Η ταινία του Σκοτ, ενισχύθηκε από τη μουσική του Vangelis, σε ποσοστό πολύ σημαντικότερο απ' ότι θα μπορούσε να έχει συμβεί με οποιαδήποτε άλλη mainstream μουσική επένδυση.
Πρόσφατες ταινίες του ίδιου σκηνοθέτη, όπου φαίνεται να έχει αδιαφορήσει για την πιθανότητα πειραματισμού όσον αφορά την ηχητική τους επένδυση, έχουν αποτύχει να προκαλέσουν παρόμοια εντύπωση, παρά το γεγονός ότι οπτικά είναι πιο άρτιες από το Blade Runner.
Εφ' όσον φημολογείται βάσιμα ότι ο Σκοτ θα επιχειρήσει να ξανακάνει την ταινία, με τον Vangelis να είναι πλέον αρκετά απών από το μουσικό προσκήνιο, φοβάμαι ότι ο Waterfall-K θα δικαιωθεί πανηγυρικά.
Πέραν αυτών βέβαια, είναι όντως αλήθεια ότι ο προφορικός λόγος δεν ήταν ποτέ το δυνατό του σημείο. Ε, εντάξει.. δεν μπορεί κάποιος να είναι άψογος στα πάντα.