Απαντώντας στην αρχική ερώτηση : "Εξαρτάται από το τι γράφει το ημερολόγιο και σε ποια χώρα βρισκόμαστε". Αν το ημερολόγιο γράφει 1950 και είμαστε στην Ελλάδα, όπου η δυνατότητα πληροφόρησης/παιδείας είναι εξαιρετικά περιορισμένες, τότε είναι λογικό να προκύπτει ένας λαϊκός τραγουδοποιός που ενώ δεν ξέρει να γράψει το όνομά του, είναι ικανός να γράφει μουσικά αριστουργήματα. Ακόμη και έτσι, είναι συνήθως περισσότερο μορφωμένος από τον μέσο όρο των συμπολιτών του (οι οποίοι είναι συχνά εντελώς αναλφάβητοι) ακόμη και αν αυτή τη μόρφωση την κέρδισε στο πεζοδρόμιο.
Αν το ημερολόγιο γράφει 2006 και είμαστε στην Ελλάδα, όπου η δυνατότητα πληροφόρησης/παιδείας είναι πολύ καλύτερες, τότε κάποιος που δεν μπορεί να γράψει ούτε το όνομά του έχει μορφωτικό επίπεδο πολύ κατώτερο από τον μέσο όρο και εκτιμώ ότι δεν θα γράψει μουσικά αριστουργήματα.
Έτσι, η απάντησή μου είναι, ότι ο καλλιτέχνης πρέπει πάντα να κυνηγά τη γνώση, είτε σε βιβλία, είτε στο δρόμο, ειτε στη λαχαναγορά, είτε στα σκυλάδικα, είτε στα φόρουμ. Τότε και μόνο τότε μπορεί να καταφέρει κάτι της προκοπής.