trolley

Πω.... έχεις και το Atom Heart Mother βλέπω... τι τυχεράκιας.....

Έχω ένα Model 24 και ένα Model 12, δεν χρειάζονται όλα αυτά που μου γράφεις. ΟΚ, ηχογραφούσε στο Tascam, τόσο το καλύτερο, αν ήταν καλό για τον Vangelis, τότε πόσο μάλλον είναι καλό για ΄μένα. Επιμένω ότι δεν προκύπτει από πουθενά, αλλά ξέρω ότι δε θα βγει άκρη. Για το άλλο θέμα, επίσης δεν προκύπτει από πουθενά ότι το μη-κυκλοφορημένο υλικό είναι καλύτερο (ή έστω κοντά) στο κυκλοφορημένο, και ΑΝ αποδεικνυόταν ποτέ κάτι τέτοιο θα επιβεβαιωνόταν αυτό που ήδη πιστεύω, ότι ο αρχηγός είχε παρατήσει την καριέρα του η οποία πήγαινε με τον αυτόματο πιλότο (και ίσως καλά έκανε βέβαια, δεν κρίνω). Τώρα για το αν θα πικραθούμε, ομολογώ ότι ξέχασα πως εσύ θα απολάμβανες ακόμη και τον μεγάλο να τραγουδάει τη Καραγκούνα. Εγώ, είμαι μέγας φαν, αλλά όχι σε οπαδικό επίπεδο, μπορώ εύκολα να κατονομάσω υλικό του που κανονικά δεν έπρεπε να έχει κυκλοφορήσει, στο τελευταίο τμήμα της μουσικής του πορείας.

Διορθώθηκε. Το "προφανώς" δεν προκύπτει από πουθενά. Ναι, αλλά αφού δεν το έχουμε ακούσει και δεν μπορούμε να το ακούσουμε, είναι λίγο να'χαμε να λέγαμε η υπόθεση. Μη με βάλεις τώρα να γράφω τη γνώμη μου για τις δουλειές των τελευταίων ετών, θα πικραθούμε.

Ερωτεύτηκα λέμε...

Ας γίνει επιτέλους κατανοητό, ότι το βινύλιο του 72 είναι ανώτερο από το master tape.

Και όχι οποιοδήποτε βινύλιο... μόνο αυτό που έχει ο dim στη δισκοθήκη του, οι υπόλοιποι έχουν(με) μάλλον σκουπίδια. Πρέπει όλοι να καταλάβετε ότι τα μυστικά του DSOTM έχουν αποκαλυφθεί μόνο σε όσους έχουν τις επιστολές του Χριστού τα γνήσια βινύλια των αρχών της δεκαετίας του '70, από την Polydor Harvest Ελληνιστάν.

Και με μία έκπληξη στο τέλος....

Και βέβαια θα τον μαμήσω, αφορμές ψάχνω.

Αναφέρεται στο "λιοντάρι" (που αποδείχθηκε "αγριογούρουνο") το οποίο εθεάθη να γυρνοβολάει στο Βερολίνο τις τελευταίες ημέρες.

Ουπς, τον ξέχασα τον τεχνικό. ΟΚ, τότε μάλλον έγραφε στο Tascam. Πάντως, για να επιστρέψουμε στο βίντεο, αν μπορεί ο ειδικός να μας πει ποια synth είναι στα δεξιά του μακαρίτη, παρακαλώ πολύ. Επίσης, όλο αυτό τι είναι; Κάποια καταγραφή από τηλε-διάσκεψη που έκανε με φίλους στην Αθήνα; Προφανώς ιδιωτική στιγμή, πως βρέθηκε δημοσιοποιημένο;

Τώρα ξέρεις. Το ότι συμφωνείτε εσείς οι δύο για ζητήματα ήχου, είναι λόγος να ψηφίσουμε ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον μακαρίτη, να έγραφε στο Tascam, το οποίο έχει περιορισμένο (εκ΄των πραγμάτων) χώρο αποθήκευσης, εντελώς ενάντιο δεδομένο στην αντίληψη ότι το σύστημα ήθελε να είναι διαθέσιμο 24/7 (εκτός αν είχε κάποιο συρτάρι με κάρτες, τις οποίες άλλαζε ο γέροντας μόνος του στο ημίφως, αφού προηγουμένως με λεπτό μαύρο μαρκαδόρο έγραφε πάνω στο ετικετάκι κάτι αναμνηστικό της εγγραφής). Μέσα στο δωμάτιο υπήρχαν (απ'ότι μας λέει ο Καταράκτης) πιο αξιόπιστα, πιο αυτόνομα, πιο επαγγελματικά συστήματα εγγραφής που θα μπορούσαν απλά να ενεργοποιηθούν με μία κίνηση, ή και με καμία, οπότε...

MG, αν εσύ τελείωσες σχολή πολέμου, το μίλκο είναι παραισθησιογόνο.

Χμμμ, ευχαριστώ πολύ, σα χαζό που είμαι δεν είχα σκεφτεί να ψάξω το OST (διότι δεν φανταζόμουν ότι υπάρχει). Παρ' όλα αυτά, τζίφος, ούτε στο Spotify, ούτε πουθενά.

Δεν τους έχω ακούσει. Είναι καλοί για ζέστη;

Βίρνα, αν προσπαθείς να μου πεις ότι δεν κάνει για sequencing τύπου Cubase, να ξέρεις ότι δεν μπορώ να το αντέξω αυτό. Τουλάχιστον πες μου ξεκάθαρα Βίρνα, μήπως είναι κατάλληλο για μικρά σχήματα με low bAdget;

Μου θυμίσατε τη Σία Κοσιώνη, όπου αφού κάποιος ρεπόρτερ πει την είδηση, η Σία την ξαναλέει, μάλλον για να την κατανοήσει το άλλο μισό του εγκεφάλου της. Στην τηλεόραση δε γίνεται, αλλά εδώ μπορούμε να το συνεχίσουμε. Ρωτάω λοιπόν: Είναι για sequencing στυλ Cubase, ή για μικρά σχήματα και low bAdget?

Γνωρίζει κανείς το εν' λόγω άσμα, σε ποιο δίσκο βρίσκεται (αν βρίσκεται) ή οποιαδήποτε άλλη πληροφορία; Ακουγόταν στην ταινία του Νίκου Περάκη "Ψυχραιμία" και υπάρχει στο YouTube σε δύο εκδοχές, μία "κανονική" και μία "Ballad Version". Παρ' ότι προσπάθησα, η έλλειψη γνώσεων στα περί ελληνικής δισκογραφίας, έχει καταστήσει αδύνατο να βρω το track. Γνωρίζετε κάτι;

Είχα το DP-24 με το MIDI. Αυτές οι συσκευές είναι για να ηχογραφούν μικρά σύνολα μουσικών, όχι για sequencing με την Cubase έννοια του όρου. Αυτό δεν ήταν κατανοητό σε ΄μένα, αλλά έγινε κατανοητό στην πορεία, και τελικώς το MIDI αφαιρέθηκε. Χρησιμεύουν κυρίως σαν οκτακάναλες (4 στέρεο) κονσόλες για πληκτράδες που έχουν αντίστοιχο αριθμός από συνθετητές. Το πούλησα διότι ήταν ογκώδες σε σχέση με το τρέχον Model 12/16/24, το οποίο επίσης έχω.

Επειδή μάλλον δεν έγινε κατανοητό, ο λόγος που "πρότεινα" το Hotter Than July, είναι επειδή είναι Ιούλιος και κάνει τόση ζέστη, όχι επειδή ο δίσκος είναι καλός.

Τελευταία ερώτησις: και που το ξέρεις dim ότι η πρώτη έκδοση θα είχε την τρέχουσα έγκριση του δημιουργού, αν αυτός ζούσε και εργαζόταν ακόμη; Πως ξέρεις π.χ. ότι το reverb, τη μίξη ή οτιδήποτε άλλο δεν θα τα είχε κάνει από την αρχή έτσι όπως είναι σήμερα, αν είχε την τεχνική δυνατότητα και το χρόνο να το κάνει; Εγώ ξέρω ότι ο χρόνος στο στούντιο ήταν πανάκριβος, ότι πολλά από τα δισκογραφικά επιτεύγματα εκείνων των εποχών ήταν άγριος συμβιβασμός ανάμεσα στο τεχνολογικώς εφικτό, καλλιτεχνικά επιθυμητό, οικονομικώς επιτεύξιμο - για τους περισσότερους δηλαδή. Και ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, ο χρόνος στούντιο είναι προσιτότερος, η γνώση πιο διαθέσιμη, οι στόχοι πιο συγκεκριμένοι και ο καλλιτέχνης (αν πρόλαβε) αποφάσισε να αλλάξει το αρχικό αποτέλεσμα. Εμείς λοιπόν του λέμε "όχι, δεν δικαιούσαι να το κάνεις διότι μας χαλάς τις αναμνήσεις".

Πάντως dim, αντιφάσκεις. Χρησιμοποιείς ως ακρογωνιαίο λίθο της άποψής που διατυπώνεις ότι το πρώτο master είναι εκείνο που ενέκρινε ο καλλιτέχνης. Μάλιστα, πολύ ωραία, συμφωνώ και μπράβο και ζήτω το έθνος. Μετά, ο καλλιτέχνης πέθανε; Σε μερικές περιπτώσεις, ναι. Σε άλλες τα παράτησε. Στις περισσότερες όμως, είναι ακόμη ενεργός (και σίγουρα ήταν την περίοδο της ανόδου του CD). Τότε, εκείνη την περίοδο για την οποία σου αρέσει να λες, ο καλλιτέχνης επαν-ενέκρινε. Τώρα όμως, στα πελμένια σου η γνώμη του καλλιτέχνη και η εγγύτητα του αποτελέσματος στην αυθεντία του.αντικαθίσταται από το "σε ενδιαφέρει η αρχική μορφή ενός έργου τότε σε ενοχλεί η διαφορά", δηλαδή κάποιο είδος προσκόλλησης στην ιστορική διάσταση του ζητήματος. Τελικά τι ισχύει; Εσύ π.χ. αν είχες ηχογραφήσει κάτι το 1975, επέτρεπες την re-mastered κυκλοφορία του το 1985, και τελικά ξαναμίξαρες το υλικό σου το 1995, εμείς θα έπρεπε να ψάχνουμε να ακούσουμε την έκδοση του 1975 επειδή αυτή ήταν η "αρχική μορφή"; Άκουσα το "All Things Must Pass" για το οποίο είχες αναφερθεί. Το άκουσα σε όλες τις διαθέσιμες εκδόσεις και σε ένα παλιό βινύλιο επίσης (ιδέα δεν έχω αν ήταν το πρώτο-πρώτο, πάρε καίει-καίει). Υπάρχουν διαφορές; Ναι, υπάρχουν. Τις θυμάμαι; Όχι. Επηρρεάζουν έστω και ελάχιστα τη γνώμη μου για το δίσκο; Όχι. Αποδέχομαι την προσωπική (σου) ιδιοτροπία, όπως και τις δικές μου, και άλλων. Αλλά είναι ιδιοτροπίες, δεν είναι τίποτε με μεγαλύτερη αξία. Σόρυ για τα bold, ενεργοποιήθησαν μόνα τους, δεν κατάφερα να τα αφαιρέσω.

Εγώ τα έχω κάνει και τα 6, ευτυχώς όχι την ίδια εβδομάδα. Δεν είσαι μόνος, μην ανησυχείς.

Και από 'μένα. Εξαντλήθηκα, δεν μπορώ να αντιστέκομαι άλλο.

Κατά βάθος, αυτό είναι το θέμα μας. Το fuss, που λες και εσύ. Αλλά όσον αφορά τον OP, το έχουμε σκίσει το θέμα εδώ και αρκετές σελίδες. ΟΚ, είσαι ζηλωτής. Θα δεις ότι δε θα βρεθεί άλλος (ούτε καν εγώ, που έχω κάμποσα).