trolley

Από μένα κανένα πρόβλημα, αλλά οι επιλογές έχουν επιπτώσεις. Π.χ. αυτός που αποφάσισε να βάζει ζάχαρη στο λευκό ψωμί, είμαι βέβαιος ότι δεν χάνει τον ύπνο του αναλογιζόμενος σε πόσες περιπτώσεις αυτό έχει προκαλέσει καρκίνους. Από τη μιά κοιτάει το λογαριασμό του στην Τράπεζα, από την άλλη θυμάται την ώρα που πήρε την απόφαση και μουρμουρίζει και αυτός "Έτσι είναι η ζωή, τι να κάνουμε;". Εκεί που ΣΤΡΑΒΩΝΩ, είναι όταν (που-και-που) πετυχαίνω κάποιον που δεν έχει τη νοημοσύνη να συνδέσει τις επιλογές του με την πραγματικότητα που απολαμβάνει καθημερινά. Όσο είμαστε σε mode "σε λα βή", όλα καλά.

Αυτό ακριβώς. Είδες που δεν έχουν αλλάξει παρά μόνο οι "πονηροί" της υπόθεσης.

Στο ίδιο καφενειακό πνεύμα, ας πιούμε και τον "πολλά βαρύ και όχι" που μας αξίζει: όλη αυτή η ιστορία, με πλατφόρμας, στρήμιγκ, χρήματα που δεν καταλήγουν εκεί που πρέπει, και πολλά άλλα που "ενοχλούν" εμάς τους παλιούς, οφείλονται στην απληστία μας, και το ότι από ένα χρονικό σημείο και μετά αποφασίσαμε ότι θα ακούμε μουσική δωρεάν, κατεβάζοντας παράνομα αρχεία από το Διαδίκτυο. Όπως το λέω. Θυμάστε σίγουρα κάποιοι το σλόγκαν που είχε κυκλοφορήσει για να αποθαρρύνει εκείνους που έφτιαχναν και μοιράζανε κασέτες με ηχογραφημένους δίσκους βινυλίου, έλεγε "Home Taping Is Killing Music". Τελικά, δεν έκαναν πλάκα οι άνθρωποι, όντως έτσι έγινε.

Αυτό δεν είναι το θέμα που είχε αναφέρει ο Yameth πριν μερικές ημέρες;

Και βέβαια είναι τιμή μου. Το ότι συγχύζεσαι, είναι τίποτε μπροστά στο πόσο συγχύζομαι εγώ. Και τα παιδιά μας συγχύζονται μαζί μας, ναι; Ξέρουν όμως με ποιον μιλάνε.

Ελπίζω να μη θεωρηθεί "πολιτικό" το να δηλώσω ότι είναι τιμή μου να είμαι στο ίδιο φόρουμ με τον Dimsonic, και ότι δεν θα συμμετείχα στο ίδιο φόρουμ με οποιονδήποτε πολιτικό - εκτός αν με πλήρωναν. ;)

Απ' όλα αυτά τα γκρινιάρικα, το συγκεκριμένο έχει τη σημειολογική σημασία του, καθώς η λέξη "νεοφιλελεύθερος" εμφανίστηκε στην ελληνική καθομιλούμενη από συγκεκριμένο ιδεολογικό/πολιτικό χώρο, ο οποίος σήμερα θα τύχει ειδικής αφιέρωσης από ´μένα*. Βέβαια, εδώ είναι η όλη ουσία, ότι δηλαδή ο dimsonic δεν αναγνωρίζει στο spotify (και απ'ότι έχω καταλάβει, μάλλον σε κανέναν) να κάνει ότι θέλει με την επιχείρησή του, παρεκτός αν συμμορφώνεται με κάποιο ηθικό πλαίσιο που ταιριάζει στις αντιλήψεις των επινοητών του όρου "νεοφιλεύθερος". Το πόσες ανακρίβειες, συκοφαντίες, υπερβολές θα ειπωθούν είναι αδιάφορο. Θα αγνοηθεί το κατατοπιστικότατο σεντόνι που έγραψε ο odis, θα αγνοηθούν τα κείμενα στο ίδιο το spotify, θα αγνοηθεί ακόμη και η πραγματικότητα (ψάχνω συστηματικά εδώ και μισή ώρα να βρω κάτι που να έχει λιγότερα από 1000 streams ανά έτος, από τις αναμνήσεις μου από την εποχή που άκουγα άγγλους νιουγουεηβάδες που τους ήξερε ΜΟΝΟ ο ληξίαρχος) - αρκεί το ψευδεπίγραφο αφήγημα περί νεοφιλελευθερισμού να πάρει με κάποιο τρόπο σάρκα και οστά. --- * Αφιερώνω το παρακάτω άλμπουμ των Genesis:

Ναι ρε μάνα μου, να διαφωνείς, αλλά κάντο σε πράγματα που έχω πει, όχι σε άλλα.... :) :) :) Π.χ. ποτέ δεν είπα εγώ ότι σου δίνει κάποιος μασημένη τροφή, είπα ότι για να μάθεις οτιδήποτε χρειάζεσαι κάποιο είδος εκπαίδευσης από άλλο ΑΝΘΡΩΠΟ, άρα κάποιος (πριν από 'σένα) πρέπει να το γνωρίζει. Εκτός αν μπορείς να μαθαίνεις απ' ευθείας από άλλα έμβια όντα (δεν κοροϊδεύω, κάτι Ινδοί το ισχυρίζονται). Επίσης, εγώ όρισα τι είναι "ταλέντο". Τον διάβασες τον (ελλειπή ασφαλώς) ορισμό μου; Δεν λέω πουθενά αυτά που γράφεις εσύ, τα οποία δεν ξέρω καν τι είναι.

Δεν το διάβασες κάπου. Το έγραψα εγώ. Επίσης έγραψα "φίλοι". Με εισαγωγικά. Σε καμία περίπτωση, αγαπητέ Άγιε. Το ποσοστό των ανθρώπων που έχουν αίσθηση του ωραίου, αλλά απολύτως κανένα "ταλέντο" (έχω ορίσει σε έναν μικρό αλλά σημαντικό βαθμό το "τι είναι ταλέντο") το έχουν πολύ λιγότεροι. Στη μουσική και οποιαδήποτε άλλη τέχνη. Αν το σκεφτείς, θα δεις ότι δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αλλιώς δεν θα υπήρχε αυτό που λέμε "κοινό".

Από 'μένα είναι "ναι".

Αρχηγέ μου είσαι ρομαντικός. Το εκτιμώ! Ειλικρινά! Πάντως, για να είμαι σαφής, δεν αναφέρομαι ειδικά στο Νικ (για τον οποίο δεν ξέρω τίποτε και δεν τον θεωρώ ούτε καλό, ούτε κακό παράδειγμα, καλά να είναι ο άνθρωπος). Εγώ, απλώς επαίνεσα την ειλικρίνεια του manosx και θα το ξαναέκανα άνετα. Τώρα, τα υπόλοιπα: είπαμε, ας μας ενημερώσει ένας εν' ενεργεία δάσκαλος για το ερώτημα που έθεσα. Αυτά που μου γράφεις εσύ mpamps είναι λίγο "τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω", και μπράβο σου.

Καταλαβαίνεις βέβαια ότι παίζεις με τις λέξεις. "Ταλέντο" δεν είναι κάποια μεταφυσική έννοια. Είναι ένας τρόπος να περιγράψει κάποιος ένα σύνολο ποιοτήτων που θα οδηγήσουν στη διαμόρφωση ενός πραγματικού μαθητή μουσικής. Εμπεριέχει άλλα πράγματα, π.χ. αν μπορεί να δεσμεύσει προσωπικό χρόνο, στερούμενος κάποιων πραγμάτων εις όφελος της μελέτης του. Ή, αν μπορεί να ακολουθήσει οδηγίες ακόμη και αν δεν είναι σαφές στην αρχή σε τι θα τον/την βοηθήσουν. Ή αν είναι αρκετά υπομονετικός/ή ώστε να θρέψει καρπούς. Ή αν έχει προσγειωμένες φιλοδοξίες συναρτώμενες με το χρόνο ενασχόλησης. Και λοιπά πολλά. Τα έχει αυτά: Τότε έχει ταλέντο. Δεν τα έχει; ΟΚ μην το πεις ταλέντο (αν και ορίζεται άνετα, όπως είδες) αλλά μαθητής μουσικής (ή οποιουδήποτε άλλου πράγματος) δεν είναι και κάπου εκεί τελειώνει η υπόθεση.

ΠΑΝΤΑ (σαν του Βρασίδα). ΠΑΝΤΑ, όμως. Ειδικά σε μικρότερα άτομα που τα πάνε στον δάσκαλο πιάνου, κιθάρας, ντεφιού κλπ, οι γονείς μόνο ρωτάνε 30 φορές το δευτερόλεπτο. Μάλλον είναι όντως μικρή (ποσοτικά) η εμπειρία σου. Άντε να δω αν θα βρεθεί κανείς να απαντήσει το αρχικό μου ερώτημα.

Βρε, άστα αυτά τα πονηρά.. δηλαδή αν έλεγε "Παιδί μου έχεις πολύ ταλέντο" θα τον ρώταγες "Με τι το μετρήσατε ω Δάσκαλε;". Καλώς ή κακώς, σε κάθε τέτοια συζήτηση ανάμεσα σε μαθητή και δάσκαλο τίθεται το ζήτημα του ταλέντου. Ούτε μία φορά, σε σαράντα χρόνια, δεν έχω δει κανέναν να αμφισβητεί δάσκαλο που λέει "έχεις ταλέντο", μόνο άμα πει "δεν έχεις" του τη βγαίνουνε. + 3000000

Θα ήθελα πραγματικά να διαβάσω και τη γνώμη κάποιου όντως διδάσκοντα. Εγώ έχω υπάρξει, αλλά σε άλλο τομέα, οπότε θα νομίσετε ότι δεν σας αφορούν οι απόψεις μου. Ας πούμε, κάποιος που όντως διδάσκει, έχει χρειαστεί να επισημάνει σε μαθητή ότι μπορεί να μην έχει ταλέντο; Όταν το έκανε, ο μαθητής τον παρομοίασε με γεννητικό όργανο; Αν το έκανε, έφυγε από α) τη σκάλα, β) το ασανσέρ, γ) και τα δύο, δ) ποιος θυμάται πλέον;

Που το λέει αυτό; ?

Μπράβο στο Μάνο που ενδιαφέρεται περισσότερο να λέει την αλήθεια από το να κάνει "φίλους".

https://www.facebook.com/reel/1460146778051596 https://www.facebook.com/reel/3716493161970950

Κάντε Like όσοι απολαύσατε την περιγραφή του βίντεο από τον Μάνο, περισσότερο απ'ότι το ίδιο το βίντεο. Δίνω χρήμα για μία πλήρη αντίστοιχη περιγραφή της ταινίας Barbie.

Όχι. Άλλη μία απόδειξη ότι κανείς δεν κατάλαβε το θέμα, και ότι δεν το χειρίζεσαι καλά. Και βέβαια έβαλες, με άρωμα βινυλίου. Αυτό που λειτουργεί στα αγγλικά δε λειτουργεί στα ελληνικά απαραιτήτως. Αυτό λέμε, δεν κατάλαβε κανείς τι θες να συζητήσεις. "Αμοντάριστα πλάνα" είναι ιδιωματισμός για απόψεις που ακούγονται εκτός νοηματικού πλαισίου. Φταίει λοιπόν είτε ο σπόρος, είτε το χώμα, είτε το λίπασμα. Γραμμή-προς-γραμμή.

Δεν το χειρίζεσαι πολύ καλά το ζήτημα.. αν μου επιτρέπεις. Πρώτα βάζουμε ένα θέμα (π.χ. "Έχει λήξει η φάση στα 35;" *** ), μετά αφήνουμε να ρολάρει λίγο, να γραφτούν κάποιες απόψεις, μετά βάζουμε το βίντεο, ίσως κάποιος θέλει να βάλει άλλο βίντεο κλπ. Εσύ βάζεις θέμα "Από τη πόλη έρχομαι και στη κορφή κανέλλα", ρίχνεις αμοντάριστα πλάνα από το σκεπτικό μίας κοπελιάς, είναι σίγουρο ότι ο κόσμος θα τοποθετηθεί για το βίντεο, μετά το θέμα έχει χαθεί. Για να είμαι ειλικρινής, βρίσκω λίγο ύπουλη την προσέγγιση, αντί να ρωτήσεις αυτό που σκέπτεσαι, περιμένεις να εκμαιεύσουν οι άλλοι το θέμα που σε απασχολεί; Μα... για ποιον λόγο; *** επί τη ευκαιρία, η απάντηση είναι "Ναι".

"Ναι Μαίρη μου".... θα λέμε... "το σύστημα αποκλείει όλα τα νέα ταλέντα", "δεν είναι ότι δεν ξέρεις δα να κουρδίσεις το ούτι σου" "ούτε ότι τραγουδάς σαν την Τσαλιγοπούλου με κωκύτη" "σε νιώθω εγώ Μαίρη μου" "και εγώ έπαιζα ντραμς σαν τον Ξυλούρη αλλά αναγκάστηκα να πιάσω δουλειά σε βουλκανιζατέρ" "τώρα περιμένω τη μούσα μου" "ας πούμε κάτι άλλο όμως, στενοχωρέθηκα".

Επίσης μας καθιστά ενήμερους για το τι θα πρέπει να λέμε στην κάθε Μαίρη όταν βγαίνουμε μαζί της για ποτάκι και ότι ήθελε προκύψει.

Εκεί που ζει αυτή, το έχει δει να συμβαίνει αυτό που λες. Δεν είναι έξω από τον ορίζοντά της. Για την Ελλάδα, ναι, φαίνονται λίγο "αλλού" όλα αυτά.