Σύμφωνα με τον Αlexey Lukin "πατέρα" του Izotope src, αυτό δεν έχει καμία σημασία ως προς την ποιότητα του παραγόμενου αποτελέσματος, παρά μόνο στον έξτρα φόρτο του αλγόριθμου ως προς το να κάνει τους υπολογισμούς του.
2 σχόλια πάνω στα bold..Στο δεύτερο (bold) έχεις ένα λάθος στην υπόθεσή σου. Η πραγματική δειγματοληψία ενός converter είναι το μισό της αναφερόμενης, δλδ όταν λέμε 44.1khz, τότε το πραγματικό άνω όριο του φάσματος που "πιάνει", είναι το μισό, δλδ 22,05khz. Θεωρητικά αρκεί αφού τα αυτιά μας ακούνε μέχρι τα 20khz. Η πράξη είναι διφορούμενη όμως. Εμένα προσωπικά δεν μου λέει τίποτα η θεωρία γιατί η πράξη (με όσα τεστ έχω κάνει) μου δίνει διαφορετικά αποτελέσματα. Ένας converter είναι πολύπλοκο μηχάνημα που καλείται να μεταφράσει μια "τέλεια" θεωρία σε όσο το δυνατόν καλύτερη πράξη. Εκεί μπαίνουν πολλές παράμετροι που είναι ικανές να διαφοροποιήσουν τα αποτελέσματα. Αυτό εξαρτάται και από την ποιότητα κατασκευής του ψηφιακού (αλλά και του αναλογικού) τμήματος του converter πού έχει να κάνει με ποιότητα ψηφιακών και αναλογικών φίλτρων αποκοπής, sample and hold circuits και άλλα..εξωτικά. Ο τελικός κριτής είναι τα αυτιά μας.
Ως προς το άλλο bold, θα διαφωνήσω ριζικά. Η μουσική ΕΙΝΑΙ ψυχοσυναισθηματική επίδραση, και κάθε τι που αλλάζουμε πάνω της επηρεάζει τη διάθεση του ακροατή, είτε σε συνειδητό, είτε σε υποσυνείδητο επίπεδο. Ακόμη και η μικρή ή μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις συχνότητες δειγματοληψίας ενός AD converter!