trolley

Πράγματι' date=' αυτό είναι το θέμα της κινηματογραφικής επιτυχίας "Ρεμπέτικο" του Κώστα Φέρη. Οι ομοιότητες ανάμεσα στα δύο μουσικά ιδιώματα είναι τόσες, ώστε στο εξωτερικό η ταινία προβλήθηκε με τον τίτλο "Be-Bop" ενώ παραμένει μυστήριο το γιατί δεν τιμήθηκε με το Όσκαρ σκηνοθεσίας. Ακόμη και στις μέρες μας, το άκουσμα της λέξεως "Βαμβακάρης" στο Piccadily Circus του Λονδίνου, οδηγεί τους Εγγλέζους όχι απλά σε υποκλίσεις αλλά μάλιστα σε κωλοτούμπες και λοιπές χειρονομίες μέχρις εξασφαλίσεως της γαλήνης. Οι έλληνες μουσικοί έχουν αναφερθεί πολλάκις σε συνεντεύξεις ξένων μουσικών ειδικά εκείνων που κρατούν την παράδοση, παίζοντας τζουρά. Δύσκολα θα βρει κανείς κάτι εφάμμιλο' date=' αλλά δοκίμασε να ακούσεις Μαρίκα Νίνου. Κοίτα, μπορείς να ακούσεις Joe Pass, δεδομένης της κοινής ρίζας, δύσκολα θα καταλάβεις τη διαφορά.

Ο ακροατής ίσως είναι ηλίθιος' date=' ίσως όμως και να μην είναι. Εξαρτάται από το αν έχει ή δεν έχει τον απαραίτητο πλούτο επιλογών. Γι' αυτό είναι σημαντικό να υπάρχουν πάντοτε πολλές επιλογές. Ναι Μπεζεντάκου, ναι Μαζωνάκης, ναι τα πάντα - με όλα πρέπει να έχει την ευκαιρία να έρθει σε επαφή ο ακροατής και τότε (και μόνο τότε) θα δούμε αν είναι ηλίθιος, δηλαδή θα δούμε αν συνεχίσει να κάνει κακές επιλογές όταν του παρέχονται αξιόλογες επιλογές. Σήμερα τα ΜΜΕ, στερούν από τον ακροατή αυτό το πλούτο επιλογών: του παίζουν μέρα-νύχτα τα ίδια και τα ίδια. Έτσι (κάπου στο νου του) σχηματίζει την εντύπωση ότι η υπόθεση τραγούδι είναι μία μπούρδα και μισή και (αν έτσι είναι τα πράγματα) τότε τουλάχιστον να δούμε κανα πισινό να λικνίζεται. Κάποτε ήμουν στη Λέσχη του Δίσκου και έψαχνα για δισκάκια. Ένας υπάλληλος έβαλε για λίγο την εκτέλεση των "Παραλαγών Goldberg" με τον Gould οπότε ένας οικοδομός που ήταν εκεί και που μέχρι εκείνη τη στιγμή σιγοάκουγε στο ραδιάκι του κάτι τελείως άσχετο, γυρνάει και λέει "Ρε παιδιά, τι είναι αυτό, ωραίο είναι..". Όπως πληροφορήθηκα αργότερα, ο ίδιος τύπος αγόρασε εκείνη την ημέρα τον δίσκο. Δεν το θεωρώ πολύ πιθανό. Ελάχιστοι φτασμένοι καλλιτέχνες αντέχουν το διάλογο ή την ανώνυμη κριτική. ¶λλωστε (κακά τα ψέματα) αν τους ενδιέφερε αυτό το αλισβερίσι και η συζήτηση δεν θα είχαν φτάσει να είναι τόσο πατάτες. Οι άνθρωποι έχουμε ένα μοναδικό ταλέντο: λέμε πολλά ψέματα στον ίδιο μας τον εαυτό. Την ίδια στιγμή που λες στη γκόμενά σου ότι την αγαπάς' date=' ξέρεις πόσο πολύ γουστάρεις τη φίλη της. Μπαααα, μπορώ να σκεφτώ καλύτερα πράγματα για έναν κακόμοιρο κεσέ γιαουρτιού. Δεν είναι και τόσο αξιόλογη ως γυναίκα.

Ναι ρε, το σχόλιο δεν ήταν για σένα προσωπικά, κακώς το έλαβες έτσι. Όλοι μας κατά καιρούς φθονούμε άλλους για κάποιους λόγους, εγώ είμαι τόσο ένοχος για κάτι τέτοιο όπως ο καθένας μας. Οι "πλούσιοι" στην Ελλάδα είναι πάντα τα εύκολα θύματα της κριτικής μας, ειδικά άμα τύχει να είναι και νέοι και σέξυ και γενικώς αρεστοί, κάπου μας τη σπάνε ατελείωτα. :)

Συμφωνώ με τον MULE απολύτως. Όντως δεν θεωρώ ότι υπάρχει πρόβλημα με την κάθε Πολυξένη (ασήμαντη είναι σαν τραγουδίστρια, αλλά ούτε τσούλα είναι, ούτε πρέπει να βγάζουμε τα απωθημένα μας σε οποιονδήποτε γεννήθηκε με πλουσιότερο μπαμπά από τον δικό μας). Απ' την άλλη, όπως έγραψα πιο πάνω, υπάρχει κανείς που αναζητά καλλιτεχνική αξία στους δίσκους της Πολυξένης; Πλάκα μου κάνετε; Πρότεινα (και επιμένω) ότι αν αυτή η προσπάθεια κριτικής αξίζει τον κόπο, πρέπει να στρέφεται προς εκείνους που (ενώ είναι ασήμαντοι) έχουν καταφέρει να περάσουν σαν καλλιτέχνες. Για παράδειγμα, ο Κορκολής. Δεν ξέρω πόσο καλός πιανίστας είναι (και πάω στοίχημα οτι πλέον ούτε αυτός δεν ξέρει), αλλά πιο "δήθεν" τύπο δεν θυμάμαι να έχω γνωρίσει. Τον είχα πετύχει όταν ακόμη ήταν ανοικτό το "Λυρικόν", όπου το ίδιο πρωινό Σαββάτου ενδιαφερόμασταν και οι δύο για το ίδιο sampler της Ensoniq. Φυσικά, ο υπάλληλος έδωσε προτεραιότητα στον Κορκολή και την παρέα του, αδιαφορώντας λιγάκι για μένα, όπου αφού για να διασκεδάσουν τον Κορκολή του βάζανε να ακούει ρεψίματα και κλανιές στο EPS-16 Plus τους δήλωσε με αυτοκρατορικό ύφος ότι θα το αγοράσει μόνο αν μαζί του δοθεί και όλη η βιβλιοθήκη ήχων. "Μα κ. Κορκολή, μιλάμε για χιλλιάδες ήχους και πολλά χρήματα", "Όχι, όχι, δεν ακούω τίποτε" είπε ο ξανθός θεός της ημι-κλασσικής ποπ μαλακίας. Δεν είναι ασήμαντος εξ' αιτίας αυτών που του πρόσαψε ο Τρανταφυλλόπουλος (άλλος και αυτός), αλλά εξ' αιτίας της πασίγνωστης αλαζονείας του και της ανικανότητάς του να οριοθετήσει τον χώρο του: ακόμη και σε πρωινη εκπομπή της Κορομηλά τον έχω δει να προσπαθεί να παίξει το (δικό του!!!) "Στους πέντε ανέμους" χωρίς (!!!) να θυμάται ούτε τους στίχους και η περιχαρής Ρούλα να μας καθησυχάζει ότι "ε, γίνονται αυτά". Η όλη ιστορία με τον Τρι/λο μάλλον καλό του έχει κάνει, τώρα τουλάχιστον δεν μας τα σπάει με τις εκ' των άνωθεν δηλώσεις του και την ξανθιά του χαίτη. Έμαθε με τον χειρότερο τρόπο, αυτό που έπρεπε να ξέρει από πολύ νωρίς, ότι λίγη σεμνότητα δεν βλάπτει.

Ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας επιβάλλεται όταν μία υπηρεσία ή ένα προϊόν τιμολογείται, όχι νωρίτερα. Το ότι οι μονάδες αυτές καταναλώθηκαν σε περίοδο που δεν είχε επιβληθεί ο νέος ΦΠΑ δεν σημαίνει τίποτε - με μία υπηρεσία όπως ο ΟΤΕ δεν μπορεί να έχει κανείς καθημερινές συναλλαγές λόγω της φύσης της παρεχόμενης υπηρεσίας. Έχει ενδιαφέρον ότι αυτός ο τύπος έκατσε και έγραψε αυτό το μακρυνάρι, είναι άλλη μία απόδειξη ότι οι έλληνες δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Αυτά που γράφει θα ίσχυαν αν ο ΟΤΕ είχε ανεβάσει την τιμή της μονάδας - τότε όντως θα έπρεπε να ίσχυαν οι νέες τιμές μετά την ανακοινωμένη ημερομηνία. Ο ΦΠΑ είναι κάτι άσχετο, είναι ένα λογιστικό μέγεθος που το πληρώνει ο τελικός καταναλωτής. Έχοντας πει αυτά, ο ΟΤΕ είναι πολύ ακριβότερος από ότι θα έπρεπε να είναι, άρα "κλέφτης" όπως λέμε εδώ στο Ανατολή.

Χεχε' date=' εννοείται ότι ξέρεις για τι μιλάς, δεν διαφωνούμε πουθενά. Λέγοντας ότι δεν είναι το ΤΕΒΕ ο λόγος για να μην το κάνει κάποιος ήταν μία έμμεση μέθοδος για να παρασύρω κάποιον (ή κάποιους) με σχετική εμπειρία να μας πούνε κάποια πράγματα και να μοιραστούν την ιστορία τους μαζί μας. Πάντως, πραγματικά δεν βλέπω το πρόβλημα: αν κάποιος εργάζεται τότε πληρώνει εφορία και ΤΕΒΕ, από εκεί και πέρα το αν η δουλειά του θα πάει καλά ή όχι, είναι άλλη συζήτηση και άλλες συμβουλές πρέπει να δοθούν. Αυτό είναι έκπληξη: δεν μπορεί να είναι και πάρα πολλοί αυτοί που ενδιαφέρονται για ανεξάρτητες εταιρείες και (ακολούθως) για ανεξέρτητα κυκλώματα διανομής. Αν ήταν πράγματι πολλοί δεν θα είχαν εμπορικά προβλήματα - το πιθανότερο είναι ότι είναι πάρα πολύ λίγοι, έτσι δεν είναι; Υ.Γ. α, και κάτι ακόμη: που ξέρουμε ποια είναι η οικονομική κατάσταση του φίλου που ρώτησε; επίσης, αυτός ο φίλος αυτή τη στιγμή είναι άνεργος; αν δεν είναι άνεργος, τότε και από ασφάλιστρα ξέρει και από εφορία ξέρει. αν όμως είναι άνεργος ή αν αυτή είναι η πρώτη του δουλειά, τότε οπωσδήποτε ο Superfunk έχει δίκιο, θα ήταν λάθος να ξεκινήσει κανείς την επαγγελματική του ζωή κάνοντας εταιρεία στην ελλάδα...

TEBE (ή κάποιο άλλο ασφαλιστικό φορέα - συχνά χειρότερο) θα έχεις όποια δουλειά και να κάνεις. Δεν είναι το ΤΕΒΕ ο λόγος για να μην ανοίξει κάποιος εταιρεία δίσκων. ΙΚΑ θα έχεις μόνο αν έχεις υπαλλήλους.

Ρε παιδιά, το να λέμε ότι η Βανδή ή ο Τσαλίκης έχουν κακό υλικό δεν είναι και πολύ πρωτότυπο - από μία άποψη είναι αυτονόητο, αφού οι άνθρωποι αυτοί δεν κρύβουν κατά κανένα τρόπο ότι η σχέση τους με το όλο θέμα είναι εμπορική. Νομίζω ότι πιο πολύ ενδιαφέρον θα είχε να "καταγγείλουμε" διάφορους θεωρούμενους "καλλιτέχνες" από τους οποίους θα είχε κάποιος δικαίωμα να περιμένει καλό υλικό, αλλά δεν το προσφέρουν. Αρχίζω λέγοντας πόσο πολύ μου τη σπάει ο Βασίλης Παπακωσταντίνου, ο οποίος έχει μία πραγματικά απαίσια χροιά φωνής και τραγούδια που στηρίζονται κυρίως στο αριστερόφιλο κοινό του και έξω από αυτό το πλαίσιο δε λένε τίποτε. Για μένα είναι ψευτοφρικιό, ψευτοροκάς, ψευτοδιανοούμενος και πέρα για πέρα κνίτης (με την χειρότερη έννοια του όρου). My two cents, που λένε...

Φίλε npap, χαίρομαι που συμφωνούμε (αν συμφωνούμε δηλαδή, περίμενε να δεις τι θα πω σε λίγο :))... Αυτό που λέω είναι ότι η περιβόητη "δημοκρατία" είναι μία μάλλον αμπελοφιλοσοφική (δηλ. στην εποχή μας "δημοσιογραφική") εφεύρεση. Είναι τυχαίο ότι δεν την συναντήσαμε ποτέ μέχρι σήμερα στη ζωή μας, στον πραγματικό κόσμο; Είναι τυχαίο ότι ο κόσμος καλείται να την ασκήσει μέσω δημοψηφισμάτων, για θέματα όπως το ποιο τραγούδι θα πάει στην Eurovision (υπάρχει κανένας που πραγματικά να ενδιαφέρεται για αυτό το θέμα;); Νομίζω ότι μας ζητάνε τη γνώμη μας μόνο για πράγματα που δεν έχουν σημασία, και επίσης νομίζω ότι λένε ψέμματα σχετικά με το πόσος κόσμος ανταποκρίνεται σε αυτά τα "δημοψηφίσματα". Εσείς νομίζετε φίλοι μου ότι κάτι θα είχε απασχολήσει 80.000 ανθρώπους και δεν θα το είχαμε πάρει χαμπάρι γύρω μας, στις παρέες μας, στα ξαδέλφια μας κλπ; Νομίζω πως όχι. Αυτή η "τηλεοπτική" συνομωσία είναι που προφήτεψε ο Όργουελ γι' αυτό τον ανέφερα. Έχω και κάποιες ερωτήσεις πάντως: α) Είχε όντως νηφάλιες στιγμές ο ¶σιμος; β) Έβγαιναν όντως γκόμενες με τέτοια αποφθέγματα; γ) Χαμογελάμε ακόμα; (ελπίζω)..

Όλα όσα μπορούν να ειπωθούν για το θέμα (δημοκρατία+τηλεόραση=γαμ...σέ τα) τα έχει πει ο Όργουελ στο 1984. Υποθέτω ότι το έχουμε διαβάσει όλα τα καλά παιδάκια εδώ, ναι;

Αυτό που σου έγραψε ο Aztec είναι αδύνατον να μην σε εξυπηρέτησε, καθώς η πρότασή του έχει να κάνει με "εγγραφή" των αξιών του Groove Agent σε midi.... Με κάνεις να υποπτεύομαι ότι όλα είναι σπασμένα και σμπαραλιασμένα (τα προγράμματα)...;

Αν μιλάμε για κλασική/ορχηστική μουσική, τα πιο ωραία soundtrack είναι εκείνα των ταινιών του Κιούμπρικ: - 2001: Οδύσεια του Διαστήματος - Μπάρυ Λύντον - Κουρδιστό Πορτοκάλι - Η Λάμψη Ο Κιούμπρικ την έψαξε στις πιο πρόσφατες ταινίες του με πιο σύγχρονο υλικό (δηλ. ξεκόλλησε από την κλασσική μουσική - δυστυχώς) με πολύ καλά αποτελέσματα: - Full Metal Jacket - Μάτια Ερμητικά Κλειστά Αν μιλάμε για καθαυτό σύγχρονη μουσική, τα καλύτερα soundtract τα έχω ακούσει στις ταινίες του Man: - The Insider - Heat - Collateral Τέλος, αν μιλάμε για ορχηστικές μουσικές από σύγχρονους συνθέτες που έχουν κάνει τη σύνθεση soundtracks επάγγελμα, νομίζω ότι οι παρακάτω ταινίες πρέπει να αναφερθούν: - Star Wars (John Williams) - Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου (John Williams) - Chariots of Fire (Vangelis) - Χορεύοντας με τους λύκους (John Barry) Και μερικές ειδικές περιπτώσεις: - Τα θέματα του Ροζ Πάνθηρα (Μαντσίνι) - Οι μουσικές για τα γουέστερν του Μορικόνε - Η μουσικές για το Νονό (Nino Rota) Τώρα πορώθηκα... θέλω να πάω σινεμά ΤΩΡΑ... αλλά με όλα αυτά τα βλαμένα που μαζεύονται, μάλλον θα την πέσω στο dvd...!

Πωωωω' date=' τι είπες τώρα!!! Κάτσε να βρω το CD να το βάλω στο repeat...[/quote'] Απόσπασμα από συνέντευξη του Gilmour για το συγκεκριμένο solo : "Το πιο ωραίο πράγμα στον Τοίχο, ήταν να στέκεσαι στην κορυφή του και να παίζεις... βραδυά-με-βραδυά, προσπαθώντας κάθε βράδυ να το κάνεις λίγο διαφορετικό, λίγο καλύτερο...". Το σχόλιο αναφέρεται στη σειρά συναυλιών που είχαν δοθεί στο Earl's Court όταν ο Τοίχος είχε μόλις εμφανιστεί. Είναι οι ίδιες συναυλίες που βρίσκονται στο άλμπουμ "Is there anybody out there".

Δοκίμασε να ξεκινήσεις το κομάτι σου δύο μέτρα μετά, δηλαδή να μην ξεκινάει από το μέτρο 1 αλλά από το μέτρο 3. Θυμήσου να μας πεις αν λειτούργησε αυτό το κόλπο. (α, να μην το ξεχάσω, ελπίζω ότι όντως το συγκεκριμένο groove δεν είναι όντως off-beat, οπότε θα συνεχίσει να ακούγεται έτσι ότι και να κάνεις :))

Πάντως (και απορώ γιατί πέρασε στο ντούκου) σε mini Mac δεν τρέχει. :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D (κακεντρεχές ξεκαρδιστικό γέλιο).

Τι στο καλό, μέλι έχει το Logic?... Τέλος πάντων, έκανα μία μικρή έρευνα και βρήκα τα παρακάτω. Απαιτήσεις συστήματος για να τρέξει το Logic: • Macintosh computer with PowerPC G4 or faster processor (G5 or dual G4 processors recommended) • PowerPC G5 and Gigabit Ethernet connectivity for Logic Node applications • Mac OS X v10.3 or later • 512 MB of RAM • DVD drive for software installation • Available USB port for XSKey (copy protection) • Low-latency multi-I/O audio hardware and MIDI interface recommended • 4GB of available hard drive space Τώρα ακολουθούν οι προδιαγραφές του "μεγάλου" Mac Mini: • 1.42GHz PowerPC G4 • 256MB DDR333 SDRAM • ATI Radeon 9200 with 32MB DDR video memory • 80GB Ultra ATA hard drive • Combo drive • DVI or VGA video output • AirPort Extreme and Bluetooth optional Οπότε είναι σαφές ότι τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Θα πρέπει να ανεβάσει κανείς τη μνήμη στο 1GB τουλάχιστον και βέβαια θα πρέπει να πάρει μία εξωτερική κάρτα ήχου (FireWire), η οποία να παρέχει drivers για Mac. Επίσης θα πρέπει να πάρει (κατά τη γνώμη μου) τουλάχιστον ένα εξωτερικό σκληρό δίσκο (από τους αρκούντως γρήγορους). Βέβαια, το Logic λέει ξεκάθαρα ότι δεν προτιμά τους επεξεργαστές G4, αλλά τους G5, οπότε ακόμη και μετά από αυτές τις κινήσεις, τα περιθώρια θα είναι πολύ μικρά.

Μάλιστα... πέραν της σχετικής μυθολογίας (που μπορεί να μην είναι μυθολογία), η ερώτηση μου προς εσάς τους εμπειρότερους είναι: έχει όντως ακούσει κανείς κάποια διαφορά, είναι κάτι που ακούγεται ή μόνο κάτι για να συζητιέται;

Μια και θίχτηκε το θέμα των προδιαγραφών Red Book, θα ήθελα να ρωτήσω κατά πόσον μπορούμε να κάψουμε ένα audio cd σύμφωνο με αυτές τις προδιαγραφές αλλά να μην έχει καεί σε ταχύτητα 1x ??? Το λέω, διότι όλα τα σύγχρονα cd-writers που πέφτουν στα χέρια μου τους τελευταίους μήνες (και πέφτουν αρκετά), δεν επιτρέπουν εγγραφή σε ταχύτητα 1x. Παρ' όλα αυτά το Samplitude επιμένει ότι τα cd που καίει είναι συμβατά με το Red Book, και ας τα καίει σε ταχύτητα 4x. Επίσης, ισχύει ότι η ποιότητα του ήχου επηρρεάζεται από την ταχύτητα με την οποία γίνεται το κάψιμο; Αν ναι, ξέρει κανείς να εξηγήσει το γιατί;

...η απαραίτητη (καταδικαστική) διευκρίνηση... Ευχαριστώ!

Να ρωτήξω κάτι; Η ανωτερότητα των ProTools (για την οποία έχουμε ακούσει τόσα) δεν οφειλόταν στο dedicated hardware? Ή δεν υπάρχει πλέον τέτοιο θέμα; Διότι και εγώ M-Audio έχω, άρα μπορώ να έχω και ProTools; Και θα έχω αυτή την ποιότητα για την οποία όλοι μιλούν τόσα χρόνια;

Σε ενημερώνω ότι το Kontakt2 είναι άμεσα διαθέσιμο. Το είδα στο site τους, αλλά επίσης το επιβεβαίωσα τηλεφωνικά προκειμένου να ξαναβρώ το serial number μου που το είχα χάσει. Σχετικά με τους δίσκους, οι απόψεις διαφέρουν. Στα samplers όπου η ανάγνωση των δειγμάτων γίνεται με disk streaming (όπως το Giga) οι περισσότεροι προτιμούν τη λύση των πολλών σκληρών δίσκων. Σε αυτή την κατηγορία ανήκω και εγώ. Χρησιμοποιώ τρεις σκληρούς δίσκους. Σε samplers που φορτώνουν τα δείγματα στη RAM, οι πολλοί σκληροί δίσκοι είναι εντελώς άχρηστοι, όσον αφορά αυτό το θέμα. Το Kontakt είναι μία ειδική περίπτωση, καθώς μπορεί να λειτουργήσει και με τον ένα τρόπο και με τον άλλο. Προσωπικά πιστεύω ότι είναι προτιμότερο να το λειτουργεί κανείς σαν disk-streaming-sampler, διότι μόνο έτσι μπορείς να φορτώσεις τις κτηνώδεις βιβλιοθήκες ήχων που υπάρχουν στις μέρες μας. Όμως, αν είχες (για παράδειγμα) μία μεγάλή βιβλιοθήκη ήχων από το Akai, τότε ίσως θα προτιμούσες να τα φορτώνεις στη RAM. Εκείνες οι βιβλιοθήκες ήχων δεν ήταν τόσο μεγάλες. Τώρα, σε σχέση με την ικανότητα του Kontakt να φορτώνει όλα τα φορμά, σου προτείνω να κρατάμε μικρό καλάθι. Δεν ξέρω τι γίνεται με το 2, αλλά το 1 φόρτωνε καλά μόνο τα Soundfonts και τα Akai samples, αλλά τις βιβλιοθήκες του GigaStudio δεν τις χειριζόταν καλά. Akai όμως και Soundfonts μπορείς να φορτώσεις σε οτιδήποτε, με άριστη ποιότητα. Τέλος, συμφωνώ μαζί σου για το ότι η ΝΙ είναι καλή εταιρεία, γι' αυτό θα δώσω τα 150 ευρώ για να πάρω το update. Αυτοί οι τύποι, ακόμη και αν δεν έχουν φτιάξει ακόμη το τέλειο sampler, είμαι σίγουρος ότι θα το κάνουν.

... ενδιαφέρον σε επίπεδο κατασκευης monitor ηχείων, ενδιαφέρον σε επίπεδο κατασκευής hi-fi ηχείων, ή ενδιαφέρον σε επίπεδο poor man's moody blues?

Ευχαριστώ για την υπόδειξη, θα την λάβω σοβαρά υπ'όψιν μου. Παρ' όλα αυτά (και για λόγους που θα εξηγήσω αργότερα) θέλω να κάνω τη σχετική έρευνα. Υπάρχει κανένα μαγαζί στην Αθήνα που να σχετίζεται με το άθλημα; Θυμάμαι παλιά ότι υπήρχε κάποιο "Κέντρο Μεγαφώνου" αλλά δεν έχω πρόσφατη ενημέρωση.

Παρακαλώ για τη βοήθειά σας προς την κατεύθυνση του να ιδιοκατασκευάσω ηχεία, με στόχο την άριστη ηχητική ποιότητα σε περιβάλλον home studio. Πιστεύετε ότι είναι εφικτό; Έχει κανείς πρότερη εμπειρία (καλή ή κακή); Υπάρχουν επιχειρήσεις ή μαγαζιά που να μπορούν να βοηθήσουν στον ελληνικό χώρο; Έχετε υπόψιν σας ενδιαφέρουσες πηγές για το θέμα στο ίντερνετ; Βοηθάτε, please.