trolley

Βλακ Φόρεστ, πες μας τα εξής: 1. Ποια έκδοση των Windows χρησιμοποιείς. 2. Αν είναι νόμιμη και αν έχεις εγκαταστήσει ΟΛΑ τα updates. 3. Αν τα Windows βλέπουν την κάρτα σου και αν ακούς από την κάρτα σου όταν παίζεις ένα mp3. 4. Αν έχεις απενεργοποιήσει την κάρτα ήχου της μητρικής 5. Αν στο παρελθόν (στο ίδιο μηχάνημα) είχες άλλη κάρτα και ποια και ΚΥΡΙΩΣ 6. Αν έχεις χρησιμοποιήσει το USB καλώδιο που δίνεται μαζί με την κάρτα ή κάποιο άλλο.

Ακριβώς.

Nikolas, σου εφιστώ την προσοχή στο εξής σημείο: Μην μπερδεύεις την παρτιτούρα ως θέαμα, με μία σειρά φωτογραφιών ή πινάκων ζωγραφικής. Η παρτιτούρα (εκτός αν είναι του Ξενάκη) δεν έχει εικαστική αξία και προκαλεί τη νύστα (είναι σα να δείξω εγώ μία σελίδα με 14.000 γραμμές κώδικα). Μία σειρά από φωτογραφικές εικόνες, ή πίνακες, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν επιλεχθεί σωστά (δηλ. λαμβάνοντας υπ' όψιν αυτό που έγραψε ο gdevelek) και μονταριστεί σωστά, είναι οτιδήποτε ΕΚΤΟΣ από βαρετές - για την ακρίβεια είναι ένα πολύ ισχυρό μέσο παρουσιάσης για πολλές διαφορετικές χρήσεις.

Nikolas, Δες το παρακάτω βίντεο: Bach, Double Violin Concerto in D Minor, 1st mvt. BWV 1043 Δεν ξέρω ΠΩΣ τα κάνει (έχει αρκετά, θα τα βρεις στα related αν δεις το βίντεο στο YouTube, αλλά τα βρίσκω θαυμάσια διότι α) εξασφαλίζουν κάποιο action στην οθόνη ώστε να μην βαριέται το μάτι, β) βοηθούν πραγματικά στη κατανόηση της ροής του κοματιού. Άλλη ιδέα είναι να κάνεις ένα slide show. Έχω δει και χαζο-ρομαντικές εκδοχές της ιδέας (σε κομάτια του Τσαϊκόφβσκυ π.χ.) και "τρομακτικές" εκδοχές (σε κομάτια συνθετών του 20ου αιώνα π.χ. Πεντερέτσκι). Αν αποφύγει κανείς την υποβόσκουσα κιτς αισθητική, λειτουργούν επίσης πολύ καλά σα συνοδοί τέτοιων κοματιών. Αυτά.

@sfaku H προσωπική επίθεση που εξαπέλυσες, ελπίζω ότι σύντομα θα τύχει της πρέπουσας μεταχείρισης από τον ndnikola. Πέραν τούτου, εγώ δεν χαρακτήρισα την άποψή μου ως "αποψάρα μου" και (στα σχεδόν δέκα χρόνια που συμμετέχω) δεν υπέκφυγα ποτέ της πιθανής αναγκαιότητας να απαντήσω όταν με εγκαλούν για τα γραπτά μου, χρησιμοποιώντας την επιπέδου "Ραδιοτηλεόραση" ατάκα "μπορείτε και να μη μας διαβάζετε". Άλλωστε, όπως θα έπρεπε να έχεις δει πριν χάσεις τον χρόνο σου να επιτίθεσαι, η συζήτηση είχε ήδη εξελιχθεί, ανάμεσα σε άλλα μέλη που έχουν αποδείξει ότι ξέρουν και να διαφωνούν και να συμφωνούν. Τέλος (και αυτό είναι πραγματική προειδοποίηση) πριν αναφερθείς ποτέ στο μέλλον στο τι έχω κάνει (ή δεν έχω κάνει) στη ζωή μου, να κάνεις ένα κόπο να συστηθείς και να μας ενημερώσεις για το τι έχεις κάνει εσύ, διότι εσύ αμφισβητείσαι. Εμένα με γνωρίζει προσωπικά και εγκάρδια το σύνολο της ομάδας διαχείρισης του φόρουμ, και γνωρίζουν από ποια θέση απαντώ.

Δηλώνω και εγώ ιδιαίτερα κατηφής. R.I.P. :(

Υποθέτω ότι αντιλαμβάνεσαι πως ο όρος "πραγματικό ειδικό βάρος" στην παραπάνω πρόταση, δεν εξαργυρώνεται. Η διαφορά ανάμεσα στην "πληροφορία" και το "καλλιτεχνικό έργο", είναι ότι το δεύτερο δεν έχει αντικειμενικά οριζόμενη σπουδαιότητα, αλλά μόνο υποκειμενικά οριζόμενη. Ως προϊόν καλλιτεχνικής ζύμωσης και προσωπικού αγώνα, καταλήγει να εκφράζει και να περιέχει πληροφορίες με υποκειμενική (και μόνο) αξία. Ακόμη και άνθρωποι που συμφωνούν για το ότι ο Μότσαρτ είναι σημαντικός, συχνά διαφωνούν έντονα όσον αφορά το "γιατί" είναι σημαντικός και "πως" αναλύεται η σπουδαιότητά του. Ως εκ' τούτου, το καλλιτεχνικό έργο δεν μπορεί να διακινείται με την ίδια "ψυχρότητα", αν μπορώ να το πω έτσι. Δεν γνωρίζω την ηλικία σου, αλλά θα σου πω κάτι που τεκμηριώνει την άποψή μου και αποτελούσε συνήθεια στις εποχές πριν το ίντερνετ: αγόραζε κάποιος ένα δίσκο μουσικής και αν το περιεχόμενο τύγχανε της προσωπικής του έγκρισης, μιλούσε για το δίσκο σε φίλους και δάνειζε το δίσκο σε φίλους. Αν μάλιστα έφτανε να τον χαρίσει, αυτό γινόταν αντιληπτό ως πολύτιμο δώρο με ιδιαίτερη αναμνηστική αξία. Τα ανέκδοτα με τον Μπόμπο, ή οι απόψεις κάποιου για την πολιτική κατάσταση, ή οι αναμνήσεις του από τη περίοδο που "ήταν φαντάρος", διακινούνται με μεγάλη ελαφρότητα, και ουδείς τα λογαριάζει σαν κάτι το ιδιαίτερο.

Συμφωνώ με τον bloody στο ότι υπάρχουν εξαιρετικά παλαιότερα thread για το ζήτημα αυτό, και παράλληλα παραδέχομαι ότι δεν έχω το κουράγιο (τη διάθεση δηλαδή) να εμπλακώ πάλι σε τέτοιες συζητήσεις, πόσο μάλλον όταν έχουν ξεκινήσει από τόσο χαμηλή αφετηρία όσο σε μερικά από τα ποστ του παρόντος thread. Όμως... χρειάζεται πραγματικά να διαβάζουμε παραγράφους σαν την παραπάνω; Κατά τη γνώμη του γράφοντος, αυτό που χαρακτηρίζει τη σουηδική κοινωνία και τις επιλογές της (πολιτικές/κοινωνικές/καταναλωτικές) είναι ο προτεσταντισμός; Κατ' αντιστοιχία, θα λέγαμε ότι ο "χριστιανός ορθόδοξος" έλλην, ο οποίος άλλωστε είναι γνωστό ότι διαπρέπει στον παγκόσμιο στίβο αξιών, αναμένεται ότι θα έχει να επιδείξει ακόμη ευνοϊκότερη αντιμετώπιση σε κάτι που - ο ίδιος ο γράφων - λέει ότι δεν είναι σοβαρός πολιτικός σχηματισμός; Επίσης, χρειάζεται πραγματικά να θυμήσω ότι το καλλιτεχνικό έργο δεν είναι "πληροφορία" (εκτός αν κάποιος είναι ψυχρό μαθηματικά σκεπτόμενο ρομπότ με περιορισμένη πρόσβαση σε άλλους ανθρώπους); Πληροφορία είναι να πάμε στο ψιλικατζίδικο και να μας πει η κα. Ευανθία ότι ο Αυτιάς είπε το πρωί κάτι για τις συντάξεις, όχι οι συμφωνίες του Μότσαρτ. Αυτές οι ακροβασίες στην ορολογία (όχι εκ' μέρους του sfaku, αλλά γενικώς) είναι - και όλοι το ξέρουμε - προφάσεις εν' τω αμάρτημα της κλεπταποδοχής. Αλλιώς - όπως είπε και μία ψυχή - "αν είναι νόμιμο, είναι ηθικό".

On July 23rd 2011, world-renowned actor Sir Anthony joined the City of Birmingham Symphony Orchestra on stage at Birmingham Symphony Hall to introduce a performance of his original compositions and scores from some of his best-known films. ‘Composer’ is the live recording of Sir Anthony’s original works from that evening, including pieces composed for two films that he not only scored but also directed and starred in. Στις 21 Ιουλίου 2011, ο παγκοσμίου-φήμης ηθοποιός Anthony Hopkins ένωσε τις δυνάμεις του με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Πόλης του Birmingham στη σκηνή της αίθουσας Birmingham Symphony Hall, προκειμένου να παρουσιάσουν τις πρωτότυπες (!!!!!) συνθέσεις του για μερικές από τις γνωστότερες ταινίες του (!!!!!!!!). To άλμπουμ με τίτλο "Composer" περιέχει τη ζωντανή ηχογράφηση των συνθέσεων του Hopkins που παρουσιάστηκαν εκείνη τη βραδυά, και περιέχει συνθέσεις για δύο κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες όχι μόνο πρωταγωνίστησε, αλλά επίσης σκηνοθέτησε (Σ.Μ. Τα θαυμαστικά, δικά μου). ----- Όπως έγραψε και κάποιος στο Amazon, δεν είναι Μπετόβεν, ούτε Μάλερ, αλλά μην ξεγελαστείτε να νομίζετε ότι είναι άλλο ένα ψώνιο που νομίζει ότι είναι μουσικός, διότι ΟΝΤΩΣ είναι, και η μουσική είναι ξεκάθαρα πάνω από το μέσο όρο. Όσοι θέλετε να ακούσετε κάτι διαφορετικό: http://www.amazon.co.uk/gp/product/B005K7HBMS Περιμένω εναγωνίως τα σχόλια του Nikolas. :)

Το ζήτημα των παιδιών στη Διαφήμιση, είναι μη-λήξαν: η συζήτηση είναι ανοικτή και στο σκέλος που αφορά την παρουσία παιδιών σε διαφημιστικό υλικό, και το απευθύνεσθαι σε παιδιά. Το τι έκανε/κάνει ο αήθης όμιλος που αναφέρθηκε, ελάχιστη σχέση έχει με το τι θα επέτρεπε ο καθένας μας στο παιδί του ή για το παιδί του. Νομίζω ότι είναι καθήκον μας (ως γονιών) να θέτουμε όρια στο κατά πόσον επιτρέπουμε στη σαβούρα της εποχής μας να φτάνει στο παιδί μας. Επίσης, είναι καθήκον μας (ως μουσικοί) να μην επιτρέπουμε την υποβάθμιση μουσικών ιδιωμάτων δια της αναγωγής τους σε μπιχλιμπίδια. Αύριο μπορεί να καπνίσει σε κάποιον να βάλει την ανήλικη κόρη του να δαχτυλιάζεται ενώ τραγουδάει το Comfortably Numb, επειδή κρίνει (με λίγη βοήθεια από τo ΥουTube) ότι θα "αρέσει" σε πολλούς. Θέλετε όντως να το δείτε;

A.. ναι, τώρα που το ξαναδιαβάζω, ίσως εννοεί αυτό. Ο αριθμός των views είναι απόλυτα λογικός σε συνάρτηση με το ότι εμφανίζεται εκεί που εμφανίζεται, πάντως. Σας διαβεβαιώ.

Δεν κατανόησα τι ακριβώς εννοεί ο bloody περί βαλίτσας που πήγε μακρυά, αλλά παραθέτω και τεκμήρια για την άποψή μου: ιδού πως έδειχνε η πρώτη σελίδα του youtube πριν δέκα λεπτά. Ο λόγος που βλέπετε τον Χαριτοδιπλωμένο στη δεξιά στήλη, είναι ότι για χάρη της ανηψιάς μου είχα πρόσφατα αναζητήσει ένα παλαιότερο τραγούδι του (και η μηχανή θυμάται), ενώ το hardcore βίντεο το είχα δει σε άλλο browser, συνεπώς η παρουσία του στη 2η (!!!!!!) θέση δεν έχει σχέση με δικές μου πρότερες ενέργειες.

Είναι ένα από τα δέκα "featured" βίντεο στο youtube. Πως φαντάστηκες ότι το βρήκε ο Τούτο δηλαδή; Μετά από ενδελεχή έρευνα για ταλέντο; Ελεεινό, by the way.

+10000

Όποιος αυταπατάται ότι είναι παραγωγός, επειδή έχει(;) τον σχετικό εξοπλισμό, δεν διαφέρει σε τίποτε από κάποιον που νομίζει ότι είναι κιθαρίστας επειδή πήρε κιθάρα (για ΄μένα το λέω, μη τσιτώνεστε). Και ο μεν, και ο δε, θα χρειαστεί να πείσουν άλλους, οπότε αν το πετύχουν μπράβο τους και αέρας στα πανιά τους. Προσωπικά αμφιβάλλω για το αν κάποιος πάει να πάρει όλον αυτόν τον εξοπλισμό, για να ξεγελάσει άλλους.. σιγά την εγχώρια αγορά παραγωγών που έχουμε... Τα πιο πολλά παιδιά που έχουν αγοράσει ένα software (πλέον) sampler το έχουν κάνει απλώς για να παίξουν με τους ήχους του, ενέργεια που θεωρώ απόλυτα έγκυρη και - δυνάμει - απολύτα μουσική. Κοινώς, το κάνουν από αγάπη (ή έρωτα) προς το μουσικό αντικείμενο και αυτό τους κάνει μουσικούς. Τελεία, επ' αυτού. Αν αυτός ο ορισμός για το ποιος είναι μουσικός δεν σας ικανοποιεί (εσάς τους αντιρρησίες, λέγω), επιτρέψτε μου να εκφράσω μία απορία: εγώ είμαι ο μόνος που έχει δει αυτό το βίντεο μέχρι το τέλος; Ακούσατε τι λέει ο Μεθήνης για τη διαφορά στα κίνητρα που έχει κάποιος που ασχολείται με τη τζαζ σε σχέση με τα κίνητρα κάποιου που ασχολείται με το ροκ/ποπ; Όπως βλέπετε, ο ρατσισμός απέναντι σε άλλους μουσικούς μπορεί να πάρει πολλές διαφορετικές μορφές, οπότε - στη θέση σας, μια και είστε μουσικοί με βούλα - θα ήμουν πολύ προσεκτικός απέναντι στο ενδεχόμενο να γίνω φορέας τέτοιου ρατσισμού.

Είμαι υπέρ της κουβεντούλας... ειδικά τώρα που ο SF έβαλε και το σωστό soundtrack. :) :) :) :)

Εκδηλώνεις σύγχυση, οπότε ας προσπαθήσω να σε βοηθήσω :) :) :). Ο μύθος του ακριβού οργάνου, το οποίο βρίσκεται μόνο στα χέρια των ικανότερων οι οποίοι (εντελώς συμπτωματικά) έχουν τη δυνατότητα να το πληρώσουν, δεν έχει καμία σχέση με τη μουσική, ούτε ως τέχνη, ούτε ως επάγγελμα. Είχε κάποια αλήθεια, την περίοδο που κατασκευάστηκαν κορυφαία ακουστικά όργανα, τα οποία κατέληξαν να είναι παν-σπάνια όταν πέθαναν οι αρχικοί κατασκευαστές τους, και συντηρήθηκε (για λίγο ευτυχώς) την περίοδο της εμφάνισης των ψηφιακών οργάνων. Στις μέρες μας, αυτά τα εργαλεία είναι προσιτά σε πολλούς ανθρώπους και - με την εξαίρεση ειδικώς ξεροκέφαλων ανθρώπων - όλοι αναγνωρίζουμε ότι αυτό είναι καλό πράγμα. Οπότε, αυτό που γράφεις είναι εντελώς λάθος: στην Ελλάδα, π.χ., την περίοδο που αυτά τα όργανα ήταν ακριβότατα, οι μόνοι που τα είχαν έχουν αφήσει πίσω τους μηδενική μουσική ιστορία και αποτελούν (αρκετοί από αυτούς) περίγελο και παράδειγμα προς αποφυγήν. Ελπίζω ότι θα αναθεωρήσεις και ότι δε θα με αναγκάσεις να αναφέρω ονόματα (όχι ότι κολλάω, εδώ που τα λέμε).

Αυτός που έχει στα χέρια του ένα sampler είναι μουσικός, αυτό σου διαφεύγει. "Αν κάποιος σύγκρινε το πως παίζω κιθάρα με έναν μεγάλο σαν τον BBKing, θα αισθανόμουν λίγο γελοίος... αλλά είμαι καλλιτέχνης και ακόμη και αν μου δώσεις μία τούμπα, κάτι αξιόλογο θα βγάλω από αυτήν" - Τζων Λέννον.

Αρκετό μελάνι χύθηκε (ούτως ειπείν) σε μία προσπάθεια να κολακευθεί η προϊδέασή σου περί "άχρηστων" drivers - ένα μη-θέμα, διότι δεν υπάρχουν άχρηστοι drivers έτσι όπως τους εννοείς. Αν δεν είχες γράψει αυτό το τίτλο, που παρέσυρε αρκετούς σε μία περιττή κατεύθυνση, θα είχαμε όλοι δει από τη πρώτη στιγμή ότι απλώς ο υπολογιστής σου είναι χαλασμένος, δηλαδή έχεις hardware βλάβη που απαιτεί να το πας στο service. Όλα τα άλλα, είναι χάσιμο χρόνου (σου).

Οπότε, τελικά η πνευμονία δεν είναι παιδική, αλλά σοσιαλιστική ασθένεια. :) :) :)

Το ίδιο θέμα είχε τεθεί και προ μηνών για τη χρήση του θερμοσίφωνα. Απ' ότι θυμάμαι δεν είχε δοθεί χρήσιμη απάντηση, δηλαδή η εξής: Το ΜΟΝΟ πράγμα που έχει σημασία είναι να γίνει η καλύτερη δυνατή θερμομόνωση σε πόρτες, παράθυρα, χαραμάδες κλπ. Μόνο τότε θα κάνεις οικονομία. Όλα τα άλλα, δεν έχουν κανένα χρήσιμο αποτέλεσμα. Ελπίζω να βοήθησα.

Εγώ πάντως, ανέκαθεν αναρωτιόμουν τι στην ευχή είναι αυτό το "κάτω-κάτω". Αν ο Κιάμος πουλάει μία φορά (βλέπε καμία, αν κρίνω από τα στοιχεία που έχω για την ελληνική δισκογραφική κίνηση), οι DT πουλάνε χίλιες, οπότε πάλι κερδίζουν σε αυτή την ιδιότυπη Monopoly που διεστραμένα ξεκίνησε ο Goumis (τον οποίο καταγγέλω ως ψυχάκια, επ' αυτού). Να θυμόμαστε ότι δεν συλλάβαμε μέλη των DT να παίζουν Κιάμο, αλλά το αντίθετο.

Επειδή - απ' ότι βλέπω - μάλλον εξακολουθώ να είμαι ο μόνος που χρησιμοποιεί καθημερινά και τις δύο πλατφόρμες (για μουσικά, αλλά και πιο απαιτητικά επαγγελματικά θέματα), επιτρέψτε μου να υποστηρίξω αυτό που ξέρω: Ότι από την περίοδο των Windows Vista και μέχρι σήμερα, τα Mac έχουν κερδίσει την πρωτοκαθεδρία σε όλα τα σημαντικά ζητήματα, με έμφαση στη σταθερότητα και την αξιοπιστία και την ταχύτητα. Βεβαίως, παραμένουν πιο ακριβά. Επίσης, ένα σημαντικό θέμα για κάποιον που επιλέγει πλατφόρμα τώρα, είναι να ρίξει μία ματιά στο μέλλον, όπως αυτό σκιαγραφείται από τα επερχόμενα Windows 8 (μοιάζουν λίγο με ανέκδοτο), εκεί που τα Mac εξακολουθούν να υπηρετούν τη σχεδιαστική και αρχιτεκτονική λογική του πρόσφατου παρελθόντος, η οποία αποδείχθηκε εξαιρετικά επιτυχημένη. Τέλος, ο σημαντικότερος λόγος για να μην χρησιμοποιήσει κάποιος Mac Mini για μουσικές εφαρμογές, είχε αναφερθεί (επίσης από εμένα) τότε που το thread γεννήθηκε. Αυτός ο λόγος, δυστυχώς δεν έχει εκλείψει αν και υπάρχουν τρόποι να αλλάξει κάποιος τον εσωτερικό σκληρό δίσκο, ειδικά αν αγοράσει το μηχάνημα από το εξωτερικό. Θα έκανα την έκκληση να μη γίνεται στείρα αναπαραγωγή πληροφοριών που έχουμε διαβάσει, διότι αυτό απλώς συμβάλλει ακόμη περισσότερο στη σύγχυση.

Όχι, αυτή είναι πλέον η τιμή, στο App Store. Βέβαια, δεν περιλαμβάνει τα άλλα καλούδια του πακέτου (ακόμη).

;D ;D ;D ;D Έλα όμως που ο trolley είναι πιο πολύ Peter Hamill και This Mortal Coil απ' ότι είναι Genesis.... Αν έχεις γυναίκα που να άκουγε αυτά, τότε "που'σου πασά μου" και να βρεθούμε οικογενειακώς καμιά φορά για τσάι και βουτήματα ώστε να τη σπάσουμε στη δικιά μου που μου έβαλε να ακούω το Grease στη πρώτη μας εκδρομή (όχι ότι πρόσεχα δηλαδή...). ;) ;)