trolley

Ναι ρε μπαγάσα, αηδία είσαι... μη το ξανακάνεις... :) Πέραν της πλάκας συμφωνώ απόλυτα μαζί σου όπως και ο yameth.

Πάντως - αν κρίνω από την ποιότητα της εικόνας - δεν είναι ένα αντικείμενο που υπάρχει... είναι computer generated image.

Αυτό το πιστεύω (αλλοίμονο... νέα παιδιά είσαστε). Αλλά δεν αναιρεί αυτό που είπα. Δηλαδή, αν είχες να δεις τον Waters εχθές ή τους Floyd του 1994, τι θα είχες προτιμήσει (αν παίζανε το ίδιο βράδυ); Am i right?

Είναι επειδή διαβάζεις (μόνο;) noiz... Το ραδιόφωνο (από το πρωί) βοά (!) για το πόσο απαράδεκτη ήταν η διοργάνωση και το πόσο ταλαιπωρήθηκαν όσοι πήγαν - αν και το γεγονός ότι ο Jam έχασε μέρος της συναυλίας είναι μία ένδειξη για το ότι αυτοί οι ισχυρισμοί έχουν αντίκρυσμα. Ίσως είναι πιο απλό να πάει κανείς να τον δει στο εξωτερικό, αν και επιμένω ότι το In The Flesh (dvd) φτάνει και περισσεύει, ενώ το Pulse (dvd) είναι ακόμη καλύτερο.

Συμφωνώ απολύτως, αλλά πρέπει να σκεφτούμε και κάτι άλλο: ότι όπου καπνός υπάρχει και φωτιά. Εμένα προσωπικά η ιδέα του "έντεχνου" μου φαίνεται λίγο κωμική, αλλά (απ' την άλλη) δεν είμαι σίγουρος ότι πρέπει να μεφθούν όλοι εκείνοι που θέλουν να κρατήσουν τις αποστάσεις τους από αυτό που σήμερα νοείται ως λαϊκό τραγούδι. Πως να βαφτίσουν τη δουλειά τους; Πως να την αποκαλούν; Η λέξη "έντεχνο" κοιταγμένη από αυτή την άποψη είναι τόσο κατάλληλη (ή ακατάλληλη) όσο οποιαδήποτε άλλη λέξη, όσο η λέξη "ροκ" π.χ. Τελικά ίσως είναι πιο απλό να κρίνουμε το δένδρο από τα φρούτα του: αν κάτω από την ταμπέλα του "έντεχνου" έχουμε καλή μουσική, τότε ζήτω το έντεχνο. Αν κάτω από την ταμπέλα του "μη-έντεχνου" έχουμε... αυτό που έχουμε, τότε ας πάει στον αγύριστο.

Το μοντέλο λέγεται : Xena's Vibrator.

¶ντε να απαντήσω και εγώ... λοιπόν, είναι δημοσιογραφικός όρος, ο οποίος υποστηρίχθηκε/υποστηρίζεται από μερίδα δημιουργών οι οποίοι προσπαθούν να διαχωρίσουν τη δουλειά τους από την άλωση που συντελείται στα σκυλάδικα. Έτσι, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης θεωρείται "έντεχνος", ενώ η Βανδή θεωρείται "μη-έντεχνη". Η ιδέα είναι ότι το έντεχνο τραγούδι φτιάχνεται από ανθρώπους που έχουν θεωρητική μουσική κατάρτιση, σεβασμό γι' αυτήν, επίγνωση του έργου των μεγάλων μουσουργών του προηγούμενου αιώνα και απευθύνονται σε μία μερίδα κοινού που έχει τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά και ενδιαφέροντα. Όπως είπαμε ήδη, ο όρος είναι δημοσιογραφικός - στην πραγματικότητα όλη η μουσική είναι έντεχνη.

Για τους φίλους των Floyd, ενημερώνω ότι σε λίγες (πολύ λίγες) ημέρες κυκλοφορεί επιτέλους σε DVD το Pulse των Floyd, το οποίο αν και γυρίστηκε το 94, είναι τόσο άρτιο όσο η χθεσινή συναυλία (α, και τα σόλα του Γκίλμουρ, τα παίζει ο Γκίλμουρ). :)

Λέγεται Audacity. Ψάξε στο google να το βρεις, είναι αρκετά καλό.

Ναι, ναι... δεν ειρωνευόμουν. Αυτό που εννοούσα είναι αν έχεις κάποιο καλλιτεχνικό όραμα το οποίο για να υλοποιηθεί χρειάζεται πράγματι αυτό το επίπεδο τεχνικής. Εγώ δεν έχω, οπότε αναρρωτήθηκα μήπως έχεις εσύ.

Είχα πάει πριν από καιρό στο Γερμανό για να πάρω ένα ασύρματο τηλέφωνο. Μου λέει ο πωλητής: έχουμε αυτό αλλά είναι αμερικάνικο - και μπορούσες να δεις μία αηδία στο ύφος του... Οπότε του λέω: ναι ρε, δίκιο έχεις, δώσε μου ένα ελληνικό... Με κοιτάει λες και τον είχα βρίσει : "Ελληνικό..; Δεν υπάρχει ελληνικό;"... Γιουνοραμί; (you know what i mean?) - Κάθε δύο-τρία ποστ, θα μπαίνω και θα βάζω την εικόνα ενός καναπέ, σε αυτό το thread... :)

Συμφωνώ. Είναι ίσως η μόνη μουσική ερώτηση που έχω δει εδώ και αρκετό καιρό. Βέβαια - σαν τέτοια - δεν έχει εύκολες απαντήσεις.

Το CS-80 είναι πολύ βαρύ πρόγραμμα - ίσως το βαρύτερο που έχω δει μαζί με ένα άλλο που είχει προτείνει ο Aiolos πριν μερικές εβδομάδες. Δυστυχώς το ίδιο ισχύει για όλα τα synths της Arturia, εκτός από το Brass.

Χωρίς να θέλω να σας τη σπάσω (αλήθεια το λέω), αυτά τα δεξιοτεχνικά πυροτεχνήματα που παίζει ο λεβέντης, έχουν πάψει να θεωρούνται μουσική εδώ και δύο δεκαετίες. Δε λέω, ωραία είναι να μπορεί να παίξει κανείς έτσι, με την έννοια ότι δεν πρόκειται να μείνει ποτέ του άνεργος, αλλά δεν ακούω και πολύ ουσία πίσω από όλα αυτά.

Είδα ένα Roland D-50 και ένα Ensoniq VFX, αλλά αν κρίνω από την περίοδο, ο Wakeman χρησιμοποιούσε ήδη εκτεταμένο midi setup στα live και είναι απίθανο αν αυτοί οι ήχοι προερχόντουσαν όντως από αυτά τα synth ή από το οπλοστάσιο κάτω από τα πόδια του.

Ότι και να σου πούμε εμείς, η αντιπροσωπεία θα στα πει καλύτερα. Γιατί σε απασχολεί αυτό το ερώτημα;

Ναι, μας κάνει, αλλά πρέπει να σταματήσεις αυτή την προσπάθεια θεωρητικής επίλυσης προβλημάτων - εκτός αν δεν έχεις οικονομικούς περιορισμούς και σε απασχολεί μόνο ποια είναι η καλύτερη λύση. Μία εξωτερική κάρτα ηχογράφησης με δέκα διακριτές εισόδους (αν υπάρχει) θα είναι κάτι ακριβό - πολύ ακριβό. Ειδικά μαζί με τον υπολογιστή (φορητό) που δεν θα έχει πρόβλημα να χειριστεί αυτή τη κατάσταση. Αλλά - τίποτε από όλα αυτά δεν πρόκειται να σου εξασφαλίσει καλά αποτελέσματα, αν δεν συνοδεύεται από: α) πολύ σημαντικής αξίας γνώσεις β) τα κατάλληλα μικρόφωνα γ) τους κατάλληλους προενισχυτές μικροφώνων (αν χρειάζονται) δ) τον κατάλληλο χώρο ε) απίστευτα πολλούς πειραματισμούς Στο μεταξύ, οποιοσδήποτε ταλαντούχος ηχολήπτης (που έχει μελετήσει όμως το αντικείμενο) θα κάνει καλύτερες ηχογραφήσεις με δύο μόνο μικρόφωνα, την ώρα που εσύ θα παλεύεις να δεις που θα βάλεις τα υπόλοιπα οκτώ, άσε που δεν θα ξέρεις πως να τα στηρίξεις :) Ελπίζω ότι καταλαβαίνεις τι σου λέω: ψάχνεις να βρεις απαντήσεις στην τεχνολογία, ενώ θα έπρεπε να ψάχνεις πως να συμπληρώσεις το όποιο έλλειμα γνώσεων σου. Κάπου στο μεταξύ θα έχεις και όλες τις τεχνολογικές απαντήσεις που χρειάζεσαι. Φιλικά

Πριν από μερικούς μήνες ξεκίνησα μία προσπάθεια ανασύστασης της παλιάς δισκοθήκης μου (εκείνης που είχε κτιστεί κυρίως με βινύλια, την δεκαετία του 80). Η ιδέα μου ήταν ότι θα αγόραζα σε CD όσους δίσκους θυμόμουν ακόμη από εκείνη την περίοδο. Τα προβλήματα άρχισαν με το ότι δεν μπορούσα να βρω ένα παλιό δισκάκι του Al Di Meola (Ciello e Terra) παρά το γεγονός ότι ο Meola πάντα έγραφε σε μεγάλες εταιρείες οι οποίες όφειλαν (κατά τη γνώμη μου) να κρατάνε σε καλή διαθεσιμότητα το έργο ενός τόσο φτασμένου κιθαρίστα που και δίσκους έχει πουλήσει και κόσμο φέρνει κλπ. Όμως, περιέργως, απ' όλη τη δισκογραφία του, το συγκεκριμένο άλμπουμ δεν υπήρχε (και δεν υπάρχει) πουθενά, παρά μόνο σαν παράνομο download (το οποίο και έκανα - αποφάσισα ότι δεν είναι κλοπή από τη στιγμή που δεν είναι διαθέσιμο για αγορά και που έτσι και αλλιώς το έχω πληρώσει σαν δίσκο βινυλίου). Κατόπιν προχώρησα στην αναζήτηση δίσκων από ανεξάρτητες εταιρείες στην Αγγλία και την Αμερική, αρκετές από τις οποίες υπάρχουν ακόμη, μόνο που δεν συντηρούν το παλιό ρεπερτόριο κατά κανένα τρόπο. Έτσι, δεν μπορείς να αγοράσεις τον πρώτο δίσκο των Eyeless in Gaza (παρότι μπορείς να αγοράσεις τον δεύτερο π.χ.), δεν υπάρχουν οι δίσκοι των Wah ή των Medium-Medium, δεν υπάρχουν οι παλιοί δίσκοι του Foetus, οι περισσότεροι από τους δίσκους του Julian Cope, δίσκοι των Dancing Did ή των Normil Hawaians, δίσκοι του Ben Watt κλπ κλπ. Δεν υπάρχουν καν συλλογές με υλικό από αυτή τη περίοδο. Εκτός από εκείνους που είχαν υπογράψει με μεγάλες εταιρείες, οι μουσικές μίας μεγάλης (και κατά τη γνώμη μου, σημαντικής) περιόδου, έχουν εξαφανιστεί από το χάρτη!! Σκέφτηκα κάποια στιγμή ότι ίσως υπάρχει κάτι στο i-Tunes (για να είμαι ειλικρινής, παρασύρθηκα και από τον ενθουσιασμό με τον οποίο αναφέρεται στο i-Tunes γνωστός ηχολήπτης που ηγείται άλλου μουσικού φόρουμ) όπου και διαπίστωσα ότι όντως, μερικοί δίσκοι υπήρχαν (ή έστω μερικά τραγούδια). Γράφτηκα λοιπόν στο i-Tunes και πλήρωσα το κατέβασμα τριών τραγουδιών (ένα των Penguin Cafe Orchestra) όπου διαπίστωσα ότι η ποιότητα του ήχου είναι φριχτή. Όχι απλώς πρόκειται για mp3 των 128 bitrate (δεν υπήρχε δυνατότητα επιλογής μεγαλύτερου bitrate, ούτε σε αυτή ούτε σε άλλη τιμή) αλλά ο ήχος ήταν χειρότερος από εκείνον που έχω όταν ριπάρω εγώ προσωπικά με το τελευταίο lame. Μάλιστα, στα άλλα δύο τραγούδια, άκουγα... κριτς-κριτς βινυλίου, το οποίο σημαίνει ότι το... ριπάρισμα έχει ουσιαστικά γίνει από βινύλιο (τουλάχιστον για εκείνο τον σχετικά σπάνιο δίσκο). Μετά απ' όλα αυτά, έκανα μερικές σκέψεις, οι οποίες με τη σειρά τους γέννησαν μερικές ερωτήσεις, τις οποίες και μοιράζομαι μαζί σας να μου πείτε και εσείς τι σκέπτεσθε. (!). α) Κάθε φορά που μιλάτε για "ανεξάρτητες" ή "μεγάλες και επώνυμες" δισκογραφικές εταιρείες, έχετε άραγε επίγνωση του ότι η πιθανότητα να ασχολείται μαζί σας μία ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία μετά από είκοσι χρόνια είναι μηδέν; Και δικαιολογείται να το κάνει αυτό μία ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία, όταν ευαγγελίζεται ένα καλύτερο ήθος από τις μεγάλες; Το ξέρετε ότι οι δίσκοι του Foetus (που είχαν φτάσει να πουλάνε σε πολλά σημεία του πλανήτη), τώρα (εξ' αιτίας της αδιαφορίας της δισκογραφικής) υπάρχουν μόνο σε τιμές μαύρης αγοράς; Είναι θεμιτό αυτό; β) Πόσο μπορεί να μεμφθεί κάποιος που κατεβάζει μουσικό υλικό από παράνομες πηγές στο ίντερνετ, όταν μία μεγάλη εταιρεία δεν κάνει την αστεία επένδυση να επανατυπώσει ένα (επιτυχημένο, αφού εξαντλήθηκε) LP ενός παγκόσμια γνωστού καλλιτέχνη; γ) Αφού όλα σε αυτό το πλανήτη έχουν καταλήξει να είναι "άδειες χρήσης", εγώ πόσες φορές πρέπει να πληρώσω ένα δίσκο για να αποκτήσω το μόνιμο δικαίωμα να τον ακούω; Έχω άδικο να πιστεύω ότι η αγορά ενός CD-Audio ισοδυναμεί με την αγορά ενός CD με λογισμικό, το οποίο όμως θα σου αντικαστήσουν αν το χάσεις; Εγώ γιατί αμά χάσω ένα CD πρέπει να ψάχνομαι να το ξανααγοράσω και μάλιστα αυτοί μπορεί να μην το έχουν ξανακυκλοφορήσει; δ) Αν το i-Tunes προσφέρει 128 bitrate σαν καλή ποιότητα ήχου, τι διάολο καθόμαστε και συζητάμε για το πως πρέπει κάτι να ηχογραφηθεί ή μιξαριστεί; Υποτίθεται ότι κατεβάζεις το τραγούδι και μετά μπορείς να το γράψεις σε CD όσες φορές θέλεις (το οποίο και έκανα), αλλά η κυμματομορφή που κατέβηκε δεν παιζόταν με κανένα άλλο player εκτός από το i-tunes και το audio cd που "έκαψα" ακούγεται τόσο χάλια όσο μπορείτε να φανταστείτε. ε) Τελικά ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να διανεμηθεί στις μέρες μας το όποιο μουσικό υλικό;

Κοίτα, αν είσαι σίγουρος ότι τα έχεις κάνει όλα σωστά, τότε είτε φταις εσύ, είτε φταίνε τα windows. Για εσένα δεν μπορώ να κάνω τίποτε, αλλά τα windows μπορείς να τα ξαναβάλλεις. Αν όμως δεν είσαι σίγουρος ότι τα έχεις κάνει όλα σωστά, τότε μόνο κάποιος που μπορεί να έρθει να δει το μηχάνημά σου μπορεί να σε βοηθήσει. Για να καταλάβεις τι εννοώ, θεωρώ ότι αυτό που σου είπε ο fleAmail ήταν σωστό, αλλά αμέσως απάντησες ότι "εγώ πάντα έτσι το είχα και λειτουργούσε", οπότε δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε αυτό που λες και ψαχνόμαστε αλλιώς.

Τι εννοείς; Δεν προσφέρεται για σχολιασμό. Σοβαρά στο προτείνω. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που μία εκ' νέου εγκατάσταση θα λύσει προβλήματα.

Ξανακάνε format. Αλήθεια, γιατί έκανες format στο μηχάνημα; Ποιο πρόβλημα υπήρχε;