Τελευταία φορά πούλησα κάτι πριν πέντε χρόνια. Όταν πουλάω, ξεκινώ πάντα με τη μισή της ονομαστικής τιμής, και δεδομένου πως οτιδήποτε είχα ποτέ διατηρείται ως άθικτο (και μερικές φορές είναι), θέλεις να αγοράσεις από 'μένα.
Έρχεται λοιπόν αυτό το ζώον στο σπίτι μου, ο οποίος με ταλαιπωρούσε τηλεφωνικά επί μία εβδομάδα, και αφού μετά από παζάρια είχαμε καταλήξει στα 1200 ευρώ, ανέβηκε ισχυριζόμενος πως έχει ξεχάσει τα 200 στο αυτοκίνητο, αλλά αν θέλω να πάει να τα φέρει. Όταν είδε πως ήμουν έτοιμος να τον πιάσω από το λαιμό, ξαφνικά βρήκε... 170 ευρώ στην άλλη του τσέπη. Προκειμένου να μην λερώσω το χαλί κάνοντας εμετό, το δέχθηκα και τον έστειλα στο διάολο.
Ένα μήνα μετά, το πούλησε στο noiz ακριβότερα απ' ότι το είχε πάρει από 'μένα, ενώ ισχυριζόταν (την περίοδο των παζαριών) ότι είναι κάτι που θέλει πολύ, και είχε ξυπνήσει ο μουσικός μέσα του και διάφορα τέτοια.
Φαντάσου να τον έχεις στο σπίτι σου και να σε κοροϊδεύει στα μούτρα σου, ενδεχομένως μπροστά στη γυναίκα ή τα παιδιά σου. Enough said.