trolley

Κάτσε για να δω αν σε κατάλαβα : λες ότι επειδή (νομίζεις πως) δεν έχουμε πλαίσιο αναφοράς (και πως να έχουμε, η μουσική μόλις χθες ξεκίνησε την πορεία της στο χρόνο), αυτό μας περιορίζει όσον αφορά το εύρος της κριτικής που μπορεί να ασκούμε στον Socos;

Να το ακούσω, να το ακούσω... αλλά αν δεν έχει μέσα Kurzweil, θα το πετάξω... ;D ;D ;D ;D

Όντως, πρέπει να διευκρινήσω. Εννοώ ότι δείγματα από τις original εκδόσεις των βιβλιοθηκών του ΑΚΑΙ, χρησιμοποιήθηκαν ατόφια ως πρώτη ύλη για την δημιουργία πολλών βιβλιοθηκών μεταγενέστερων software samplers (των οποίων οι βιβλιοθήκες, ασφαλώς, είναι στο format εκάστου αυτών των samplers). Αυτό συνέβη μέσω διαφόρων διαδικασιών και - κυρίως - νόμιμα, καθώς κάποιες από τις εταιρείες που είχαν φτιάξει αυτές τις αρχικές βιβλιοθήκες, έκλειναν ή εξαγοραζόντουσαν από άλλες εταιρείες. Το έγραψα, κυρίως, για να ενισχύσω την άποψη ότι "όλα τα όργανα είναι χρήσιμα".

Μπααα... απλώς δεν του έχει δώσει κανείς υπουργείο. Αν του δώσει, η λέξη "επικίνδυνος" θα αποκτήσει νέο περιεχόμενο. Όπως και αν έχει, πάντα περίμενα από καλλιτέχνες να είναι σοβαρότεροι και εντιμότεροι από τους πολιτικούς.

LK, θα σου γράψω κάτι πολύ σοβαρά, ως φωτογράφος άντρας. Σταμάτα να δείχνεις γυναίκες με την πλάτη τους, δεν είμαστε ορθοπεδικοί. Αυτό που κάνεις, θα ανέβει 4000% όταν εσύ (ή αυτές, ή και οι δύο) δείξετε επιτέλους μάτια, χείλη. Αν έβλεπε κανένας εξωγήινος το βίντεο θα νόμιζε ότι οι κάτοικοι αυτού του πλανήτη δεν έχουν μάτια και ότι περπατάνε προς τα πίσω. :D

Φίλος θέλω και εγώ ένα δάνειο, να πάρω αυτό το Γιαμάχα που λέει ο Καταράχτης, να το κάψω επί σκηνής, να χειροκροτάνε οι φοιτήτριες και να γουστάρω. Έχει ψηλές βλέψεις ο Σώκος. Δε φαντάζομαι να νομίζετε ότι βλέπει Τσαπανίδου για να απολαμβάνει τη φυσιογνωμία του Ντινόπουλου... :) :) :)

Οι "Σώκοι" αυτής της χώρας, ευδοκίμησαν σε ένα περιβάλλον ψευδεπίγραφης οικονομικής ευμάρειας, προκειμένου να διασκεδάζουν την πλήξη αστών (φοιτητών εν' πολλοίς) οι οποίοι μην έχοντας (κατά κανόνα) πραγματικά προβλήματα, εφευρίσκουν μερικά προκειμένου να κάνουν ασκήσεις εσωτερικής καρτερίας. Είναι τυχαίο που αυτός ο τύπος λέει ότι ο έρωτας (γαμήσι, τον λέει στην αρχή, πριν υποψιαστεί πόσο άκυρος είναι) είναι η πιο "σφιγμένη" φάση που μπορεί να περάσει κανείς; Απορώ πως δεν έκανε ειδική μνεία στο "μαρτύριο" και την "απόγνωση" του να κάθεσαι το πρωί στο σπίτι σου (ε, έτσι είναι οι μεγάλοι καλλιτέχνες) και να παρακολουθείς την εκπομπή της Τσαπανίδου και κατόπιν να χρησιμοποιείς ως υπέδαφος όσα άκουσες για να εξάγεις πολιτικό λόγο. Δεν ήθελα να το γράψω έτσι ωμά, για να μην ενοχλήσω τον mustafank, αλλά τέτοιο υποπροϊόν δεν είχα φανταστεί ότι θα ξαναδώ στη ζωή μου, ειδικά μετά τα πέντε τελευταία χρόνια, που έχουν αφαιρέσει από όλους μας την όποια δικαιολογία για να ασχολούμαστε με τους απανταχού Χάρυ Κλυν, όποια μπάντα και αν έχουν από πίσω τους.

Και τα κουκιά μπαγλάν. Κανένα όργανο δεν είναι άχρηστο, ούτε καν μία πράσινη μελλόντικα. Επίσης, να ξέρεις ότι αφύσικα μεγάλο ποσοστό βιβλιοθηκών "δειγμάτων" που κυκλοφορεί στις μέρες μας (για το Kontakt π.χ.) είναι βασισμένο στις πρωτότυπες βιβλιοθήκες αυτού του παλιού ΑΚΑΙ. Από περιέργεια (λογική όμως, ένεκα του ερωτήματος), ποιο μουσικό ιδίωμα υπηρετείς;

Άλλη μία απόδειξη ότι όποιος εργαστεί αρκετά, στο τέλος θα κλείσει διαφόρων τα στόματα. Εγώ.

Στο πρόσωπό σου αναφέρεσαι, ε; ;D ;D ;D

Α, βέβαια, επ' αυτού ούτε συζήτηση. Ο mustafank, σωστός όπως πάντα. :) :) :)

Στο παρελθόν, έχω ενδιαφερθεί για τις πολιτικές απόψεις ανθρώπων που μου άρεσε η μουσική τους (Robert Wyatt), αλλά επίσης έχω ενδιαφερθεί για τις μουσικές ανθρώπων που μου άρεσαν οι πολιτικές/κοινωνικές τοποθετήσεις τους (Πασχάλης). Στη συγκεκριμένη περίπτωση δοκίμασα και τις δύο αφετηρίες: άκουσα όλα αυτά τα τραγούδια, συν ότι είδα δεκαπέντε περίπου λεπτά από το βίντεο με τις πολιτικές απόψεις. Το αποτέλεσμα : εκνευρίστηκα.

Η δική μου συμβουλή είναι η εξής : βρείτε έναν τραγουδιστή. Σκέψου το, ο άνθρωπος (όπως γράφεις) είναι κιθαρίστας (φαντάζομαι, αρκετά καλός, αλλιώς τι συζητάμε;) και εσύ μπασσίστας. Το αίτημά σου να βρείτε τραγουδιστή σε ένα νέο πρόσωπο, όχι απλώς δεν πρόκειται να δημιουργήσει καμία έχθρα/ένταση ανάμεσά σας (εφ' όσον μάλιστα υποστηρίζεται και από την κριτική όσων έχουν έλθει στα live σας), αλλά επίσης εγγυάται ότι ποτέ δεν θα επιστρέψετε στη σημερινή άβολη κατάσταση : ακόμη και αν αργήσετε να βρείτε τον τέλειο, για εσάς, τραγουδιστή... το αίτημα θα παραμένει ανοικτό και ο φίλος σου θα το συμμεριστεί. ;)

Εγώ το νου μου; Καλό και αυτό...

Ούτε εγώ έβρισα. Αλλά τι εννοείς; Τα γουστάρει ο Waterfall αυτά; Και έχει πρόβλημα με τα Moog; ;D ;D ;D ;D

Δεν είμαστε φρούτα, φίλος.

Για να καταλάβετε τι γίνεται, πιάστε οποιονδήποτε ταξιτζή και ρωτήστε τον ποιοι είναι - κατά τη γνώμη του - οι μεγαλύτεροι οδηγοί που έχουν περάσει από την ανθρώπινη ιστορία... :) :) Εσείς φαντάζεστε ίσως ότι θα σας πουν (έστω) τον Λάουντα, αλλά σας διαβεβαιώνω ότι θα σας πουν "ο Βάγγος ο Πέσιλας από την Αμφίκλεια, είχε πάρει μία κούρσα από Μόναχο και είχε φτάσει Βελιγράδι με ένα καφέ μόνο"... ... διότι απλώς δεν μπορούν να δουν τη μεγάλη εικόνα, ότι δηλαδή (ενδέχεται :) :) ) ο μεγαλύτερος οδηγός όλων των εποχών να ΜΗΝ είναι ταξιτζής.... :) :) Ε, έτσι είναι και οι πιο πολλοί κιθαρίστες, ειδικά αυτοί που αυτοπροσδιορίζονται ή θαυμάζουν τους λεγόμενους "τεχνικούς" (χαχαχαχαχαχαχα) κιθαρίστες... απλά δεν μπορούν να "πιάσουν" ότι η μουσική δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά, και ότι ο Young (και πολλοί άλλοι κουλοί) θα ήταν μεγαλύτεροι μουσικοί από τον Μάλμστην ακόμη και αν τους κόβανε και τα δύο χέρια. Για να το δέσουν το γλυκό, επαν-εμφανίζουν και τη γνωστή θεωρία της κολοκυθόπιτας, η οποία ερμηνεύεται ως εξής : "γράψτε στα πρύδια σας την ιστορία της μουσικής και του ροκ τραγουδιού, διότι ούτως ή άλλως όλα υποκειμενικά είναι.. άντε θα σας κάνω τη χάρη να παραδεχθώ ότι υπήρξαν και μεγάλοι κιθαρίστες πριν την δεκαετία του '80" και άλλα γραφικά βέβαια που - θα συμφωνήσω - δικαιολογούνται μόνο σε εφήβους. :)

Φαντάσου πόσα θα έγραφες αν σε απασχολούσε κιόλας. Tamtam έχεις απόλυτο δίκηο, κατά τη γνώμη μου.

A, ok τότε. Μάλλον εγώ βιάστηκα να κρίνω. Ε, ναι. Εμείς που ακούμε Χάμιλ ψιλογουστάρουμε το φήλινγκ ότι οι κοντινοί μας δεν τον αντέχουν. :) :)

Μάλλον δεν κατάλαβες ότι ο Καταράχτης δεν έχει τίποτε ενάντια σε αυτή την πρακτική. Αδίκως του απαντάς. Για πες για τον Χάμιλ όμως.. εσύ ακούς ή το έτερον μισό;

Μέχρι εδώ, το έχω όλο. Θα μπορούσα να έχω γράψει ακριβώς αυτές τις λέξεις. Από εδώ και κάτω όμως... ... δεν το έχω καθόλου, διότι ποτέ δεν έτυχε να δω αυτή τη μάρκα. Το πιθανότερο είναι ότι έχεις επίσης δίκηο. Thanks.

Να, δείτε και αυτό (η Ελλάδα δεν είναι μέσα, οπότε θα αποφύγουμε τις διαφωνίες). http://cdn.dauntlessjaunter.com/wp-content/uploads/2012/09/Coffee-Comparison-Infographic-Europe.jpg

Μαθαίνεις και μαθαίνουμε. Είναι αμφίδρομο.

Είμαστε και εμείς στην αγορά, αρχηγέ. Και, μάλλον, για περισσότερο καιρό και σε μεγαλύτερες επιχειρήσεις. Δεν επιμένω όμως. Δεν με ενδιαφέρει αρκετά, αν με εννοείς. :)

.