trolley

Έχει δίκιο ο elavd. Και μάλιστα το λέει για τρίτη φορά. Κάντε αυτά τα ρημάδια τα stills να χορτάσουμε φωτογραφίες.

Επειδή έχω τεράσιο προσωπικό background σε θέματα εικόνας, εκτιμώ ότι με τις συνθήκες που επικρατούσαν στο Lazy αποκλείεται να υπάρχει αξιοποιήσιμο υλικό. Ακόμη και αν υπάρχει εικόνα της προκοπής (κάτι που μου φαίνεται πολύ δύσκολο δεδομένου ότι δεν είδα ειδικό φωτισμό ούτε κάμερα σε τρίποδο), σίγουρα η ηχητική μπάντα θα είναι εξόχως προβληματική.

Δηλαδή;

Οι κιθαρίστες (με τον ήχο) που με έκαναν να εύχομαι να ήμουν κιθαρίστας είναι οι εξής: - Robert Fripp : εξ' αιτίας του ότι έχει καμιά δεκαριά εντελώς διαφορετικούς και εντελώς δικούς του ήχους, με έμφαση στον ήχο που του είχε φτιάξει ο Brian Eno (τα περιβόητα Frippertronics) αλλά και του "καθαρού" ήχου με τον οποίο σολάρει στους δίσκους του David Sylvian. Επίσης στον τελευταία ενσάρκωση των King Crimson, αυτή που άρχισε με τον δίσκο Discipline. - Steve Howe : εξ' αιτίας του ότι μεταμορφώνεται ηχητικά από κομμάτι σε κομμάτι, αλλά και των απίστευτων σόλο που έχει στον δίσκο των Yes που λέγεται Going For The One. - Pat Metheny : τρομερά μελετημένος και ψαγμένος "καθαρός" ήχος κιθάρας, άριστα ταιριασμένος με την φρασεολογία του και τα κουρδίσματά του (όλοι οι δίσκοι) - John Mc Laughlin : ειδικά στην τελευταία περίοδο των Remember Shakti - Γιάννης Σπάθας : εξ' αιτίας του σόλο που ακούγεται στο κομμάτι "Αστόρια" στον δίσκο του Σέμψη που τραγουδά η Έλλη Πασπαλά, αλλά και της δουλειάς του στον πρώτο δίσκο των Κατσιμιχαίων.

Τώρα που το σκέπτομαι, θα μπορούσαν (μια και άρχισαν) να κατεδαφίσουν και την Σόνυ.

¶λλοι στέλνουν στο διάστημα το Κολούμπια και οι έλληνες στενοχωριούνται για την Κολούμπια...

Εν' τάξει εγώ φταίω γι' αυτό. Πάω τώρα να διορθώσω το ποστ μου (ελπίζω να μπορεσω) και έτσι θα μπορέσεις να το διαβάσεις.

Τι πλάκα να κάνει ο τρελός; Αφού σου λέει ότι μόνος του το έχει εγκαταστήσει σαν υπεύθυνος μηχανογράφησης... :D :D :D :D :D :D :D :D

Ποιες μπάντες δεν θέλουν συμμετοχή; Μπορεί να είναι οι αγαπημένες μου οπότε μετά κάντε ότι θέτε με το βίντεο... :twisted: :twisted: :twisted: :twisted: :twisted: :twisted: :twisted: :twisted: :twisted:

Να μην κάνεις τίποτε.

Σου θυμίζω και εγώ με τη σειρά μου ότι (όπως έγραψα άλλωστε) δεν άκουσα τους X-Piral. Οπότε η όποια κριτική μου δεν αφορά εσάς.

Ε, τότε μάλλον έχει πρόβλημα η συγκεκριμένη εγκατάσταση του Ediror. Επί τη ευκαιρία, τι το θες αυτό το πράγμα;

Γεια σου φίλε. Εννοείς ότι δεν ξέρεις πως να το κάνεις λόγω μη-εξοικείωσης με το πρόγραμμα, ή ότι το κάνεις αλλά για κάποιον άγνωστο λόγο δεν λειτουργεί;

Λοιπόν, υπάρχει πολύ ομορφιά στο να συναντιούνται άνθρωποι που μιλάνε και τσακώνονται μέσα από το Δίκτυο και να διαπιστώνουν ότι από κοντά τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Βέβαια, κάποιοι από εμάς είχαν μιλήσει στο τηλέφωνο πριν από το περιβοήτο διήμερο στο Lazy και ξέραμε ότι ο ιντερνετικός μας εαυτός είναι κάπως... υπερβολικός σε σχέση με την φυσική μας παρουσία, αλλά για τους περισσότερους αυτή η πρώτη συνάντηση είχε κάτι το εκπληκτικό. Πρέπει να πω, ότι είχα να πάω σε κλαμπ αυτού του τύπου περισσότερα από 8 χρόνια διότι απλά δεν μου αρέσει αυτή η θορυβώδης ατμόσφαιρα όπου πρέπει να ουρλιάζει κανείς την καλησπέρα του στο αυτί του άλλου. Θεωρώ ότι η ακρόαση μουσικής είναι προσωπική υπόθεση την οποία βιώνει κανείς εντελώς ιδιωτικά και σπανιότατα μπορεί να την μοιραστεί με άλλους. Δηλαδή, με δύο λόγια, δεν γουστάρω τα live παρά μόνο όταν έχουν να προσθέσουν κάτι νέο στη μουσική ή όταν παρουσιάζουν υλικό που δεν έχει (ή δεν μπορεί να έχει) δισκογραφηθεί. Αν σκέπτεστε ότι είμαι μούχλας, να μην σας αποπάρω: όντως είμαι, αλλά είμαι μούχλας με ερείσματα και το κακό είναι ότι αντιπροσωπεύω την πλειοψηφία :) :)... Όπως και αν έχει, στο διήμερο που διοργάνωσε ο άξιος yameth, καταφέρατε να μου θυμίσετε ΟΛΟΥΣ τους λόγους για να μισώ τα live, αλλά και ΟΛΟΥΣ τους λόγους για να τα αγαπώ - ναι, τέτοια ποικιλία υπήρχε (ζήλευε τώρα kourosava). Θεωρώ λοιπόν ότι κέρδισα από την εμπειρία (ήτοι, ξεμούχλιασα λίγο) και σας ευχαριστώ όλους γι' αυτό. Δηλώνω ότι λυπήθηκα πολύ που δεν μπόρεσα να μείνω για να ακούσω τους Low Budget Orchestra καθότι με ενδιέφερε πολύ η δουλειά τους με την οποία είχα γνωριστεί από ένα demo cd. Ελπίζω σε κάποια άλλη φορά. Επίσης, δεν μπόρεσα να ακούσω (επειδή άργησα ή επειδή έφυγα νωρίς) τη δουλειά του vangelissorfas και του chaostar, κάτι για το οποίο επίσης λυπάμαι. Έχοντας πει αυτά, σας παραθέτω τα σημεία που (κατά τη γνώμη μου) θέλουν λίγη φροντίδα ώστε στο μέλλον οι ακροατές να απολαύσουν καλύτερα αποτελέσματα. Παρότι είναι γραμμένα με το γνωστό μου στυλάκι, μην βιαστείτε να προσβληθείτε ή να τα πάρετε πολύ σοβαρά, είναι απλώς καλοπροαίρετη κριτική προς ανθρώπους που (υποθέτω) θέλουν να μείνουν στον χώρο - μακάρι να τα ήξερα και εγώ στο παρελθόν, ίσως είχα πάρει άλλη πορεία (στη ζωή, που λέμε). --- Μελανά σημεία λοιπόν: α) Όλοι οι ντράμερς. Από τότε που ήμουν είκοσι χρονών και είχαμε ένα γκρουπάκι, θυμάμαι ότι ο ντράμερ ήταν η κύρια αιτία για τον κακό ήχο στις πρόβες και στα live, διότι απλούστατα οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι θα πει οικονομία, ούτε στις εντάσεις ούτε στην φρασεολογία τους. Το να βγαίνεις και να παίζεις μπροστά σε 100-200 άτομα με τον ήχο που ταιριάζει στο Ολυμπιακό Στάδιο σημαίνει μόνο ένα πράγμα: ότι οι άλλοι πρέπει να παίζουν δυνατότερα από ότι θα έπαιζαν αν απλά έλλειπες, και αυτό με τη σειρά του σημαίνει μόνο ένα πράγμα, ότι ο δύσμοιρος ακροατής θα πάει ένα βήμα πιο κοντά στην κώφωση. Οποιοσδήποτε ντράμερ βγαίνει να παίξει με οτιδήποτε άλλο εκτός από σκουπάκια σε ένα χώρο σαν το Lazy, πρέπει να αντικαθίσταται άμεσα:) β) Οι απαράδεκτα υψηλές εντάσεις. Παρότι και τα δύο βράδυα στεκόμουν πολύ κοντά στην πόρτα (δηλαδή στην αντιδιαμετρική της σκηνής θέση) ήταν αδύνατο να πεις μία καλησπέρα με τον διπλανό σου χωρίς να ουρλιάζεις. Οι ντεσιμπελικές εντάσεις έχουν δύο προβλήματα: πρώτον, δεν είναι απαραίτητα δηλωτικές των εσωτερικών εντάσεων (δηλαδή, μπορεί να βαράς αλλά να μην συγκινείται κανείς) και δεύτερον, είναι ντεμοντέ. Οι άνθρωποι που πάνε να περάσουν ένα Σαββατόβραδο κάπου και να πιούνε το ποτό τους πρέπει να αποφασίζουν μόνοι τους για το αν αυτό που παίζεις τους είναι πραγματικά απαραίτητο για να περάσουν καλά. Αν θέλουν, πρέπει να μπορούν να σε αγνοήσουν και να ρωτάει ο ένας τον άλλο τι ζώδιο είναι - όσο είναι δυνατό κάτι τέτοιο. Εμένα προσωπικά οι πολύ δυνατές εντάσεις με ενοχλούν αφόρητα και (παρ' ότι και εγώ έτσι νόμιζα) δεν οφείλεται στην ηλικία μου - αρκεί να έβλεπε κανείς την ταχύτητα με την οποία έφευγαν οι άνθρωποι από το μαγαζί όταν έπαιξε το πιο loud γκρουπάκι του διημέρου. γ) Οι τραγουδιστές. Αυτοί πρέπει να πάρουν ένα στυλιάρι και να πλακώσουν στο ξύλο όλα τα υπόλοιπα μέρη της μπάντας διότι κάνουν ότι μπορούν ώστε οι τραγουδιστές να μην ακούγονται. Είναι παράδοση εδώ και 50 χρόνια, όταν η μουσική περιέχει τραγούδι να μπορείς να ακούς τον τραγουδιστή/τρια σε δυνατότερη ή ίση ένταση με τους υπόλοιπους αλλά (για το Θεό) όχι σε χαμηλότερη. Ειδικά σε περιπτώσεις σωστών φωνών (όπως τα παιδιά των Intravenus) η αδικία ήταν κτηνώδης. δ) Κατά παρόμοιο τρόπο ήταν μόνιμα αδικημένοι οι πληκτράδες (όλων) αλλά και ο σαξοφωνίστας (των Intravenus) ο οποίος απλά δεν ακουγόταν ο άνθρωπος τις στιγμές που οι άλλοι βάραγαν ανελέητα. ε) Η μουσική που ακουγόταν ανάμεσα στις μπάντες. Το διάλλειμα είναι μία ευκαιρία για να ξεκουραστούν τα αυτάκια μας, για να πούμε δύο κουβέντες κλπ. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να γεμίζει με μουσική και μάλιστα στην ίδια (σχεδόν) ένταση με την ένταση στην οποία έπαιζαν οι ζωντανοί μουσικοί - και μάλιστα όταν είναι τόσο απίστευτα άσχετη με την μπάντα που θα ακολουθήσει. Έτσι, πριν τους Intravenus ακούγαμε The Gun Club (Sex Beat) από έναν ξεχασμένο δίσκο της δεκατετίας του 80, ή από άλλες στιγμές ένα δίσκο των Cramps... Κάποιοι (σχόλιο για τον μγαζάτορα) πρέπει να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους για το τι περιμένει ο κόσμος, αν και μομφή πρέπει να γίνει και προς τις μπάντες οι οποίες προφανώς αδιαφόρησαν για το τι μουσική θα προηγείτο της εμφάνισής τους. Μέγα λάθος. στ) Οι διασκευές. Παιδιά... εντελώς φιλικά, οι διασκευές δεν χρειάζονται. Πολύ απλά: δεν χρειάζονται. Δεν είναι ζήτημα του αν τις κάνεις καλά ή όχι, είναι ζήτημα του ότι για εκ/ρια λόγους, όποιος έχει ακούσει το πρωτότυπο κομάτι (και ειδικά αν το αγαπάει) θα του φαίνεσαι λειψός. Απ' ότι είδα δεν λείπει τεχνική ευχέρεια από κανέναν, οπότε ποια είναι ακριβώς η δικαιολογία για το να εμφανίζεται μία μπάντα και να μην παίζει κανένα δικό της κομάτι; Απ' την άλλη, αν τελικά θες να κάνεις διασκευές, τουλάχιστον πρέπει να προσπαθήσεις να μην είσαι προβλέψιμος, ούτε στην επιλογή του υλικού ούτε στην μεταχείριση του υλικού. Χάρηκα τους Intravenus που έπαιξαν το κομάτι των Camel διότι μου πήρε δύο λεπτά να θυμηθώ ποιο ήτανε και γιατί δεν έχω ξαναδεί κανέναν να το παίζει live, αλλά και γιατί το μεταχειρίστηκαν έξυπνα. Η μπάντα του elavd απέδειξε ότι μπορεί να παίζει Simple Minds (όντως το απέδειξε), αλλά το "Don't you forget about me" ??, το ένα κομάτι τους που δεν έχει καμία σχέση με όλη την υπόλοιπη δουλειά τους; Πορκουά; ζ) Ενημερώνω ότι τα ακουστικά όργανα έχουν εφευρεθεί (και μάλιστα πριν από τα ηλεκτρικά). Μια μπαλάντα για το Θεό !!! Μια ακουστική κιθάρα !! Μία καραμούζα τέλος πάντων ! Κάτι για να σταματήσει επιτέλους αυτό το αδιάκοπα δυνατό "σήμα". Είναι στοιχειώδης τακτική για να κρατάς το ενδιαφέρον του ακροατή το να σπας τις εντάσεις, να αφήνεις το session να αναπνέει. Από αυτούς που είδα μόνο οι Intravenus σέβονται αυτό το απλό γεγονός, έχοντας παύσεις στις συνθέσεις τους. Κατά τη γνώμη μου αυτός είναι ένας σημαντικός λόγος για το ότι τους γουστάρει ο κόσμος (όχι ο μόνος βέβαια). --- Αυτά. Και του χρόνου!

Όχι ρε, πες τα δημόσια, αφού βλέπεις ότι το τραβάει η όρεξή τους. :) Έχω γράψει και εγώ κανα δυο πραγματάκια, θα τα ανεβάσω κάποια στιγμή.

Chaostar, τελικά έχεις δίκιο, η δουλειά δεν μπορεί να γίνει με τον τρόπο που σου είπα. StandBy από Δευτέρα και θα σου πω τι πρέπει να κάνεις, εκτός αν βρεθούμε το Σάββατο και είμαστε ξεμέθυστοι (λέω τώρα...)...

Να ελπίζω ότι όλοι ξέρουμε το πρωτότυπο τραγούδι, έτσι; Κρίμα αυτό το έπος να θεωρηθεί ότι το έχει γράψει ο κ. Τσιουάουα... :) :) :)

Αν θέλεις να μείνεις σε κάτι οικονομικό και προσιτό σου προτείνω το WizooVerb W2, το οποίο με εντυπωσίασε. Εδώ και αρκετό καιρό δεν χρησιμοποιώ τίποτε άλλο. Για chorus / phaser δεν ξέρω. Για το ζήτημα του ότι όλα σου ακούγονται ψεύτικα και δεν μπορείς να βάλεις άκρη, νομίζω ότι έχεις πέσει σε ψυχολογική λούμπα η οποία μάλλον οφείλεται ακριβώς στο ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα έκανες υπερβολική χρήση αυτού του εφέ. Σου προτείνω (πολύ σοβαρά) να περάσεις μερικές εβδομάδες προσπαθώντας να "φτιάξεις ήχο" χωρίς να χρησιμοποιείς κανενα reverb και μετά από αυτή τη φάση να αρχίσεις να βάζεις σε πολύ-πολύ μικρές δόσεις και όχι σε όλα τα "όργανα". Να ξέρεις ότι το reverb δεν μπορεί ποτέ να "σώσει" ένα μέτριο ή αδιάφορο ηχόχρωμα, οπότε παράτα το για ένα διάστημα ώστε να ξεκουράσεις τα αυτιά σου.

Μιλώντας για την M-Audio, ιδού η εμπειρία μου από την FireWire 410 (απολύτως σχετικό μοντέλο με αυτή που σκέπτεσαι να πάρεις): α) Τα volume knobs που υπάρχουν στο μπροστινό πάνελ είναι ατέρμονα και δεν οφελούν τίποτε, διότι η κάρτα (όπως άλλωστε λέει και ο κατασκευαστής της) είναι software controled. β) Οι drivers είναι πολύ σταθεροί. γ) Υπάρχει ένα bug (στη δική μου) όπου αν κάνεις restart χωρίς να "σβήσεις" την κάρτα, στο επόμενο ξεκίνημα του υπολογιστή δεν λειτουργεί το midi interface. Αυτό είναι πολύ περίεργο και ίσως αποδειχτεί ότι οφείλεται σε κακή χημεία ανάμεσα στο motherboard που έχω και την ίδια την κάρτα. δ) Οι προενισχυτές της είναι άριστης ποιότητας για αυτή την κατηγορία τιμής. Εγώ τουλάχιστον δεν έχω ακούσει τίποτε καλύτερο. ε) Είναι εντελώς απαραίτητο να έχει κανείς πολύ καλή κάρτα Firewire (δηλαδή οποιαδήποτε με chipset της Texas Instruments). Σε άλλη περίπτωση υπάρχουν προβλήματα - έτσι λέει η αντιπροσωπεία αλλά και ο κατασκευαστής. στ) Ο ήχος της είναι καλύτερος από την PCI Delta 66 που είχα μέχρι πρότινος. ζ) Οι έξοδοι ακουστικών είναι πολύ χρήσιμες και ακούγονται μια χαρά. η) Η ποιότητα κατασκευής είναι πολύ καλή. Αυτά.

Δεν έγινε κανένας χαμός, ούτε θα γίνει. Η δε γνώμη σου είναι απολύτως σωστή, αλλά όπως είπα έχει να κάνει με το τι θεωρεί ο καθένας ως "αναγνώριση". Εγώ έγραψα αυτό που έγραψα σε καθαρά φιλικό τόνο.

Καλέ antoin_z, οι ίδιες είμαστε. Εμείς έχουμε και το μπαρ. Που την βλέπεις την παρεξήγηση, α... σε καλό σου....

Βρε σεις, μην ανεβάζετε εικόνες με τόσο μεγάλο εμβαδόν. Κάντε τους ένα resize πριν τις ανεβάσετε... Έτσι όπως είναι τώρα θα σβηστούν μόλις γίνουν αντιληπτές από τον yameth...