου;"

Οπότε, όλοι μονιάσαμε..... μένει να τοποθετηθούν οι "Πραγματικότητα" για τα νέα δεδομένα. ?

Στους γονείς μου αναφέρεσαι; Δεν έμειναν φτωχοί υπάλληλοι, ανέθρεψαν εμένα.

Κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο, διάφοροι αγράμματοι ενστερνίζονται την ταυτότητα του θρησκευόμενου για να αποκτήσει "κύρος" η αμορφωσιά τους. Δεν υπάρχει προκατάληψη. Εγώ μεγάλωσα σε φτωχότατη οικογένεια ανθρώπων που δεν είχαν καλά-καλά τελειώσει το Δημοτικό σχολείο. Όμως, είχαν ενσυναίσθηση των περιορισμών που θα τους συνόδευαν σε όλη τη ζωή τους εξ' αιτίας αυτού του γεγονότος, ούτε επιχείρησαν να πολιτευτούν, ούτε τον έξυπνο έκαναν, και σε καμία (μα καμία) περίπτωση δεν κορόϊδευαν (με οποιονδήποτε τρόπο) την επιστημονική μέθοδο. Το "σπυριάρης" που χρησιμοποίησες (το ξέρω διότι ήμουν τέτοιος), ήταν μομφή ενάντια στην ιδέα ότι κάποιος στρώνει τον κώλο του κάτω και διαβάζει, ενώ άλλοι χερικώνανε ενζενύ και παίζανε "μπουκάλα" στα πάρτυ. Κοινώς τους λέγανε "μαλάκες". Ίσως δεν το ξέρεις (άλλωστε είσαι νέος), γι' αυτό στο εξηγώ.

Ο αγράμματος αγρότης; Όπως λέμε "ο κουφός αποτιμητής των Κουαρτέτων Εγχόρδων του Μπετόβεν"; Επίσης, που τους είδες του σπυριάρηδες; Απηχείς την παλιά αντίληψη των ασπρόμαυρων ελληνικών ταινιών ότι τις ωραιότερες γκόμενες τις είχανε οι οικοδόμοι στον Πειραιά; (για να είμαι ειλικρινής, απάντησα με επτά παραγράφους, αλλά τις περιόρισα στις από πάνω γραμμές)

Ένθεοι, είμαστε όλοι μας, με την έννοια ότι αν υπάρχει Θεός, τότε είναι αδύνατο να μην είμαστε τμήμα Του, και να μην είναι τμήμα μας. (Αν δεν υπάρχει, klein). Οπότε, ναι, έτσι είναι όπως το γράφεις. Εγώ, που δεν είμαι φανατικός όμως, βλέπω (εδώ μέσα) πολύ βρισίδι ενάντια στην επιστημονική μέθοδο, όχι το αντίθετο. Δεν είναι ζήτημα αλληλο-αναιρούμενων πεποιθήσεων, είναι η διαφορά ανάμεσα στη Δημοκρατία και τον.... άντε μη πω τώρα....

"Πιστεύω στην επιστήμη", σημαίνει "αποδέχομαι την επιστημονική μέθοδο ως πρωτεύον εργαλείο για την περαιτέρω διερεύνηση ζητημάτων που απασχολούν την ανθρωπότητα". Επίσης σημαίνει ότι παραδέχομαι πως (στην συντριπτική τους πλειοψηφία) τα προϊόντα του παραπάνω σκεπτικού έχουν συμβάλλει επί το θετικότερο στην καθημερινότητα των ανθρώπων γύρω μου, και τη δική μου. Επίσης σημαίνει ότι αποδέχομαι ότι το παρακάτω, ισχύει: Και επειδή ισχύει, το μόνο που μπορούν να κάνουν οι απανταχού θρησκευόμενοι, είναι να βρίζουν την επιστημονική μέθοδο, διότι κάθε στιγμή τους ξεμπροστιάζει γι' αυτό που είναι.

Έχεις την πεποίθηση ότι σου απευθυνόμουν; Έχεις την εντύπωση ότι χρειάζεται η συναίνεσή σου για να καταγγέλονται αυτά που γράφεις ως ανοησίες; Επίσης, φυσικά δε σε τάγκαρα, το φόρουμ σε ειδοποίησε, επειδή έτσι έκρινε (είπαμε, τεχνητή νοημοσύνη, αλλά δεν έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα).

Είπε ο άνθρωπος που αναρρωτιέται αν έχουμε δει τους γαλαξίες να απομακρύνονται με κυάλια. Σηκώνεις πολύ πλάκα, αλλά ποιος ευκαιρεί;

Ερώτηση: τον παπά γιατί δεν τον βάζεις σε εισαγωγικά;

Πραγματικότητα: "Δεν γουστάρουμε Ξυδάκη. Ακούμε μόνο εμάς, και πάλι όχι όμως".

Να, μία φωτογραφία των "Πραγματικότητα" από διαλείματα στο στούντιο, ενώ ηχογραφούν το άλμπουμ "1000 Μαλάκες Δεν Θα Μας Λένε Τι Να Κάνουμε".

ΟΙ "πραγματικότητα" είναι ένα σύνολο που παίζει βρετανικά μπλουζ, της ίδιας εποχής με τους Who. Που στο καλό τους θυμήθηκες; Ναι, αυτό είναι. Άσε που αμφισβητούν τις επιστολές του Γιέσους.

Οι περισσότεροι άνθρωποι (κάντε μία απλή δημοσκόπηση γύρω σας) δεν έχουν καμία επίγνωση της θνητότητάς τους. Πάντα αυτοί που είχαν ήταν ελάχιστη μειοψηφία, αλλά ειδικά τα τελευταία 50-80 χρόνια υπάρχει μία ολόκληρη κουλτούρα που πασχίζει να τους κάνει να το ξεχάσουν με εκπληκτική επιτυχία (λούμπεν έκφραση του συγκεκριμένου δόγματος = "ότι φάμε, ότι πιούμε,..." κλπ). Στην περίπτωση των ζώων, δεν ξέρουμε πραγματικά, αν και υπάρχουν σημαντικά παραδείγματα πλασμάτων που πεθαίνουν με ιεροτελεστικό, προγραμματισμένο τρόπο (τα φίδια, οι ελέφαντες κλπ), οπότε κάτι πρέπει να υπάρχει σε αυτές τις περιπτώσεις, τουλάχιστον. Και ναι, υπάρχουν τα βιντεοσκοπημένα στην εποχή μας στιγμιότυπα από θηλαστικά σε σφαγεία (γουρούνια, κυρίως όμως αγελάδες και κατσίκες) όπου δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι το ον έχει πλήρη επίγνωση του ότι πλησιάζει κάποιος αφύσικος θάνατος.

Κάποιος Γάλλος (αριστερός, αναρχικός, δε θυμάμαι πια) έλεγε ότι το να πιστεύεις ότι ο Πρόεδρος κάνει κουμάντο στις ΗΠΑ, είναι σα να πιστεύεις ότι ο Μίκυ Μάους κάνει κουμάντο στη Ντίσνευλαντ.

Νομίζω ότι προσπάθησε να απευθυνθεί στο κοινό, συμφιλιώνοντας την όποια φιλέρευνη διάθεση του ακροατηρίου του με την επιστημονική μέθοδο. Αλλιώς, η φιλέρευνη διάθεση (των περισσότερων, ακόμη και σήμερα) επενδύεται σε φήμες, δοξασίες, θρησκεία, σατανάδες, παπαδαριό και πολλά παρόμοια. Καλό έκανε δηλαδή ο άνθρωπος, δεν έβλαψε κανένανε. Τώρα, ότι πασπάλισε λίγο με ζάχαρη, ε, και η μαμά μας έριχνε ζάχαρη στο αυγό, μπας και το μασουλήσουμε. Σε σχέση με τους διάφορους που υπόσχονται παρθένες στον άλλο κόσμο, πάλι τίμιος ήτανε.

Μα, δεν σε αντιμετωπίζω σα να έχεις πετριά.

Οι επιπτώσεις της επαφής ενός πολιτισμού με έναν πιο προηγμένο πολιτισμό, είναι ένα ενδιαφέρον θέμα. Σύγχρονοι Ινδοί φιλόσοφοι, αμφισβητούν εμφατικά το αν έκαναν ή δεν έκαναν καλό οι Βρεττανοί την περίοδο που η Ινδία ήταν αποικία, αλλά περιέργως πως, η Ινδία σήμερα είναι ένα μεγάλο φολκλόρ αποχωρητήριο. Έχουμε κάποιο λόγο (εκτός από το "Χορεύοντας Με Τους Λύκους") να πιστεύουμε ότι θα είχε γίνει κάτι άλλο στην Άγρια Δύση; Δεν είμαι βέβαιος. Μέχρι τότε:

Τα τελείωσες μόνος σου; Ο υπόλοιπος πλανήτης το γνωρίζει;

Ε, και τι χαίρεσαι; Λάθος έκαμες. :) :) :) :)

Ήξερα κάποτε ένα μοντέλο πολύ γλωσσικό αλλά είχε δικαιώματα. Και νοημοσύνη είχε (αφού με παράτησε).

Corrected;

Επ' αυτού, θα φροντίσει ο πάροχος της υπηρεσίας δια της οποίας απέκτησες πρόσβαση σε AI. Εκτός αν σκοπεύεις να τρέχεις κάποιο datacenter στην πιλοτή.

Χωρίς να θέλω να ενοχληθεί κάποιος, νομίζω ότι όλη η συζήτηση περί καινούργιας και παλιάς μουσικής, καλυτερότητας της μίας ή της άλλης, εργαλείων και μεθόδων που έφτιαχναν την μία ή την άλλη, είναι εντελώς διανοουμενίστικο ζήτημα. Είμαι βέβαιος πως όλοι έχουμε σκέψεις για όλα αυτά, καλύτερα είναι να ανοιχτεί άλλο thread του στυλ "Παλιά / Καινούργια Μουσική", όχι να καταχωνιαστούν όλα σε ένα νήμα για ένα προϊόν της Μπάχραντούα.