trolley

Watashiwa sokoni. watashiwa asobu. kumiwaku yamano. kikunowa kotori. watashino sakebi. Jikanwa tomaru. ushano kokoku. Watashiwa sokoni. watashiwa asobu. kumowaku yamano. watashino sakebi. watashino koewo. mewotoji. mewotoji. ... για να μην τους ψάχνετε κιόλας... ελπίζω να μην είναι βρωμερές βρισιές του τύπου "τι διαβάζεις ρε καραγκιόζη, άλλη δουλειά δεν έχεις να κάνεις;"... θα πάθω μεγάλο ψυχολογικό ώπα-ώπα (σπάνια ασθένεια) :) :)

Πάντως αν όντως ξέρετε γιαπωνέζικα, εδώ και χρόνια αναζητώ κάποιον να μου πει τι σημαίνουν τα γιαπωνέζικα στο "Kokoku" της Laurie Anderson. Κάντε μου κάποιος τη χάρη.

Η Tori Amos είναι εκπληκτική πιανίστα (προσοχή, όχι πληκτρού), από τους λίγους πραγματικούς πιανίστες που μπορούν να βάλουν κάτω το πισινό τους και να γράψουν ένα τραγούδι. Αυτή το έκανε πολλές φορές και κάμποσες από δαύτες με σημαντική εμπορική επιτυχία. Αρκετά αθυρόστομη στις συνεντεύξεις της, με αναφορές για το πως το "ότι άρχισε να ματώνει" στην εφηβεία της, της επέτρεψε να καταλάβει τα τραγούδια των Led Zeppelin - οπότε δεν είναι και πολύ περίεργο ότι για ένα διάστημα κατέληξε να κάνει κολλητή παρέα με τύπους όπως ο Robert Plant. Φωνή που καταφέρνει να ακούγεται σπαραχτική αλλά και "έντεχνη" ταυτόχρονα, ότι ακριβώς χρειάζονται τα ιδιότροπα bridges των τραγουδιών της αλλά και οι στίχοι της πίσω από τους οποίους φαίνεται να έχει αρκετά καλή επίγνωση μιας απελπισίας που οι περισσότεροι της εποχής της την περνάγανε στο ντούκου καθότι δεν έκανε και πολύ καλό στις MTV εμφανίσεις τους. Όπως και οι περισσότερες γυναίκες που φθάνουν τα 30-35 και έχουν μείνει ανύπαντρες, έτσι και αυτή κάπου έχασε τη μπάλα και άρχισε να γράφει τραγούδια υπερβολικά ιδιότροπα ακόμη και για τους φίλους του παρανοϊκού Cornflake Girl ή του Pretty Good Year. Της πήρε μερικά χρόνια και κανα δυο αποτυχημένες εμπορικά προσπάθειες για να καταλάβει ότι η μπογιά της έχει περάσει, αλλά - δε βαριέσαι - έβγαλε ένα ωραίο δισκάκι με διασκευές (πόσες γυναίκες ξέρετε εσείς που να ξέρουν το Strange Little Girl των Stranglers; Εγώ πάντως ούτε μία :( ). Σαν γυναίκα τέλος, ήταν πολύ ωραίο παιδί, αλλά απέπνεε μονίμως μία παλαβωμάρα που δεν με φτιάχνει στις γυναίκες. Βέβαια οι κοκινομάλλες είναι γενικώς των άκρων, ή τις γουστάρεις ή τα παίρνεις με τη φάτσα τους. - Υ.Γ. Superfunk, πες την αλήθεια. Με τη Νάνα Μούσχουρη τη μπέρδεψες ή φταίει το πολύ κυνηγητό μέσα στο "Θέα"; :) :)

Μάλιστα... καταστρέψαμε και τη Σύρο... Καλώς ήλθες.

Να ρωτήσω ωρέ nuno. Αυτός ο χώρος στον οποίο έχεις βγάλει τις φωτό, τι είναι;

Στο διόρθωσα εγώ. Μεγειές.

Βρήκα και αυτή τη σελίδα, με ενδιαφέρον και (για εμένα) συγκινητικό περιεχόμενο: http://en.wikipedia.org/wiki/Freddie_Mercury Όσο για τη δισκογραφία, η σειρά με την οποία άκουσα εγώ τους δίσκους τους ήταν : - Live Killers - Jazz - A Day At The Races - A Night At The Opera - News Of The World - The Game ... και μετά τα υπόλοιπα. Η σειρά δεν είναι αξιολογική (όπως είπα και νωρίτερα ήταν κάπως περιέργες εποχές για να βρεις δίσκους τότε που τους ήθελες), είναι απλά η σειρά με την οποία έπεσαν μπροστά μου. Εξαίρεση, το A Day At The Races και το A Night At The Opera, τα οποία τα βρήκα την ίδια μέρα, αλλά αγόρασα πρώτα το A Day At The Races διότι δεν ειχα χρήματα να τα πάρω και τα δύο, αλλά επίσης διότι έχει μαύρο εξώφυλλο (ενώ το άλλο έχει άσπρο) (= σκοταδόψυχος). Εννοείται ότι το A Night At The Opera είναι καλύτερο άλμπουμ, ενώ από τη σύγχρονη ιστορία τους, απαραίτητη αγορά είναι το Innuendo. Αυτά.

Λογικό βήμα είναι η εμφάνιση ενός τέτοιου προϊόντος, τώρα που το Guitar Rig έχει φτάσει εκεί που έχει φτάσει. Κάτι μου λέει ότι οι κιθαρίστες σε πέντε-δέκα χρόνια θα έχουν άλλα πράγματα να συζητούν απ' αυτά που συζητούν σήμερα (καιρός είναι άλλωστε).

Πολύ δυνατός ο τύπος στα πουκάμισα.

OFF TOPIC : Λοιπόν γουστάρω τον menelaos που όποιο και αν είναι το θέμα, θα βρει τρόπο να ρίξει κάτι μέσα από Queen. :) :) :) :) Ανακοινώνω δημόσια ότι το Live Killers ήταν το πρώτο live που άκουσα στη ζωή μου (εννοείται ότι το έμαθα απ' έξω) και ότι είμαι τρελλός με Queen, συνεπώς (προς Μενέλαο) : δώστα όλα αγόρι μου !!!!!

Α ναι, τώρα μου ήρθε και κάτι άλλο, κάπως πιο αισιόδοξο: μήπως πρέπει να γίνεις γνωστός στη γειτονιά σου ή την πόλη σου πριν σε προβληματίσει πως θα γίνεις γνωστός στη Ν. Υόρκη; Ματαιόδοξα πράγματα αυτά που λες φίλε μου...

diSco, αυτά που λες δυστυχώς για 'σένα δεν ισχύουν. Η λέξη "αναρχία" χρησιμοποιείται σε όλο το κείμενό σου με τέτοιο τρόπο που δείχνει ότι δεν ξέρεις τίποτε γι' αυτό το θέμα. Επίσης, το σχόλιο σου σχετικά με το δικαίωμα (οποιουδήποτε) να γ..μεί ανήλικες θυμήσου το όταν κάνεις κόρη (ή γυιο). Ο νόμος είναι πολύ σαφής: μέχρι κάποια ηλικία ένα πρόσωπο είναι ανήλικος, τώρα το ότι υπάρχουν πιο μεγάλοι κάφροι από τον μέσο ανήλικο, είναι άλλο θέμα.

Γεια σου 26hint. Με το ρίσκο να φανώ κυνικός (έχω και πυρετό) ιδού η αλήθεια: κανείς δεν ξέρει την απάντηση σε αυτό που ρωτάς. Αν την ήξεραν, θα το έκαναν (κάναμε) και οι ίδιοι. Το περισσότερο που έχεις να αποκομίσεις είναι καλής προαίρεσης κριτική, αλλά επί της ουσίας, μην ελπίζεις τίποτε. Αν σου έγραφα τα ονόματα των ανθρώπων (ελλήνων) που αναζήτησαν/αναζητούν την απάντηση σε αυτή την ερώτηση, θα έβλεπες ότι είναι πολύ-πολύ μεγάλος και δεν την έχουν βρει ακόμη.

To Kontakt 2 έρχεται με μία συντμημένη έκδοση της VSL. Η πλήρης έκδοση είναι πολύ μεγαλύτερη. Αυτό εννοούσα.

Όχι, διότι (όπως θα πρόσεξες) το παιδί έχει χάσει πολλές βίδες από τότε που γεννήθηκε.

:D :D :D :D :D

Συμφωνώ και εγώ με τον Underground (όσον αφορά την ιδέα) αν και δεν μπορώ να φανταστώ ποιος παλαβός θα έχει ένα original dx7 ή m1 και θα το δώσει για 300 ευρώ. Ποτέ δεν ξέρεις όμως...

Πως τα καταφέρνει η Yamaha να πουλάει αυτές τις μ@λ@κ13$ παραμένει μέγα μυστήριο για μένα. ¶κου... 512 ΜΒ για sampler και να ψάχνει τώρα ο άνθρωπος που θα βρει αρχαία samples της Akai για να αξιοποιήσει τεχνολογία προχθεσινή. Αλλά εγώ στα έλεγα KOTS πως ότι και να πάρεις θα το βαρεθείς σε χρόνο DT. Δεν με πίστευες. :cry: Βρήκα και τη σχετική συζήτηση: KOTS' date=' ο λόγος που δεν μπορείς να πάρεις απόφαση είναι ότι δεν χρειάζεται κανένα από τα τρία, για να κάνεις αυτό που λες ότι θέλεις. Ψάχνεσαι σε εντελώς λάθος βάση, κατά τη γνώμη μου. Και τα τρία να σου τα χαρίσω, σε ένα-δύο μήνες θα καταλάβεις ότι αλλού έπρεπε να πας.[/quote']

Πολύ ενδιαφέρον αυτό. Δεν το είχα ξανακούσει.