trolley

Σας προτείνω τρία πράγματα (με αφορμή την ιστορία που έγραψε ο Κος_ΝΤΡ, την οποία θα μπορούσα να έχω γράψει εγώ, έχοντας κάνει τα ίδια με αυτόν και χειρότερα). α) Μην κρίνετε τα πάντα από το πως θα τα κάνατε εσείς. β) Κατανοείστε τις ειδικές συνθήκες που ισχύουν, δηλαδή κατανοήστε ότι έχει μαζευτεί πολύ "κακό αίμα" από ανθρώπους που πιστεύουν ότι αδικούνται. γ) Επιτυχία είναι να υπομένεις την εις βάρος σου αδικία, όχι επειδή είναι "χριστιανικό" αλλά επειδή είναι μία φυσική επίπτωση των περιπτώσεων όπου εσύ έχεις αδικήσει. Παραδείγματος χάριν, κάποιος συμμετέχοντας σε μία πορεία κλείνει τον δρόμο για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους (επειδή πιστεύει πως έχει δίκηο και αυτό ισούται με ειδικά δικαιώματα). Αλλά μετά, εκνευρίζεται (=ένα βήμα πιο κοντά στο εγκεφαλικό) όταν αυτού του κλείνουν το δρόμο. Οποιοσδήποτε Ινδόμυαλος θα χαμογελούσε (πλάνα από τον Γκάντι να κοιτάζει σαρδώνεια το συνομιλητή του), και ορθά θα το έπραττε. Σε αντίθεση με όσα μας μάθανε, το ότι έχουμε δίκηο, δεν έχει καμία απολύτως σημασία.

Να ξέρετε πως ΚΑΝΕΙΣ δεν κάνει (οτιδήποτε) επειδή κάποιος άλλος έφτασε να κάνει κάτι. Δηλαδή, κάποιου του σκοτώνουν την αδελφή και ειδοποιεί την αστυνομία. Κάποιος άλλος, παίρνει την καραμπίνα και ξεκληρίζει ένα σπίτι. Το παλιόπαιδο που οδηγεί όπως οδηγεί, το κάνει επειδή θέλει, όχι επειδή του είπε ο πατέρας του (που δεν του το είπε, στις πλείστες περιπτώσεις). Αυτή η απόδοση προσωπικής ευθύνης, είναι η βάση του νομικού συστήματος σε όλο το Δυτικό Κόσμο, και πολύ σωστά. Δείτε πως κάποιοι γράφουν (και εγώ έχω αισθανθεί έτσι) ότι πρέπει να χειροδικούμε απέναντι σε όποιον τα κάνει αυτά - είναι επειδή είμαστε τόσο μαλάκες όσο και εκείνοι που πρέπει θεωρητικά να τιμωρηθούν. Όποιος θέλει να αλλάξει τον κόσμο και είναι ειλικρινής ξεκινά ΠΑΝΤΑ από τον καθρέπτη του.

Δοκίμασε χαμομήλι κι επιλεκτική αφαίρεση της τσίμπλας.

Απλή αναγνώριση ομοίου. Τι είναι το Άτομ;

Όχι βρε τρελέ... αντιθέτως, ο Jack έχει το χαμηλότερο διαθέσιμο latency, ανεξαρτήτως κάρτας. Όταν λέμε δεν συνυπάρχει, μιλώ κυριολεκτικά, δηλαδή όταν τρέχει το ένα, σταματάει το άλλο (λογικό είναι, αν συνυπολογίσεις ότι και τα δύο διεκδικούν την ίδια κάρτα). Του το γράφω, διότι είναι παλαβός και αμέσως μετά θα σκεπτόταν "θα το βάλω και θα σολάρω μέσω Guitar Rig, ενώ γράφω τον ήχο ΚΑΙ από το ΥοuTube. :)

Dimsonic, αυτό που θέλεις λέγεται "route audio from one application to another" και γίνεται μέσω ενός ειδικού Audio Server που ονομάζεται Jack. Το συγκεκριμένο λογισμικό τρέχει σε όλες τις πλατφόρμες, αλλά είναι υπερβολή να το βάλεις μόνο και μόνο γι' αυτή τη χρήση. Εκτός αυτού, στα Windows δεν προτείνεται (αν και σε όλες τις δικές μου δοκιμές δεν υπήρξε πρόβλημα) και δεν συνυπάρχει καλά με το Asio. Στο Mac OSX και πολλώ μάλλον στο Linux, είναι πολύ συνηθισμένη υπόθεση, π.χ. για το Mac, η εταιρεία Rogue Amoeba έχει θαυμάσιες λύσεις. Τα παραπάνω σου τα γράφω για να είσαι ενημερωμένος - από κάθε πρακτική άποψη, αυτά που ήδη σου προτάθηκαν είναι σαφώς προτιμότερα στην περίπτωση αυτή.

Εξ' ου και έχει γραφτεί το άσμα "εγώ δεν πάω Μέγαρο, θα μείνω με τον Παίδαρο".

Expired, μην ξεχνάς κάτι θεμελιώδες : ότι όλες οι ανθρώπινες σχέσεις, στηρίζονται κατ' αρχήν στην εμπιστοσύνη, δηλαδή, αν κάποιος δεν σου έχει δώσει αφορμή και αιτία, είσαι υποχρεωμένος να τον θεωρείς έντιμο και όχι απατεώνα. Η ιδέα ότι μπορεί κάποιος να σε ξεγελάσει, είναι πιο πολύ στο μυαλό σου. Κάποιος σου τη φύτεψε, την πότισες, την κλάδεψες, της έβαλες λίπασμα και τώρα την έχεις κάνει ολόκληρο δέντρο. Σου έχει συμβεί ποτέ ή έχεις ακούσει βάσιμα να έχει συμβεί σε κάποιον; Ειλικρινά ρωτάω. Τόσοι άνθρωποι θα συμμετέχουν στο διαγωνισμό, δεν μπορεί (και δεν έχει και λόγο) κάποιος να ξεγελάσει ειδικά εσένα. Παρ'όλα αυτά, όπως σου έγραψε ο Νικόλαος, αν όντως αγχώνεσαι τόσο πολύ, πήγαινε σε ένα συμβολαιογράφο να σου πει τι μπορείς να κάνεις. Σε κάθε περίπτωση, ΦΥΣΙΚΑ να συμμετέχεις στο διαγωνισμό. Είναι (απ' ότι καταλαβαίνω) σημαντικό για 'σένα, εφ'όσον έκατσες και έγραψες μουσική για να συμμετέχεις (ή έστω, το σκέπτεσαι σοβαρά). Φαντάζεσαι ένα ταξιτζή να μη βγαίνει στο δρόμο επειδή φοβάται μήπως τρακάρει ή μήπως τσακωθεί με κάποιον άλλο οδηγό;

Απέχουμε πολύ από κάτι τέτοιο (ως χώρα, εννοώ), μην ανησυχείς. Επειδή είσαι καλό παιδί (ίσως, με έμφαση στο "παιδί" όμως), να σε ρωτήσω κάτι σοβαρά. Από τη μία αναγνωρίζεις ότι τελικώς είναι ο ανθρώπινος παράγων που επιτυγχάνει ή όχι (το είπες για τη Διοίκηση της ΑΕΠΙ). Όμως, απ' την άλλη, ενοχλείσαι που σου λένε πως ο κομματικός συνδικαλισμός είναι η κυβέρνηση της Ελλάδας, τουλάχιστον από το 87 και μετά. Πως την παλεύεις ρε φίλος; Δηλαδή, εντυπωσιάζεσαι και φρίττεις με τον υπαινιγμό πως οι διοικούντες, εκβιαζόμενοι από κομματικούς υποτελείς έκαναν τη χώρα μπουρδέλο; Δηλαδή, εσύ πως νομίζεις πως έγινε;

"Έλεγχος" σημαίνει "αξιολόγηση", όμως. "Αξιολόγηση" σημαίνει "κράξιμο" (σε πρώτη φάση) και "απομάκρυνση" στη δεύτερη, όταν κάποιος είναι λάθος. Ας κατανοηθεί (δεν εννοώ εσένα), ότι χωρίς ένα σάπιο δημόσιο τομέα, καμία ΑΕΠΙ δεν μπορεί να φτιαχτεί έτσι. Οπότε, "έλεγχος" σημαίνει αυτά που λέμε, εμείς οι φιλελέ.

Βεβαίως. Υπάρχουν και πολλά άλλα παραδείγματα. Η ΑΕΠΙ όμως κομίζει και ένα ηθικό επιπλέον φορτίο διότι η λειτουργία της αφορούσε στη διαχείριση δικαιωμάτων που απορρέουν από πνευματικό/καλλιτεχνικό έργο. Οπότε, όσο και αν σου φαίνεται τραβηγμένη η αναφορά μου, είναι αρκετά to the point, καθότι οι περισσότεροι (και μάλιστα, όλοι όσοι αναγνωρίζονται ως σημαντικοί) έλληνες καλλιτέχνες έχουν ή/και είχαν σχέση με την Αριστερά, επίσημη ή ανεπίσημη. Δεν είναι απλά μία περίπτωση αήθους κερδοφορίας με την κάλυψη ενός σάπιου δημόσιου τομέα, είναι κάτι που υπάρχει εξ' αιτίας αυτών των πολιτικών αντιλήψεων.

Αυτά που λες για 'μένα και τη νομιμότητα είναι κωμικά. Επίσης, υπάρχει λόγος που χρησιμοποιώ τη λέξη "αριστερόστροφος" και όχι "Αριστερός". Επειδή, απ' ότι συμπεραίνω, δεν το "πιάνεις" να στο εξηγήσω. "Αριστερόστροφος" είναι οποιοσδήποτε εννοεί να δικαιολογεί την ιδέα της προστασίας του κράτους, η οποία γεννά αρρωστημένη επιχειρηματικότητα, επ' ονόματι της ιδέας του "ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς". Όλοι σε τούτα τα χώματα (χοχοχοχο) είμαστε αριστερόστροφοι και βεβαίως όλοι όσοι καλλιτεχνες ανεχόντουσαν την ΑΕΠΙ, όσο την ανεχόντουσαν. Αν ερχόταν η Apple π.χ. και τους έλεγε "παιδιά αφήστε το πάνω μου αυτό το θέμα" (κάτι που δεν είναι καθόλου αστείο, ούτε καν για χαμόγελο), θα είχαμε πρωτοσέλιδα στην ΖΑΥΓΗ για το πως ο αιμοσταγής καπιταλισμός δρα με ιμπεριαλιστική διάθεση στο τοπικό καλλιτεχνικό γίγνεσθαι. Έτσι, τον ήπιαν.

Αισθάνομαι ευγνώμων για την παράθεση όλων αυτών των πληροφοριών. Μαγική η στιγμή που οι αριστερόστροφοι καλλιτεχναράδες της Ελλάδας, συνειδητοποιούν ότι μόνο ένας καπιταλιστικόστροφος οργανισμός θα μπορούσε να λειτουργεί υπέρ των συμφερόντων τους, αν βεβαίως υπήρχε. Θα πω βέβαια ότι τους θεωρώ κόπανους διότι ενώ τρέχανε για τις περιβόητες "καθαρίστριες", μία μεγάλη συναυλία για το συγκεκριμένο θέμα, δεν βλέπω να οργανώνει κανείς - ξέρετε γιατί;.. διότι είναι αμήχανοι με την παραπάνω συνειδητοποίηση και άντε να φέρεις κοινό για να διαδηλώσεις τη συγκεκριμένη αμηχανία.... Δεν πειράζει... ΚΑΟ ΠΑΚΑ....

LK.... for you....

Δεν ξέρω τι είναι το paper noise, αλλά ναι, βεβαίως μπορεί να υπάρχει συσσωρευτικός θορυβος. Για τα μισά από τα προβλήματα που αναφέρεις, σου προτείνω να απενεργοποιήσεις την κάρτα ασύρματου δικτύου, αν έχει τέτοια ο υπολογιστής σου.

Διευκρινήσεις. Η λέξη "μαλακίες" που χρησιμοποίησα, έχει πάψει να με απασχολεί όσον αφορά στο σκέλος της πολιτικής της ορθότητος, από τη δεκαετία του '70. Είναι μέρος της καθομιλούμενης ελληνικής. Ακριβώς γι'αυτό, συνήθως οι άνθρωποι ενοχλούνται περισσότερο όταν αισθάνονται ότι επιχειρείς να την αποφύγεις, καθώς ερμηνεύουν αυτή τη διάθεση ως σκόπιμα μεθοδευμένη απώλεια οικειότητας, δηλαδή εχθρότητα. Συγκεκριμένα, αν πω σε ένα φίλο μου, "καλά, τι μαλακίες σκέφτηκες για το τάδει θέμα" θα χαμογελάσει. Αν πω "νομίζω ότι αυτά που σκέπτεσαι είναι ανοησίες" θα με κοιτάξει κάπως. Μην το δοκιμάσετε. Επί της ουσίας, είμαι βέβαιος πως και άλλοι θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν το αρχικό ποστ ως τρολιά. Το επιχείρημα (μου) είναι το εξής (το διατύπωσε ήδη ο dimsonic) : σε ένα χώρο πρέπει κάθε νεο-εισερχόμενος να αντιλαμβάνεται κάποια πράγματα. ΔΕΝ υπάρχει μουσικό όργανο με 35 ευρώ. Ακόμη και αν κάνει ήχους, το συγκεκριμένο (είναι σίγουρο) δεν θα έχει καν ευαισθησία touch velocity, οπότε είναι ωμά ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ για όλους μας, ακόμη και αν παίζουμε πλήκτρα με τη γλώσσα. Η όλη νοοτροπία ότι "θα δώσω τα ελάχιστα" (βλ. "έχω μηδενικό μπάτζετ") και θα πάρω τα μέγιστα ("την εμπειρία του πιάνου") την έχουμε κληρονομήσει από το φαινόμενο της πειρατείας λογισμικού. ΔΕΝ επεκτείνεται στην αγορά των μουσικών οργάνων, ή σε οτιδήποτε άλλο, και ΚΑΛΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ να αποβληθεί με κάθε τρόπο, το συντομότερο δυνατόν. Επίσης, ένα κακό μουσικό όργανο είναι εμπόδιο στο νέο μουσικό (την πάτησα και εγώ έτσι, σαν ηλίθιος, αγοράζοντας ένα φθηνό μπάσο). Η ανάμνηση του δικού μου παθήματος ήταν που με εκνεύρισε και αποπήρα τον OP. - Για το περιστατικό με τον ψεύτικο τρολευ, για να είμαι ειλικρινής εξεπλάγην με την οργή που κάποιοι έχουν. Ας παρουσιαστεί, οποιοσδήποτε έχει διαφορές (δικτυακές ή άλλες) μαζί μου, και ας ανταλλάξουμε επιχειρήματα μέσω π.μ. Δεν υπάρχει λόγος να χαλάει το φόρουμ ένεκα τέτοιων ζητημάτων. Αυτά.

Όχι, δεν σε πέρασα για χθεσινό. Απλώς, δεν υπεκφεύγω των ευθυνών μου. Ήθελα να είναι σαφές (ειδικώς προς τον ηλίθιο που το κάνει) ότι δεν είμαστε το ίδιο. Point taken.

Η υπερβολική απάντηση προς τον ΟΡ που σε ενόχλησε ήταν δική μου, όχι του τρολ που γράφει με το νικ μου. Εξήγησα τον λόγο.

ΟΚ, ας απολογηθώ (πάλι). Έρχεται κάποιος και λέει λοιπόν ότι θέλει να βουτήξει, όχι στη μουσική αλλά στη παραλία, οπότε μας ρωτά αν είναι ΟΚ να το κάνει αυτό με μηδενικό μπάτζετ και μαγιώ του ενός σεντ. Τον πέρασα για ΤΡΟΛ, μπορεί να έκανα λάθος (μπορεί και όχι, δεν έχω πεισθεί ακόμη) αλλά είτε είναι είτε δεν είναι, η αφετηρία του είναι ΤΟΣΟ λανθασμένη που ακόμη και ο ήπιων τόνων και ευγενικότατος Μάνος, του λέει να ΜΗΝ το κάνει καν. Ειλικρινά, πόσα μουσικά όργανα γνωρίζετε με κόστος 35 ευρώ και ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ για να βουτήξει κάποιος στη μουσική. Κάποιο ντέφι ίσως; Ή ούτε καν αυτό; Είστε υποκριτές ρε 'σεις. Και ίσως και λιγουλάκι ανήλικα, αν μου επιτρέπετε. Είναι τόση ώρα αυτό το μαλακισμένο πουγράφει με το νικ μου και δεν έχει φάει ούτε ΕΝΑ κράξιμο. Εγώ αν έβλεπα κάποιον να γράφει με το νικ κάποιου άλλου, θα είχα πάρει τηλέφωνο τον Γιάμεθ νυχτιάτικα για να το σταματήσω. Αυτή είναι η διαφορά, και η απάντηση σε όποιον απορεί για ποιο λόγο είμαι στο φόρουμ.

Είπαμε, είχα δύσκολη παιδική ηλικία (και φορουμικώς). Δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να μου δίνει σημασία. Διαβάστε κάτι άλλο. Κάποιον άλλο.

Κοίτα, είπα (περιφραστικά) ένα τρολ πως είναι τρολ. Με εσένα δε νομίζω ότι θα χρειαστεί κάποια ιδιαίτερη ανάλυση. Όλοι βλέπουμε τι είσαι.

Είπαμε, οι "περισσότεροι" στίχοι, όχι όλοι. ;D ;D ;D

Εγώ είχα ένα από το 1972* - σοβαρά μιλάω. Μου χάρισε ο πατέρας μου μερικές δεκάδες 45άρια δισκάκια με ρεμπέτικα, και η πρώτη μου φιλεναδούλα το Rubber Soul των Beatles. Οπότε, τώρα ξέρετε τι δεν πάει καλά με 'μένα. * Δεν είχε Bluetooth βέβαια.

Το καλύτερο πικαπ, εν' έτει 2017 είναι το εξής, αγαπητή Στέλλα. https://www.amazon.co.uk/Akai-A60011N-Briefcase-Turntable-Bluetooth/dp/B01DTLSRAQ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ άλλο είναι: α) πεταμένα λεφτά β) χαραμισμένες προσδοκίες γ) γκρίνια μεσηλίκων που νοσταλγούν τα νιάτα τους δ) όλα τα παραπάνω.

Για να είμαι ειλικρινής, βρήκα όλη αυτή τη συζήτηση για τις συνάφειες με τον Neil Young, παραπλανητική και ικανή να αφαιρέσει από την αξία του κομματιού. Έχω πολλά χρόνια να τον ακούσω τον Young, αλλά απ' ότι θυμάμαι δεν υπήρχε περίπτωση να γράψει κάτι σαν αυτό που μας παρουσίασες, και δεν εννοώ ότι το κομμάτι σου δεν ήταν καλό - αντιθέτως. Πιστεύω ότι οι κιθαρίστες μπαίνετε συνέχεια στον πειρασμό για τέτοιες αναλογίες, αλλά γιατί; Όσον αφορά την πιθανότητα τραγουδιού, σου λέω ένα μπράβο που δεν ασχολείσαι, για έναν πολύ απλό λόγο, ότι δηλαδή οι περισσότεροι στίχοι (οποιουδήποτε οι στίχοι) λένε πάντα λιγότερα απ' όσα η μουσική. Κοινώς, δεν χρειάζονται, είναι για τις ταβέρνες. :)