trolley

Δεν είναι και τόσο εξειδικευμένο, με την έννοια ότι αρκετοί άνθρωποι ασχολούνται με μικροκουρδίσματα. Η λύση που χρειάζεσαι είναι ένα δωρεάν λογισμικό που ονομάζεται Scala. Αυτό συνεργάζεται με διάφορα soft synths και επιτρέπει την κατασκευή οποιασδήποτε κλίμακας στο κλαβιέ.

Lampiris, καλή χρονιά. Σόρυ που επεμβαίνω, αλλά είναι πάντα κατάλληλη στιγμή για να θυμήσουμε στο κόσμο που διαβάζει ότι αυτό που αναφέρεις είναι κατωχυρωμένο δικαίωμα των καταναλωτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι απόφαση που παίρνει ο κάθε έμπορος/καταστηματάρχης από μόνος του. Στο κατάστημα Media Markt στην Αθήνα, είναι πλέον θέμα μόνιμης και ανακοινωμένης πολιτικής και το ίδιο ισχύει (έστω σιωπηλά) για όλες τις μεγάλες ή μεγαλούτσικες αλυσίδες καταστημάτων. Κατά το 2006 επέστρεψα (σε τέσσερις μέρες το αργότερο) τα παρακάτω είδη, είτε επειδή άλλαξα γνώμη (σε δύο περιπτώσεις) είτε επειδή υποπτευόμουν ότι υπήρχε πρόβλημα (και μάλιστα σε μία περίπτωση είχα κάνει λάθος): - Μία κάρτα ήχου firewire - Μία οθόνη 19 ιντσών - Δύο ADSL modem - Έναν ολόκληρο υπολογιστή small form factor - Ένα πληκτρολόγιο DiNovo της Logitech (αξίας 200 ευρώ +) Προσωπικά, ενθαρρύνω πάντα την άμεση επιστροφή οποιουδήποτε προϊόντος, ειδικά αν υπάρχει πρόβλημα με το προϊόν. Εν' τάξει, αν κάτι κάνει 5000 ευρώ είναι καλύτερα να το ελέγχουμε ΠΡΙΝ το πάρουμε από το μαγαζί, καθότι είναι πράγματι δυσάρεστο να επιστρέφεις κάτι (σε τελευταία ανάλυση ΔΕΝ φταίει ο μαγαζάτορας αν η τάδε εταιρεία άφησε να φύγει από το εργοστάσιο κάποια ελλατωματική κάρτα ήχου), αλλά ποτέ μην παραιτείστε από τα δικαιώματά σας και - τέλος - μην νομίζετε ότι στον Θωμά είναι απλώς φιλότιμα παιδιά: είναι ο ΝΟΜΟΣ που τους λέει τι να κάνουν, όχι η καλή τους καρδιά.

Εγώ συμφωνώ απόλυτα με τον wasted sunsets. Οι συναυλίες αυτού του τύπου έχουν (δυστυχώς γι' αυτές) ταυτιστεί με κάποιες ορισμένες ηλικίες, ηλικίες που πλέον δεν έχουν ούτε τα χρήματα ούτε το ενδιαφέρον για να στηρίξουν τέτοια πράγματα. Σε σχέση με τους μαγαζάτορες, να ενημερώσω πολύ φιλικά ότι κακώς τους αποδίδονται ευθύνες διότι (όπως θυμόμαστε κάποιοι παλαιότεροι) ΔΕΝ χρειάζονται μαγαζάτορες για να γίνουν συναυλίες. Εμείς θυμάμαι ότι παίζαμε (σχεδόν αποκλειστικά) σε διάφορα λύκεια όπου δεν υπήρχε θέμα πληρωμένου ποτού και ο κόσμος ήταν πάντοτε άφθονος. Μέσα σε ένα βράδυ παιζανε πέντε ή έξι μπάντες και όλα καλά από αυτή την άποψη. Αλλά τι τα θες; Ο ήχος ήταν (από τότε) αίσχος, τα κομάτια ήταν (από τότε) αίσχος και ο κόσμος ήταν (από τότε) άσχετος με το όλο δρώμενο - εκτός αν εσείς νομίζετε ότι οι περισσότεροι πάνε στα live για να ακούσουν μουσική.

Καλή χρονιά και από εμένα, με υγεία πάνω απ' όλα.

Διάβασα αλλά δεν κατάλαβα για ποιούς λέτε :wink:

Βάλτε μας ρε στο νόημα.

Που να το βρούμε να το ακούσουμε; Στο site που έχει το λινκ;

Και τώρα η χαριστική βολή: ένα "τροποποιημένο" τρέηλερ που κάνει την ταινία να μοιάζει με κοινωνική κομεντί. Παιδιά, αυτό ΠΡΕΠΕΙ να το δείτε!!!! http://www.liquidgeneration.com/Media/Default.aspx?MediaId=1680

http://www.angryalien.com/0504/shiningbunnies.html :D :D :D :D :D :D

:D :D :D :D :D :D :D :D

Ψηφίζω την ανωτέρω φράση ως μοτό του 2006 :) :) :) :)

ΌΧΙ, μην το ξαναπείς αυτό, θα μας σκοτώσει ο αρμόδιος. Μάλλον δεν κατάλαβες ότι έκανα πλάκα, σε όλα εκτός από αυτό που λέω για το ότι άκουγα ντίσκο. Αν θες να δεις την ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής, έχει αποτυπωθεί ωραία στην ενδιαφέρουσα ταινία "Boogie Nights". Επί της ουσίας, τα είδη που υπήρχαν τότε ήταν... αυτά που υπάρχουν και σήμερα, αλλά με διαφορετική κατανομή δυνάμεων. Π.χ. υπήρχε τζαζ, σόουλ, φανκ και λοιπές μαύρες μουσικές, μπλουζ ασφαλώς, άσπρη ξενερέ μουσική (σε στυλ Κλιφ Ρίτσαρντς), ροκ βεβαίως κλπ. Δεν υπήρχε πανκ (και όλοι οι επίγονοί του), ραπ (και όλοι οι επίγονοί του), ενώ υπήρχαν (χωρίς όμως να τους δίνει κανείς σημασία) διάφορες έθνικ μουσικές. Αυτά περίπου.

Εγώ εκείνα τα χρόνια άκουγα ντίσκο για να είμαι ειλικρινής. Ήξερα ότι υπάρχει και ροκ (καθότι έτσι μου λέγανε) αλλά δεν με ενδιέφερε καθόλου διότι το ακούγανε αηδιαστικοί γιεγιέδες και διάφοροι τρελλοί και άπλυτοι. Βέβαια, είχα προ καιρού ακούσει το Rubber Soul των Beatles, αλλά διάφοροι επιμένανε ότι αυτό δεν ήταν ροκ. Είχα μάλιστα ζητήσει από κάποια φίλη μου να μου βάλει στο κασετόφωνο να ακούσω λίγο ροκ (μου έβαλε το Έπιταφ) και μου φάνηκε μεγάλη σαχλαμάρα. Μπλουζ, νόμιζα ότι ήταν τα αργά ντίσκο κομάτια, αλλά απ' την άλλη κάποιοι έλεγαν ότι υπήρχαν και αργά ροκ κομάτια που και αυτά ήταν μπλουζ.

Ιάσονα, δεν καταλαβαίνω την ερώτηση. Τι ακριβώς θέλεις να μάθεις; Ποια άλλα μουσικά είδη υπήρχαν όταν μεσουρανούσε η ντίσκο;

Ιχνηλάτη, εδώ και εβδομάδες τιμώ την υπόσχεση που έχω δώσει στον admin του noiz και αποφεύγω οποιαδήποτε επικοινωνία μαζί σου, παρά τις απίστευτες ηλιθιότητες με τις οποίες μας τίμησες πριν από λίγες μόλις ημέρες. Η ανατροφή μου δεν μου επιτρέπει να βρίζω έναν άνθρωπο συνομίληκό μου, επαγγελματία και πατέρα, πόσο μάλλον χρονιάρες ημέρες, αλλά πρέπει να καταλάβεις ότι το θράσος σου δεν το περνάει κανένας εδώ μέσα για θάρρος. Σου προτείνω λοιπόν πολύ ξεκάθαρα να σηκωθείς να φύγεις από το noiz, για τον απλούστατο λόγο ότι προφανέστατα διαφωνείς με τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το φόρουμ, του οποίου (είτε σου αρέσει, είτε όχι) έχω (εν' μέρει) το modulation. Όπως δεν μπήκαμε εμείς στο σπίτι σου να σου πούμε που να ακουμπάς τα βιβλία σου ή τα τασάκια σου, έτσι και εσύ πρέπει να σεβαστείς τον χώρο εδώ και τους ανθρώπους του. Επίσης σου θυμίζω ότι για να γίνεις μέλος εδώ, συναίνεσες σε κάποιους όρους τους οποίους ελπίζω ότι διάβασες αλλιώς σε παραπέμπω στη γνωστή παροιμία για το που βάζουμε την υπογραφή μας. Η προσωπική σου αντιπάθεια προς εμένα (για τον οποίο δεν ξέρεις απολύτως τίποτε, και αν μάθεις, μάλλον θα ντραπείς για αυτά που λες) δεν μπορεί να φτουρήσει ως δικαιολογία για την αχαρακτήριστη συμπεριφορά σου και για την επιμονή σου να μου απευθύνεσαι σα να είμαι γυιος σου και μάλιστα καθυστερημένος. Να μιλάς έτσι στους υπαλλήλους σου και στον καφετζή σου, όχι σε εμένα διότι (όπως μπορείς να δεις από ΟΛΑ τα προηγούμενα post) ουδέποτε σου απευθύνθηκα με υβριστικούς χαρακτηρισμούς, εκτός από το περιβόητο "αρκουδοφονιά" το οποίο όλοι (εκτός από εσένα) αντιλήφθηκαν ότι είχε χιουμοριστικό χαρακτήρα, σχετιζόμενο με το (τότε) πρόσφατο πόστ σου για τις αρκούδες. Οι υπαινιγμοί για τα πολιτικά μου πιστεύω είναι αστείοι ειδικά όταν προέρχονται από έναν άνθρωπο που (όπως προδίδει το site του εδώ και πολλά χρόνια) ανήκει σε έναν παρα-θρησκευτικό και ιδεολογικό χώρο που είναι πολιτικά συγχυσμένος και -->στηρίζει<-- ακροδεξιές πεποιθήσεις σχετικά με την ανωτερότητα της ελληνικής φυλής (μεταξύ άλλων). Όσον αφορά τα μυαλά μου, σε ευχαριστώ για την ευχή και την ανταποδίδω.

Είμαι πολύ ευτυχής για λογαριασμό σου. Συγχαρητήρια. Μην ξεχάσεις να μας κρατήσεις ενήμερους για το πως πάει, έχει μεγάλη σημασία.

Παιδιά, αν υπάρχει κάτι που να μπορούμε να κάνουμε (ευχέλαιο, εξορκισμό, παρακλήσεις, ολονυχτία.. οτιδήποτε) για να σταματήσει αυτό το όργιο παραπληροφόρησης, ας μας το πει κάποιος. Προσωπικά, θα είχα κλειδώσει ότι έβρισκα μπροστά μου, αλλά ας όψονται οι δημοκρατικές ευαισθησίες ορισμένων μελών που όμως (τι περίεργο) κρατάνε τις αποστάσεις τους από τις ανοησίες που γράφονται.

Ναι βρε παιδιά, το ξέρω ότι όταν δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, τότε κανείς δεν έχει παράπονο από το τμήμα τεχνικής υποστήριξης (οποιασδήποτε εταιρείας). Όμως, ο λόγος που δεν έχεις πρόβλημα (όπως λες) είναι ότι εσύ στην ουσία είσαι ΔΙΟΔΟΣ και η Hol έχει μόνο έμμεση σχέση με το όλο θέμα. Το ζήτημα είναι: τι γίνεται όταν όντως προκύψει κάποιο πρόβλημα, το οποίο να έχει σχέση με τον πάροχο (δηλαδή όχι με τον ΟΤΕ και όχι με τον χρήστη/πελάτη). Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι που πραγματικά το τμήμα τεχνικής υποστήριξης της Hol αστράφτει με το πόσο απαράδεκτο είναι. Η αγένεια και η αναισθησία που έχω αντιμετωπίσει είναι κάτι δίχως προηγούμενο. Τι να σας λέω τώρα, θα σας έλεγα ονόματα και περιστατικά αλλά θα εκτεθώ και δεν έχω διάθεση τώρα πια που ξέμπλεξα μαζί τους (έπαψα να είμαι πελάτης τους εδώ και κάτι μήνες).

Όχι εγώ, ο Κόναν-Ντόϋλ.

Τρελλάθηκες βρε;... :) :) :) :) Λοιπόν, όποιος καταφέρει να συννενοηθεί με την τεχνική υποστήιξη της Hol κερδίζει την κοπέλλα στο άβαταρ του κώστα. :) :) :)

Χωρίς να θέλω να πάρω θέση υπέρ της μίας ή της άλλης άποψης, να πω το αυτονόητο: το είπε ο Σερλοκ Χολμς σε ένα βιβλίο, ότι "το μυαλό του ανθρώπου είναι σαν ένα δωμάτιο. Για να βάλεις μέσα καινούργια έπιπλα, πρέπει να βγάλεις κάποια από τα παλιά", το οποίο σημαίνει ότι μαθαίνουμε και ξε-μαθαίνουμε την ίδια στιγμή. Αυτοί που νομίζουν ότι η ωδειακή/θεωρητική μουσική εκπαίδευση λειτουργεί αθροιστικά μέσα τους (άρα, όσο περισσότερη τόσο καλύτερα), κάνουν πολύ μεγάλο λάθος διότι κάθε φορά που μαθαίνεις κάτι "καινούργιο" είσαι υποχρεωμένος να "ξεχάσεις" (ή να υποβαθμίσεις) κάτι "παλιότερο". Επίσης, ας μην ξεχνάμε περιπτώσεις (όπως του Brian Eno) όπου η άρνηση της θεωρητικής εκπαίδευσης ωδειακού στυλ έγινε σαν συνειδητή επιλογή προκειμένου να διατηρηθεί ανέπαφη μία διαδικασία έρευνας και πειραματισμού η οποία... οδήγησε εκεί που οδήγησε. Αυτά

8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O 8O

Εμένα.. σα να μου φάνηκε ότι είδα τον Superfunk ανάμεσα στο κοινό... :) :) :)