haryy

Βέβαια για να είναι καλύτερο το αποτέλεσμα, θα πρέπει να έχουμε μία ιδέα του ήχου του συγκροτήματος πριν το recording. Έτσι το αποτέλεσμα θα είναι συγκερασμός της δικής μας άποψης και του κιθαρίστα και αναλόγως του πόσο καλός είναι ο ήχος του κιθαρίστα, το ποσοστό θα παίζει. (σύμφωνα με την υποκειμενική μας άποψη πάντα, για να μην ξεχνιόμαστε) Επειδή εγώ συνήθως ασχολούμαι με τον ήχο της δικής μου μπάντας, εννοείται ότι έχω "χωνέψει" τον ήχο της και έτσι κατά κάποιο τρόπο με διευκολύνει η προσέγγιση μου στην ηχογράφηση γιατί έχω ήδη μια πολύ καλή ιδέα του πως πρέπει να ακούγονται τα πράγματα (αυτό βέβαια προκύπτει και με την συμφωνία όλων) Είναι δηλαδή άλλο ένα + η συμμετοχή των τεχνικών στο pre-production ώστε η "τριβή" με τα κομμάτια τους δίνει ξεκάθαρη εντύπωση για το πως πρέπει να ακούγεται η μπάντα και ξεκινούν ήδη να σκεφτονται για το πως θα γίνει σωστότερα η λήψη. Έτσι γίνεται λίγο πιο αντικειμενικό το όλο αποτέλεσμα.

Σωστά έχω και το cd τρομάρα μου ;D, αυτό εννοούσα πάντως, όχι με τους experience. Όποιος δεν το 'χει και είναι fan, πρέπει να το πάρει ASAP γιατί έχει και τέλειο ήχο (Eddie kramer ;))

Kαι κάτι ακόμη που έμαθα "παθαίνοντας"..Ο ήχος πρέπει να είναι αυτός που θες στο recording. Mετά είναι πια αργά. Το φτιάχνεις όσο θες αλλά πάντα κάτι θα λείπει. Τουλάχιστον η δική μου εμπειρία αυτό δείχνει...

Για πάρε μερικές γνώμες εδώ.. http://reviews.harmony-central.com/reviews/Effects/product/TASCAM/2488/10/1

Καταλαβαίνω τι λες αλλά δεν συμφωνείς ότι είχε άλλη μια δεκαετία τουλάχιστον μπροστά του? Ο άνθρωπος έφυγε πάνω στο peak του. Αν σου αρέσει ο Hendrix άκου το Live στο royal albert hall με τους band of gypsies να ακούσεις τι κάνουν 3 μουσικοί πάνω στη σκηνή.

Ωραία θεωρία αλλά δεν έχει πολύ νόημα γιατί ο μάνατζερ είναι πια νεκρός.. Αν αποδειχθεί ότι ήταν όντως δικαιούχος της ασφάλειας ζωής του Hendrix τότε αυτό είναι κάποιο στοιχείο επιβαρυντικό. Το κακό είναι ότι ο Hendrix πέθανε και δεν έζησε για να αλλάξει περισσότερο την ιστορία της μουσικής. Τα υπόλοιπα είναι μηδέν..

Mπράβο στον diskolos1. ;) Τώρα που έληξε ο διαγωνισμός καλό είναι να αναφέρουμε αναλυτικά τη γνώμη μας όσοι θέλουμε γιατί μπορεί να φανεί χρήσιμη σε κάποιους. Την δική μου θα την πω αργότερα..

Για να απαντήσω και στο αρχικό ερώτημα, ο τρόπος που ηχογραφώ κιθάρες είναι καταρχήν να ρυθμίζω τον ενισχυτή να παίζει όπως πρέπει (ασχέτως του τι έχει κάνει ο κιθαρίστας ;D). Έπειτα βάζω ένα sm57 κοντά στο ηχείο, και σπανίως κολλημένο στο πανί της καμπίνας. Πάντα βάζω το αυτί μου να ακούσω τι γίνεται (με προσοχή!!!!) και μετά το 57άρι μπαίνει στην ίδια περιοχή όπου και αρχίζω τον πειραματισμό με την απόσταση και την γωνία μέχρι να πάρω επακριβώς τον ήχο του ενισχυτή. Όταν αλλάζουμε ήχο μπορεί να αλλάξει και η τοποθέτηση γιατί οι διάφορες συχνότητες ακτινοβολούνται διαφορετικά από την καμπίνα.

Ωραία ερώτηση. 2 πράγματα που μπορώ να πω, είναι καταρχήν η δραστική μείωση της περαιτέρω επεξεργασίας των καναλιών στο digital domain, κάτι το οποίο από μόνο του είναι αρκετός λόγος νομίζω. Το λέω αυτό γιατί μετά από 2-3 επεξεργασίες έχω παρατηρήσει ότι το υλικό αρχίζει να έχει παρενέργειες. Στο cd που κάνουμε τώρα, έχουμε φτιάξει τον καλύτερο ήχο κιθάρας που είχαμε ποτέ γιατί έδωσα μεγάλη προσοχή σε αυτόν τον τομέα και τα περισσότερα tracks τελειώνουν την μίξη flat με ίσως λίγο μόνο HPF και δεν "καταστρέφονται" από ψηφιακά eq κλπ. 2ον δεν νομίζω ότι μια μετατόπιση ενός μικροφώνου μπορεί να περιοριστεί σε ψηφιακή αναπαράσταση κουνώντας ένα φίλτράκι σε ένα eq.. νομίζω ότι εμπεριέχονται πιο πολλά πράγματα από αυτό. Σίγουρα αλλάζει το gain τεράστιας ομάδας συχνοτήτων και έτσι με μια απλή κίνηση έχουμε τεράστια αλλαγή ηχοχρώματος για την οποία δεν μπορεί να γίνει πιστή αναπαραγωγή με ψηφιακά ή άλλου είδους τεχνητά εργαλεία. Ακόμη, μετακινώντας προς τα πίσω ένα mic, παίρνουμε περισσότερο φυσικό χώρο ταυτοχρόνως με την αλλαγή του ηχοχρώματος. Κάτι άλλο που μου ήρθε τώρα είναι το παιχνίδι με την φάση, το οποίο ούτε αυτό μπορεί να αναπαραχθεί. Π.χ, βάζοντας ένα μικρόφωνο ανάμεσα σε 2 ηχεία της καμπίνας, μπορείς να παράγεις έναν ήχο που διαρκώς αλλάζει εξαιτίας της αλληλεπίδρασης των 2 ηχείων πάνω στο μικρόφωνο (κάτι σαν την τεχνική vortex δηλ, αλλά σε παραλλαγή) Με λίγα λόγια, ο πειραματισμός στην τοποθέτηση των μικροφώνων σου δίνει με μια κίνηση ένα ηχόχρωμα αντίστοιχο του πειράγματος 1000 συχνοτήτων , reverb και φάσης, και στο δίνει άμεσα ώστε να αποφασίσεις γρήγορα αν σου κάνει ή όχι και να συνεχίσεις παρακάτω.

Θα μας κοροϊδεύανε όλοι αν γινόταν διαγωνισμός μίξης με ..mp3 ;D ;D Δεν στέκει αυτό σε καμία περίπτωση. Το να ήταν λιγότερες συμμετοχές (μέχρι 10) συμφωνώ και εγώ. Αυτό βέβαια, για την επόμενη φορά.

O Brian πως τα πήγε?

Το καλύτερο behringer που έχω παίξει είναι η παλιά κονσόλα η 8000 η οποία είχε πολύ καλό ήχο και eq. Το χειρότερο είναι τα λαμπάτα της. Και τα convertoράκια της είναι μια χαρά επίσης. (ήδη ψάχνω για ένα ultramatch pro, btw, pm me αν πουλάει κανείς)

Nομίζω ότι αυτό θα σου κάνει τη δουλειά. http://www.voxengo.com/product/pha979/ @Μπράβο στους προλαλίσαντες για τις χρήσιμες πληροφορίες υγ. Κάπου υπάρχει και ένα free..

Το ένα οδηγεί στο άλλο βέβαια και αιτίες υπάρχουν πολλές που δεν υπάρχουν πωλήσεις, η ρίζα του προβλήματος είναι κατά τη γνώμη μου το κακό προϊόν. Αν βελτιωθούν τα τραγούδια δεν νομίζω να παίζει και τόση σημασία το κόστος παραγωγής. Θα αγοράζει περισσότερη μουσική ο κόσμος.

Εγώ δεν συμφωνώ ότι το mastering πρέπει να γίνεται από τον ίδιο τον παραγωγό σε μερικά είδη μουσικής και όχι από τον ίδιο σε άλλα έιδη.. ??? Απλώς υπάρχει η γενικότερη τάση απορρόφησης και της διαδικασίας του mastering από τον home χρήστη όπως ήδη έχει γίνει με την ηχογράφηση, μίξη, χρηματοδότηση, διανομή, κυκλοφορία, διαφήμιση κλπ... Με αποτέλεσμα την περαιτέρω υποβάθμιση του προϊόντος που λέγεται μουσική. Στην Ελλάδα έχει ένα λόγο ύπαρξης αυτό το φαινόμενο γιατί το μέσο επίπεδο της ποιότητας της μουσικής παραγωγής εδώ, είναι στο ίδιο με την γουρουνοπούλα στα πανηγύρια οπότε ο "ψαγμένος" home χρήστης έχει αρκετές πιθανότητες να παράγει κάτι καλύτερο από το μέσο στούντιο στο οποίο θα απευθυνθεί.

Να πω και εγώ την άποψή μου σε σχέση με τα επίπεδα ακρόσης κατά την μίξη. Όσο αφορά την στάθμη λοιπόν, όταν μιξάρω με βοηθάει τρομερά να ακούω κατά διαστήματα σε εξαιρετικά χαμηλή στάθμη (ψιθύρου) για 3 λόγους. 1) Φαίνεται εύκολα αν υπάρχει ομοιογένεια και αν ξεχωρίζουν κάποιες συχνότητες τις μεσαιουψηλής περιοχής (γιατί έτσι κι αλλιώς οι μπάσσες δεν ακούγονται σε χαμηλά επίπεδα) και επίσης φαίνεται το πόσο καλά "κάθεται" στο περιβάλλον της μίξης μας η φωνή (αν είναι πολύ στεγνή, αν ακούγεται "μόνη" της σε σχέση με τα υπόλοιπα όργανα κλπ) 2) Κάνω λίγο πιο τολμηρές επιλογές (και συνήθως πιο σωστες για μένα) στο ανεβοκατέβασμα των διάφορων εντάσεων. Αυτό το λέω γιατί στις κανονικές εντάσεις ακρόασης μπορεί να φτάνουμε να πειράζουμε 0.1db χωρίς στην πραγματικότητα να κάνουμε κάτι ιδιαίτερο στη μίξη μας.Η χαμηλή στάθμη λοιπόν μπορεί να βοηθήσει να κάνουμε λίγο πιο αντικειμενικές ρυθμίσεις στάθμης χωρίς να διϋλίζουμε τον κώνωπα. 3) Νιώθω αν οι "χώροι" που έχω προσθέσει έχουν αντίκρυσμα. Συνήθως (στην χαμηλή ένταση) ανακαλύπτω ότι το μίξ είναι αρκετά στεγνό, χωρίς ενδιαφέρον. Όταν λοιπόν αρχίζω και "πειράζω" στάθμες χώρων σε χαμηλές εντάσεις ακρόασης, τότε νιώθω πότε ρυθμίζω τους χώρους σωστά (με απαραίτητη σύγκριση Α-Β ανάμεσα σε χαμηλή και κανονική ένταση ακρόασης) Αυτό άρχισα να το χρησιμοποιώ πριν χρόνια που το fade out ήταν στη ..μόδα. Είχα παρατηρήσει λοιπόν στις ξένες επαγγελματικές παραγωγές, ότι κατά την διάρκεια των fade out, το μιξ έμενε ακέραιο με όλο τον χώρο του και τα ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά του, ενώ οι δικές μου μίξεις δεν έμεναν το ίδιο ενδιαφέρουσες όταν τις άκουγα σε χαμηλή στάθμη, ήταν συνήθως στεγνές και ξεχώριζαν όργανα. Μόλις λοιπόν άρχισα να χρησιμοποιώ την χαμηλή στάθμη σαν ένα επιπλέον εργαλείο της μίξης, τότε τα πράγματα βελτιώθηκαν πάρα πολύ. Αναφέρθηκε επίσης το πρόβλημα των μπάσων συχνοτήτων το οποίο και εγώ άκουσα σε πολλές από τις 29 μίξεις. Για να καταλάβουμε περίπου που βρισκόμαστε (και να αποφεύγουμε τις πολλές ακροάσεις και σε άλλα συστήματα εκτός του δικού μας) μπορούμε καταρχήν να μάθουμε τα όρια του ηχείου μας. Δηλ, μπορούμε να βάλουμε στα ηχεία μας άλλες παραγωγές που μας αρέσει η στάθμη των μπάσων συχνοτήτων τους και να δώσουμε ένταση στα ηχεία μας μέχρι να παραμορφώνει το woofer. Εδώ η προσοχή πρέπει να δίνεται στο εξής: ΔΕΝ πρέπει να απομνημονεύουμε την θέση του volume control του συστήματός μας που παραμορφώνουν το woofer μας τα ξένα cd, αλλά θα πρέπει να απομνημονεύσουμε με τα αυτιά μας το πότε ακούγεται (το πόσο δυνατά δηλαδή) η παραμόρφωση. Αυτό το λέω γιατί οταν τσεκάρουμε την δική μας παραγωγή, σχεδόν σίγουρα θα αναγκαστούμε να δώσουμε περισσότερο volume για να πάρουμε την ίδια ακουστική ενέργεια, αφού το υλικό μας δεν έχει υποστεί mastering. Anyway, για κάποιον που δεν μπορεί να αποστηθίσει πάνω-κάτω το πότε έρχεται στα όριά του το σύστημά του, μπορεί να χρησιμοποιήσει και ένα ντεσιμπελόμετρο και να μετράει (πάντα από την ίδια θέση). Οπότε καταλήγω ;D στο ότι, αν η παραγωγή μας παραμορφώνει τα ηχεία μας σε χαμηλότερη ακουστικά στάθμη από τα cd μας, τότε το πιθανότερο είναι ότι έχουμε υπερφορτώσει το κομμάτι μας με μπάσσες συχνότητες, ή απλώς έχουμε κάποια μπάσα όργανα σε πιο δυνατή στάθμη από ότι πρέπει. Αν πάλι η παραμόρφωση έρχεται σε πιο δυνατή στάθμη από τα cd, τότε σημαίνει πιθανότατα ότι έχουμε αναιμικές μπάσες συχνότητες ή απλά έχουμε σε χαμηλότερη στάθμη από ότι πρέπει, κάποια μπάσα όργανα. Μπορεί να ακούγονται λίγο μπακαλίστικα αυτά αλλά προσωπικά με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ να ξεπερνώ κατά μεγάλο βαθμό την έλλειψη επαγγελματικού χώρου ακρόασης (μιλώντας για το σπίτι μου) αλλά και σε συνθήκες στούντιο.

Kάτι λίγο άσχετο. Ενώ ήθελα να βλέπω την πορεία της ψηφοφορίας για διάφορους λόγους, δεν μπορούσα αν δεν ψήφιζα οπότε αναγκάστηκα και ψήφισα (και) ...τον εαυτό μου. Δεν ξέρω αν το έχουν κάνει και άλλα παιδιά αυτό αλλά μήπως θα ήταν καλύτερο να μπορούν να βλέπουν όλοι την πορεία της ψηφοφορίας ενώ παράλληλα να αφαιρεθούν από το αποτέλεσμα οι ψήφοι των συμμετέχοντων ώστε να είναι και πιο αντικειμενικό το αποτέλεσμα?

Συμφωνώ απολύτως σε αυτά που λες. Δεν εννοούσα ότι σώνει και καλά όποιος κάνει μίξη θα πρέπει να αισθάνεται και ευτυχισμένος! Αυτό είναι σίγουρα λάθος. Απλώς αναφέρθηκα στην αναγκαιότητα του να είσαι απόλυτα ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα που παράγεις. Τα περισσότερα παιδιά που συμμετείχαν στον διαγωνισμό και ασχολούνται τώρα με τον ήχο, φαντάζομαι ότι δεν θα ήταν σίγουρα για το αποτέλεσμά τους και θα έχουν συνεχώς την προσμονή να τους δωθεί μια έμπειρη συμβουλή από κάποιους ώστε να δουν σε τι πάσχει το αποτέλεσμά τους (αυτό εντάσσει και την αίσθησή τους περί συχνοτικής ισορροπίας) Oπότε δεν νομίζω ότι διαφωνούμε κάπου γιατί ακόμη και στην δική σου, καυστική θα έλεγα :), κριτική προς το mix μου, αναφέρθηκες γενικώς σε συχνοτικά ισορροπημένη μίξη ;D

http://www.youtube.com/watch?v=S5zH0kfpbd0&feature=related ΘΕΟΣ

Δεν παρεξηγήθηκε κανένας όρος. Απλώς προχώρησε λίγο παρακάτω η κουβέντα περί "συχνοτικής ισορροπίας" σε πιο αισθητικά πλαίσια παρά σε τεχνικά. Αυτό είναι όλο. Όπως είπες δεν κοιτάς κανένα RTA όταν δουλεύεις. Οπότε η συχνοτική ισορροπία στην δουλειά σου προέρχεται από την υποκειμενική σου αίσθηση που έχεις για τον ήχο. Σ'αυτό λοιπόν αναφερθηκα και εγώ.

Εγώ όταν βλέπω τονική ισορροπία σε γράφημα (δηλ ευθεία), συνήθως ξυρίζουν τα πρίμα :D Πάντως έχω παρατηρήσει ότι η τονική ισορροπία του καθενός είναι διαφορετική και δεν αποτυπώνεται σε γράφημα αλλά περισσότερο έχει να κάνει με το πως υποκειμενικά το αντιλαμβάνεται αυτό ο καθένας. π.χ ο διαρκής αγώνας μου για την (δική μου) ηχητική νιρβάνα, περιλαμβάνει ατελείωτες μάχες με το eq ειδικά όταν δεν έχω κάνει εγώ το recording, τοποθετήσεις και αλλαγές επί αλλαγών θέσεων μικροφώνων όταν κάνω εγώ το recording, και όλα αυτά για να προσπαθήσω να ακούσω φυσικό ήχο από τα όργανα (είτε ακουστικά είτε..ηλεκτρικά) και για να μην ακούσω το παραμικρό pumping από το κομπρεσσάρισμά μου (αφού δεν υπάρχει αυτό το φαινόμενο στον φυσικό ήχο). η ηχητική νιρβάνα του διπλανού μπορεί να περιλαμβάνει την ίδια πάλη και αγωνία για να πάρει το ακριβώς ..αντίθετο αποτέλεσμα. Στο τέλος μετράει να είσαι πλήρως ικανοποιημένος με αυτό που έχεις κάνει και αν μπορείς να μεταδώσεις την ίδια ευχαρίστηση και στους άλλους.

Toν καλύτερο ήχο Blackmore τον είχα πετύχει με ένα marshall master reverb 30w combo με το gain του σχεδόν στο τέρμα και μια fender stratocaster maple

Tο καλύτερο SRC που έχω ακούσει είναι αυτό http://www.izotope.com/tech/src/ και είναι το μόνο που μου έδωσε την αίσθηση ότι κράτησε αρκετή από την ποιότητα των 48kHz που έγραφα εώς τώρα Μετά ακολουθεί το http://www.voxengo.com/product/r8brain/ το οποίο είναι free και εξαιρετικό επίσης (όχι όμως και σαν το izotope) Yπενθυμίζω μόνο ότι η διαδικασία αυτή πρέπει να γίνεται ακριβώς πριν το τελικό Dithering πριν το export στα 16Bit.

Παιδιά επειδή έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον λίγο η Rme (δικαιολογημένα) σας ρίχνω άλλο έναν παίκτη στην αγορά, την mackie onyx 400 ή οποία τους τελευταίους μήνες με έχει ενθουσιάσει σε μεγάλο βαθμό. Πάρτε μια ιδέα από ένα test recording που έκανα (fender cd-60 sb -> Audio technica at4040 -> mackie onyx 400). To ένα take έχει το Mic περίπου στο 12το τάστο και το δεύτερο στο ύψος του κεφαλιού να κοιτάει προς το σκάφος. Τα 2 takes είναι τοποθετημένα σαν στέρεο (L-R). Δεν υπάρχει επεξεργασία στο δείγμα. Όσο για την κάρτα, μιλάμε για 8 analog in/out ( τα 4 με προενίσχυση onyx) με wordclock και spdif in/out. H γνώμη μου είναι πως έχει υπέροχους προενισχυτές και conversion και μπορεί να συγκριθεί επάξια με τις fireface (για πιο κάτω δεν το συζητώ καν)

@doltson Γιατί το λες αυτό? Στους κανόνες αναφέρεται ότι μπορείς να κάνεις τροποποιήσεις αν θες. Εγώ προχώρησα και σε ποιο ακραία πράγματα κόβοντας κάποια πράγματα και αλλάζοντας ακόμη και χρονικά κάποιο σημαντικό track. Το τελευταίο έγινε κατά λάθος και το κράτησα επειδή μου άρεσε περισσότερο, αλλά γενικώς οι αλλαγές που πραγματοποίησα υπηρετούσαν καθαρά την μουσική μου αντίληψη και όχι τον εντυπωσιασμό (αν και συνήθιζα να το κάνω αυτό στο παρελθόν ;D) Πάντως παίρνω την αφορμή να τονίσω εδώ ότι κανονικά το ότι κάνουμε στην μίξη πρέπει να έχει την έγκριση του πελάτη φυσικά... Κάποια από αυτά που κάναμε όλοι στο κομμάτι μπορεί κανονικά να εξόργιζαν τον καλλιτέχνη αν δεν είχαμε συννενοηθεί μαζί από πριν. Δεν σημαίνει ότι μας δίνουν ένα κομμάτι για μίξη και μεις παίρνουμε το ελεύθερο να το κάνουμε....λαμπόγυαλο :D