trolley

Αντώνης Λιβιεράτος: απ' τα κόκαλλα βγαλμένος της ελευθεριότητας των ερασιτεχνικών μουσικών κύκλων της δεκαετίας του 80, έχει επιβιώσει, εξελιχθεί και κυρίως προσφέρει άφθονο και ενδιαφέρον μουσικό υλικό. Παράλληλα, έχει το μάλλον καλύτερο (βλ. πληρέστερο) site έλληνα μουσικού που έχω δει μέχρι σήμερα (http://www.livieratos.gr). Αξίζει να τον γνωρίσετε αν δεν τον έχετε υπόψιν σας. Sigmatropic (http://www.sigmatropic.gr): project που έχει αρχίσει να υπερβαίνει τα ελληνικά σύνορα, αν και αυτό είναι μεγάλη κουβέντα. Σίγουρα υπάρχει ταλέντο εδώ και σίγουρα αξίζει την προσοχή μας. Happy Dog Project (http://www.happydogproject.com): αυτοί δημοσίευσαν και το link τους στο noiz πριν λίγο καιρό σε ένα post που έλαβε μηδέν απαντήσεις (!!!). Φοβερός ήχος, πολύ ενδιαφέρουσα συνθετική προσέγγιση και ένας υπο-ανάπτυξη δικτυακός τόπος που περιέχει και φόρουμ αν θέλετε να πείτε δυο καλές κουβέντες. Υ. Γ. Αναφέρω περιπτώσεις μουσικών που έχουν παρουσία στο διαδίκτυο για δύο λόγους: πρώτον διότι πως αλλιώς να τους παρουσιάσει κανείς από μόνος του(;) και δεύτερον επειδή το ημερολόγιο σε λίγο θα γράφει 2005.

Και τα τρία αποσπάσματα δημοσιεύσεών μου ΕΠΟΝΤΑΙ της δημοσίευσης που ο feather έκανε την Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2004, 7:31 am. Εκεί αναφέρεται για πρώτη φορά η λέξη λίστα σε ολόκληρο το thread. Ουδείς, δεν είχε αναφέρει αυτή τη λέξη (με τις όποιες δυσάρεστες συνηχήσεις της) πριν από αυτό το post. Ο feather έχει λοιπόν την πατρότητα του όρου και την πατρότητα των όποιων επιπλοκών στη συζήτηση. Υ.Γ. Οι ακριβείς ημερομηνίες και ώρες των δικών μου post είναι 1.- 24/11/2004, 7:41am 2.- 24/11/2004, 8:03am 3.- 24/11/2004. 6:17pm 4.- 25/11/2004. 6:57am Παρατηρώ ότι υπάρχει μία διαφορά δύο ωρών ανάμεσα στις ώρες που αποδίδει ο feather στα δημοσιεύματά μου, η οποία οφείλεται προφανώς σε κάποιο τεχνικό bug ή στο ότι χρησιμοποιούμε (μάλλον) διαφορετικά λειτουργικά συστήματα στους υπολογιστές μας. Αυτό το φαινόμενο δεν αλλάζει βέβαια τη σειρά με την οποία εμφανίστηκαν τα ποστ, την οποία σειρά μπορεί να διαπιστώσει οποιοσδήποτε.

Οι περισσότεροι από μας δεν το γνωρίζουν, αλλά αυτή την περίοδο βρίσκεται σε εξέλιξη μία διαδικασία που θα οδηγήσει στο πέρασμα ενός νόμου στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Αν αυτός ο νόμος τελικά περάσει, θα νομιμοποιηθεί στην Ευρώπη το "έννομο πατεντάρισμα" ιδεών για την κατασκευή software, δίνοντας έτσι σε μεγάλες εταιρείες όπως η Microsoft ένα μόνιμο και ανυπέρβλητο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι μικρότερων εταιρειών και οδηγώντας το open-source λογισμικό σε οικονομικό μαρασμό και πιθανή εξαφάνιση. Πληροφορίες για τις ανατριχιαστικές συνέπειες από ένα τέτοιο νόμο θα βρείτε στο site http://nosoftwarepatents.com. Το site είναι διαθέσιμο σε δέκα ευρωπαϊκές γλώσσες, στις οποίες δυστυχώς ΔΕΝ περιλαμβάνονται τα ελληνικά. Εκεί θα βρείτε και διάφορους πιθανούς τρόπους για να βοηθήσετε. Αν δεν αντιλαμβάνεστε με ποιο τρόπο σχετίζεται αυτό το θέμα με εσάς, υπενθυμίζω ότι software υπάρχει σχεδόν σε οτιδήποτε αγγίζουμε και χρησιμοποιούμε: τον υπολογιστή μας, το κινητό μας, τη τηλεόραση, το αυτοκίνητο, τις συσκευές μας hi-tech, ενώ τα μουσικά προγράμματα (τα οποία ήδη είναι αφύσικα ακριβά) με μία τέτοια εξέλιξη θα φτάσουν πιθανώς στα ουράνια... Όπως τονίζουν και οι υπεύθυνοι του site, σε αυτή τη φάση είναι σημαντικό να αυξηθεί η εγρήγορση του κοινού απέναντι σε αυτό το θέμα, καθώς αυτός είναι ο μόνος τρόπος να επηρρεαστεί η βούληση των πολιτικών οι οποίοι θα πάρουν τις τελικές αποφάσεις. Η Γερμανία π.χ. έχει ασκήσει βέτο και προς το παρόν εμποδίζει το πέρασμα του νόμου. Οι έλληνες πολιτικοί δεν το έχουν καταλάβει καλά, ίσως θέλετε να τους βοηθήσετε...

Είμαι υποχρεωμένος να διαχωρίσω τη θέση μου, θυμίζοντας ότι δεν είχα καμία συμμετοχή στην ανάπτυξη της ιδέας της "λιστας". Αυτή παρουσιάστηκε από τον feather πριν μερικά posts, σε αντίθεση με το πνεύμα ολων των προλαλησάντων. Οι δικές μου απαντήσεις αφορούν ακριβώς την επισήμανση ότι θεωρώ την παρέμβασή του άσχετη με το πνεύμα της συζήτησης.

Ναι' date=' το έχω προσέξει, αλλά όπως είπα αυτό αφορά μόνο τα τεχνικά ερωτήματα, τα οποία συχνά έχουν συγκεκριμένες απαντήσεις, αν και όχι πάντα (π.χ. ποια κάρτα ήχου είναι καλύτερη στα 200 ευρώ;). Δεν αφορά ερωτήματα για τη τέχνη, τα οποία και πολύ λιγότερα είναι και δεν νοούνται αυθεντίες σε αυτά - ο καθένας μπορεί να λέει τη γνώμη του. Πολύ ωραία. Ο ενεστώτας διαρκείας που χρησιμοποιείς καταδεικνύει ότι ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί αυτή η γόνιμη διαδικασία, οπότε ας μην μιλάμε σα να έχει ολοκληρωθεί. Ο Gerasimos ζήτησε τη συμβολή μας για μία λίστα αξιόλογων μουσικών, φαντάζομαι από προσωπικό και ειλικρινές ενδιαφέρον και σίγουρα όχι για να... διχάσει τον κλάδο :). Εννοείς ότι διαφωνείς με το θέμα του thread;

Υποθέτω ότι η αναφορά αυτή σχετίζεται με τεχνικά προβλήματα - αυτά όντως μπορούν να λυθούν από καλά φόρουμ. Έχεις δίκιο. Προβλήματα όμως που σχετίζονται με την τέχνη' date=' ούτε αυτό ούτε κανένα άλλο φόρουμ στον κόσμο έλυσε ποτέ, ούτε θα λύσει ποτέ και ο λόγος είναι νομίζω αυτονόητος - ότι ο φυσικός χώρος της τέχνης δεν είναι τα φόρουμ. Επίσης, στον χώρο της τέχνης, λέξεις όπως "ειδικοί" και "γνώστες" έχουν αμφισβητίσιμο και μονίμως υπό-αναίρεση νόημα. Δεν αντιλαμβάνομαι τι σημαίνει αυτή η φράση. Οι λίστες έχουν οπωσδήποτε παρόντες (έστω και έναν, αλλιώς δεν συγκροτούνται). Από εκεί και μετά, όσο πιο σύντομες είναι, τόσο πιο πολλούς απόντες έχουν.

Συμφωνώ. Ούτε τα φόρα λύσανε ποτέ κανένα πρόβλημα, αλλά συμμετέχουμε. Οπωσδήποτε οι λίστες βοηθούν στο να γίνει κατανοητή η φύση του προβλήματος. Π.χ. αν η λίστα στο συγκεκριμένο ερώτημα του gerasimos αποδειχτεί να είναι ιδιαίτερα σύντομη, τότε αυτό δε σημαίνει κάτι; Στον αντίποδα, μήπως θέλετε να θέσουμε το ίδιο ακριβώς ερώτημα σε οποιοδήποτε φόρουμ στην Αγγλία ή την Ολλανδία που ανέφερες και εσύ feather; Ακόμη και αν το κυρίως θέμα του φόρουμ είναι η επώαση αυγών στρουθοκαμήλου (δηλαδή κάτι τελείως άσχετο με μουσική), είμαι σίγουρος ότι πιο πολλές απαντήσεις θα είχαμε και πιο μεγάλη θα ήταν τελικά η λίστα μας.

Φίλε μου σε ευχαριστώ για το ότι διέθεσες χρόνο να απαντήσεις στις απόψεις μου. Σου ομολογώ ότι έχω μία κακή συνήθεια: πρώτα κοιτάζω το αποτέλεσμα και μετά ψάχνω να βρω τις αιτίες. Η όλη συλογιστική μου ξεκινάει από το χειροπιαστό γεγονός ότι η ελληνική ροκ σκηνή είναι αναιμική (και ήταν πάντα αναιμική) από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Οι απόψεις που συμβάλλουν στην κατανόηση αυτού του αντικειμενικού δεδομένου, με ενδιαφέρουν. Οι άλλες, και ιδιαίτερα εκείνες που αγνοούν επιδεικτικά αυτό που όλοι βιώνουμε σαν πραγματικότητα, δεν με ενδιαφέρουν. Μπορεί να υπάρχουν καλά συγκροτήματα, μπορεί και να μην υπάρχουν - ειλικρινά δεν το ξέρω διότι έχω σταματήσει εδώ και δέκα περίπου χρόνια να τα παρακολουθώ από κοντά αυτά τα πράγματα. Αν υπάρχουν, καλό είναι κάποιος να τους μυνήσει ότι ουδείς πρόκειται να σπαταλήσει πολύ χρόνο για να ψάχνει να τα βρει στο άπειρο... τα ίδια τα συγκροτήματα πρέπει να μάθουν να κινούνται επαγγελματικά και να δραστηριοποιούνται σωστά και να συστηθούν με τον κατάλληλο τρόπο στο υποψήφιο κοινό τους - αν δεν το κάνουν, και σπαταλιούνται σε οτιδήποτε άλλο, δεν είναι πρόβλημα δικό μου. Στη λογική τη δική σου, κάποιος θα έλεγε ότι "ναι, υπάρχουν κακοί μουσικοί, αλλά υπάρχουν και καλοί μουσικοί", όμως μετά θα έπρεπε να μας δικαιολογήσει πως στην ευχή είναι δυνατόν να μην ξέρει κανείς να τους κατονομάσει σε όλα τα posts αυτού του thread. Είναι οξύμωρο, δεν είναι;

Αυτό είπα και εγώ' date=' ότι στον κόσμο της jazz, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Αν βάλουμε στη συζήτηση και την κλασσική ή την παραδοσιακή μουσική, εκεί γίνονται ακόμη πιο διαφορετικά. Αυτή η φράση είναι αντιφατική. Ειδικά αν τηρήσουμε τις αναλογίες, διαβεβαιώνω ότι η κατάσταση στο εξωτερικό ΕΙΝΑΙ πολύ-πολύ διαφορετική. Ούτε οι κύριοι θα ήταν αυτό που είναι χωρίς το γκρουπ από πίσω τους. Δεν συμφωνείς? Ακριβώς. Αν ενδώσει κανείς στην ιδέα της αναγκαιότητας του frontman... μετά κλάφτα χαράλαμπε. Ο frontman (όπως τον εννοούμε σε αυτή τη συζήτηση) είναι μέρος της pop/rock κουλτούρας (όπως αυτή έχει διαμορφωθεί τα τελευταία είκοσι χρόνια), όχι μουσική η εννοιολογική αναγκαιότητα. Είναι προς τιμήν των Godspeed You! Black Emperor (τους οποίους πρόσφατα μου σύστησε ο feather) ότι κρατιούνται μακρυά από τέτοιες βλακείες. Είμαι σίγουρος ότι τους κοστίζει ακριβά. Δεν θα εκπλαγώ αν τα επόμενα χρόνια προκύψουν δέκα σημαντικά γκρουπ από τις στάχτες των Godspeed (οι οποίοι οι καημένοι δεν έχουν frontman), ενώ τα γκρουπ που καταλήγουν να έχουν frontman συνήθως ψοφάνε μαζί με τον frontman τους.

Ορίστε λοιπόν: http://www.mixaddicts.com/pulse/images/cables.gif *εκ της διαχειρήσεως: παρακαλούμε πολύ σε μεγάλες φωτογραφίες να κάνετε μόνο παραπομπή με link και όχι παρουσίαση με img.

Αυτό το [ι]ανεξέλεγκτα και χωρίς κυρώσεις[/ι] είναι το ιδίωμα του τρόπου με τον οποίο δραστηριοποιείται επαγγελματικά ο δημόσιος υπάλληλος. Ασφαλώς συμφωνώ ότι τα ιδιωτικά κανάλια έχουν επίσης σοβαρότατα προβλήματα, αλλά ο feather υπαγόρευσε την αντίστιξη με το BBC. Αν η αντίστιξη γινόταν με το Mega ή τον Ant1, τότε τα επιχειρήματά μου θα ήταν διαφορετικά.

Συμφωνώ ότι υπάρχει δικτατορία της μάζας και ότι αυτή επιδιώκει να επιβληθεί σε διάφορα μουσικά είδη. Είναι μία μεγάλη - και πολύ ενδιαφέρουσα - συζήτηση που κάποια στιγμή πρέπει να γίνει.

Ναι, συμφωνώ, γι' αυτό εγώ ανέφερα το όνομα του Μαγκλάρα. Θα ήθελα και εγώ να μάθω περισσότερα ονόματα καλών σύγχρονων ελλήνων μουσικών. Μου κάνει εντύπωση το ότι δεν υπάρχει αθρόα συμμετοχή σε αυτό το thread.

Έχω το κομάτι της M-Audio. Είναι πολύ-πολύ καλό, αν και επίσης θα είχα τις αμφιβολίες μου για το κατά πόσο θα άντεχε ταλαιπωρίες από ταξίδια κλπ. Συμφωνώ λοιπόν με τον (προφανώς εμπειρότερο) korgy.

Δεν χρησιμοποίησα τον όρο "παραδοσιακός" με υποτιμητική διάθεση - ούτως ή άλλως δεν έχει τεχνολογικό έρεισμα. Απλά, θεωρώντας ότι κάθε μία από τις διαθέσιμες τεχνολογίες φέρει και μία ομάδα νοοτροπιών, εγώ βλέπω κυρίως μία σύγκρουση ανάμεσα σε παραδοσιακές και σύγχρονες αξίες και αντιλήψεις.

Α, μάλιστα... οπότε πρόκειται για wav αρχεία.... όχι για wma...! Αυτό βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Thanks Heartcore..!

Το Soundforge 4.5 δεν μπορούσε να σώσει αρχεία στο φορμά των πρόσφατων windows media player. Απλά είναι πολύ παλιό για κάτι τέτοιο. Ακόμη και το Soundforge 7 δεν υποστηρίζει το φορμά του πιο πρόσφατου windows media player. ¶ρα θεωρώ τον ισχυρισμό πολύ απίθανο, αλλά προτίθεμαι να επιχειρήσω εξακρίβωσή του ανοίγοντας αυτά τα αρχεία, αμέσως μόλις βρεθώ κοντά σε μηχάνημα με windows xp. Συνήθως δεν με αφήνουν να τα πλησιάζω διότι μου ανεβαίνει η πίεση.

Από FAT32--->NTFS γίνεται μέσω του Command Prompt των Windows XP. Δεν θυμάμαι το ακριβές συντακτικό, αλλά θα το βρεις στο help των Windows (γράψε convert to ntfs και πες του να ψάξει να βρει την απάντηση). Θα απαιτηθεί ένα reboot και η διαδικασία μπορεί να πάρει ακόμη και μία ώρα, ανάλογα με την ταχύτητα του δίσκου και το πόσο γεμάτος είναι ήδη. Το αντίθετο (NTFS---->FAT32) επίσης γίνεται αλλά μόνο με κάποιο πρόγραμμα σαν το Partition Magic (πάντα την τελευταία έκδοση, ποτέ κάτι παλαιότερο για τέτοιες δουλειές). Και στις δύο περιπτώσεις : ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ, ΚΑΝΕ BACKUP πριν ξεκινήσεις. Μία διακοπή ρεύματος την ώρα της μετατροπής... τέλος![/img]

Το NTFS προσφέρει χαρακτηριστικά ασφαλείας που δεν έχουν καμία αξία για audio εφαρμογές και πρακτικά επιβραδύνουν (λίγο) το όλο σύστημα. Αν δεν τρέχεις κάποιον server στον υπολογιστή σου (και δεν θα έπρεπε να τρέχεις αν τον χρησιμοποιείς για μουσική) προτείνω το FAT32.

Αυτές οι θέσεις που διατυπώνεις εδώ feather είναι η συμβολή στη συζήτηση που ήλπιζα ότι θα έχουμε από εσένα και χαίρομαι που επιτέλους αφιέρωσες το χρόνο για να γράψεις πέντε πράγματα. Σαν home project μπλιμπλικάς αισθάνομαι καλυμένος. Τα ερωτήματα που αφορούν συγκρίσεις ανάμεσα στον ψηφιακό και τον αναλογικό (προτιμώ τη λέξη "παραδοσιακό") κόσμο δεν αφορούν μόνο τον χώρο του ήχου ή της μουσικής. Παρόμοια προβλήματα αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν οι τυπογράφοι, οι φωτογράφοι, οι γραφίστες, οι υπεύθυνοι ατελιέ γραφικών τεχνών, οι εκδοτικοί οίκοι κλπ. Οπουδήποτε συντελείται αυτή η σύγκρουση υπάρχουν προβλήματα και αιχμές. Ο λόγος που ξεκίνησα αυτή τη κουβέντα είναι απλός: με ενδιαφέρει η αλήθεια του ζητήματος, ανεξάρτητα από το αν έχω την οικονομική δυνατότητα ή (προς το παρόν) τις γνώσεις για να έχω την καλύτερη ποιότητα. Δεν θέλω να ζω στην αυταπάτη του ότι έχω στα χέρια μου τα καλύτερα εργαλεία αν δεν τα έχω όντως. Ούτε θέλω να με παραμυθιάζουν τα τμήματα marketing της Steinberg ή της Cakewalk με εξωτικές λέξεις που αποκρύπτουν την πραγματικότητα. Νομίζω ότι όλοι θα συμφωνήσετε (ακόμη και εσύ feather) ότι αυτό το κίνητρο που έχω είναι πέρα από χαρακτηρισμούς όπως "επαγγελματικό" ή "ερασιτεχνικό" και πρέπει να ανταποκρίνεται κανείς σε τέτοιες απορίες με παρρησία. Σκεφτείτε το εξής: κάποια μέρα (όχι πολύ-πολύ μακρυά) όλοι εκείνοι που καταλαβαίνουν την αξία του αναλογικού κόσμου θα έχουν φύγει από τη ζωή. Αν η γνώση γύρω από αυτά τα πράγματα δεν έχει μεταγγιστεί σε νεότερους, δεν έχει επαναδιατυπωθεί ώστε να είναι κατανοητή σε όσο γίνεται περισσότερους, τότε απλά θα χαθεί. Αυτό δεν το θέλουμε, το θέλουμε;

Feather, όντως το είπες και πιο πάνω αλλά δε νομίζω ότι καταλαβαίνω. Ο επαγγελματίας τι; Ο ερασιτέχνης τι; Ηχολήπτης; Παραγωγός; Μουσικός; Ακροατής; Εκφωνητής; Τι αφορισμός είναι αυτός που διατυπώνεις; Ειλικρινά προσπαθώ να καταλάβω τι εννοείς αλλά δεν τα καταφέρνω. Σα να μην έφτανε αυτό, τόσοι άλλοι άνθρωποι επίσης θεώρησαν ότι ο αφορισμός σου δεν ήταν επαρκής - και επέλεξαν να συζητήσουν αντί να μείνουν εκεί. Ας πάρουμε κάποιες περιπτώσεις λοιπόν: α) Εννοείς ότι εγώ κακώς ως ερασιτέχνης έχω τέτοιες απορίες; Τότε γιατί οι υπόλοιποι συμμετέχουν σ' αυτό το thread? Αν η απορία μου είναι λανθασμένα τοποθετημένη, τότε αυτό οφείλεται σε άγνοια, και μέχρι σήμερα δεν έχω βρει καλύτερο αντίδοτο στην άγνοια από τις ερωτήσεις. Αν εσύ ξέρεις κάποιον άλλο μαγικό τρόπο, τότε να τον υποδείξεις σε όλους μας. β) Εννοείς ότι κακώς εσύ ως επαγγελματίας πρέπει να ανεχθείς τέτοιες απορίες; Εν' τάξει μην συμμετέχεις στο thread αν δεν θέλεις. Εγώ προσωπικά έλπιζα και σε δική σου συμμετοχή, διότι (όπως λένε όλοι) είσαι γνώστης, αλλά αν δεν σε ικανοποιεί η συζήτηση και δεν θέλεις να την πας σε κάποια σωστότερη κατεύθυνση, απλώς εγκατέλειψέ τη. Έτσι και αλλιώς, χωρίς τις κατάλληλες ενέσεις γνώσης η συζήτηση θα παρακμάσει και θα πεθάνει, όπως συμβαίνει και με άλλες συζητήσεις σε κάθε φόρουμ. γ) Εννοείς ότι οι απορίες τέτοιου τύπου δεν είναι δυνατό να απαντηθούν από ερασιτέχνες; Ε, γι'αυτό ελπίζαμε στη συνδρομή τη δική σου και τη συνδρομή άλλων του δικού σου επαγγελματικού επιπέδου. Εγώ διαβάζω στο thread μία σειρά απόψεων που όλες τους προσπαθούν να είναι ουσιαστικές. Τώρα γιατί εσύ προσπαθείς να το απαξιώσεις, βαπτίζοντάς τα "παιδικές κουβεντούλες", δεν το ξέρω. Και κάτι ακόμη: είναι πολύ κουραστική αυτή η εμμονή σου σε επαγγελματίες και ερασιτέχνες, διότι δεν εξηγείς τι εννοείς. Χρησιμοποιείς σκόπιμα δύο λέξεις που έχουν πολύ ασαφές νόημα - ειδικά στη χώρα μας. Ποιος είναι επαγγελματίας κατά τη γνώμη σου; Αυτός που βιοπορίζει από τη μουσική και τον ήχο; Τότε τι έχεις να πεις για το τεράστιο ποσοστό μη-επαγγελματιών που παρακολουθούν το noiz;; Το 90% των ανθρώπων που έχω συνομιλήσει στο noiz δεν βιοπορίζουν από την μουσική ή τον ήχο, αλλά στα μάτια μου είναι απόλυτα επαγγελματίες - πολλοί από αυτούς - διότι έχουν μεράκι και ενδιαφέρον γι' αυτό που κάνουν, επενδύουν δε σημαντικά ποσά από το υστέρημά τους για να μάθουν ή να αγγίξουν κάτι περισσότερο. Τέτοιος είμαι και εγώ - δηλαδή πολύ περισσότερο επαγγελματίας από όσο θέλεις να με μετράς. Αντίθετα γνωρίζω αρκετούς βιοπορίζοντες από τη μουσική που περιφρονούν το noiz αλλά και κάθε ευκαιρία για συζήτηση, διότι είναι γνωστό ότι οι συζητήσεις κλονίζουν την άγνοια εκείνων που συζητούν και δεν θέλουν να υπόκεινται σε τέτοιους κλονισμούς. Σύμφωνα με σένα, τελικά δικαίωμα για τέτοιες απορίες (αφού έχουν προφανώς λύσει τα "βασικά προβλήματα") έχουν εκείνοι που στην τρομακτική τους πλειοψηφία ΔΕΝ συμμετέχουν στο noiz; Αφήνω ένα παράθυρο feather, ότι μπορεί να έχεις έναν ορισμό για τον επαγγελματισμό πολύ διαφορετικό από τον δικό μου. Σε αυτή την περίπτωση, σε ενημερώνω ότι δέχομαι τη θέση σου, υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει κατάθεση έργου εκ' μέρους σου που να πιστοποιεί την επαγγελματική σου ιδιότητα αλλά επίσης και την διαφορετικότητά της. Και εγώ αν δήλωνα βιρτουόζος του πιάνου και διαρκώς έκανα επίκληση αυτής της ιδιότητάς μου για να επιχειρηματολογήσω, αργά ή γρήγορα κάποιος θα μου έλεγε (εσύ μάλλον, ως modulator): "μεγάλε, ωραία μας τα λες αλλά... παίξε μας κάτι!". Αλλιώς, ο καθένας μπορεί να μπει εδώ μέσα, να σνομπάρει τον "ερασιτεχνισμό" των υπολοίπων αποκρύπτοντας την πραγματική δική του επαγγελματική στάθμη.

Δεν κατάλαβα πως έχουμε βρεθεί να μιλάμε για επιστήμονες και παγκόσμιες θεωρίες συνομωσίας. Ο αναλογικός ήχος και ο εξοπλισμός που σχετίζεται με αυτόν, είναι επίσης προϊόν επιστημονικής έρευνας, πολύχρονης, άκρως ειδικευμένης και (προφανώς, αν κρίνουμε από την τιμή των κορυφαίων μοντέλων) πανάκριβης. Οι επιστήμονες δεν είχαν ποτέ διλλήματα για το "με ποιο φορμά" θα πρέπει να διανέμεται/αναπαράγεται/αρχειοθετείται ο αναλογικός ήχος - ή τουλάχιστον δεν έχουμε καμία καταγεγραμμένη μαρτυρία γύρω από αυτό το θέμα (αν κάποιος ξέρει κάτι άλλο, θα χαρώ να το πληροφορηθώ). Αντίθετα, τέτοια διλλήματα υπάρχουν στον ψηφιακό κόσμο και εμένα τουλάχιστον μου φαίνεται λογικό ότι προς το παρόν δεν υπάρχουν τελικές απαντήσεις (ακριβώς διότι το όλο φαινόμενο είναι αρκετά πρόσφατο). Θυμίζω ευγενικά ότι όλα αυτά δεν σχετίζονται με το αν ο αναλογικός ήχος υπερτερεί (ή υπολείπεται) του ψηφιακού - είναι μόνο παραφιλολογία. Επίσης, καλό θα ήταν να μου πει κάποιος αν μπορεί το αν η υπεροχή του αναλογικού ήχου (όπως την υποστηρίζουν ορισμένοι) περιλαμβάνει και το φαινόμενο της διανομής του μουσικού υλικού σε δίσκους βινυλίου. Δηλαδή, αν το βινύλιο συντηρεί (και σε ποιο ποσοστό) την αναλογική ποιότητα μέχρις τα αυτιά του τυπικού αγοραστή δίσκων βινυλίου (σέβομαι, το ότι υπάρχουν ακόμη τέτοιοι άνθρωποι και καλά κάνουν). Έχει όντως το βινύλιο τις τεχνικές προδιαγραφές για να το κάνει αυτό; Μήπως απαιτεί και ένα πικ-απ των 7.000 ευρώ; Διότι αν με "αναλογικό ήχο" αναφερόμαστε στον ήχο που μπορούσαν να έχουν μόνο οι κάτοχοι των ακριβών πομπινοφώνων που θυμάμαι στα εξώφυλλα του περιοδικού "ΗΧΟΣ" τη δεκαετία του 70, τότε προφανώς η συζήτηση μας δεν αφορά παρά μόνο εκείνους που μπορούν να απολαμβάνουν τον αναλογικό ήχο σε συνθήκες στούντιο - μία μάλλον ελιτίστικη προσέγγιση, ε;

Υπάρχουν δύο διαδρομές: η μία είναι εκείνη του μουσικού που μπορεί να υπάρξει έξω από το θεσμό της "μπάντας" και η άλλη εκείνη του μουσικού που δεν μπορεί να υπάρξει. Παράδειγμα της δεύτερης διαδρομής θεωρούσα πάντοτε τον Tony Banks, τον σεμνό/διακριτικό/υπέροχο keyboardίστα των Genesis, ο οποίος ξεκάθαρα είχε δηλώσει ότι δεν τον απασχολεί πραγματικά η πιθανότητα μουσικής επιβίωσης έξω από το γκρουπ (παρότι και αυτός είχε βγάλει δύο σόλο-άλμπουμ ακολουθώντας την μόδα των αρχών της δεκαετίας του 80). Τα παραδείγματα της πρώτης διαδρομής είναι πολύ περισσότερα βέβαια: o Mark Knopfler π.χ. ο οποίος είχε και διατήρησε το ρόλο του frontman στους Dire Straits - σήμερα κάνει solo καριέρα και ουδείς αναρωτιέται που είναι οι παλιοί του φίλοι, οι οποίοι είχαν (κατά τη γνώμη μου) τεράστιο ρόλο στη διαμόρφωση του ήχου των DS. Στην Ελλάδα, όλοι θέλουν να ανήκουν στην πρώτη διαδρομή και κανένας στη δεύτερη. Έτσι, αυτοί που έχουν ταλέντο, σπανίως υιοθετούν το χαμηλών-τόνων-προφίλ του Banks. Προσπαθούν να βγουν μπροστά, εις βάρος των υπολοίπων. Αυτός είναι ο λόγος που καταλήγουμε να ξέρουμε τόσο λίγα ονόματα μουσικών - αντίθετα ξέρουμε πολλά ονόματα τραγουδιστών και τραγουδοποιών. Όλα αυτά ισχύουν βέβαια στον κόσμο του rock (ότι και αν σημαίνει αυτό για την Ελλάδα). Στον κόσμο της jazz (πάλι, ότι και αν σημαίνει αυτό για την Ελλάδα) δεν είναι έτσι τα πράγματα. Εκεί, η έννοια της "μπάντας" έχει πολύ διαφορετικό νόημα και δυναμική. τα ονόματα των μουσικών δεν θάβονται κάτω από την ιδέα του "συγκροτήματος", αλλά διατηρούν την ιδιαιτερότητά τους - έτσι εύκολα μπορείς να βρεις το όνομα του βιολιστή Γιώργου Μαγκλάρα (π.χ.) σε πολλές διαφορετικές αιρετές θέσεις, από band leader μέχρι session musician σε δίσκους άλλων φίλων. Ελπίζω να βοήθησα την ενδιαφέρουσα αυτή συζήτηση.