Καλημέρα! Δυστυχώς, ο "γρίφος της καλής ηχογράφησης" δεν μπορεί να λυθεί σε μια πρόταση-μακάρι να ήταν έτσι. Αν μπορούσα να πω την άποψή μου στα "γρήγορα", θα έλεγα ότι είσαι κοντά στην επιτυχία όταν οι ήχοι σου είναι full range και παράλληλα ακούγονται "φυσικοί" και κολλάνε μεταξύ τους δημιουργώντας ένα ομοιόμορφο και εύηχο αποτέλεσμα.Τι εννοώ..
Πριν πολλά χρόνια είχα την απορία του, γιατί στα δικά μου fade outs οι ήχοι αδυνατίζουν όσο χαμηλώνουν και αλλάζει η μίξη, ενώ στα cοmmercial κομμάτια λίγο πριν τον ψίθυρο, εξακολουθείς και ακούς την ίδια μίξη και όλα τα όργανα.
Ένα μέρος της αποκάλυψης (sic) μου ήρθε όταν είδα μια μπότα να "γεμίζει" το φάσμα του windows player.
Τότε συνειδητοποίησα πως το (όσο δυνατόν) full range φάσμα στους ήχους, είναι σύμμαχος στο να μεταφράζονται σωστά στα περισσότερα συστήματα.
Στα καλά συστήματα ακούς την μπότα όπως περίπου στο στούντιο με βαθύ όγκο ενώ στα μικρά συστήματα και στα "ραδιοφωνάκια" αναλαμβάνει το ανώτερο μέρος του φάσματος στο να κρατήσει την παρουσία του ήχου.
Τώρα πως επιτυγχάνεται αυτό?
Με δοκιμές, δοκιμές και ξανά.... δοκιμές ;D. Δεν υπάρχει μαγική συνταγή.
Το όργανο καταρχήν πρέπει να έχει αρμονικό και εύηχο πλούτο. Μπορεί ένα τύμπανο να έχει αυτή την ικανότητα από μόνο του και σε συνδυασμό με τον παίκτη, να σου παράγει έτοιμο αποτέλεσμα. (θεωρήστε με ΟΠΑΔΟ αυτής της λογικής).
Όταν λείπει αυτό μπορείς να χρησιμοποιήσεις άλλα "όπλα".
-Πίεση των input των προενισχυτών οι οποίοι όταν έχουν και transformers, δίνουν την γλυκειά "παραμόρφωση" που είναι ίσα ακουστή ώστε να να δώσει κορμό στο ήχο για να ξεχωρίσει.
-Wall of sound1. Βάζουμε και άλλα (direct/distant) μικρόφωνα ή ενισχυτές (αναλόγως την πηγή που παίρνουμε φυσικά) τα οποία προσθέτουν στο γενικότερο φάσμα της λήψης.
-Wall of sound2. Dupliκάρουμε την πηγή, κομπρεσάρουμε υπερβολικά την κόπια ώστε να έρθουν στην επιφάνεια οι "κρυφές" μικρολεπτομέρειες του ήχου που θα τον εμπλουτίσουν και έπειτα μιξάρουμε κατά βούληση αυτόν τον ήχο σε σχέση με τον οriginal.
Όλα αυτά χωρίς βέβαια να παραλείψουμε το κυριότερο πρόβλημα που πρέπει να είναι ήδη λυμένο. Την ενορχήστρωση, που πέρα από την καλλιτεχνική, έχει και την καθαρά τεχνική της αξία. Αν δεν ξεκαθαρίζουν οι ήχοι μας από την αρχή, μεταφέρεται το πρόβλημα στις επόμενες "αλυσίδες" και πολλές φορές καταναλώνονται ώρες στο να διορθωθούν "λάθη" των προηγούμενων. Θεμιτό φυσικά απλώς το αναφέρω για να τονίσω την σπουδαιότητα που έχει η σύνθεση/ενορχήστρωση στο όλο ακουστικό αποτέλεσμα.
Στα τεχνικά πάλι. :)
Όταν λοιπόν επιτυγχάνουμε μια μίξη που αποτελείται από full range ήχους οι οποίοι από μόνοι τους (τουλάχιστον οι βασικοί) γεμίζουν το φάσμα και παράλληλα ακούγονται σωστά και τονικά ισορροπημένοι μεταξύ τους, είναι σχεδόν βέβαιο ότι οδεύουμε σε ένα αποτέλεσμα που θα μεταφράζεται σωστά στα περισσότερα συστήματα.*
Ωραία όλα αυτά αλλά χρειάζεται δυστυχώς και το ...ταλέντο/εμπειρία για να μπουν όλα αυτά σε μια σειρά και να οδηγήσουν σε ένα ωραίο αποτέλεσμα και όχι σε έναν ..αχταρμά που πιθανότατα θα κάνει κάποιος που πρωτοδοκιμάζει τέτοιες τεχνικές και τρόπο σκέψης μέχρι να αποκτήσει σαφή άποψη για το πως θα οδηγεί με ασφάλεια την ηχογράφηση/μίξη και να παράγει commercial αποτέλεσμα.
Για να ολοκληρώσω, πιστεύω πως ο παραπάνω τρόπος σκέψης οδηγεί (όταν εκτελεστεί σωστά) στο ζητούμενο της αρχικής ιδέας και παράλληλα καλύπτει και άλλα ζητούμενα, όπως την ομοιομορφία και την "κόλλα" στη μίξη.
Ωραίο πάντως το θέμα που έθεσε ο Holystone και αναμένω με ενδιαφέρον τις απόψεις και άλλων μελών που ασχολούνται επαγγελματικά με την ηχογράφηση/mastering
*Έχοντας λύσει προηγουμένως θέματα ακουστικής χώρου ακρόασης και σωστού συστήματος monitoring!