Χμμμ, και εγώ νόμιζα ότι θα μας έσωζε το μπάνιο... Ωραίος και ο Silot που πάει να την κάνει νιάου λέγοντας ότι βαρέθηκε... Εγώ όμως που δεν βαρέθηκα (εκτός από την πάγια βαρεμάρα μου για greek-origin μεγαλοστομίες) συνεχίζω:
Silot ωραία αυτά που λες και γενικώς συμφωνώ αλλά υπάρχει ένα λογικό κενό. Στην εξιστόρησή σου, αυτοί που περιγράφεις περνάνε ξαφνικά από την αρπακολατζίδικη ανυπαρξία στην πανεθνική καταξίωση, αλλά δεν λες το πως έγινε αυτό.
Να σου θυμήσω εγώ πως έγινε: το έκανε ο κόσμος. Επειδή σε σέβομαι, φαντάζομαι ότι δε θα σπεύσεις να μου απαντήσεις ότι ο κόσμος δε ξέρει τι του γίνεται.
Το ότι ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται για το πως ακριβώς έχει ηχογραφηθεί μία κιθάρα δεν είναι κάτι που πρέπει να προβληματίζει αυτούς στους οποίους αναφέρεσαι, αλλά εσένα (ή οποιονδήποτε άλλον επιμένει να δραστηριοποιείται στο χώρο). Μήπως εσάς σας ενδιαφέρει υπερβολικά πολύ το πως θα ηχογραφήσετε τη κιθάρα σας και ως εκ' τούτου είσαστε out-of-sync με το κοινό; Μήπως είσαστε in-sync με δέκα-δεκαπέντε φιλαράκους που είναι διατεθειμένοι να δικαιολογήσουν πολλά (άντε μην αρχίσω με συγκεκριμένα παραδείγματα) αφού άλλωστε η κιθάρα είναι ηχογραφημένη σωστά;
Και αν είναι έτσι, γιατί οι δικοί σας και εσείς είστε καλύτεροι, αφού το κοινό των άλλων είναι επίσης διατεθειμένο να δικαιολογήσει πολλά προκειμένου να ακούσει τραγούδια που (καλώς ή κακώς) θεωρεί ότι τον αφορούν;
Θα είμαι άραγε ο πρώτος που θα σου πει ότι δε δίνει μία δεκάρα (για να μη πω τίποτε βαρύτερο) για το πως ηχογραφεί ο καθένας τη κιθάρα του; Θα είμαι ο πρώτος που θα σου πει ότι το ίδιο ισχύει για την τεράστια πλειοψηφία των ακροατών; Θα είμαι ο πρώτος που θα σου επισημάνει ότι ούτως ή άλλως δεν υπάρχει ένας ή δύο ή πέντε σωστοί τρόποι για να ακουστεί μία κιθάρα, οπότε η συζήτηση είναι εκ' των πραγμάτων ηλίθια; Θα είμαι ο πρώτος που θα σου θυμίσει ότι τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της μουσικής έχουν ελεεινή παραγωγή και ελεινό ήχο (διότι απλούστατα γράφτηκαν σε εποχές που κανείς δεν ήξερε όλα αυτά που εσείς γνωρίζετε σήμερα;).
Όχι (απαντάω μόνος μου) δεν θα είμαι ο πρώτος.
Έχει παραγίνει το κακό με τις κιθάρες και τις άλλες μαλακ1ε$, επειδή μάθανε κάποιοι να γράφουνε σωστά τη κιθάρα τους σημαίνει ότι καταργείται το έργο άλλων ανθρώπων που προσπάθησαν (υπό πολύ δυσκολότερες συνθήκες) και κατάφεραν ένα-δύο πράγματα;
Αφού δεν πείθετε κανέναν ρε Silot μου. Κανένα από τα γκρουπ που μου ανέφερες νωρίτερα δεν έχει κοινό. Και είναι και κόπανοι, αν θες την επαγγελματική μου γνώμη: επίτηδες σε ρώτησα αν έχει κανείς τους site διότι ξέρω ότι δεν έχει κανείς τους (και καλύτερα δηλαδή διότι μπορεί να πέφτανε σε... φριχτές παγίδες... όπως το να διαπιστώνανε τοις πράγμασοι ότι δεν έχουν κοινό, ή να διαπιστώνανε ότι με δυσκολία μπορούν να μαζευτούν όλοι μαζί για να τους βγάλεις μία φωτογραφία - αν υποθέσουμε ότι η σύνθεση που έχουν την Τρίτη ισχύει και την Πέμπτη).
Δε λέω, η κριτική για το παρελθόν χρήσιμη και καλή είναι, αλλά εδώ δεν εχουμε κάτι τέτοιο, έχουμε μία... παρθενογέννεση :) :) :) [ Έναρξη συνωμοτικού ψιθύρου] Μετά το 80, μία ομάδα καταπιεσμένων καλλιτεχνικά μουσικών επιχείρησε και επιχειρεί να ξεπεράσει τα βαρειά φορτία που της άφησε η προηγούμενη γενιά ψευτο-ροκάδων. Συνειδητοποιώντας ότι το να λένε ότι παίζουνε ροκ εγείρει στο νου των ανθρώπων τους πλέον δυσάρεστους συνειρμούς, αποφασίζουν ότι παίζουν "εναλλακτική σκηνή" [Τέλος συνωμοτικού ψιθύρου]
Η σκηνή είναι ή δεν είναι εναλλακτική, αλλά είναι σίγουρα άδεια. Στο μεταξύ ο Χ''γιάννης έγινε multi-millionaire, στη Eurovision στέλνουμε τη Βίσση, ο Δάντης έχει αναβαθμιστεί σε.. τραγουδοποιό (beyond the "ωραία φωνή" status), η Αδαμοπούλου απέμεινε ψιλογδυτούλα να τραγουδάει το αντίστοιχο του "Διδυμότειχο Blues" και ο Silot χαίρεται επειδή ξέρει πως να ηχογραφήσει τη κιθάρα του.
Έλεος!