trolley

Μπααα, απ' ότι θυμάμαι από τις "Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου" γενικώς είναι αρκετά groovy.

Είναι λίγο περίεργη' date=' αλλά δώσε της μία ευκαιρία. Τι εννοείς τεχνικοκεντρική; Αν εσένα παίζει η υπηρέτριά σου τσέλο (φτιάχνω τον Takis τώρα) και κάθε πρωί σου παίζει σονάτες του Μπαχ ή διασκευές των Kraftwerk τι τεχνικοκεντρικό υπάρχει σε αυτό; Δεν είναι τεχνικοκεντρικό, είναι ιδιωτικό, όπως και κάθε γνήσια απόλαυση. ¶λλωστε, μέρος της ηδονής του να παρακολουθείς μία συναυλία είναι η πεποίθησή σου ότι οι άλλοι παρευρισκόμενοι μοιράζονται τα ίδια αισθήματα με τα δικά σου, αλλά συμβαίνει πράγματι αυτό; Δοκίμασε την επόμενη φορά να κοιτάς το κοινό αντί για τους καλλιτεχνες, μπορεί να εκπλαγείς.

Με φοβίζεις...

Εγώ πάντως αποφάσισα να μην πάω ούτε στον Waters. Παρότι έχω τα χρήματα, δεν σας κρύβω ότι εκνευρίστηκα με αυτή τη πολιτική των όρθιων και των καθισμένων λες και είναι λογικό να περιμένει κανείς ότι ένας άνθρωπος θα κάτσει όρθιος πεντέμιση ώρες για να απολαύσει εμ... το In The Flesh το οποίο έχω ήδη σε DVD. Εν'τάξει, σοβαρή περίπτωση συνθέτη ο Waters, αλλά ακόμη σοβαρότερη περίπτωση είμαι... εγώ που θα έπρεπε να έχω το δικαίωμα να παρακολουθήσω μία συναυλία χωρίς να χρειαστεί να... αναβάλω τις διακοπές μου ή να καταλήξω στο νοσοκομείο με υπερκόπωση. Θα κανω μία πρόβλεψη εδώ, αν και θα φανεί ακραία : κλάψτε τες τις συναυλίες. Οι συναυλίες γεννήθηκαν σε μία εποχή που ήταν ο μόνος τρόπος για να ακούσεις μουσική. Στην εποχή της δισκογραφίας διατήρησαν την αίγλη τους με διάφορες μυθολογίες, όπως η επαφή με το κοινό (η μόνη συναυλία που θυμάμαι να υπήρχε επαφή με το κοινό ήταν η συναυλία των Birthday Party στο Σπόρτινγκ), ή η καλύτερη ποιότητα ήχου (βλ. Pink Floyd στην Αθήνα) ή η άμεση αντίληψη της σκηνικής παρουσίας κλπ κλπ. Αλλά τώρα, που όλα αυτά μπορείς να τα δεις (και μάλιστα καλύτερα) στο DVD σου, μία συναυλία δικαιολογεί την ύπαρξή της μόνο αν την δεις σαν πάρτυ (τι σόϊ πάρτυ των 55 ευρώ...) ή αν όντως πρόκειται να παρουσιαστεί μουσικό υλικό που δεν έχει δισκογραφηθεί ή δεν είναι δυνατόν να δισκογραφηθεί. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι, δεν ψήνονται απ' όλα αυτά (καλώς ή κακώς) και στην τελική θα δείτε ότι θα καταλήξει να είναι σπορ για πολύ πορωμένους και πλούσιους. Μη νομίζετε ότι αυτή η άποψη είναι δική μου: είμαι πολύ μικρός για τέτοια ανδραγαθήματα. Ο πρώτος που θυμάμαι να το λέει αυτό που σας έγραψα (και μάλιστα πριν πολλά χρόνια, όταν κανείς δεν τολμούσε να το πει) ήταν ο κιθαρίστας των Wipers (Greg Sage), ενός αμερικάνικου γκρουπ. Σε συνέντευξη που είχε δώσει όταν είχαν έρθει εδώ, είχε πει ξεκάθαρα ότι θεωρεί τους δίσκους πολύ σημαντικότερους από τα live, διότι "οι δίσκοι μένουν" - όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο βλέπω ότι έχει δίκιο. Ειδικά στην Ελλάδα, με τη φτώχεια που έρχεται (ή μήπως ήρθε;) οι μόνοι που θα έρχονται είναι καλλιτέχνες με πολύ χαμηλές αμοιβές, δηλαδή εκείνοι που κανείς δεν σκίζεται να δει. Θα τους φέρνουν όμως με είκοσι χρόνια καθυστέρηση, όταν θα βγάζουν το πρώτο τους best of.

Δε μου πολυπέφτει λόγος αλλά... υπηρξε ποτέ φορά που οι New Order να κάνουν καλό live; Εγώ από τότε που τους θυμάμαι στουντιάδες είναι.

Γενικά, θα προτείνω σε όποιον θέλει να αγοράσει laptop αυτή την περίοδο ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ. Ο λόγος είναι η αναμενόμενη κυκλοφορία των Windows Vista, για τα οποία θα χρειάζεται αρκετά ισχυρότερο hardware απ' ότι υπάρχει αυτή τη στιγμή, ειδικά σε laptop. Η αγορά θα έχει διαμορφωθεί καλύτερα τον Οκτώβριο/Νοέμβριο, οπότε περίμενε αν μπορείς.

Ναι μου έχουν κλέψει το τρίτο μου αρμόνιο, ένα Casio. Η πλάκα είναι ότι μου το κλέψανε κάτι φίλοι οι οποίοι μου ανακοίνωσαν (μετά από καιρό) ότι μου το έχουν κλέψει διότι πίστευαν ότι εγώ πρώτος είχα κλέψει ένα ηλεκτρικό μπάσο κάποιου από αυτούς (κάτι που δυστυχώς δεν είχε συμβεί). Έτσι, η κατάσταση έχει ως εξής: ξέρω ακριβώς που είναι το αρμόνιό μου (σε ένα σπίτι, σε ένα χωριό στην ορεινή Κορινθία), αλλά δεν μπορώ να πάω να το πάρω, μέχρι να επιστρέψω το μπάσο που δεν έχω....

και λείπει και η Μπρουκ... αααχ τι μου θύμησες....

+1

http://www.combo-organ.com/Others/others.htm Για δες μήπως το βρεις εκεί...

Λοιπόν... Πρέπει να ήμουν 13 ή κάτι τέτοιο, όταν έπεισα τη μάνα μου ότι το μάθημα μουσικής στο σχολείο προσέφερε μία εξαιρετική ευκαιρία για δημιουργική ενασχόληση. Η μάνα μου (η οποία εργαζόταν σαν καθαρίστρια) έκανε αιματηρές οικονομίες και μου αγόρασε το πρώτο μου πληκτροφόρο : ένα αρμόνιο της EKO το οποίο ήταν πορτοκαλί στο χρώμα και είχε μόνο τρεις ήχους (τους οποίους μπορούσες να παίξεις με ή χωρίς βιμπράτο). Είχα ξεχάσει το όνομα του αρμονίου εντελώς, αλλά χάριν αυτού του thread μπήκα στο Google και έγραψα "very cheap orange organ" οπότε μετά από λίγη έρευνα βρήκα αυτές τις φωτογραφίες. Θυμήθηκα ότι είχε το παρανοϊκό όνομα Micky, το οποίο (πολύ φυσιολογικά) δημιούργησε τρομερή καχυποψία στο οικογενειακό μου περιβάλλλον : τι στην ευχή, ήταν που ήταν ανώμαλο να θέλω να παίξω μουσική, αλλά πόσο μάλλον με ένα όργανο που θύμιζε (στην όψη, τον ήχο και το όνομα) τον Μίκυ Μάους... Το αρμόνιο είχε ένα μεγάφωνο στο πάνω κάλυμά του, το οποίο παρήγαγε έναν χαρακτηριστικά ισχνό ήχο, ο οποίος όμως με είχε μαγέψει. Μπορούσε να παίζω μία νότα για δέκα λεπτά προσπαθώντας να κατανοήσω τι στην ευχή υπήρχε εκεί μέσα. Η απορία δεν κράτησε πολύ διότι λίγο καιρό μετά αποφάσισα ότι πρέπει να το κατσαβιδιάσω, οπότε ανοίγοντας το κάλυμα είχα την πρώτη μου επαφή με τα ηλεκτρονικά. Στην κορυφή κάθε πλαστικού πλήκτρου υπήρχε ένα έλασμα το οποίο έκανε επαφή με ένα άλλο έλασμα, οπότε παρήγαγε μία νότα. Ανακάλυψα ότι αν (αντί να πατώ το πλήκτρο) άγγιζα απλώς τα ελάσματα με τα ακροδάκτυλα, ο ήχος αποκτούσε ένα απαλό attack που το έκανε να μοιάζει περισσότερο με synth. Επίσης ανακάλυψα ότι παίρνοντας το σήμα από το μεγάφωνο και στέλνοντάς το στο Mic In του μονοφωνικού μου κασσετοφώνου, μπορούσα να ηχογραφήσω τους ήχους του Μίκυ, αν και βέβαια αυτό δεν είχε κανένα ιδιαίτερο όφελος αφού δεν υπήρχε η δυνατότητα για εγγραφή-πάνω-στην-εγγραφή. Αποτέλεσμα του αρχικού κατσαβιδιάσματος ήταν ότι ποτέ δεν ξαναέκλεισα το καπάκι, οπότε μοιραία (μετά από ένα διάστημα) το αρμόνιο έπαθε ζημιά - έτσι ποτέ δεν το χρησιμοποίησα με το πρώτο γκρουπάκι που φτιάξαμε, όπου χρησιμοποιούσα ένα αρκετά μεγαλύτερο δίσκαλο αρμόνιο (της ΕΚΟ πάλι). Έτσι, δεν έχω δυστυχώς καμία ηχογράφηση του Μίκυ αν και πολύ θα το ήθελα - με τις σημερινές μου δυνατότητες θα το έκανα να ακούγεται καλύτερα από Moog.

Το θέμα έχει λήξει όσον αφορά εμένα. Κατόπιν ωρίμου σκέψεως, συμπέρανα ότι υπερ-αντέδρασα (!!!!).

Πάντως, είδα (διάβασα) ότι η στάνταρ μνήμη που είχε αυτό ήταν 2 ΜΒ επεκτάσιμη μέχρι τα 48 ΜΒ. Το δικό σου Chaostar πόση μνήμη έχει;

8)

- Αυτά τα Mp3 ακούγονται έτσι μόνο στο σύστημά σου ή όπου και να τα παίξεις; - Το πρόβλημα με το τσικ-τσικ είναι μόνο με τα Mp3 ή ακούγεται όποιο αρχείο ήχου και να παίξεις (π.χ. ένα wav); - Το πρόβλημα υπάρχει με όποιο πρόγραμμα και να παίξεις τα Mp3 (ή παίζουν σωστά με το Winamp αλλά όχι σωστά με κάτι άλλο); - Τι υπολογιστή έχεις (επεξεργαστή/μνήμη); - Τι κάρτα ήχου έχεις; - Πόση εμπειρία έχεις να συνδέεις αυτά τα πράγματα; Έχεις ακούσει ποτέ σωστό ήχο από τον υπολογιστή προς τον μίκτη;

+1 ψήφος από εμένα για τον Abraxas +1 ψήφος για τον dienekes

Παιδιά, κάτω από κάθε δημοσίευση υπάρχει το κουμπί για να απαντήσει κανείς. Οπότε δεν τίθεται θέμα μονομερούς ή τελεσίδικης ειρωνείας ή άλλης κακής συμπεριφοράς. Αν κάποιος αισθάνεται ότι τον ειρωνεύονται, μπορεί πάντα να απαντήσει προκειμένου να διαγνώσει αν η ειρωνεία είναι καλοπροαίρετη ή κακοπροαίρετη. Επίσης μπορεί να απευθυνθεί στον admin του site για τα όποια παράπονά του - μέχρι σήμερα πάντα καταφέρνει να είναι δίκαιος, δεν φαντάζομαι να αλλάξει. Πάντως υπάρχει μία αντίφαση: από τη μιά υποστηρίζεται ότι τα νέα μέλη γίνονται αποδέκτες τέτοιων συμπεριφορών, απ' την άλλη συζητάμε για τους λόγους που ώθησαν τα παλαιά μέλη στο να απέχουν. Ποιος είναι ο υπαινιγμός; Ότι τα παλαιότερα μέλη έτυχαν και αυτά ειρωνικών συμπεριφορών ή ότι αυτοί που έχουν απομείνει ως "παλαιά" μέλη είναι χειρότεροι από τα "παλαιά μέλη" που όμως έχουν αποχωρήσει; Και - τελικά - εσείς νομίζετε ότι ένας νέος που μπαίνει στο φόρουμ ενδιαφέρεται για την "παλαιότητα" όποιου τον ειρωνεύεται;

------------------------ 23 Μαϊου 2006 ------------------------ Νέος Δίσκος από τον Dr. John Mercernary <----- 1. Blues In The Night 2. You Must Have Been A Beautiful Baby 3. Personality 4. Hit The Road To Dreamland 5. In Old Cowhand 6. Dream 7. Lazy Bones 8. That Old Black Magic 9. Come Rain Or Come Shine 10.Moon River 11.Tangerine 12.I Aino Johnny Mercer 13.Save The Bones For Henry Jones

+1.000.000