trolley

Το τραγούδι δεν μου άρεσε καθόλου, αλλά όχι επειδή έχει γαλλικό στίχο ή οτιδήποτε παρόμοιο. Οπωσδήποτε, εκτιμώ την προσπάθεια των παιδιών να γράψουν ποπ, αντί να παλεύουν να βρουν πόσο ξεβαμένη ήταν η κιθάρα του Ρόρυ (πάγια ενασχόληση εντός των συνόρων). :)

Κάνε τα εξής: α) αποσυνδέσου από το ίντερνετ β) απενεργοποίησε το όποιο anti-virus πρόγραμμα έχεις γ) απενεργοποίησε την ασύρματη κάρτα δικτύου (αν το μηχάνημά σου έχει τέτοια). δ) πες μας αν το πρόβλημα με τα κλικ και τα ποπ παραμένει. Φιλικά.

Τα συγκεκριμένα Creative θα τα αγοράσω εντός της εβδομάδας, αλλά μην έχεις αμφιβολία ότι δεν μπορούν να παίξουν "δυνατά" χωρίς να γίνει ο ήχος χάλια (αποτελεί ελπίδα μου - όχι όμως βεβαιότητα - ότι θα παίζουν ικανοποιητικά στις χαμηλές εντάσεις που προτίθεμαι να τα χρησιμοποιήσω). Αν είσαι ανοικτός στη πιθανότητα να πάρεις computer speakers (τα οποία βέβαια δεν έχουν καμία σχέση με μόνιτορ-ήχο, αλλά πιστεύω ότι θα σε ικανοποιήσουν για διάφορες χρήσεις), πρέπει να περιμένουμε κάποιον με εμπειρία σε τέτοια ηχεία με subwoofer να μας υποδείξει τι είναι καλύτερο. :)

Το "πρόβλημα" είναι ότι αναζητάς κάτι που να παίζει δυνατά ΚΑΙ καλά. Ο καθένας θα σου έλεγε ότι αυτός ο συνδυασμός είναι πολύ ακριβός (βλ. πενταψήφια νούμερα). Συνήθως, σε τέτοιες περιπτώσεις προσπαθούμε να πείσουμε αυτόν που ρωτάει να επικεντρωθεί στην ποιότητα του ήχου και όχι στην έντασή του, αλλά το παρελθόν σου να ακούς από ενισχυτή κιθάρας, σε συνδυασμό με το ότι έχεις μπλέξει στη συζήτηση τον όρο hi-fi, κάνουν το ζήτημα περίπλοκο. Είναι απαραίτητο να αρχίσεις να ακούς, ίσως με την παράλληλη παρουσία κάποιου εμπειρότερου που θα σου υποδείξει τι πρέπει να αναζητούν τα αυτιά σου στην όλη διαδικασία. Μην με παρεξηγείς, ΔΕΝ εννοώ ότι κακώς θέτεις το ερώτημα που θέτεις. Θα μπορούσα να σου πω (και να ισχύει) ότι όλα τα μοντέλα που έγραψες είναι περίπου τα ίδια, αλλά αυτό από μόνο του δε λέει τίποτε, εφ' όσον δεν έχεις ακούσει κανένα, έτσι δεν είναι;

Η σύντομη απάντηση σε όλα αυτά είναι ότι το ποσό που διαθέτεις δεν επαρκεί για να σου δώσει την ποιότητα και τις εντάσεις που ζητάς. Μάζεψε περισσότερα χρήματα και - κυρίως - ξεκίνα να ακούς ηχεία, όχι να τα φαντάζεσαι. Μόνο έτσι θα καταλάβεις τι πρέπει να αγοράσεις.

+3.000.000,7

Dedicated to ALL, but also to Superfunk, LK, Audiokostas, Waterfall-K. Play Loud !

Ναι, έχεις δίκηο. Μιλάς για την ουσία, ενώ εγώ μιλούσα για marketing. Π.χ., το άρθρο-κριτική για το SubPhatty από το SoundOnSound μέχρι πρότινος (στην "ετυμηγορία") ανέφερε ότι ανταγωνισμό γι' αυτό το όργανο είναι κάποιο της D.I (Dave Smith Instruments), ενώ τώρα (επειδή προφανώς θέλουν να προωθήσουν τους διαφημιζόμενους) αναφέρει ότι ανταγωνισμός είναι το Mini Brute. Εννοούσα τελικώς, ότι καθένα από αυτά τα όργανα απευθύνεται σε διαφορετικές κατηγορίες μουσικών.

Ε, αφού το καταλαβαίνεις αυτό, τότε τι πρόβλημα υπάρχει; Μπορώ να σου φέρω 2000 καταλόγους από πιτσαρίες, και σε όλους να υπάρχει "Πίτσα Σπέσιαλ", η οποία (στο 90% των περιπτώσεων) θα περιέχει τα ίδια ακριβώς υλικά (κατ' όνομα, τουλάχιστον). Η τιμή, η γεύση, η εμπειρία κλπ θα είναι όμως ΠΟΛΥ διαφορετικές: κάποιες από αυτές τις "σπέσιαλ" πίτσες θα τις ξαναέτρωγες. Άλλες, θα τις πέταγες στα σκυλιά. Φυσικά, δε θα επέλεγες τι θα φας με αποκλειστικό κριτήριο την τιμή, ούτε θα σου φαινόταν περίεργο αν υπήρχε μία πιτσαρία 50 ετών (από την οποία να έχει φάει όλο σου το σόϊ στη νεότητά του) να χρεώνει κάποιο ποσό παραπάνω εξαργυρώνοντας τη φήμη που με κόπο έκτισε. Καλωσόρισες στον κόσμο των προδιαγραφών, για τις οποίες βέβαια μάλλον ξέρεις ελάχιστα πράγματα (δεν εννοώ ότι δεν ξέρεις να τις διαβάζεις), οι οποίες δε λένε ΤΙΠΟΤΕ απολύτως για την πίτσα που θα φας. Και βέβαια, τώρα μάλλον σκέπτεσαι "τι σχέση έχουν οι πίτσες με τους συνθετητές;" και η απάντηση είναι ότι "και τα δύο μπορούν να περιγραφούν από ένα σετ προδιαγραφών σε κάποιο έντυπο, αλλά η πραγματικότητα να είναι πολύ διαφορετική". Τώρα, αν υπήρχε διάθεση για κατανόηση, η συζήτηση θα τελείωνε κάπου εδώ : οι προδιαγραφές αναφέρονται σε ΠΟΣΟΤΙΚΕΣ μετρήσεις, όχι σε ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ μετρήσεις. Επίσης, όλες οι τεχνικές προδιαγραφές που έχεις διαβάσει (ή θα διαβάσεις) στη ζωή σου, είναι σύμφωνες με κάποιο πρότυπο αξιολογήσης, το οποίο εκπονείται και δημοσιεύεται από κάποιον παγκόσμια αναγνωρισμένο φορέα (π.χ. ίσως θυμάσαι ότι κάποτε μιλάγαμε για προδιαγραφές DIN) , και σκόπιμα απέχουν από οποιαδήποτε προσπάθεια ΠΟΙΟΤΙΚΩΝ αξιολογήσεων - όχι επειδή είναι υποκειμενικό μέγεθος η ποιότητα, όπως νομίζεις. Στην περίπτωση σου, έχουμε και άλλο ένα περίεργο φαινόμενο : επιμένεις να συγκρίνεις προδιαγραφές αναλογικών συνθετητών με τις προδιαγραφές ψηφιακών συνθετητών (από τους οποίους περιέργως εξαιρείς το λογισμικό). Μιλάμε σοβαρά; Ποιος σου είπε ότι "αντίζηλος" του όποιου Moog, είναι το (όποιο) σύγχρονο Yamaha; Ανταγωνισμός για τα Moog είναι τα D.I. και κάτι γερμανικά αναλογικά κουτάκια, άντε και το 20αράκι της Κοργκ. Σε σχέση με αυτά (και όχι βέβαια το Βένομ ή το Μπλόφελντ) η τιμή των Μουγκ είναι όντως ακριβότερη (βλ. πιτσαρία 50 ετών) αλλά όχι και τόσο ακριβότερη ώστε να μην το σκέπτεται κανείς, άσε που κάποιοι λέγατε πριν για αισχρά ποτενσιόμετρα στο Πρόφετ (για Μουγκ δε θα το ακούσεις τέτοιο πράγμα). Οπότε όλα έχουν τη θέση τους στην αγορά, όπου βέβαια η τιμή ενός προϊόντος σχετίζεται με το κόστος παραγωγής ΜΟΝΟ όσον αφορά τα προϊόντα ευρείας κατανάλωσης (αναψυκτικά π.χ.) και όχι τους συνθετητές. Και πριν αρχίσεις τους αφορισμούς για Μουγκο-πληκτους, σε ξανά-ενημερώνω ότι εγώ μόνο δύο αναλογικά συνθς είχα στη ζωή μου - τα υπόλοιπα έντεκα ήταν και είναι ψηφιακά (εκτός των μαλακών συνθς, βέβαια). Μουγκ δεν είχα μέχρι σήμερα (καίτοι μάλλον θα πάρω ένα τις επόμενες εβδομάδες). Σ.Σ. όχι, αυτό δεν είναι το μακροσκελές ποστ περί προδιαγραφών που ανέφερα νωρίτερα ότι ίσως γράψω. :) :)

Φίλε Waterfall-K δεν ξέρεις τι θα γράψω (αν το γράψω), οπότε πως ξέρεις το περιεχόμενό του και του ασκείς κριτική εκ' των προτέρων; Και γιατί νομίζεις ότι σε αφορά προσωπικά; Αν έχεις δίκηο τότε υπάρχουν πολλοί άλλοι να "θιγούν" και να απαντήσουν.

Νομίζω ότι υπερβάλλεις. Δεν έγραψα ότι είσαι άκυρος αλλά ότι έκανες ένα άκυρο ποστ. Παρακολουθείς μία συζήτηση ανάμεσα σε δύο βουλκανιζατεράδες (με την έννοια του "μάστορα") οι οποίοι λένε για τα εργαλεία τους και το κόστος αυτών, και εσύ τους προτρέπεις να βγούνε έξω να πάνε μία βόλτα με το αυτοκίνητο ώστε να διαπιστώσεις αν είναι καλοί οδηγοί. Με ενόχλησε, πρώτον διότι αυτή τη σαχλαμάρα την έχω εισπράξει και εγώ πολλές φορές, αλλά επίσης επειδή πολύ πρόσφατα έλεγες σε κάποιον άλλο ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να διαμορφώνει το όποιο είδος σχέσης προτιμά με τη μουσική. Καλώς ή κακώς, ας γίνει επιτέλους κατανοητό ότι κάποιοι προτιμάμε τη τεχνολογία (όπως κάποιοι άλλοι προτιμούν την ""δεξιοτεχνία"). Επί της ουσίας, ασφαλώς πολλά από αυτά που γράφονται δεν ισχύουν και - αν βρω χρόνο και διάθεση και αν δεν το έχει κάνει κάποιος άλλος νωρίτερα - θα εξηγήσω σε κάποιο μακροσκελές ποστ τον λόγο για τον οποίο οι τεχνικές προδιαγραφές είναι κάτι αδιάφορο στην αξιολόγηση ενός μουσικού οργάνου. Μέχρι τότε... :)

Άπόλυτα άκυρο ποστ. Η συζήτηση έχει τεχνολογικό περιεχόμενο. Δε συμφωνώ με αυτά που γράφονται, αλλά τι σχέση έχουν οι μουσικές τους επιδόσεις με την τεχνολογική τους κατάρτιση;

Το αρχικό κύμα μελών στο noiz που έβλεπαν το φόρουμ σαν κάτι το εξαιρετικά σοβαρό, έχει πλέον αντικατασταθεί πλήρως από μέλη που θέλουν και απαιτούν (με τον τρόπο τους) μία χαλαρότητα που να θυμίζει περισσότερο το "καφενείο" άλλων εποχών. Εγώ γνώρισα το φόρουμ σε εκείνη την πρώτη μορφή και πάντοτε θα την αποζητώ, αλλά αυτό είναι δικό μου πρόβλημα*. Όμως επειδή - αρκετά συχνά - προκύπτει το ζήτημα του ορθού moderation, και μάλιστα προκύπτει από - ολοφάνερα - καλοπροαίρετους ανθρώπους που δεν επιθυμούν να συγκρουστούν με κάποιον άλλο, θα ήθελα να θυμηθούμε ότι οι αρχές του σωστού moderation έχουν τεθεί εδώ και χρόνια - δεν χρειάζεται να εφεύρει κανείς τον τροχό. Από την εκτενή δικτυακή μου εμπειρία και την όποια ικανότητα να σκέπτομαι γόνιμα, σας ενημερώνω ότι το moderation στο noiz.gr είναι ένα υβρίδιο που δεν έχει - κατά τη γνώμη μου - λόγο ύπαρξης. Και μόνο το ότι φτάνουμε σε κλειδωμένα thread για τις ίδιες πάντα αιτίες αποτελεί απόδειξη αυτού που αναφέρω. Το κανονικό moderation (αν γινόταν) θα είχε στοχευμένες επιπτώσεις επί των post (και των posters) που ευθύνονται για τον οποίο θεματικό εκτροχιασμό (σ.σ. ελπίζω ότι τα thread δεν κλειδώνονται επειδή κάποιος χρησιμοποιεί αργκό π.χ., διότι σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να συμπεριληφθεί εδάφιο με απαγορευμένες λέξεις στους κανονισμούς). Μόνο που τότε θα είχαμε ορισμένα δυσαρεστημένα μέλη, τα οποία (λέμε τώρα) μπορεί να αποφάσιζαν να μην ξαναπατήσουν στο μαγαζί. Επειδή λοιπόν αυτό δεν το θέλουμε, το ρίχνουμε στα οριζόντια μέτρα. Τι σημασία έχει αν ο OP είχε γνήσια απορία ή καλή πρόθεση; Τι σημασία έχει αν απάντησαν εκατό άνθρωποι; Τι σημασία έχει αν το διαβάσανε χίλιοι; Αρκεί ένας να αρχίσει να τρολάρει και.. τσουπ, το thread κάποια στιγμή κλειδώνεται. Αν μετά το κλείδωμα ακολουθούσε καθάρισμα των άτοπων ποστ (το οποίο όντως έχει γίνει κάποιες φορές), ξεκλείδωμά του και έμπρακτη επίπληξη σε όποιον παραφέρθηκε, τότε ναι, το κλείδωμα μπορεί να νοηθεί και ως τμήμα μίας διαδικασίας. Έτσι όπως είναι τώρα, απηχεί απλώς ένα πελώριο "βαριέμαι να ασχοληθώ και ελπίζω ότι και εσείς βαριέστε να ασχοληθείτε", το οποίο δεν το λες και "moderation" ακόμη και με πολύ χαλαρούς όρους. Αυτό το "βαριέμαι να ασχοληθώ" είναι και το μέτρο της υποκρισίας που βρίσκεται δίπλα στο γεγονός ότι αυτά ακριβώς τα thread δε διαγράφονται : οι ύβρεις, οι ανοησίες, η παραπληροφόρηση, η απρέπεια.. θα παραμείνουν εκεί δια παντός, ώστε να είναι ανευρέσιμα από τις μηχανές έρευνας και όνειδος για όποιον είχε την ατυχία να μπλέξει σε κάποιον τέτοιο καυγά. Το φόρουμ έχει το αρχείο συμπεριφορών που κάθε ελεύθερος δικτυακός πολίτης θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να διαγράφει από την όποια κοινή θέα : κοινώς, εγώ για πολλά πράγματα έχω αλλάξει γνώμη και πουθενά δεν υπέγραψα ότι κάποιος θα μπορεί να επικαλείται μία συμπεριφορά ή δήλωσή μου επτά ή οκτώ χρόνια αργότερα (υπάρχει ακόμη μέλος το οποίο όποτε θέλει να με θίξει, μου απευθύνεται με το username που γνωρίζει ότι χρησιμοποιούσα πριν μία πενταετία). Οπότε, το μόνο που μας σώζει από αυτό τον παραλογισμό είναι η ανωνυμία, την οποία όμως ο ίδιος ο admin έχει καταγγείλει ως αιτία του όποιου κακού δικτυακού φερσίματος. Ο κύκλος λοιπόν κλείνει και αποδεικνύεται ότι η αιτία για το πρόβλημα, είναι ακριβώς η μέθοδος με την οποία επιδιώκεται η αντιμετώπιση του προβλήματος. Είμαι βέβαιος ότι στην δικτυακή παρέα υπάρχουν (πάντα υπάρχουν) νέοι και ορεξάτοι άνθρωποι που θα έκαναν πραγματικό moderation ακούραστα για μερικούς μήνες, μετά μπορούν να δοκιμάσουν άλλοι κλπ. Επίσης, ο θεσμός του να υπάρχει διαφορετική ομάδα διαχείρισης ανάλογα με τη θεματική ενότητα, έχει αποδειχθεί (από τη διεθνή εμπειρία) ότι είναι μονόδρομος, αν βέβαια θέλουμε ομάδα διαχείρισης. * Η συζήτηση για το αν εκείνη, η πρώτη μορφή ήταν καλύτερη είναι αδιάφορη. Είναι πάντως γεγονός ότι τότε υπήρχαν υψηλότερες προσδοκίες, π.χ. υπήρξε μία περίοδος όπου κυκλοφορούσε η πρόταση να οργανωθούν θεματικά οι ερωτήσεις/απαντήσεις με τέτοια μέθοδο ώστε να μπορεί το φόρουμ να χρησιμοποιείται ως εγκυκλοπαιδικό πλαίσιο αναφοράς από μέλη και τρίτους. Σήμερα κάτι τέτοιο, μόνο ως ανέκδοτο ακούγεται.

Γιατί να ρισκάρουμε; Ας κλειδωθεί άμεσα.

Αναφέρομαι στους 12 πόντους που δίνει η Ελλάδα κάθε χρόνο στο Κυπριακό τραγούδι στο διαγωνισμό της Eurovision.

Το σύνδρομο των "12 πόντων στην Τσίπρον μας", κτύπησε πριν τις γιορτές φέτος.

Μπααα, ας κάνουμε τίποτε πιο χρήσιμο. :)

Μπορώ να ρωτήσω κάτι; Γιατί δε διαγράφονται εντελώς τα thread στα οποία έχει γίνει άγρια παραβίαση κανόνων;

Κοίτα, καλές προθέσεις έχουν, μην τους παρεξηγείς. Επίσης, η moderation εργασία προσφέρεται σε ερασιτεχνική και εθελοντική βάση. Δεν περιμένουν "δίπλωμα" από όλη αυτή την περιπέτεια, ούτε άλλο είδος καταξίωσης. Οπότε, πολύ λογικά, υιοθετούν την λύση του "κλαδέματος" όταν τα πράγματα εκτροχιάζονται. Το ότι κάποιοι διαφωνούμε, δεν είναι δικό τους πρόβλημα.

Ε, τι άλλο να κάνει στο Μυρτώο; Το πολύ-πολύ, να κοιμηθεί...

Είναι αποθαρρυντικό.

Τώρα, πραγματικά περιμένεις ότι η αμφισβήτηση (ή επικύρωση) της Moog από έναν ανώνυμο σε ένα ελληνικό φόρουμ, έχει οποιαδήποτε σημασία;

Πάλι βρε 'σεις θα αναλωθείτε στην ετεροβαρή προσπάθεια να συμπεράνετε αν ένα προϊόν αξίζει "τα λεφτά του"; Για ποιον λόγο; Σχετικό ανέκδοτο : Τύπος που οδηγεί FIAT 127 σταματά σε ένα φανάρι δίπλα από μία Φεράρι. Ανοίγει το τζάμι και απευθύνεται στον οδηγό της Φεράρι ρωτώντας - "Φίλε, τελικά βγαίνουν καλά αυτά τα αυτοκίνητα, σαν αυτό που οδηγείς;", - "Γιατί, τι σε νοιάζει;", ρωτάει ο άλλος - "Ε, να.. δεν έχω δει να κυκλοφορούν και πολλά..." Ηθικό δίδαγμα : Αν είσαι ευχαριστημένος με το FIAT 127, άσε και τον άλλο να είναι ευχαριστημένος με τη Φεράρι. Άλλο σχετικό ανέκδοτο : Τύπος που θέλει να αγοράσει νέο αυτοκίνητο, ρωτάει συνάδελφο με τον οποίο πιάνουν κάθε μέρα δουλεια στις εννέα - "Πάρε, ένα καινούργιο Σιτροέν, θα κάνεις μόνο μισή ώρα, άρα θα κοιμάσαι μέχρι τις 8:20". Τον βλέπει μετά από ένα μήνα - "Τι πήρες τελικά;" - "Πήρα ένα Λάντα, διότι θα μετακομίσω πιο κοντά στην εταιρεία". :) :) :)

Πιστεύεις ότι υπάρχει εσωτερικό αστείο στο noiz που δεν το έχω υπόψιν μου; :) Το βρήκα και εγώ το βίντεο για το Achtung Baby, αλλά αποφάσισα ότι είναι προτιμότερο να το βάλεις εσύ, ως ειδικός... :):)

Ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του Lanois είναι το άλμπουμ "Us" του Peter Gabriel. Βρήκα το παρακάτω βίντεο στο οποίο δίνει κάποιο insight για το πως προσεγγίζει το ζήτημα της παραγωγής (με background το "Come Talk To Me", το πρώτο τραγούδι στο δίσκο). Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με το υλικό του Gabriel, ιδού και το τραγούδι σε ζωντανή απόδοση, μονίμως στιγματισμένο βέβαια από το ύφος που ο Lanois είχε προσδώσει στη στούντιο εκτέλεση.