Rider, επειδή εγώ διαβάζω με προσοχή, δώσε λίγη βάση στα παρακάτω:
Κατ' αρχήν το πείραμά σας είναι μία λακαμία και μισή, ήτοι η "επιστημονική μέθοδος" που ακολουθήσατε απλά δεν αποδεικνύει τίποτε διότι τα τραγούδια στους διάφορους διαγωνισμούς ΔΕΝ ήταν τα ίδια. ¶ρα δεν καταλαβαίνω γιατί σου κάνει εντύπωση (και γιατί εμείς πρέπει να καταλήξουμε σε συμπεράσματα) επειδή το δικό σας τραγούδι δεν αξιολογήθηκε με τον ίδιο τρόπο από τις επιμέρους επιτροπές.
Πολύ απλά, μπορεί το δικό σας τραγούδι να ήταν καλύτερο από τα άλλα (στον ένα διαγωνισμό) και χειρότερο από τα άλλα (στον άλλο διαγωνισμό). Τι σόϊ "επιστήμονες" είσαστε αν δεν αντιλαμβάνεστε ότι με το να αλλάζετε ταυτόχρονα δύο μεταβλητές στην εξίσωση δεν μπορεί να βγει συμπέρασμα; Η μία μεταβλητή είναι το εκάστοτε σύνολο των τραγουδιών και η άλλη το εκάστοτε σύνολο των κριτών. Πρέπει να κρατήσεις τη μία σταθερή αν θέλεις να κρίνεις την άλλη.
Αυτό που έγραψε ο blue σχετικά με την βούρτσα, είναι (προς το παρόν) και η δική μου εντύπωση. Οι όροι που χρησιμοποιείς είναι απίστευτα αόριστοι: "πρωταγωνιστές του αύριο", "τίποτε το σημαντικό στην δισκογραφία" κλπ. Δηλαδή πρέπει να αφαιρέσουμε την ευθύνη για τον καθορισμό των πρωταγωνιστών του αύριο από τις (ποιες άραγε) κριτικές επιτροπές και να την αναθέσουμε σε εσένα; Όταν έχουμε πει από την αρχή (και όλοι συμφώνησαν) ότι αυτό θα το αποφασίσει το κοινό;
Επίσης, νομίζω ότι δεν πρόσεξες κάτι άλλο : ότι οι περισσότεροι εδώ απορρίπτουν την ίδια την ιδέα του διαγωνισμού και της κριτικής επιτροπής και (αν μιλήσω για εμένα) δεν κατανοούν τα κίνητρα για να πάει ένας να υποστεί αυτήν την ταλαιπωρία - στην περίπτωσή σου συζητάμε επειδή είπες ότι έγινε στα πλαίσια πειράματος...
Αλλά δεν είπες την αλήθεια, έτσι δεν είναι; Το πείραμα, προϋποθέτει την ψυχολογική απόσπαση αυτού που το κάνει από τα αποτελέσματα του πειράματος. Εσύ όμως μιλάς σαν θιγμένος και ίσως αδικημένος. ¶ρα δεν ήταν κανένα πείραμα : εσύ και οι συνεργάτες σου επιλέξατε το γήπεδό σας (τους διαγωνισμούς και τις κριτικές επιτροπές), την ομάδα σας (εσάς) και αποτύχατε, οπότε (αφού αποτύχατε) το βαφτίσατε πείραμα.
Γιατί κάτι μου λέει ότι αν είχατε επιτύχει, τώρα θα μας τα έλεγες αλλιώς τα πράγματα; Τότε (μάλλον) θα είχες άλλες απορίες, όπως "μα γιατί δεν μας δέχεται το κοινό, αφού είμαστε αποδεδειγμένα οι καλύτεροι;". ¶ρα, όπως βλέπεις φίλε μου, αστεία-αστεία έχεις ενδώσει στη νοοτροπία που καταδικάζεις: με τον τρόπο σου και εσύ αρνείσαι την αρμοδιότητα του κοινού να είναι ο τελικός κριτής σου, γι' αυτό άσχολείσαι με τις επιτροπές.
Τα λέω καλά;