trolley

Ούτε νερό;

Φανατικός φίλος του γκρουπ, ενδιαφέρθηκα για αυτό το thread, αν και ήξερα από την πρώτη στιγμή ότι δυστυχώς τίποτε από τα παραπάνω δεν ισχύει. Ο λόγος είναι ότι ο Waters δεν ενδιαφέρεται για το όλο θέμα: η τρέχουσα ασχολία του είναι η πρώτη όπερα που έγραψε (το περιβόητο πλέον Σα Ιρά) το οποίο μου ήρθε με από το Amazon πριν λίγες ημέρες (εντυπώσεις, εν' καιρώ). Σήμερα βρήκα και το εξής άρθρο στην Ελευθεροτυπία : ΕΔΩ, το οποίο λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Επίσης αναγγέλει και ένα πολύ ενδιαφέρον DVD. Συμπεράσματα: Πρόκειται για ράδιο αρβύλα ότι θα γίνει παγκόσμια περιοδία, αυτός που διασπείρει τέτοιες φήμες καλά θα κάνει να επικοινωνήσει μαζί μου ώστε να συζητήσουμε για την αγάπη και την αλληλεγγύη των λαών, και εσείς φίλοι μου καλό θα είναι να αρχίσετε τα κλάματα (εγώ τους έχω δει :))

Ναι, και εγώ έχω προσέξει ότι κάνει περισσότερο χρόνο. Ο λόγος είναι μάλλον το ότι μερικές φορές υπάρχει πρόβλημα στη σωστή (βλ. γρήγορη) υποστήριξη του ultra-dma στα cd. Αυτό με τη σειρά του εξαρτάται από την διανομή που χρησιμοποιεί κανείς, καθώς και από την έκδοση του kernel που τρέχει εκείνη την ώρα. Σε ένα φορητό της Acer ήταν αδύνατο να ενεργοποιήσω το ultra-dma, ενώ σε άλλα δεν υπάρχει πρόβλημα. Ένας καλός "διαγνωστικός" έλεγχος είναι να δεις αν μπορείς να παρακολουθήσεις dvd από το συγκεκριμένο σύστημα. Αν υπάρχει πρόβλημα με το ultra-dma, τότε δεν θα μπορείς να δεις ουτε dvd.

Οι πιο πολλοί βιρτουόζοι καταλήγουν να γίνονται αντιπαθητικοί, διότι βγάζουν ένα "εγώ" μεγάλο σαν περίπτερο, το οποίο καταλήγει να λειτουργεί εις βάρος της σύνθεσης, του feeling και της παρέας. Λέω "οι πιο πολλοί" κυρίως διότι έχω υπόψιν μου τον Steve Howe των Yes, τον οποίο περιέργως δεν τον έχει αναφέρει κανείς από τους φίλους κιθαρίστες εδώ στο noiz, ενώ ο άνθρωπος έχει καταφέρει να θέσει το ιλιγγιώδες ταλέντο του στην υπηρεσία του γκρουπ (κάτι που δεν κατάφερε να κάνει ο πολύς Rick Wakeman, στο ίδιο γκρουπ). Πιστεύω μόνο στην βιρτουοζιτέ που έρχεται σαν αποτέλεσμα της πρακτικής τριβής με το υλικό του ίδιου του μουσικού (ή του γκρουπ στο οποίο συμμετέχει), και όχι σαν αποτέλεσμα ατελείωτων ορών πρακτικής εξάσκησης για την βελτίωση της ταχύτητας των δακτύλων. Είχε πει ο Λένον: "αν κάποιος σύγκρινε ποτέ το πως παίζω κιθάρα με το πως παίζει ο B.B. King θα αισθανόμουν γελοίος. Όμως, είμαι καλλιτέχνης, και αν μου δώσεις μία τούμπα, κάτι θα καταφέρω να βγάλω από αυτήν".

Το AAC δεν είναι lossless. Είναι βέβαια καλύτερο από το mp3, αυτό να λέγεται. Επί τη ευκαιρία, να πω ότι το i-Tunes είναι μακράν ο καλύτερος media player (όσον αφορά την χρηστικότητα του περιβάλλοντος εργασίας και το λακωνικό υπέροχο interface του) που τρέχει στα Windows.

Αυτό το ενδιαφέρον ερώτημα έχει πολλές-πολλές απαντήσεις, οι οποίες όμως είναι (κατά τη γνώμη μου) έξω από το σκεπτικό κάποιου που τώρα θέλει να αρχίσει να ακούει. Ο superfunk έχει δίκιο που λέει ότι οι περισσότεροι (και εγώ) σου προτείναμε λευκές διασκευές του ιδιώματος, αλλά αυτό είναι μέρος της όλης παρεξήγησης - ότι δηλαδή τα λευκά μπλούζ κατέληξαν να είναι πιο δημοφιλή από το original ιδιώμα. Πάντως, όπως θα διαπιστώσεις, είναι μία μεγάλη και συναρπαστική διαδρομή, συγκρινόμενη μόνο με την αντίστοιχη στον κόσμο της jazz την οποία ίσως θελήσεις να κάνεις μετά (ή ίσως ταυτόχρονα).

Με μπέρδεψες... μιξάρεις με τα ακουστικά αλλά ακούς το export με τα ηχεία, ή μιξάρεις και ακούς με τα ακουστικά;... Συγνώμη που επιμένω, αλλά όπως σου είπε και ο boody το 16/44 είναι ΟΚ, με την έννοια ότι δεν είναι λόγος για να αλλάζει το EQ του κοματιού. Οπότε ελπίζω σε περισσότερες πληροφορίες, προκειμένου εγώ (ή κάποιος άλλος) να καταλήξουμε σε κάποιο χρήσιμο συμπέρασμα. Επίσης (και με την προϋπόθεση ότι υπάρχει όντως διαφορά μετά το export), είσαι βέβαιος ότι αυτή η διαφορά είναι περισσότερα μπάσα, ή μπορεί να είναι κάτι άλλο στον ήχο το οποίο εκ' πρώτης όψεως ακούγεται σαν περισσότερα μπάσα; Επίσης, πέρα από τα ακουστικά και τα ηχεία σου, δοκίμασες να ακούσεις το export σε κάποιο άλλο σύστημα; Αν ναι, ισχύει ότι και στο άλλο σύστημα ακούς περισσότερα μπάσα;

Ναι. Θα μπορούσα να σου πω πολλά ακόμη, αλλά καλό είναι να ακούσουμε και τις γνώμες των υπολοίπων, ετοιμάσου για καταιγίδα απόψεων...:)

Michael Bloomfield, Al Kooper, Stephen Stills - Super Session

Δηλαδή ακουγόταν καλά (από τα ίδια ηχεία) πριν κάνεις export αλλά δεν ακούγεται καλά αφού κάνεις export?

Αν παίξει κανείς τα ίδια αρχεία σε διαφορετικούς media players, ακούει τα ίδια πράγματα - προσοχή όμως: η λέξη-κλειδί είναι "τα ίδια αρχεία". Αυτό που κάνουν αρκετοί είναι ότι ριπάρουν ένα cd από το winamp (σε mp3) και το ακούνε από το winamp. Αν όμως ριπάρουν από το windows media player σε mp3, τότε τα αποτελέσματα είναι χειρότερα, καθώς δεν χρησιμοποιείται ο ίδιος αλγόριθμος για το encoding. Προσωπικά, χρησιμοποιώ linux για το ripping των cd μου τις πιο πολλές φορές, και όταν θέλω mp3 (δηλαδή ποτέ πλέον) τότε χρησιμοποιώ τον lame encoder. Σε περιβάλλον windows, η πρώτη επιλογή μου θα ήταν να ριπάρω με real audio σε realaudio lossless format, αλλά αυτό στοιχίζει χρήματα. Αν δεν θέλω να δώσω χρήματα, η πρώτη μου επιλογή θα ήταν το i-tunes και το apple lossless format. Εννοείται ίσως, ότι τα windows formats (wma) τα παίζει καλύτερα ο windows media player, όπως επίσης ότι το real audio format κανείς δεν το παίζει καλύτερα από το real audio. Η γνώμη μου για το mp3 είναι ότι είναι μία λακαμία και μισή. Ο μόνος λόγος που οι άνθρωποι ασχολούνται με δαύτο είναι επειδή υπάρχουν πολλά κλεψιμέϊκα mp3 στο internet, αλλά πραγματικά ρε παιδιά αυτό το πράγμα δεν ακούγεται ούτε καν από τα μεγάφωνα του αυτοκινήτου. Οπότε τι να συζητάμε τώρα για το ποιος player τα παίζει καλύτερα... όλοι χάλια το παίζουν διότι χάλια είναι από τη μάνα του.

Οι "μνήμες" που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά (εδώ και πολλά χρόνια) είναι στην πλειοψηφία τους φθηνές σειρές, φθηνών μοντέλων και (κατά κανόνα) no-name. Αν επισκεφθείτε τον δικτυακό τόπο μίας εταιρείας όπως η Kingston θα διαπιστώσετε ότι ένα 512άρι τσιπάκι (π.χ.) υπάρχει σε δύο ή τρεις παραλλαγές, εκ' των οποίων η ακριβότερη κάνει πραγματικά πολλά χρήματα. Για όποιον είναι συνηθισμένος να αγοράζει και να χρησιμοποιεί no-name μνήμες, τα χρήματα που ζητούν τα επίσημα service ορισμένων εταιρειών ακούγονται πράγματι πολλά, αλλά πριν τους κατηγορήσουμε σαν "απατεώνες" πρέπει να γνωρίζουμε ακριβώς ποιον είναι το προϊόν που διαθέτουν. Σε αντίθεση με την κοινή πεποίθηση, δεν είναι όλες οι μνήμες ίδιες - έρχονται με διαφορετικά χαρακτηριστικά όσον αφορά τα πάντα, από το πόσο γρήγορες είναι μέχρι το πόσο καιρό θα αντέξουν, μέχρι σε τι θερμοκρασίες λειτουργούν κλπ. Οι κακές ή μέτριες μνήμες είναι πολύ συχνά ο λόγος για τον οποίο κρασάρει το pc, αλλά τεστ για τις μνήμες δεν θα διαβάσετε ποτέ σε ελληνικό περιοδικό καθώς κάτι τέτοιο θα θίξει τα εδραιωμένα συμφέροντα εισαγωγέων και επώνυμων εμπορικών καταστημάτων πληροφορικής. Οπότε, μην σπεύδετε να κατηγορείτε κάποιον ως απατεώνα επειδή έχει το θράσος να προτείνει στους αγοραστές τους καλύτερες μνήμες. Κάποτε (σε μία εταιρεία που εργαζόμουν) είχαν αγοραστεί servers της ΙΒΜ. Φυσικά, η ΙΒΜ ήθελε μία περιουσία για οποιαδήποτε αναβάθμιση στις μνήμες του υπολογιστή-server. Σκεφθήκαμε λοιπόν με τους άλλους: ρε, τους απατεώνες, ας βάλουμε μία "κανονική" μνήμη από ένα άλλο PC. Το αποτέλεσμα ήταν ότι το motherboard ανίχνευε ότι το συγκεκριμένο τσιπάκι ήτανε μάπα και αρνιόταν να ανάψει εντελώς. Λέμε τότε: ρε, τους απατεώνες, έχουν μαρκάρει τα δικά τους τσιπάκια για να μην μπορούμε να βάλουμε άλλου κατασκευαστή. Βάζουμε λοιπόν το ακριβό τσιπάκι μίας άλλης (όχι ΙΒΜ) εταιρείας, το οποίο όμως ήταν εξίσου ακριβό - το μηχάνημα άναψε κανονικά. Όσο για το "κανονικό" τσιπάκι, φαινομενικά λειτουργούσε καλά στο επίσης "κανονικό" pc από το οποίο το είχαμε βγάλει - μέχρι που μετά από λίγο καιρό κάηκε και μας άφησε χρόνους - οπότε αναγκαστήκαμε να παραδεχτούμε το αναπόφευκτο: ότι το τσιπάκι ήταν μάπα, αλλά μόνο το motherboard της IBM το κατάλαβε και αυτοπροστατεύθηκε από την χρήση του. Ελπίζω ότι ενημέρωσα αρκετά. :)

Εμένα δεν με ενδιαφέρει κανείς από αυτούς που είναι στη λίστα. Σόρυ...

Προτείνω την αποβολή του vangelis για μία εβδομάδα :)

Πάντως cos_dr κακώς δεν της λες για το noiz. Κοντά μας θα έβρισκε τη στοργή και κατανόηση που αποζητά.

Την 31η Οκτωβρίου, ο Mark Russinovich, ανακοίνωσε στο blog του κάτι που έχει σοκάρει ολόκληρο το μουσικό κόσμο που έχει σχέση-ενημερώνεται από το ίντερνετ. Ο άνθρωπος εντόπισε ενδείξεις ακούσια εγκατεστημένου λογισμικού στον υπολογιστή του και (όντας ο ίδιος προγραμματιστής) ξεκίνησε να αναζητά την πηγή αυτού του προβλήματος, γεμάτος ανησυχία για την πιθανότητα να του έχουν "χακεψει" το μηχάνημα. Ακολουθώντας μία αναλύτική μέθοδο που περιγράφει στη σελίδα του, έπαθε σοκ όταν είδε ότι το λογισμικό βρισκόταν εκεί εξ'αιτίας ενός... μουσικού CD το οποίο είχε βάλει να ακούσει πριν από μερικές μέρες. Το CD, δεν μπορείς να το παίξεις από τον media player, αλλά μόνο από τον δικό του ενσωματωμένο player, ο οποίος (μεταξύ άλλων) επιτρέπει την δημιουργία τριών νόμιμων backup αντιγράφων. Όμως, ο κατασκευαστής του CD, προκειμένου να είναι βέβαιος ότι ο κακός αγοραστής δεν θα υπερβεί τα παραπάνω όρια, εγκαθιστά λογισμικό στον υπολογιστή του ακροατή-χρήστη, και μάλιστα το εγκαθιστά χρησιμοποιώντας μεθόδους που συνήθως αποδίδονται σε κατασκευαστές ιών, μεταμφιέζοντας αρχεία, μετονομάζοντας αρχεία και κρύβοντας αρχεία από την registry των windows, έτσι ώστε να είναι αδύνατον στον χρήστη να το απεγκαταστήσει. Αυτό είναι παράνομο - παραβιάζει ωμά την EULA που συνοδεύει αυτό το προϊόν και στην ουσία εκθέτει τον ιδιοκτήτη του υπολογιστή (και μάλιστα εν' αγνοία του) σε μία κατάσταση για την οποία δεν πλήρωσε ποτέ και που (κατά πάσα πιθανότητα) δεν θα την δεχόταν αν την γνώριζε. Παράλληλα, δημιουργεί ένα προηγούμενο μέσω του οποίου καθίσταται εφικτή η εγκατάσταση λογισμικού στον υπολογιστή του καθενός μας. Και ναι μεν στην συγκεκριμένη περίπτωση υποτίθεται ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα (δηλαδή - και καλά - εμποδίζουμε τον κόσμο από το να κάνει πειρατεία) αλλά οι ίδιες ακριβώς τεχνολογίες μπορούν να χρησιμοποιούνται στο μέλλον για να προδίδουν την κάθε μας κίνηση σε μη-εξουσιοδοτημένα αυτιά και μάτια. Όπως φαντάζεστε φίλοι μου έχει γίνει το σώσε: στο blog του Mark Russinovich ο κόσμος του προτείνει ξεκάθαρα να πλακωθεί στις μηνύσεις (και στην Αμερική θα τις κέρδιζε αυτές τις μηνύσεις), η Sony προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμάζευτα παρέχοντας τώρα (κατόπιν αιτήματος όμως) λογισμικό για την απεγκατάσταση του επίφοβου κώδικα (βλ. εδώ), ο παγκόσμιος τύπος (έχοντας συναίσθηση των μεγεθών της Sony) επιχειρεί να τοποθετηθεί (βλ. εδώ) Αυτά.

Γεια σου antiregulator. Έχε κατά νού ότι αυτό που είπε ο Jaco (Pastorius, για όσους δεν ξέρουν), είναι ότι : δεν νοείται σαν καυχησιά (μία πράξη, ή ένας ισχυρισμός) αν μπορείς (αφού την κάνεις ή αφού τον πεις) να την/τον υποστηρίξεις. Δηλαδή, αν πεις ότι είσαι πολύ ωραίος άντρας, δεν είναι καυχησιά αν μπορείς μετά να το υποστηρίξεις (π.χ. εμφανιζόμενος με πέντε κουκλάρες). Ασφαλώς είναι καυχησιά (δηλαδή κάτι το επικριτέο) αν ΔΕΝ μπορείς να το υποστηριίξεις. Έτσι έχουμε : it ain't braggin if you can back it up, και όχι αυτό που έχεις γράψει. :)

Φίλε δεν ξέρω πως γίνεται (και αν γίνεται) αυτό που λες, αλλά μπορείς να κάνεις το εξής: α) φτιάξε ένα midi track, β) βάλε εκεί ένα part των 4 τετάρτων γ) γράφοντας σε step mode γράψε μία μποτιά σε κάθε ένα από τα τέταρτα (ή όποιον άλλο ήχο θέλεις - εννοείται ότι πρέπει να στείλεις το midi track σε κάποιο vst όργανο με ήχους τυμπάνων) δ) κλωνοποίησε αυτό το part σε όλο το μήκος του arrangement. Κάνοντας τα παραπάνω, θα πρέπει να έχεις έναν επαναλαμβανόμενο μετρονομικό ήχο για όλη τη διάρκεια του κοματιού. Επειδή είναι απλά ένα midi part, θα υπακούει στα tempo changes. Κάνοντας mute όλα τα υπόλοιπα tracks, θα κάνεις ένα export όπου θα προκύψει ένα audio αρχείο με περιεχόμενο αυτό που θέλεις. Πως σου φαίνεται;

Ευχαριστούμε τον freemind. Είσαι πολύ-πολύ ωραίος. Υ.Γ. : Και η μουσική για την θεατρική παράσταση, της οποίας δείγμα μας έβαλες, αξίζει να ακουστεί και από τα υπόλοιπα μέλη.

Πράγματι, με μπέρδεψε το ψευδόνυμο και ο ισχυρισμός ότι έχουμε ξανασυζητήσει για αυτό το θέμα. Mea culpa.

Μάρτυς μου ο θεός, ποτέ δεν θα καταλάβω τους κιθαρίστες...

Συμφωνώ και εγώ με τον Tuff_P. Το μόνο κακό είναι ότι είναι πολύ ακριβά τα Waves. Χεχε, αυτό εννοούσα ότι τελικά συμφέρει να πάρει κανείς το CD αν είναι διαθέσιμα.

O Super Mario δεν ήταν bluesman ?

Γεια σου Johnny. Το θέμα το έχεις δει εντελώς λάθος. Ιδού οι μέχρι τώρα εμπειρίες μου. Πρώτον, για να έχει νόημα η μεταγραφή είναι απαραίτητο να έχεις ένα καλό πικαπ με μία καλή κεφαλή. Αυτό σημαίνει τουλάχιστον ένα βρετανικό πικαπ με μία (έστω φθηνή) κεφαλή κινητού πηνίου. Αν δεν έχεις κάτι τέτοιο, τότε καλύτερα να αναβάλεις την όλη υπόθεση διότι ο ήχος που θα πάρεις θα είναι εντελώς μάπα. Δεύτερον, αφού θα έχεις καλή κεφαλή (κινητού πηνίου πρότεινα εγώ, αλλά μπορεί να έχεις και κινητού μαγνήτη), τότε χρειάζεσαι καλό προενισχυτή για το σήμα αυτής της κεφαλής. Αυτός ο προενισχυτής ίσως υπάρχει ήδη σαν μέρος του στερεοφωνικού σου, ή μπορεί να τον αγοράσεις ξέχωρα (υπάρχουν προενισχυτές κεφαλών με αξιοπρεπέστατο ήχο και ιδιαίτερα χαμηλή τιμή). Τρίτον, το σήμα από τον προενισχυτή πρέπει να το στείλεις σε PC και πουθενά αλλού. Ο λόγος έιναι ότι το βινύλιο συχνά έχει πολλά κρατς και κριτς και διάφορους άλλους θορύβους που (πίστεψέ με) θα θέλεις να τους καθαρίσεις πριν τους γράψεις σε cd. Αυτή η δουλειά μόνο σε PC μπορεί να γίνει και μάλιστα σε PC που έχει α) καλή κάρτα ήχου, αφού πάνω της θα συνδέσεις την έξοδο από τον προ-ενισχυτή και β) ορισμένα απαραίτητα προγράμματα (όπως το Soundforge ή το Wavelab). Τέταρτον, από το PC θα "κάψεις" τα αρχεία ήχου σε CD. Γενικές συμβουλές: α) Καθώς θα έχεις τα αρχεία ήχου που θα έχουν γραφτεί από το βινύλιο, θα μπεις στον πειρασμό να κάνεις (χεχε) remastering του δίσκου: ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ αν δεν είσαι θεός της ηχοληψίας. β) Κράτα backup των αρχείων που δημιουργήθηκαν από την αρχική εγγραφή του σήματος από το πικάπ ΠΡΙΝ αρχίσεις να τα δίνεις όλα με τα διάφορα φίλτρα, ισοσταθμιστές κλπ. Πολύ συχνά (ειδικά στην αρχή) θα ανακαλύπτεις ότι τα έχεις καταστρέψει όλα και θα θελήσεις να αρχίσεις από την αρχή. γ) Μερικοί δίσκοι βινυλίου ακούονται πολύ σιγά. Εγώ (που βέβαια δεν είμαι μηχανικός ήχου) δεν έχω ακόμη ανακαλύψει ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να δυναμώσει το σήμα τους πριν περαστούν σε cd. δ) Αν νομίζεις ότι το αποτέλεσμα της μεταγραφής θα είναι σα να είχες αγοράσει τον ίδιο δίσκο σε cd και όχι σε βινύλιο, ΞΕΧΝΑ το. Σκοπός της διαδικασίας είναι να έχεις ένα "ψηφιακό" αντίγραφο του δίσκου, το οποίο (στην καλύτερη περίπτωση) θα ακούγεται περίπου σαν το βινύλιο αλλά απαλαγμένο από τα διάφορα κριτς και κρατς (που πάντα μου τη σπάγανε). Αυτό σημαίνει ότι η όλη διαδικασία αξίζει να γίνει ΜΟΝΟ για δίσκους που ίσως έχεις και που ΔΕΝ μπορείς να τους βρεις σε CD. Αν μπορείς να τους βρεις σε CD τότε μην ασχοληθείς με την μεταγραφή τους από βινύλιο διότι ο χρόνος που θα ξοδέψεις για αυτή την ιστορία αξίζει πολύ περισσότερο από το να αγόραζες τον δίσκο σε CD. Απαραίτητος εξοπλισμός(;) α) Ένα συμπαθητικό πακέτο της Steinberg λέγεται Clean και υποτίθεται (στην ακριβή του έκδοση) ότι σου δίνει ότι χρειάζεσαι για αυτή την ιστορία, δηλαδή έναν απλό προενισχυτή κεφαλής πικάπ και ένα πρόγραμμα επεξεργασίας ηχητικού σήματος που έχει ακριβώς εκείνες τις δυνατότητες που ταιριάζουν σε αυτή τη διαδικασία. Εγώ το είχα αγοράσει αυτό το πακέτο και πρέπει να πω ότι μάλλον με απογοήτευσε διότι η ποιότητα ήχου του προενισχυτή δεν ήταν της προκοπής ενώ το πρόγραμμα μου φάνηκε μάλλον παιδικών δυνατοτήτων. Είχα πολύ καλύτερα αποτελέσματα με έναν απλό προενισχυτή της εταιρείας QED και το Wavelab. Ελπίζω να σε βοήθησα.[/i]