trolley

Το αίτημά σου καταγράφηκε, εξετάστηκε και απορρίπτεται. Εδώ είναι δημόσια συζήτηση, οι ιδιωτικές είναι επίσης διαθέσιμες, αν τις χρειάζεται κάποιος.

Η εικονοκλασία (σόρυ για τον όρο) μερικές φορές εξελίσσεται σε χόμπυ, αγαπητέ Καταρράκτη. Αυτά που ισχυρίζεσαι για την αξία του Bowie (μέσω υπαινικτής διαλεκτικής), είναι παρόμοιας ποιότητας με αυτά που ισχυρίζεται ο Παράγκας για τους DP. Δεν μόνο γούστα, είναι και πόζα μέσα.

Πιο ασαφής δε γίνεται μπρε. Ποια είναι η μπάντα; Ποιο είναι το φεστιβάλ;

Καταλαβαίνω, αλλά μετά το Skyfall, είναι πολύ ψηλά. Δηλαδή, άλλαξα γνώμη.

Περίπτωση "άσε μας κουκλίτσα μου", όσον αφορά εμέ. :) :) :)

Με επηρρεάζει μόνο αρνητικά, δηλαδή ποτέ δεν έτυχε να μην μου αρέσει μία μουσική και μετά να δω ποιος την παράγει και να πω "α, τελικά ωραίο είναι". Αντίθετα, έχει τύχει το εξής, να δώ κάποιον/α και να πω μέσα μου "γύρευε τι σαβούρα θα είναι η μουσική του/της" και μετά να καταπιώ τη γλώσσα μου, κατά το κοινώς λεγόμενο. Επίσης μου έχει τύχει να αμφιταλαντεύομαι για το αν μου αρέσει ένα άκουσμα, και μόλις δω το άτομο που το έχει παίξει / γράψει / ερμηνεύσει να μουρμουρίσω το γνωστό "άσε μας κουκλίτσα μου" (ανεξαρτήτως φύλου). Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, δεν με ενδιαφέρει καθόλου το πως δείχνει κάποιος σε σχέση με τη μουσική του/της.

Ή τα νησιά, ή τα πουλιά.

Όχι καλέ, ήταν και άλλοι, δεν είμασταν μόνο εμείς. :) :) :)

Ήμουν, εννοείται.

Alex, πάντως ήθελα να στο πω και εγώ ότι ενοχλείς.

Άντε, ας γίνει μία προσπάθεια, με αγάπη και σεβασμό: από μία συμφωνία οφελούνται και τα δύο μέρη. Αν δεν συμβαίνει αυτό, είτε η συμφωνία δε συνάπτεται, είτε δεν τηρείται. Δεν αδικείται λοιπόν, κανείς. Γράφεις ότι σου είναι άχρηστοι, ναι, σου είναι άχρηστοι αλλά και εσύ τους είσαι άχρηστος. Οπότε γιατί να υπάρχει μίσος, και φράσεις όπως "νταβατζήδες" ή "χορεύω στον τάφο τους" (άσε που δεν υπάρχει και κανένας τάφος να χορέψεις, μην αυταπατάσαι). Δηλαδή, αν εγώ είχα ένα κατάστημα δίσκων, και ερχόσουν και άφηνες τα σαραντα-τέσσερα (44) άλμπουμ σου, και πέντε μήνες μετά δεν είχαν πουληθεί, κατά τη γνώμη σου αυτός θα ήταν λόγος να αφανιστώ επαγγελματικά, και να έρθεις να πίνεις ρακές έξω από το καμμένο μου μαγαζί; Η προσωπική μου γνώμη είναι πως τρεις μήνες(3) είναι ελάχιστος χρόνος και αδικείς τον εαυτό σου και την προσπάθειά σου αν λες ότι έκρινες από αυτό το ποιος είναι άχρηστος σε ποιον. Επίσης, το Paypal είναι απολύτως αξιόπιστη υπηρεσία εκκαθάρισης πληρωμών και - φυσικά - δεν έχει κάποια σχέση ούτε με τη μουσική ούτε με τις όποιες πρακτικές των μεγαθηρίων του χώρου, οπότε για ποιο λόγο αναφέρεται στη συζήτηση; Το Τικ-Τοκ επίσης δεν έχει κάποια ειδική σχέση με τη μουσική, αλλά θα μπορούσες να φτιάχνεις μικρά βιντεάκια με το (πολύ ενδιαφέρον) γραφιστικό υλικό που χρησιμοποιείς στο artwork των άλμπουμ σου και αρκετοί θα τα άφηναν να παίξουν. Δηλαδή, βλέπω ότι μέσα από μία εντελώς αδικαιολόγητη ανυπομονησία, έχεις οδηγηθεί σε φρικωδώς λανθασμένα συμπεράσματα που είναι αδιέξοδα. Ο καθένας βέβαια μπορεί να έχει όποια γνώμη θέλει, αλλά τι ιστορία και αυτή να έχεις γνώμη που βλάπτει αποκλειστικά και μόνο εσένα;

Παιδιά, θέλω και εγώ από το 50%, μην ξεχνιόμαστε. (Αδελφέ, σόρυ για το χιούμορ, αλλά αν σου απαντήσω σε αυτά που γράφεις, θα υπάρξει πρόβλημα).

Όλοι ΑΥΤΟΙ.

Απ΄ότι φαίνεται αυτό το προνόμιο το έχουμε μόνο εμείς.

Εδώ, περιγράφει ο Pancenter πως μπορεί να γίνει, ΑΝ δεν θέλεις να χρησιμοποιήσεις Aggregate Device (που είναι ο σωστός, κατά τη γνώμη μου, τρόπος): https://discussions.apple.com/thread/250857680?sortBy=best

Ευχαριστώ για την απάντηση. Ανταποδίδω: ο Μπέργκμαν θα μείνει στην Ιστορία, και οι Εκδικητές θα μείνουν στην Ιστορία επίσης. Αυτή είναι η αλήθεια, για την ακρίβεια έχει ήδη συμβεί. Ο "μέσος Έλληνας" δεν είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα για σχεδόν τίποτε αξιόλογο (όχι ένεκα της μουσικής που ακούει), οπότε για ποιο λόγο να τον θεωρήσουμε δείγμα σε αυτή τη συζήτηση; Δεν το καταλαβαίνω. Γενικά όμως - γι' αυτό απαντώ - βλέπω ότι κάποιοι νομίζετε/νομίζουμε ότι είμαστε καλύτεροι από τους άλλους, επειδή... τι; Μόνο δια των πράξεών μας (όχι των πεποιθήσεών μας) μπορεί να αναδειχθούμε ως επαρκείς (όχι καλύτεροι) για την εποχή μας και τον τόπο που ζούμε.

Με έπιασε νευρικό γέλιο, ρε τρελέ.

Η ακρόαση μουσικής αφ' εαυτής δεν είναι δηλωτική κανενός χαρακτηριστικού και κανενός χαρακτήρα. Πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι σπάνια "απλώς ακούμε" μουσική. Η δραστηριότητα αυτή έχει συνήθως παρελκόμενα, από τσιγάρα, μέχρι "τσιγάρα", μέχρι συγκεκριμένη αισθηματική διάθεση, μέχρι προσωπικές μας επιθυμίες, μέχρι, μέχρι... και αυτά είναι όντως δηλωτικά προσωπικότητας και χαρακτήρα. Από αυτή την άποψη, ναι, τι ακούει κάποιος/α είναι ενδεικτικό εσωτερικής ποιότητας, ειδικά αν τα παίρνει πολύ σοβαρά, όπως συνήθως κάνουμε. Επιμένω όμως ότι λείπει το context, δηλαδή για ποιο λόγο κάνουμε τη συζήτηση. Αν αναζητούμε υδραυλικό (π.χ.) και επιδιώκουμε να εντοπίσουμε τον καλύτερο βάσει των μουσικών του ακουσμάτων, ματαιοπονούμε. Αν αναζητούμε καλλιτεχνικό συνοδοιπόρο, τότε ναι, υπάρχουν πράγματα να ειπωθούν.

Μην βλασφημείτε. Μετανοείτε. (από Bergman ξεκίνα από το "Καλοκαίρι με τη Μόνικα") (από Ξενάκη ξεκίνα με κάτι σε Βοσκόπουλο). :) :) :)

Επιτρέψτε μου μία παρένθεση. Πολλοί κάνουν το λάθος να ρωτούν κάτι, out-of-context. Π.χ. αποκρύπτουν το λόγο για τον οποίο αναζητούν μία απάντηση, τον προστατεύουν από κοινή θέα. Έτσι όμως, δεν μπορεί να υπάρξει απάντηση, ούτε καν σε τεχνικά θέματα, πόσο μάλλον σε θέματα σαν του παρόντος νήματος. Π.χ., η ερώτηση "τελικά αξίζουν οι Focusrite;" ίσως σημαίνει "έχω 300 ευρώ και σκέφτομαι να πάρω μία", ή "αγόρασα μία, δε λειτουργεί και δεν ξέρω αν έκανα καλά" ή "έβαλα μία και ακούω απαράδεκτο ήχο" ή "θέλω να πουλήσω μία που έχω και κάνω σφυγομέτρηση" κ.ο.κ. Αυτές οι επιμέρους ερωτήσεις επιβάλλουν διαφορετική προσέγγιση και θα δώσουν διαφορετικές απαντήσεις. Στο παρόν νήμα, τι ρωτιέται ακριβώς; "Πρέπει να έχω μπάντα με ανθρώπους που ακούν την ίδια μουσική με μένα;" ή "άρχισα να ακούω ίταλοντισκο και μάλλον θα με σεντράρει ο μπασίστας μας" ή "βιώνω μία κοινωνική απομόνωση και αναζητώ κριτήρια επιλογής της νέας παρέας μου" ή "η ερωμένη μου ακούει Τερλέγκα αλλά δεν μπορώ να την χωρίσω" ή "ετοιμάζω μία διατριβή και συλλέγω στοιχεία" κ.ο.κ. Και εδώ, κάθε προσέγγιση θα παράξει διαφορετικές απαντήσεις. Η "εκτός πλαισίου" διατύπωση τέτοιων ερωτημάτων έχει το αποτέλεσμα που είδα τ/μ ε, και έχω την εντύπωση ότι ο Grey έχει ενοχληθεί λίγο από τη τροπή που πήρε η κουβέντα, αλλά δεν ξέρω (δηλαδή, δεν μπορώ να ξέρω το) γιατί. Τέλος παρένθεσης.

Ήταν απόπειρα για χιούμορ. Μάλλον απέτυχα.

Σόνο Άλτι Άλτι Άλτι

Πάντως @Grey παραδέξου το, κάτω από κανονικές συνθήκες και κρίνοντας από αυτά που γράφουμε δεν θα έκανες παρέα με κανέναν εδώ μέσα. Άρα έχω δίκηο. :) :) :) :)

Ε. ναι... αλλά έτσι είναι σα να ισχυρίζεσαι ένα μεγάλο "έτσι είναι αν έτσι νομίζετε", οπότε ποιο είναι το νόημα του νήματος; Βρίσκεις πέντε-δέκα-εκατό ανθρώπους με τους οποίους συμφωνείς, περνάτε καλά να συμφωνείτε, αγνοείτε τους υπόλοιπους και όλα καλά. Αυτό που κάνουν οι περισσότεροι δηλαδή.

Actually, υπάρχει (πραγματικότητα). Στο φυσικό κόσμο, είναι αυταπόδεικτο (όποιος αμφιβάλλει, μπορεί να δοκιμάσει να πέσει από τον πέμπτο όροφο). Αυτό που ίσως εννοείς είναι ότι δεν υπάρχει πραγματικότητα στον λεγόμενο πνευματικό κόσμο. ΟΚ, αλλά να θυμάσαι ότι αυτό ήταν το επιχείρημα του Ο' Μπράϊαν στο 1984. :)