trolley

Α, και κάτι ακόμη που το περάσαμε στο ντούκου. Ποια είναι αυτά τα ηχεία που θέλει κανείς να τα τοποθετεί δίπλα-δίπλα στην οθόνη? Μία τυπική οθόνη έχει πλάτος 40-60 εκατοστά. Ποια είναι αυτά τα ηχεία που τα θέλει κανείς να έχουν αυτή την απόσταση μεταξύ τους και παράλληλα να ακούει σωστα? Μήπως μιλάμε για multimedia ηχειάκια ηλεκτρονικού υπολογιστή? Εγώ έχω τα δικά μου (M-Audio Studiophile SP-5B) σε απόσταση ενός μέτρου εκατέρωθεν.

Έχεις δίκιο, συμφωνώ ότι το πρόβλημα της θωράκισης πρέπει να προσεγγίζεται σωστά και από τον κατασκευαστή των ηχείων και από τον κατασκευαστή της οθόνης. Αλλά σίγουρα θα έχεις προσέξει ότι η ποιότητα της θωράκισης είναι κατώτερη στα φθηνά και ανώνυμα μοντέλα (οθονών και ηχείων). Επίσης, επαναλαμβάνω, τα μαγνητικά πεδία δεν φέρονται ως επικίνδυνα για την υγεία μας - αυτό δεν ισχύει για τις ακτινοβολίες της οθόνης, άρα σαν χειριστής περιμένω πρώτα από την οθόνη μου να είναι σωστά θωρακισμένη και μετά από τα ηχεία μου. Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή σου γράφω από μία οθόνη που δεν έχει ηχεία κοντά της -παρακαλώ όμως να είναι σωστά θωρακισμένη παρότι δεν βλέπω πουθενά μωβ - αλλιώς σύντομα (σχετικά) θα ακούσετε τα χαμπέρια μου.

Ναι, έχεις δίκιο. Αλλά τι σε χαλάει στις TFT? Αφού έχεις δώσει λεφτά για να πάρεις 21 ιντσών παραδοσιακή οθόνη, σίγουρα μπορείς να αντέξεις το κόστος μίας πολύ καλής 19άρας TFT. Πιάνουν λιγότερο χώρο, δεν έχουν ακτινοβολία, είναι ευκρινέστερες.. μόνο καλά έχω να πω...

Μετά από σύντομη μελέτη, έχω να πω τα παρακάτω: πρώτον, το στοιχείο με το οποίο πρέπει να γίνει η μόνωση (σύμφωνα με το άρθρο στο link που παρέθεσε ο gerasimos) δεν είναι αλλουμίνιο, αλλά νίκελ (κατά 80%). Αυτά είναι δύο διαφορετικά υλικά (και δύο διαφορετικά στοιχεία όπως προκύπτει από τη μελέτη του περιοδικού πίνακα http://chemlab.pc.maricopa.edu/periodic/styles.html, καθώς το ένα έχει σύμβολο Al ενώ το άλλο έχει σύμβολο Ni). Δευτερον, εγώ θα απέδιδα το πρόβλημα, όχι σε ανεπαρκή μόνωση των ηχείων (τα οποία άλλωστε δεν έχουν κανένα κατασκευαστικό λόγο να είναι μονωμένα, αφού το μαγνητικό πεδίο δεν φέρεται ως επικίνδυνο για τον άνθρωπο) αλλά σε ανεπαρκή μόνωση της οθόνης. Πράγματι, πολλές φθηνές οθόνες, από αυτές που έχουν πουληθεί με τα τσουβάλια στην ελληνική αγορά, έχουν σημαντικό πρόβλημα μόνωσης. Αυτό φαίνεται σαν μωβ (ή βυσινί ή πράσινο) όταν πλησιάζεις κοντά ένα ηχείο ή ηχειάκι, αλλά το πραγματικό τους πρόβλημα είναι δυστυχώς αόρατο και αφορά στο ότι παρέχουν ελλειπή προστασία στον χειριστή τους από τις επικίνδυνες ακτινοβολίες που εκπέμπουν οι ίδιες οι συσκευές. Αν η οθόνη δεν είναι επώνυμη, τότε προτείνω την άμεση αντικατάστασή της με μία TFT οθόνη. Αν είναι επώνυμη ή/και ακριβή, εγώ προσωπικά θα διαμαρτυρόμουν στον αντιπρόσωπο και θα απαιτούσα service ή αντικατάστασή της. Μερικές ακριβές και μεγαλούτσικες οθόνες που έχουν περάσει από τα χέρια μου δεν είχαν κανένα τέτοιο πρόβλημα (από εκείνες που θεωρούνται επαγγελματικές). Δυστυχώς, παρ' ότι ρώτησα διαφορους φίλους, δεν μπόρεσα να βρω (ακόμη) πληροφορίες για το που μπορεί να βρεθεί τέτοιο υλικό στην ελλάδα, παρ' ότι είναι σίγουρα διαθέσιμο.

Feather το θέμα έχει προ πολλού λυθεί. Η επέμβασή σου είναι ολότελα άσκοπη (αυξάνει βέβαια τον αριθμό των posts, και το συνακόλουθο κύρος...!). Να γράψω πέντε-έξι φορές ακόμη να προσθέσεις καμιά δεκαριά?

Δεν είμαι σίγουρος, αλλά ένας πολύ πιθανός λόγος είναι : για να σου δείχνει σωστά το patch list. Καθώς σκρολάρεις τη λίστα με τα διαθέσιμα patches (ήχους δηλαδή) το cubase στέλνει σωστά τους κατάλληλους αριθμούς για τα κατάλληλα bank selects (τα οποία στην περίπτωση του wavestation είναι και λίγο ιδιότροπα, αν θυμάμαι καλά). Βέβαια, αν εσύ δεν έχεις τους ήχους της μάνας του, τότε δεν έχει και πολύ χρησιμότητα όλο αυτό.

Σωστά' date=' αν και δε νομίζω ότι χρειαζόταν η διευκρίνηση, αποκλείεται ο kourosava να έστελνε την έξοδο που προβλέπεται για τα ηχεία στην κάρτα ήχου του υπολογιστή του. Δεν είναι άσχετος ο άνθρωπος, απλά δεν έχει ξανασυνδέσει real όργανο στον υπολογιστή, προφανώς μέχρι τώρα έπαιζε μόνο με soft synths. Και ποιος είπε ότι χρειάζεται; Απλά είπαμε ότι αν ακούει το synthesizer μέσω ενός ενισχυτή, τότε μπορεί να πάρει το σήμα από τον ενισχυτή και να το στείλει στην κάρτα ήχου. Έλα παπού μου να σου δείξω τ'αμπελοχώραφά σου...

The Number 1 single was: The Seekers - "The Carnival Is Over" The Number 1 album was: Original Soundtrack - "The Sound Of Music" Born on 27th Nov: 1942 - Jimi Hendrix ( full name James Marshall Hendrix; guitarist, vocalist; deceased ) 1944 - Trevor Davis ( 'Dozy' in Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick and Tich ) 1951 - Kevin Kavanaugh ( of Southside Johnny And The Asbury Dukes ) 1959 - Charlie Burchill ( guitarist, Simple Minds ) 1960 - Ashley Ingram ( lead vocalist, Imagination ) 1965 - Wallis Buchannan ( didjeridu player, vibrophonist, Jamiroquai )

Αν είναι έτσι, πάρε τότε και την απάντηση στο πρώτο σου ερώτημα: θα ακούσεις το Wavestation μέσα από το cubase μόνο όταν ηχογραφήσεις το AUDIO σήμα του. Τώρα, απλά "γράφεις" το midi σήμα, το οποίο χρησιμοποιείται από το cubase όταν κάνεις playback για να "παίξει" τις νότες που έχουν καταγραφεί. Εσύ ακούς τις νότες επειδή έχεις συνδέσει τις audio εξόδους του Wavestation με τις audio εισόδους της κάρτας ήχου του υπολογιστή σου, ή με κάποιον ξεχωριστό ενισχυτή. Αν ισχύει το πρώτο, τότε απλά φτιάξε ένα audio track στο cubase, όπλισέ το για ηχογράφηση και "γράψε" το audio σήμα του Wavestation. Αν ισχύει το δεύτερο, πάρε μία audio έξοδο από τον ενισχυτή και στείλε την στην είσοδο της κάρτας - κατόπιν προχωράς ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Έχοντας γράψει τον οποιοδήποτε αριθμό τέτοιων audio tracks, μετά μιξάρεις και κάνεις export κατά βούληση.

Kourosava ACHTUNG - ACHTUNG....!!!!! Επεμβαίνω, όχι για να απαντήσω στην ερώτησή σου, αλλά -επειδή κατάλαβα ότι δεν έχεις ακόμη αρκετή εμπειρία με το μηχάνημα- χρειάζεται να προσέξεις μήπως χάσεις τους ήχους που έχει πάνω του. Εξ' αιτίας μίας χαζής ιδιοτροπίας της Korg, το Wavestation έχει μόνο μία (ή δύο) μπάνκες ROM, οι υπόλοιπες είναι RAM και οποιαδήποτε αλλαγή κάνεις στα patches θα σβήσει ήχους που ήδη υπάρχουν και ίσως σου αρέσουν. Αν αυτοί οι ήχοι ήταν της μαμάς του, δεν υπήρχε πρόβλημα, κάπου θα τους βρίσκαμε και θα τους ξαναφορτώναμε, αλλά από αυτά που λες είναι σαφές ότι είναι άλλοι και όχι της μαμάς του (γι' αυτό άλλους βλέπεις στο cubase και άλλους στο όργανο). Τι πρέπει να κάνεις: α) διαβάζεις το manual ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ, β) κάνεις ένα sys-ex dump όλων των ήχων του οργάνου σε ένα καινούργιο performance του cubase, γ) φυλάσεις κάπου αυτό το performance σαν τα μάτια σου, δ) συνεχίζεις τα πειράματά σου με την βεβαιότητα ότι οι ήχοι είναι ασφαλείς.

Noblues το διόρθωσα το link. Δεν είχε αλλάξει, απλά υπήρχε μία άχρηστη τελεία στο τέλος του. Τώρα λειτουργεί κανονικά. Ευχαριστώ για την υπόδειξη.

OHM- The Early Gurus of Electronic Music Πρόκειται για μία συλλογή από συνθέσεις ηλεκτρονικής μουσικής που καλύπτουν μία περίοδο 30 ετών. Εμφανίζονται όλοι οι πιθανοί (και απίθανοι) τύποι που επένδυσαν κάτι σε αυτή την υπόθεση. Μερικές από τις ηχογραφήσεις είναι πραγματικά πολύ σπάνιες. Για τον ακροατή, φίλο της πειραματικής/ηλεκτρονικής μουσικής, τον παραγωγό, τον ηχολήπτη κλπ αυτό το άλμπουμ είναι πολύτιμο βοήθημα στο να κατανοηθεί η εξελικτική πορεία αυτού του (υπό συνεχή διαμόρφωση) ιδιώματος. Έτσι ο δίσκος δεν είναι ούτε καλός, ούτε κακός - είναι απαραίτητος. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ: http://www.furious.com/perfect/ohm/ ενώ μετέφρασα μικρό απόσπασμα από σχόλια του Thurston Moore για το άλμπουμ τα οποία θα βρείτε στο site. Σε ερώτηση "Ποια πιστεύεις ότι είναι η πιο κοινή παρεξήγηση σε σχέση με την ηλεκτρονική μουσική", ο Moore απαντάει: "Είναι η ιδέα ότι όλα έχουν ήδη γίνει στο παρελθόν. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Η επιτυχία αυτής της μουσικής είναι ότι πάντα συντηρεί ένα προσωπικό στοιχείο. Κάποιοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν πραγματικά ενδιαφέροντα πράγματα με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων, ενώ κάποιοι άλλοι δεν κατορθώνουν να βρουν σε αυτά το κατάλληλο για αυτούς μέσο έκφρασης. Δεν είναι αλήθεια αυτό που λέγεται ότι δηλ. ο καθένας μπορεί να το κάνει. Ακόμη και αν ο καθένας μπορεί να το κάνει, σίγουρα δεν μπορεί ο καθένας να το κάνει με εξίσου γνήσιο και αποτελεσματικό τρόπο". Η συνέχεια επί της οθόνης... Υ.Γ. Είχα τελειώσει αυτό το κειμενάκι, όταν συνειδητοποίησα ότι ο δίσκος είναι κάπως δύσκολο να βρεθεί αυτή την περίοδο. Παρ' όλα αυτά, το αφήνω, διότι αξίζει να δείτε το site και τις πληροφορίες που περιέχει, αλλά και γιατί εγώ απέκτησα το δικό μου αντίτυπο πριν δύο χρόνια σε ένα δισκάδικο στο Παγκράτι... άρα πάντα υπάρχουν ελπίδες...

Για μία πολύ μικρή γεύση των όσων πρεσβεύει ο Toop μπορείτε να δείτε αυτή την on-line συνέντευξη: http://www.furious.com/perfect/toop.html Στο τέλος έχει ένα link με αγαπημένες μουσικές αυτού, αλλά και άλλων εκλεκτών τύπων. Πολύ διδακτικό...

Αν μπορείς να ζήσεις χωρίς το.. τσίμπημα, τότε έχε υπόψιν σου ότι η M-audio έβγαλε και αυτό http://news.harmony-central.com/Newp/2004/Keystation-88es.html .. το οποίο πρέπει να είναι ακριβώς το ίδιο αλλά χωρίς τους controllers. Εγώ προσωπικά (ερασιτέχνης γαρ) αυτό θα είχα πάρει αν ήξερα ότι θα το βγάλουν, αλλά μου το κρατήσανε κρυφό τα πουλημένα τομάρια του μάρκετινγκ (πλάκα κάνω, μια χαρά παιδιά είναι στην ελίνα).

Είναι όντως βαρύ, πριν δυο μέρες του άλλαξα θέση στο δωμάτιο και θυμήθηκα την τρέχουσα ηλικία μου. Αλλά το βάρος (παλαιόθεν) θεωρείται ένδειξη καλής ποιότητας κατασκευής, εκτός αν τα γεμίζουν με τσιμέντο και βότσαλα σκοπίμως:)

Το έχω εγώ. Δεν μπορώ να βρώ κανένα μειονέκτημα, αλλά η μακροβιότητά του σε σκληρή live χρήση είναι κάτι που δεν έχει αποδειχθεί ακόμη, ακριβώς επειδή είναι τόσο νέο προϊόν. Σίγουρα σε "φτιάχνει" με την όλη φάση του, if you know what i mean.

Να και κάτι που δεν υποψιαζόμουν... υπάρχει κάποια ερμηνεία για αυτό το φαινόμενο; Διαφωτίστε με παρακαλώ...

Also, άλλο οι καλές τιμές και άλλο το να ξέρει ο άλλος τι πρέπει να πάρει. Ο άσχετος θα πετάξει χρήματα αναπόφευκτα, είτε στο Νάκα, είτε στον Thomman, είτε οπουδήποτε αλλού. Η ασχετίλα οφείλεται σε πολλά πράγματα (στη δική μου περίπτωση συνήθως σε ημιμάθεια), και γι αυτό το πράγμα ΔΕΝ υπάρχει εύκολο αντίδοτο. Συμφωνείς;

Δεκτό το επιχείρημα' date=' αλλά σε παρακαλώ να μας διαθέσεις αυτά τα bookmarks προκειμένου να αποκτήσουμε προσωπική αντίληψη. Μην πάρεις. Προτείνω μάλιστα να κόψουμε και τα σουβλάκια, και να οργανωθούμε για μαζικές παρεγγελίες από το Μπέμπλιγκεν :).

Δε διαφωνώ καθόλου. Απλά αναφέρω μία αυτονόητη οικονομική επίπτωση. Είναι σα να λες ότι άμα πιεις πολύ' date=' μπορεί να χαλάσει το στομάχι σου και να κάνεις εμετό. Κάποιοι θα πιουν παρ' όλα αυτά, κάποιοι ίσως πιουν λιγότερο και κάποιοι δεν θα πιούν καθόλου. Εγώ indianos, έγραψα ένα ολόκληρο post για να εξηγήσω για ποιο λόγο δεν πρέπει κανείς να φοβάται να χρησιμοποιήσει την πιστωτική του κάρτα στο ίντερνετ, άρα λες να υποστηρίζω το να μην αγοράζει κανείς απ' έξω..; Με ενοχλεί πολύ. Εγώ δεν το κάνω. Ο thomann πληρώνει φόρους στη χώρα του και μεταπωλεί προϊόν που ίσως (ξαναλέω: ίσως) καταλήξει να έχει οφέλεια στη δική μας. Όπως έλεγε και μία παλιά διαφήμιση στο αμερικανικό Keyboard (η διαφήμιση μιλούσε για ένα μαγαζί πώλησης μουσικών οργάνων και στο οποίο υποτίθεται ότι είχαν μυηθεί στη μουσική δύο έφηβοι): αν αφήνετε αυτή τη διαφήμιση στη θέα νέων παιδιών, τουλάχιστον βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά έχουν κάποιο ταλέντο.. Αυτό φαίνεται να είναι σωστό, αλλά δεν είναι. Αν πας στη Γερμανία να ψωνίσεις από ένα υπαρκτό, μη on-line μαγαζί, θα βρεις μεν καλύτερες τιμές από ότι στα αντίστοιχα ελληνικά μαγαζιά (μάλλον), αλλά δεν θα βρεις τόσο χαμηλές τιμές όσο εκείνες που μπορεί να έχει ένα μαγαζί του κυβερνοχώρου λόγω των διαφορετικών συνθηκών λειτουργίας του. Απ' την άλλη, αν προτιμάς το on-line μαγαζί, τότε δεν έχεις λόγο να πας στη Γερμανία, ή οπουδήποτε αλλού. Γενικά, ας μην μπερδεύουμε τα on-line μαγαζιά με τα μη on-line. Είναι δύο εντελώς άσχετα πράγματα. Επίσης ας μην ισοπεδώνουμε όλους τους έλληνες αντιπροσώπους: μερικοί από αυτούς προσπαθούν να κρατήσουνε τις τιμές σε πολύ καλά επίπεδα (π.χ. Ελίνα). Ο thomann προϋποθέτει ότι ξέρεις ακριβώς τι θέλεις και ότι δεν θα χρειαστείς ποτέ κανένα είδος support για αυτό που πήρες. Όταν ισχύουν αυτές οι δύο προϋποθέσεις. τότε μπορεί κανείς (και πρέπει) να πουλάει φθηνά.

Θα ήθελα να συμπληρώσω κάτι σε σχέση με αυτούς που φοβούνται να χρησιμοποιήσουν την πιστωτική τους κάρτα: Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, ο ιδιοκτήτης μίας πιστωτικής κάρτας έχει δικαίωμα να αρνηθεί να πληρώσει οποιαδήποτε χρέωση εμφανιστεί σε αυτήν, αν δεν υπάρχει σε κάποιο χαρτί (πραγματικό χαρτί) η υπογραφή του, μέσω της οποίας να πιστοποιείται ότι έγινε αυτή η συναλλαγή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σε βάζουν και υπογράφεις εκείνο το μικρό χαρτάκι, όταν ψωνίζεις με την κάρτα από το σούπερ-μάρκετ, ή όταν βάζεις βενζίνη κλπ. Στην περίπτωση των αγορών από το ίντερνετ μέσω πιστωτικής κάρτας, η υπογραφή του αγοραστή δεν είναι δυνατόν να δοθεί στον έμπορο. Έτσι, ως υπογραφή του νοείται εκείνη που θα βάλει πάνω στο σχετικό έγγραφο της υπηρεσίας κούριερ που θα του παραδόσει το πακέτο που παρήγγειλε. Αν αυτή δεν υπάρχει επίσης, τότε ο ιδιοκτήτης της κάρτας δικαιούται να αρνηθεί την όποια πληρωμή. Η τράπεζα σε αυτή την περίπτωση, δέχεται την ακύρωση της πληρωμής, αλλά θεωρεί την πιστωτική κάρτα κλεμένη και την ακυρώνει - αμέσως όμως εκδίδει μία νέα για εκείνον από τον οποίο "εκλάπει". Όλα αυτά σημαίνουν ότι δεν υπάρχει απολύτως κανένας κίνδυνος να χρησιμοποιούμε την πιστωτική μας κάρτα μέσω του ίντερνετ. Το ξαναλέω: απολύτως κανένας κίνδυνος! Το μόνο πρόβλημα με τις αγορές από το εξωτερικό είναι ότι (από τότε που υπάρχει το ευρώ ειδικότερα) κάθε ευρώ που βγαίνει εκτός ελληνικών συνόρων δεν γυρίζει πίσω ποτέ. Αν δει κανείς την Ελλάδα σαν ένα τεράστιο κουμπαρά, κάθε φορά που βγάζουμε ένα κέρμα απο τον κουμπαρά, τότε διαρκώς λιγότερα κέρματα μένουν μέσα, για αξιοποίηση από... εμάς! Τις δυσάρεστες επιπτώσεις αυτού του φαινομένου θα τις δείτε αν πάτε να ζητήσετε αύξηση από τον εργοδότη σας (τώρα που έρχονται χριστούγεννα) και ακόμη καλύτερα θα τις δείτε όταν οι τράπεζες αποφασίσουν να ζητήσουν πίσω τα άπειρα λεφτά που έχουν δανείσει στους πολίτες. Οπότε καταναλώστε μεν, αλλά έχοντας συναίσθηση των συνεπειών δε.

Λειτουργεί καλά αυτό; Το έχει δοκιμάσει κανείς;

Πράγματι, έτσι όπως το έγραψα (και μάλιστα όταν το διαβάζει κανείς έξω από το πλαίσιο της συζήτησης στην οποία ανήκει) ακούγεται λίγο κυνικό, αλλά πίστεψέ με δεν ήταν αυτός ο σκοπός μου. Έχω τη μεγαλύτερη δυνατή εκτίμηση σε όποιον ασχολείται με ειλικρίνεια με τη τέχνη του, αλλά (και αυτό δεν είναι δική μου άποψη, αλλά κοινή πεποίθηση) υπάρχει τρομερή έλλειψη επαγγελματισμού στο χώρο των περισσότερων ελληνικών συγκροτημάτων. Κοντολογίς, θα πω το εξής: αν παίζεις μουσική για την προσωπική σου ευχαρίστηση (όπως κάνω εγώ, αλλά και αρκετοί άλλοι), τότε με γεια σου-με χαρά σου. Αν όμως θέλεις να έχεις κοινό, τότε πρέπει να είσαι επαγγελματίας εκτός από καλλιτέχνης. Ακριβείς οδηγίες για το πως επιτυγχάνεται το δεύτερο, θα λάβεις από ανθρώπους που είναι πιο αρμόδιοι και πιο έμπειροι από μένα. Σου εύχομαι από καρδιάς καλή επιτυχία.