-
Αναρτήσεις
12244 -
Μέλος από
-
Τελευταία επίσκεψη
-
Ημέρες που κέρδισε
24
Τύπος περιεχομένου
Προφίλ
Forum
Ημερολόγιο
Άρθρα
Music
Νέα
Competition Kom12
Lockdown
Videos
Store
Ότι δημοσιεύτηκε από trolley
-
Σταμάτα να ακούς μέταλ. Βάλε λίγο Μητροπάνο και λίγη ρετσίνα και καμιά ελλιά. Επίσης πάρε κάποια παλιά ακροδεξιά εφημερίδα και κάνε πως την διαβάζεις. Θα αισθανθείς καλύτερα. --------------- Υ.Γ. Οι κανόνες του φόρουμ προϋποθέτουν την ανάρτηση θεμάτων με λιγότερο κραυγαλέους και γενικούς τίτλους. Περαστικά.
-
Τα θέματα των threads δεν είναι λήμματα εγκυκλοπαίδειας, αλλά αφορμές για συζήτηση. Επίσης (να τα περί φαντασιώσεων) δεν έχουμε Blofeld για να γυρίσουμε τα κουμπιά του.
-
Μα, αγαπητέ OurDarkness, άλλο είναι ο σεβασμός προς το παρελθόν (ο οποίος προϋποθέτει γνώσεις και καλή επίγνωση όσων συντελέστηκαν στο παρελθόν) και άλλο η παρελθοντολαγνεία (η οποία στηρίζεται σε μία σειρά φαντασιώσεων για όσα συνέβησαν στο παρελθόν). Δυστυχώς, το ενδιαφέρον του κόσμου για τα παλιά αναλογικά synths δεν είναι αποτέλεσμα "σεβασμού προς το παρελθόν" αλλά "παρελθοντολαγνείας" - είναι αυταπόδεικτο αυτό διότι: α) οι πιο πολλοί από αυτούς που μιλούν για τα παλιά αναλογικά synths τα έχουν δει μόνο σε φωτογραφίες β) αν ήταν πραγματικός "σεβασμός προς το παρελθόν" τότε στην έννοια "παρελθόν" θα έπρεπε να περιλαμβάνονται (πλέον) και τα πρώτα πονήματα της ψηφιακής εποχής, ήτοι το DX7 και το Μ1. Σε αυτή την περίπτωση, η street-price ενός μεταχειρισμένου DX7 θα έπρεπε (κατά τη γνώμη μου) να είναι περίπου 3.000 ευρώ (και όχι 200-400 που όντως είναι) καθώς πρόκειται για πολύ σημαντικό κομάτι ιστορίας. Η παρελθοντολαγνεία είναι τόσο διάχυτη που πάει κανείς να δει τα νέα soft synths της NI (π.χ.) και βλέπει ότι όλα τα presets είναι φτιαγμένα για να απευθύνονται στο υποσυνείδητο του "λάτρη" των παλιών αναλογικών synths - διάολε, ακόμη και το όνομα του Massive προορίζεται να εγείρει "μνήμες" από τη χρυσή εποχή όπου τα σύνθια είχαν περισσότερο ογκώδη ήχο. "Μνήμες" πιανού όμως; Δικές μου; Όχι βέβαια, διότι είχα μερικά τέτοια ρημάδια και ξέρω περί τίνος πρόκειται - με ενδιαφέρουν τόσο οι ψηφιακές τους υλοποιήσεις όσο με ενδιαφέρει να ξαναδώ κάποια συμμαθήτριά μου από το Λύκειο. Πιανού λοιπόν; Του έφηβου (ανεξαρτήτως ηλικίας) που βαυκαλίζεται ότι είναι sound designer επειδή διαβάζει μερικά εντυπωσιακά περιοδικά και που δεν έχει καν ακούσει πέντε δίσκους από μουσικούς που να χρησιμοποιούν αυτά τα όργανα (σου θυμίζω πρόσφατο thread εδώ μέσα για τον Schulze). :-\
-
Και μαζί, ελπίζω να δουμε και σοβαρά εφφέ για κιθάρα που δεν θα προσομοιώνουν πετάλια, ενισχυτές και καμπίνες. Πολύ σωστά, ακριβώς το ίδιο πρόβλημα υπάρχει και εκεί. Αντί να φτιάξουν κάτι καινούργιο, προσπαθούν (μέσα από παρεμφερή γραφικά) να πείσουν ότι ένα συγκεκριμένο patch ακούγεται σαν τον τάδε ενισχυτή.... Είπαμε, ας οψονται οι δημοσιογράφοι...
-
ΤΑΕ (True Analog Emulation), είναι ένα εμπορικό σήμα - δεν υπάρχει τίποτε για να γελάσει κανείς, νομίζω. Δε φταίει η Arturia που μία ομάδα ημι-ηλιθίων δημοσιογράφων έχει πείσει τους απανταχού έφηβους ότι υπάρχει μία μυστικιστική αλήθεια στα παλιά αναλογικά synths, και είναι υποχρεωμένη (η Arturia) να συμμετέχει σε αυτή την ανοησία για να μπορεί να πουλήσει τα (ενδιαφέροντα, κατά τα άλλα) προϊόντα της. Σκοπός αυτών των υλοποιήσεων δεν είναι η αναζήτηση κάποιου επιστημονικού ιδεώδους, αλλά η εφαρμογή κάποιων διαθέσιμων τεχνολογιών για την εκπόνηση ενός εμπορικά βιώσιμου προϊόντος. Για εμένα, όποιος ξοδεύει χρόνο για να βρει πως θα φτιάξει ένα τέλοιο virtual moog (π.χ.) είναι απλά μπουμπούνας, διότι κάτι τέτοιο δεν είναι από καμία άποψη απαραίτητο. Αμέσως μόλις ξεφουσκώσει αυτή η παρελθοντολαγνεία που τρώμε στη μάπα τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια, θα δούμε και soft synths που δεν θα ενδιαφέρονται καθόλου για το αν μοιάζουν με κάποια αντίκα. Αμήν.
-
Ακριβώς γι' αυτό ΔΕΝ πρέπει να αγοράζετε τίποτε από την Apple. Για να τους βοηθήσουμε να πιάσουν αυτό το σημείο βέλτιστου συμβιβασμού το συντομότερο δυνατόν.
-
To SP3 για τα XP δεν είναι ακόμη διαθέσιμο στη τελική μορφή του.
-
Ακριβώς γι' αυτό χρησιμοποίησα τον όρο "ενδιαφέρουσα", διότι εμπεριέχει διαδικασίες υποκειμενικής αξιολόγησης. Σκέψου πάντως, ότι πάρα πολλοί Windowσάδες έσπευσαν να ενδιαφερθούν για το Linux ή το BeOS όταν πρωτοεμφανίστηκαν: αυτό τάχα δε δείχνει πόσο πρόθυμοι είναι να παρατήσουν τη Microsoft εν' ψυχρώ;... αλλά που να πάνε; Αν η Apple επιτρέψει την εγκατάσταση του MacOS σε οποιοδήποτε PC (τώρα που αυτό είναι εφικτό) τότε τα Windows θα τα ξεχάσει η ίδια τους η μάνα. Μέχρι τότε όμως, πρέπει δυστυχώς να κάνουμε beta-testing πληρώνοντας...
-
Και όμως, είναι απλό. Έχει να κάνει με την έλλειψη ενδιαφέρουσας αντιπρότασης. Όσο αυτή δεν υπάρχει, τα Windows θα είναι στην κορυφή. Ακριβώς το ίδιο πράγμα συμβαίνει με τον ΟΤΕ - είναι η ανευθυνότητα των παρόχων εναλλακτικής τηλεφωνίας που τον ανεβάζει στα μάτια του πελάτη, όχι η δική του αξία.
-
Τι να σου πω... Σε αυτές τις περιπτώσεις, συνήθως.. φταίει ο ΟΤΕ.
-
Ελπίζω ότι αστειεύεσαι...
-
Και που διαφωνούμε; Εγώ λέω ότι "οφείλει" να έχει, εσύ λες ότι τουλάχιστον σε μία περίπτωση, ένα καλό όργανο δεν είχε. Πάω πάσο. Αλλά στο 99% των περιπτώσεων, ένα όργανο που δεν έχει καλά εργοστασιακά presets, δεν τα έχει επειδή δεν μπορεί να τα έχει: αυτός είναι ο λόγος που στις εκθέσεις οργάνων τα έχουν στημένα για να πας να παίξεις, υποτίθεται ότι έτσι θα εκτιμηθεί άμεσα το όργανο. Επίσης, εγώ δεν είπα ότι τα soft synth είναι πάντα καλύτερα από τα hard, αλλά είπα ότι ένα synth των 150 ευρώ (το Z3ta είχα υπ' όψιν μου) το Blofeld (απ' ΄ότι ακούσαμε) το βάζει κάτω και το πατάει. Διαφωνείς;
-
Σε διαβεβαιώνω ότι προσέχω πολύ καλά: είναι ένα από τα ταλέντα μου, ούτως ειπείν. Πέραν αυτού, αμέσως σπεύδεις να απαοδείξεις ότι εσύ είσαι εκείνος που δεν προσέχει απαντώντας μου επί ενός επιχειρήματος που ΔΕΝ διατύπωσα - δεν είπα εγώ ότι κριτικάρεις τα οικονομικά του ανθρώπου, αλλά τα "οικονομικά μεγέθη πίσω από τις παραγωγές του" τα οποία (όπως είπα άλλωστε) δεν μπορούν οι περισσότεροι να διασταυρώσουν. Δεν μιλάμε για την προσωπική του οικονομική κατάσταση, για την οποία δεν ξέρουμε τίποτε. Όπως είπε και ο harilatron, διαφωνώ με αυτή την εξίσωση, η οποία είναι άκυρη σε οποιοδήποτε καλλιτεχνικό πόνημα, από τον κινηματογράφο, μέχρι τα γλυπτά. Αυτός που συντηρεί τη σκουπιδοκρατία δεν είναι ο "μιχάλης" αλλά οι ακροατές του. Ο "μιχάλης" ένα επάγγελμα κάνει και το κάνει ευσεινήδητα απ' ότι γνωρίζω. Άλλη μία φορά επικαλείσαι πηγές στις οποίες νομίζεις ότι δεν έχουμε πρόσβαση. Κακώς το νομίζεις. Οι γνωριμίες μου (ειδικά όσον αφορά τον συγκεκριμένο άνθρωπο) είναι καλύτερες από τις δικές σου. Μην το ψάχνεις - δεν θα ανταποκριθώ στη πρόκλησή σου διότι δεν είναι απαραίτητο. Οι "παραγωγές" του "μιχάλη" δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Είτε στοιχίζουν ένα ευρώ είτε στοιχίζουν ένα σπίτι, μπράβο τους. Τώρα, οι άνθρωποι που αναφέρεις (και ίσως και εσύ) έχουν προφανώς άλλες καλλιτεχνικές προτεραιότητες και έχουν διαφορετική αντίληψη κατανομής ανθρώπινων και οικονομικών πόρων. Λογικό είναι. Εγώ ούτε σε σκέφτομαι, ούτε σου απευθύνομαι σα να είσαι μ@λ@κισμ3νο. Απλά, εκφράζω μία διαφωνία μου πολύ πρακτική: ότι αν συνδέσουμε την καλλιτεχνική αξία ενός πονήματος με τα οικονομικά μεγέθη πίσω από το πόνημα, έχουμε χάσει τη μπάλα και έχουμε ανοίξει διάπλατη τη πόρτα ώστε να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: να εμφανίζονται τύποι με ελεεινές παραγωγές και να ζητούν τη κατανόησή μας επειδή δεν έχουν χρήματα. Επειδή στην ελληνική σκηνή το έχουμε ζήσει ΚΑΙ αυτό, άσε καλύτερα.
-
Εντάξει μωρέ, ένα φθηνό sound module είναι. Απλά είχε δημιουργηθεί μία μυθολογία, η οποία (προφανώς) καταρρίπτεται. Οποιοδήποτε soft synth των 150 ευρώ το βάζει κάτω και το πατάει, σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς.
-
Εγώ έχω την τελική έκδοση του SP1. Δυστυχώς, τα προβλήματα είναι αυτά που διάβασες (και λίγο χειρότερα).
-
Λοιπόν, η κατάσταση έχει ότι τα Vista εξακολουθούν να είναι ΜΠΟΥΡΟΥΧΕΣ. Και του χρόνου φουντούνια. http://forum.cakewalk.com/tm.asp?m=1319165
-
Δεν χρειάζεται να το επαναλάβεις, το έχουμε καταλάβει. Οι φράσεις σου που παρέθεσα είναι ακριβώς εκείνες που λέει και η Korg για το Microkorg. Η πραγματικότητα είναι ότι ένα όργανο οφείλει να έχει presets που να δείχνουν τις δυνατότητές του από το εργοστάσιο. Τι monotimbral και κολοκύθια; Εννοείται ότι άμα βάλεις τέσσερις μαζί θα ακούγονται καλύτερα. Όμως... πόση πολυφωνία έχει το όργανο; Είδες πόση είναι; Άρα, πόσες νότες μπορείς να παίξεις μαζί αν χρησιμοποιήσεις (π.χ.) τρία midi κανάλια; Θα τα πεις εσύ ή να τα πω εγώ μπας και σωθεί κανάς χριστιανός (ή αλλόθρησκος);
-
Aback, τα λογιστικά μεγέθη πίσω από τις παραγωγές του Χατζηγιάννη δεν μας ενδιαφέρουν. Κατ' αρχήν δεν μπορούμε να τα διασταυρώσουμε. Κατά δεύτερον, οι πιο πολλοί συμφορουμίτες δεν έχουν πλαίσιο αναφοράς για να αξιολογήσουν αυτά τα στοιχεία. Κατά τρίτον, η συζήτηση αφορά την καλλιτεχνική αξία του Χατζηγιάννη, όχι τα οικονομικά του. Δεν καταλαβαίνω τι κίνητρο μπορείς να έχεις για να επιμένεις σε αυτή τη κατεύθυνση. Νομίζω ότι δεν έχει κανένα νόημα.
-
Ποια να σπάσουμε; Αφήσατε και τίποτε;
-
Η δική μου γνώμη είναι ότι αυτό το φθηνό όργανο ακούγεται όντως σαν... φθηνό όργανο. Από τη πρώτη στιγμή (όπως μπορείτε να ανατρέξετε) είχα τις υποψίες μου για το ότι δεν θα είναι κάτι της προκοπής, και είχα πει και στον kilon ότι κακώς διώχνει το microkorg του. Δεν είναι άχρηστο, αλλά ακούγεται σαν soft synth των 40 ευρώ (περίπου).
-
Ενημερώνω ότι ο yameth νοσηλεύεται στο αιγηνίτειο με αυτοκτονικό προϊδεασμό. Θα απαντήσει αμέσως μόλις οι αρμόδιοι του δώσουν εξιτήριο.
-
Πέστο γαμώ τη τρέλα μου.
-
Εννοείται ότι αναφέρομαι στον "κατά-βίπερ-Νόρα" έρωτα. Οι 100 (και περισσότεροι) που λες, δεν σχετίζονται με αυτή την αντίληψη.
-
Δε συμφωνώ ότι ξεφύγαμε από το αρχικό ερώτημα. Η υπόνοια ότι ο Χατζηγιάννης (και άλλοι) "κλέβουν" ή κλέβουν το υλικό τους, είναι άμεσα σχετιζόμενη με τη δική μου άποψη ότι πρόκειται για τυποποιημένα τραγούδια, περισσότερο βιομηχανικά παρά καλλιτεχνικά προϊόντα. Που να τον βρούμε και (κυρίως) για ποιο λόγο να τον βρούμε; Είναι σα να πάμε επίσκεψη σε ένα τρελάδικο, να κοιτάζω εγώ περίλυπος κάποιον που νομίζει ότι είναι ο Ομέρ Βρυώνης και εσύ να μου λες ότι "ναι, αλλά τουλάχιστον δε νομίζει ότι είναι ο Μέγας Ναπολέων". Δεν είναι αρκετό. Όταν λες "ακούγονται" τι εννοείς ακριβώς; Εγώ σου λέω ότι δεν μπορώ να τα ακούσω - μετά από δύο λεπτά με ενοχλούν. Δεν αμφιβάλλω ότι πολλοί αρκούνται σε αυτή τη ποιότητα υλικού. Δεν καταλαβαίνω γιατί αρκούνται βέβαια, εφ' όσον οι επιλογές είναι πάρα-πάρα πολλές. Είναι σα να λέμε ότι έχουμε την επιλογή να πάμε για φαγητό όπου θέλουμε, αλλά ας πάμε στα γκούντις. Για άλλη μία φορά σε αυτό το thread γίνεται επίκληση της εμπορικής επιτυχίας (καλύτερα, έτσι για να δικαιώνονται αυτά που έγραψα πιο πάνω). Πάνω στο θέμα της σπουδαιότητος της εμπορικής επιτυχίας δεν φαίνεται να διαφωνεί κανένας σας: ακόμη και ο SF ή ο Φεντεριάρης οι οποίοι αμέσως από κάτω σπεύδουν να προσθέσουν (ορθώς) ότι ΟΛΑ αυτά γίνονται στη τελευταία κομμουνιστική χώρα του πλανήτη. Τι να πω.... Τέλος πάντων, αν θέλετε (ντε και καλά) να συμπεριλαμβάνετε την εμπορική επιτυχία σαν κριτήριο του τι εκτιμάτε, ε, δεν κοιτάμε τουλάχιστον να ασχολούμαστε με τόσους και τόσους που έχουν διεθνή εμπορική επιτυχία; Κάνεις απίστευτο λάθος. ΚΑΝΕΙΣ δεν του ασκεί πίεση. Τα ήθη και έθιμα του ελληνικού δισκογραφικού χώρου περιστρέφονται γύρω από την εξής αντίληψη: "όποιος πουλάει κάνει ότι γουστάρει". Έτσι, σε κάθε χρονική περίοδο υπάρχει ένας και μόνος ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ στον ελληνικό δισκογραφικό χώρο. Από αυτή την αξιοζήλευτη θέση έχουν στο παρελθόν περάσει ο Πάριος, ο Πανταζής, ο Σφακιανάκης κλπ. Τώρα, την έδρα κατέχει ο Χατζηγιάννης και όλοι όσοι βρίσκονται τριγύρω του προσεύχονται μήπως του τη βιδώσει και τους παρατήσει (από μάνατζερ μέχρι δισκογραφική). Ωωωπα ρε, σιγά την αντίσταση. Εντάξει, αυτός μπορεί να μην μπαίνει κάθε έξι μήνες στο στούντιο, αλλά τη μάπα του τη βλέπουμε τακτικότατα - αρα τα έχει και αυτός τα άγχη του. Όχι βρε αδελφέ.