Λοιπόν, επανέρχομαι για μία τελευταία τοποθέτηση. Οι πληροφορίες που διασταύρωσα τις τελευταίες ώρες επιβεβαιώνουν ότι ο κ. Χατζηστάμου είναι πολύ ικανός επαγγελματίας και (κατα γενική ομολογία) καλό παιδί. Η φερόμενη ως "υπεροψία" στον τρόπο με τον οποίο τοποθετείται δημοσίως, είναι εν' μέρει δικαιολογημένη (μου λένε) εξαιτίας της ταλαιπωρίας στην οποία τον υποβάλλει συχνά-πυκνά η "ελληνική πραγματικότητα".
Όλα αυτά επιβεβαιώνουν τον βασικό ισχυρισμό μου, ότι δηλαδή πρέπει να προσέχει περισσότερο το δημόσιο προφίλ του. Είναι αστείο, ένας άνθρωπος με γνώσεις και γούστο να καταφεύγει στο τρυκ της αφ'υψηλού θέασης προκειμένου να ισχυροποιήσει τις προσωπικές του άμυνες. Αστείο και εντελώς περιττό, αφού δεν βρίσκεται (στο noiz τουλάχιστον) ανάμεσα σε εχθρούς.
Η αναφορά μου σε δουλειές των οποίων το καλλιτεχνικό περιεχόμενο δεν εγκρίνω (π.χ. Χατζηγιάννης) δεν έγινε για να μειώσει την αξία του Athens Mastering, αλλά για να υπογραμμίσει το παράλογον του να προσποιούμαστε ότι δεν είμαστε τμήμα της ελληνικής πραγματικότητας, ενώ είμαστε. Κάθε δουλειά έχει και τη λάντζα της, αυτό είναι γνωστό. Στην Ελλάδα, κάθε εστιάτορας είναι και λαντζέρης και δεν υπάρχει τίποτε μεμπτό σε αυτό.
Τέλος, οι εκτιμήσεις που έκανα για το μέλλον (τα περιβόητα 10 χρόνια μετά), δεν αφορούν βέβαια ειδικά το Athens Mastering, αλλά αφορούν (κατά τη γνώμη μου) όλο τον συναφή χώρο και όλο τον επαγγελματικό αυτό κλάδο. Ο κ. Χατζηστάμου παραγνώρισε ότι επί της ουσίας συμφωνούμε (εγώ π.χ. μίλησα για υποβάθμιση των υπηρεσιών) για το ότι δεν είναι η ποιότητα που καθορίζει τις προτεραιότητες των δισκογραφικών εταιρειών. Επίσης, δεν πρόκειται καθόλου για τη "γνώμη μου" αλλά για εκτίμηση που συνάδει με τα στοιχεία που δίνουν διάφοροι οργανισμοί για τη βιώσιμότητα διαφόρων επαγγελμάτων στην Ελλάδα του αύριο - όποιος θέλει μπορεί να τα αναζητήσει και να τα βρει.