trolley

Θυμήθηκα ένα αρχαίο meme, από εποχή που ο όρος δεν υπήρχε, το οποίο είχε δημοσιευτεί στο έντυπο περιοδικό "Βαβέλ". Έδειχνε τον Γιάσερ Αραφάτ, αξύριστο ως συνήθως, και έγραφε από κάτω: "Αραφάτ - Αντιστέκεται είκοσι χρόνια στα ξυραφάκια με επιτυχία". Α, και κάτι ακόμη. Η πληροφορία ότι υπάρχουν δυνητικώς προβλήματα στο νομικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις τρέχουσες πρακτικές στο YouTube, γράφτηκε πρώτα από 'μένα, στο νήμα που κλειδώθηκε. Υπάρχει και πρόβλεψη για το συγκεκριμένο ζήτημα και την πιθανή έκβασή του, αλλά πάω και εγώ να αντισταθώ σε μία τυρόπιττα.

Ήμουν σε ένα φιλικό σπίτι, να φάμε καμιά πίτσα και να δούμε καμιά ταινία (όπως λέμε στην καθομιλούμενη). Εκεί και η κόρη του ζευγαριού, περίπου 15 ετών, με ένα κινητό στα χέρια κολλημένο με durostick. Ανέκαθεν, αφού έτρωγε δύο μπουκιές, και έβλεπε δύο λεπτά από την επιλεγμένη ταινία, έφευγε και πήγαινε στα ενδότερα του σπιτιού, μακρυά από τους μεγάλους και τις μαλακίες που έλεγαν. Όχι εκείνο το βράδυ, καθώς όταν πατήσαμε το "play" άρχισε η ταινία "The Social Network" και πριν ακόμη καταλάβει ότι αναφέρεται στο Facebook, είχε κολλήσει ΑΣΧΗΜΑ με τα δρώμενα στην οθόνη, και έμεινε μαζί μας μέχρι το τέλος - η μάνα της μου έλεγε ότι εκείνη την εβδομάδα είχε δει την ταινία τέσσερις φορές. Είναι θρησκεία. Και είναι ακόμη στην αρχή.

Σωστή η επισήμανση, εννοούσα ανθρώπους που ήταν 5 ετών όταν εμφανίστηκε το Facebook, και στο μεταξύ ενηλικιώθηκαν. Αλλά ναι, σαν εσένα είμαι και εγώ και ξέρω και έναν κύριο στα 70 για τον οποίο ισχύουν αυτά που έγραψα.

Τα "Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης" είναι ένα πολύ νέο φαινόμενο στην ανθρώπινη ιστορία - μόλις πριν είκοσι χρόνια, όχι μόνο δεν υπήρχαν αλλά δεν μπορούσαμε καν να τα φανταστούμε. Θεωρώ πως κάθε προσπάθεια να χαρτογραφηθεί, να μεμφθεί, να εξωραϊστεί η λειτουργία τους και το κοινωνικό τους αποτύπωμα, είναι καταδικασμένη να γελοιοποιηθεί τις επόμενες δεκαετίες(;), δηλαδή υπάρχουν ήδη γενιές ανθρώπων που έχουν ενηλικιωθεί και δεν μπορούν να ανεχθούν την ιδέα μίας καθημερινότητας που δεν θα τα περιλαμβάνει (τα Μέσα Κοιν. Δικτύωσης, λέμε). Έχοντας πει αυτό, να θυμίσω ότι και το noiz.gr τέτοιο μέσο είναι, και από το πρωί εδώ μέσα είμαστε παρόντες και απόντες.

Λες να είχα οποιαδήποτε αμφιβολία; ?

Ανακεφαλαίωση: δε συμβαίνει τίποτε ιδιαίτερο. Απλώς, επ' αφορμήν του ότι πλέον πρέπει να υπάρχει η συναίνεση του επισκέπτη για την "διαφημιστική" χρήση των στοιχείων του/της, ρίχνουν και μία υπενθύμιση ότι πληρώνοντας κάποιο ποσό μπορείς να μη βλέπεις καθόλου διαφημίσεις. Εφ' όσον ο OP (με) εγκάλεσε προκαταβολικά, δεν θα ξαναγράψω τα αυτονόητα. Η πρώτη συναυλία που είχα πάει εις την ζωήν μου, ήταν στους Eloy (στο Σπόρτινγκ). Θυμάμαι ότι καθώς πλησίαζε η μέρα της συναυλίας, και καθώς ήμουν νεότατος, είχε πολλούς προβληματισμούς, διότι είχα διαβάσει πολλές αναφορές για διάφορες συναυλίες στην Ελλάδα (ξένων συγκροτημάτων) όπου το κοινό είχε την απαίτηση να μπαίνει μέσα χωρίς εισιτήριο. Ήταν τόσο διαδεδομένο, που γινόταν πάντα θέμα στις ειδήσεις, ειδικά αν οι διοργανωτές είχαν λάβει κάποια μέτρα για να τους απωθήσουν, οπότε πέφτανε και λίγες ψιλές ή και όχι. Ειλικρινά, τόσον εγώ όσο και η παρέα μου δεν είμασταν βέβαιοι ότι ορθώς είχαμε αγοράσει εισιτήριο. Τελικά έπρεπε να πληρώσουμε για να μπούμε, ή έπρεπε να περιμένουμε να αρχίσει η συναυλία και να δούμε πότε θα κάνουν ΝΤΟΥ οι πιο θαραλέοι, ώστε να τους ακολουθήσουμε; Και αν πιάναν ειδικά εμάς και μας ΔΕΡΝΑΝΕ; Μιλάμε για αγωνία τώρα, όχι αστεία. Κάποιος πρότεινε να πάμε μεν με εισιτήριο, αλλά να προσποιηθούμε πως δεν έχουμε, περιμένοντας μέχρι την τελευταία στιγμή, ώστε αν γίνει ΝΤΟΥ, να παραστήσουμε και εμείς τους ζόρικους, παρ''οτι δεν είμασταν. Άλλωστε θα υπήρχαν και εκπρόσωποι από άλλες γνωστές μας παρέες, οι οποίες δεν έπρεπε να μας κατατάξουν στους ΦΛΩΡΟΥΣ που πήγανε και πήρανε εισιτήριο. Η συναυλία ήταν πολύ καλή (ήρθαν στην περίοδο αμέσως μετά τη κυκλοφορία του Colours), είχα τραβήξει δύο-τρεις πραγματικά ωραίες φωτογραφίες με τη ρώσικη μηχανή μου της περιόδου και φιλμ της Kodak, ωραία πράγματα.

?

Σωστά, δεν το είπε. Αμάν ρε Φιούζιον, τι θα γίνει με 'σένα και την απροσεξία μου; Δεν θα βλέπεις τίποτε (από κείμενα εννοούμε). Είσαι μία χαρά όπως είσαι, αν δεν έχεις όραση αετού.

Είναι ένας τρόπος να το πει κανείς, πράγματι. Ένας άλλος τρόπος θα ήταν ότι "θα έχανα ύψος και θα σταμάταγε να μου τη σπάει το φάρδος". ?????? Υπάρχουν όλα πάντως, αλλά όχι φθηνά, δες π.χ. αυτό: https://www.public.gr/product/perifereiaka/othones-kai-aksesoyar/monitors/lg-dualup-ergo-ips-28mq780-b-276-sdqhd-5ms/1749538?custom_campaign=PMax_GENERIC_Multi_All_Products_Ongoing&custom_source=google&custom_medium=cpc&gad_source=1&gclid=CjwKCAiA3aeqBhBzEiwAxFiOBi6B34iZpoacLKYh7HpwfOOD9I7XU38KI_7aATS6FX_sU5_CJ6Di6hoCcQcQAvD_BwE

Υπάρχουν οθόνες που περιστρέφονται. Τα Windows (με ένα απλό συνδυασμό πλήκτρων, τον οποίο δε θυμάμαι αυτή τη στιγμή) περιστρέφουν επίσης την εικόνα τους. Οπότε, εύκολα μπορείς να έχεις μία κάθετη "σελίδα" για να γράψεις νότες. Δεν χρειάζονται πλέον, είπαμε, υπάρχει η δυνατότητα περιστροφής.

Ο Καταρράκτης έχει δίκηο. Όλες αυτές οι σύγχρονες οθόνες ΠΡΕΠΕΙ να λειτουργούν διαρκώς στη μέγιστη επιτρεπόμενη ανάλυσή τους. Και ναι, έχει δίκηο και ο Φιούζιον για το ότι οι παλιές δεν είχαν αυτό τον "περιορισμό". Επειδή αρκετοί άνθρωποι δεν έχουν την όραση που είχαν κάποτε, έχει εφευρεθεί το λεγόμενο fractional scaling, δηλαδή η κλιμακωτή μεγέθυνση των αντικειμένων στην οθόνη η οποία προσομοιάζει το πως θα έδειχνε η οθόνη αν είχε χαμηλότερη ανάλυση, χωρίς να χρειάζεται να σταματήσει ο κανόνας ότι "πρέπει να λειτουργούν διαρκώς στη μέγιστη επιτρεπόμενη ανάλυσή τους". Στην περίπτωση των Windows 10 / 11, το λειτουργικό υπολογίζει το μέγεθος της οθόνης σε συνάρτηση με την ανάλυσή της και αν καταλήξει στο ότι τα εικονιζόμενα θα ήταν πολύ μικρά για τους περισσότερους ανθρώπους, ενεργοποιεί μόνο του το fractional scaling μεγεθύνοντας τα πάντα στο π.χ. 125% του αρχικού μεγέθους των. Όσοι δεν έχουν laptop ενδέχεται να μην το έχουν καν δει αυτό που γράφω, αλλά εδώ και πέντε χρόνια, ακόμη και σε clean install, σε laptops με οθόνη 15.6 ίντσες και ανάλυση 1920x1080, το 125% το ανάβουν μόνα τους, οπότε άμεσα μπορείς να δουλέψεις στον υπολογιστή χωρίς επίγνωση ότι κάτι έχει συμβεί. Η τρέχουσα λοιπόν ορθή προσέγγιση είναι: με όλα τα άλλα ίδια, αγοράζουμε πάντα την μεγαλύτερη ανάλυση όταν αγοράζουμε οθόνη και αν δεν βλέπουμε αρκετά καλά, ενεργοποιούμε το fractional scaling μέχρι να είμαστε άνετοι με αυτό που βλέπουμε. Μειονέκτημα: κάποια προγράμματα (όλο και λιγότερα) δεν υποστηρίζουν σωστά το scaling. Για παράδειγμα, δεν έχω ιδέα αν το υποστηρίζει το Cubase (έστω και το καινούργιο), αλλά ξέρω ότι το υποστήριζε εδώ και πολύ καιρό το Ableton Live. Πλεονέκτημα: αν δουλεύεις με κείμενα (ή άλλα σχήματα που οφελούνται από την ευκρίνεια, π.χ. νότες πενταγράμμου, ή piano roll) είναι προτιμότερο να έχεις οθόνη μεγάλης ανάλυσης και scaling από το να έχεις οθόνη μεγάλου εμβαδού, χωρίς scaling. Αν δείτε π.χ. τις προδιαγραφές ανάλυσης κάποιων laptop της Apple, θα σκεφθείτε "μα καλά, πως βλέπουν εκεί μέσα, στις 13 ίντσες;". Τώρα ξέρετε την απάντηση. Προς τον OP: Αυτά που έγραψα, μην σε μπερδέψουν, είναι για advanced χασομέρηδες σαν εμένα. Εσύ μείνε σε όσα γράψανε τα άλλα παιδιά, είναι αρκετά για να αγοράσεις κάτι σωστό.

Δεν το είχα ακούσει αυτό το άλμπουμ μέχρι τώρα. Είναι πολύ καλό, ειδικά αν σκεφτούμε πότε έγινε. Έχει μέσα στοιχεία που τα επόμενα χρόνια... τι να λέμε τώρα...

Προς όλους τους ενδιαφερόμενοι (και για το αρχείο σας): https://diskoryxeion.blogspot.com/2013/11/blog-post_7.html

What ? Ποια είναι αυτή η ταινία; Το μόνο "Φρενίτις" που έχω ακουστά είναι του Χίτσκοκ, νομίζω. Ελληνικό ήταν; (σ.σ. Φρενίτις ρε τρελέ, όπως Φρενίτιδα, όχι όπως κάποιο πέτρωμα)

Το ίδιο και εγώ. Επίσης, το έχω κατά καιρούς ακούσει και από άλλους. Έπρεπε να είχε προλάβει να γράψει μουσική για κάποια ταινία τρόμου.

Και μαθαίνουμε, και γελάμε, τι άλλο να ζητήσει κανείς;

Και κατά τη γνώμη του cos_dr πρέπει να ξέρω να παίζω ένα μουσικό όργανο για να ξέρω πως λειτουργεί το YouTube. Κάτι μάθαμε και σήμερα.

Γιατί έχω δίκηο. Άσε που ότι γράφει δεν ισχύει.

Αυτός ρε, φαντάζεται ότι είναι μεγάλος συνθέτης. Οπότε όταν τον ταπώνουν (κάτι εύκολο), αρχίζει τα περί "μουσικού ταλέντου" και λοιπές ηλιθιότητες. Όταν τα αρχίζει αυτά, περιμένει να δει πότε θα σπάσει τα νεύρα του συνομιλητή του. Μετά βρίζει! ????????? Μόνο ενόσω σέβομαι τους κανόνες της. Οπότε πάμε πάλι.. ποιον έβρισα εγώ, είπαμε;

Εγώ δεν είμαι καμία "κοινότητα". Μου είναι αδιάφορο. Αυτό το προνόμιο αφορά μόνο όσους ανταποδίδουν την ευγενική αυτή συμπεριφορά. Άμα τις γράφει κάποιος και το ξέρει είναι ένα θέμα. Το πρόβλημα είναι αν τις γράφει και περιμένει "μπράβο".

Και βέβαια. Έβρισα κανέναν; Έβρισες εσύ;

Πληθυντικός μεγαλοπρέπειας είναι αυτός; Εγώ πάντως δεν ξέφυγα καθόλου. Αν κλειδωθεί άλλο ένα νήμα εξ' αιτίας του χούλιγκαν, δεν είναι δικό μου ζήτημα.

Ε, και κανά μπάνιο δε θα έβλαπτε.

Μη στενοχωριέσαι, και τα δικά σου ποστ αναγνωρίζονται άμεσα. Κανείς δεν έχει αμφιβολία για το ποιος τα έγραψε, ακόμη και πριν δούμε ότι είναι δικά σου. Έλα ντε. Υπάρχει; Άμα σταματήσουν τα παιδάκια να παίζουν, μπορεί να μιλήσουν οι μεγαλύτεροι, αλλά απ' την άλλη, πλησιάζει και η ώρα του ύπνου.

Τους τα δάνειζε ο Περισσός. Έχουν αναφερθεί και χορηγίες από Έλληνες ιδιώτες. (σόρυ παιδιά, αλλά μόνο πλάκα από εδώ και πέρα, αρκετές ώρες χαραμίστηκαν)