haryy

Περιμένουμε κλιπάκι και ..μεγειές από τώρα! ;)

Στα properties ορίζεις το file system που θα δουλεύει το cubase. Όταν θα κάνεις το export στα 32bit, μετά θα πρέπει να "χωρέσει" σαν αρχείο, σε ένα παρόμοιο session. Άρα, στο project setup του καινούργιου αρχείου του cubase θα πρέπει να ορίσεις το file system του session σου σε 32bit 48kHz και να προχωρήσεις για το mastering. To export είναι πολύ σωστά, εσωτερική διαδικασία. Υγ. Το normal είναι να γίνονται τα export σε 32bit, γιατί το cubase μπορεί μεν να "ξεκίνησε" με ένα 24μπιτο αρχείο, με την πρώτη επεξεργασία και μετά όμως, το μετέτρεψε σε 32μπιτο γιατί αυτή είναι και η ανάλυση που δουλεύει εσωτερικά. Έτσι είναι λογικό το να κάνεις export σε 32 γιατί διατηρείς αναλλοίωτη την ανάλυση του αρχείου σου και γιατί θα εξακολουθήσεις να το επεξεργάζεσαι (mastering). Aν κάνεις export σε 24, "υποβαθμίζεις" χωρίς λόγο το αρχείο σου (τα υπόλοιπα 8 bit που "θερίζεις" δεν είναι καθόλου άδεια) και το ξανακάνεις 32 μετά στο mastering. Kοινώς, τζάμπα ο "κόπος". Όλα αυτά μπορεί να και να μην είναι ακουστά, είναι όμως η λογική ακολουθία που θα "πρέπει" να τηρούμε.

Θα κάνεις export σε 32bit 48kHz και θα το βάλεις σε ένα καινούργιο project με αυτά τα properties στο project setup. Dithering δεν χρειάζεται σε αυτό το στάδιο (μόνο αν κάνεις export σε 24bit - δεν το συνιστώ).

Aφού το βλέπεις το no brainer, τι το συζητάς? ;) Πάρε ένα ξεχωριστό midi interface και καθάρισες, π.χ. m-audio uno (40€). Το latency θα εξαρτάται από το Buffer size της κάρτας ήχου. Αν θέλεις σώνει και καλά να θυσιάσεις λίγο την ποιότητα και να τα έχεις όλα σε ένα, πας στην 2626.

20 ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΤΑΚΕΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΒΕΓΓΟΥ Η λύπη κρατάει λίγο με τέτοια κληρονομιά που μας άφησε.. Ας αναπαυθεί η ψυχή του

Δούλευα αρκετό καιρό με την 002 και δεν έχω την καλύτερη άποψη. Η 001(!) ακουγόταν καλύτερη. Η Steinberg είναι πάρα πολύ καλή κάρτα και συνεργάζεται άψογα με το Cubase. Θα σου πρότεινα όμως την Mackie Blackbird ως την καλύτερη (ηχητικά τουλάχιστον) από όλες. http://www.mackie.com/products/onyxblackbird/

Όλα καλά αυτά, αλλά το να βρεις καλό μπάσο είναι και θέμα τύχης. Είχα 20 χρόνια το vintage '57 και ήταν μούφα για ήχο Precision σε σχέση με όσα '70s έχω ακούσει. Tώρα έχω ένα μεξικάνικο std το οποίο παίζει σχετικά καλά και σίγουρα καλύτερα από ένα american std, ένα '50s roadworn και ένα american deluxe που συγκρίθηκαν στον ίδιο χώρο με τον ίδιο εξοπλισμό. Bottom line - αυτό που θα διαλέξεις να το έχεις δοκιμάσει και να το έχεις συγκρίνει με άλλα, την ίδια μέρα, ώστε να έχεις νωπό στην μνήμη σου τον ήχο του και η αγορά σου να είναι πιο έγκυρη.

Aμ, κουτζάμ ιξαπύρην ίχουμι να μην του γραψουμι τα ινινινταέξ? :) Perukas1, με την θεωρία δεν διαφωνεί κανείς. :)

+96 ;)

Δεν συνηθίζω ούτε καν να κάνω παρέα με κολλημένους, αναφέρομαι στην καθημερινή τριβή της πρόβας με ενδιαφέροντες μουσικούς και ανθρώπους και στην οποία πολλές φορές ακολουθούμε "κανόνες" που περιορίζουν την δημιουργικότητα. Βέβαια, όπως λέει και η Εύη, μπορεί ο αντίλογος που προτείνεται ως "ελευθερία", να είναι του κουτρούλη ο γάμος, αλλά αυτό κρίνεται για τον καθένα από την εμπειρία του και τις προτιμήσεις των ακροατών του.

Νομίζω ότι αν (το ξαναλέω) έχεις το ταλέντο, ο χρόνος που θα σπαταλήσεις για να μάθεις τους "κανόνες" (έστω και για να τους σπάσεις μετά), είναι χαμένος. Δεν θυμάμαι πόσες φορές έχω "τσακωθεί" με συνεργάτες μουσικούς να λένε "ααα, αυτό δεν πάει έτσι, ππρέπει να παιχθεί έτσι κλπ. κλπ" και ακούω μία από τα ίδια με μπόλικο καθόλου και μηδέν φαντασία, "κλίμακες" και λοιπά και λοιπά. Νομίζω ότι η ουσία βρίσκεται στο να ακούς πολύ μουσική και να παίρνεις από εκεί "μαθήματα" παρά να βασίζεσαι στους όποιους κανόνες σου θέτουν οι διάφοροι ειδήμονες των ..ΩΔΕΙΩΝ (old noiz joke). Εν τέλη, για να ξεφύγω και από τυχόν δογματισμούς, η "εξωτερική" βοήθεια είναι καλή για κάποιον όταν είναι όση αυτός επιθυμεί και καλή για τους υπόλοιπους όταν τον βοηθάει να προσφέρει καλή μουσική.

Και που μπορεί να σε εμπόδισαν να γίνεις πιο αυθεντικός μουσικός και σε τελική ανάλυση καλύτερος. (Δεν λέω ότι θα γινόταν σίγουρα, αλλά αν έχεις έμφυτο ταλέντο, είναι πολύ πιθανό κατά τη γνώμη μου) Δεν στη "λέω", μην το πάρεις έτσι, απλώς παίρνω σαν αφορμή την συγκεκριμένη παράγραφο για να πω την άποψή μου για το θέμα.

Γεια χαρά, έχω το rbx 374 και ένα μεξικάνικο precision. Το precision έχει τον ήχο που περιμένεις να ακούσεις και είναι πιο all around από το yamaha το οποίο δεν μπορεί να βγάλει αυτόν τον ήχο. Κάνει για ήχους jazz bass, musicman και warwick και το κάνει πολύ καλά. Διαλέγεις τι θέλεις. Προσωπικά με αυτά τα δύο είμαι καλυμμένος.

Kάλλιο αργά παρά ποτέ (για μένα) οπότε ...ευχαριστώ πολύ! ;)

Fast track pro εδώ χωρίς προβλήματα, αλλά θα κοιτούσα προς mackie blackjack όσον αφορά καθαρά την ποιότητα ήχου που είναι καλύτερη από ότι έχει αναφερθεί κατά τη γνώμη μου (στην χαμηλή κατηγορία). Για τους υπόλοιπους παράγοντες που ψάχνεις θα πρέπει να το ..ψάξεις ;D

Δεν ξέρω την συγκεκριμένη εταιρεία ούτε καν αν είναι γνωστή ή όχι, όμως είχε καλά πιάτα και φθηνά. http://www.amediacymbals.com.tr Από τις γνωστές, τα μόνα που μου άρεσαν ήταν τα Istanbul Mehmet, και ειδικά τα rides αλλά και 1-2 hihats με πολύ ιδιαίτερο (αλλά μουσικό) ήχο. Επίσης πολύ καλά crash, ότι καλύτερο άκουσα μαζί με τα HHX της sabian, αλλά τα mehmet μου φάνηκαν πιο καλά. http://www.istanbulmehmet.com/

Παιγμένα με keyboard σε 2 passes πάνω από μετρονόμο αλλά χωρίς quantize. Ένα πέρασμα για μπότα-ταμπούρο και ένα για τα πιατίνια.

+1, πίστεύω ότι αποτελούσαν τουλάχιστον το 40% αυτού του κράματος (πολύ σημαντικό). Τι να πεις για τον Grohl ως ντράμμερ? Ο Butch Vig είπε πως όταν τους άκουσε πρώτη φορά να παίζουν το SLTS έπαθε εγκεφαλικό από την ένταση που έβγαζε ο Grohl χωρίς μικρόφωνα ανάμεσα στους εκκωφαντικούς ενισχυτές των άλλων δύο. Επίσης, όταν o Jack Endino τους ηχογραφούσε τα ντέμο του In Utero, ήρθε η αστυνομία στο στούντιο γιατί παραπονέθηκε γείτονας στην άλλη γωνία (πρώτη φορά στα 5 χρόνια που λειτουργούσε το στούντιο! :o) Για τα υπέροχα basslines του Novoselic που παίζει άλλα πράγματα από την κιθάρα και κάνει το μπάσσο εξίσου σημαντικό με αυτή, τι να πεις? (Lithium π.χ) Τίποτα δεν είναι τυχαίο όπως λένε.

To μπάσο ηχογραφήθηκε με overload στον προενισχυτή (Μ-audio Fast Track Pro), πίκαρε δηλαδή αρκετά στην ηχογράφηση, και έπειτα του έβαλα Amplitube Jimi Hendrix. Δεν μπήκε άλλο plug-in. Αυτό το έφτιαξα και το άκουγα από την ηχογράφηση ήδη, δεν το έκανα μετά. Οι κιθάρες παρομοίως με Amplitube 3. Τα τύμπανα είναι το ez drummer Vintage Rock χωρίς άλλη επεξεργασία (μόνο μίξη των επιμέρους καναλιών των τυμπανων από τον ενσωματωμένο μίκτη του ez). Σου επισυνάπτω "φωτογραφίες" με τις διάφορες ρυθμίσεις και αυτόνομα clips για να πάρεις μια καλύτερη ιδέα για το πως ακούγονται μόνοι τους οι ήχοι, και πως, μαζί. Αν έχεις οποιαδήποτε απορία, πές μου. Στο master bus υπήρχαν ένας compresssor που δούλευε λίγο, ένα eq που έδινε λίγο στους 4.5kHz και ο τελικός limiter που έδινε άλλα 2-3 db. (μπήκαν μετά, λίγο πριν το render, δεν υπήρχαν από πριν) kuyss_setup.zip

Προσπάθησα να το γρεζάρω αλλά δεν την έχω καθόλου την τεχνική/ικανότητα, απλώς προσπάθησα να έχω τα χρονικά πατήματα τoυ Garcia τα οποία δίνουν και το μισό groove. Π.χ, όταν έκανα ένα πρώτο take ήμουν λίγο έξω χρονικά αλλά καταστρεφόταν όλος ο ρυθμός σε σημείο να ακούω άλλο κομμάτι! Anyway ευχαριστώ για τα σχόλια...και όσον αφορά το τέλος, έπαιξα πιο πολλά πιατίνια και άνοιξα παραπάνω το mix και το feedback του delay της φωνής (αυτό έγινε realtime κατά το live export στο reaper). Mετά πήρα το μιξαρισμένο και έκανα edit για να κόψω την ουρά στο τέλος. Γουστάρω που σου άρεσε! Αυτή τη ρημάδα την ενέργεια κυνηγάμε you know it! ;) ;D H κακομοίρα η φωνούλα ακολουθεί το μαρτύριο που την υποβάλλω χωρίς να θέλει γιατί δεν μπορεί και πολλά-πολλά, αλλά αφού έχει κόλλημα το "αφεντικό" της, τι να κάνουμε? ;D ;D Ενθαρρυντικό που βλέπεις σημάδια βελτίωσης! Ευχαριστώ! Wow! Nα σου πω την αλήθεια ότι είχα μία ανησυχία για το τι θα έλεγες αν τύχαινε να το ακούσεις (βλέποντας καιρό τώρα το avatar σου). Συμφωνώ ότι οι κιθάρες ήθελαν κάτι παραπάνω (ίσως σκοτεινιά και "βρώμα") αλλά δεν μπόρεσα να κάνω κάτι καλύτερο..πάντως είναι σημαντικό ότι είδες κάτι θετικό στο όλο πράγμα και έκανες τον κόπο να ποστάρεις αντί να ρίξεις ..καντήλια ;D ;D Thanks!!

Πόρωση κομμάτι :D Προσπάθησα λοιπόν να το καταλάβω λίγο... και το έκανα και λίγο πιο γυμνό από solo κιθάρας και κάτι κιθαροφανκιές που έχει στη μέση. Ελπίζω να σας αρέσει η προσπάθεια. Εnjoy! kyuss_haryy1.mp3

Δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε πως είναι ο επιδραστικότερος μουσικός τα τελευταία 20 χρόνια. Μεγάλη ψυχή, ταλέντο, και ευθύτητα. Λείπει τόσο πολύ από την μουσική αλλά ευτυχώς μας άφησε σπουδαία κληρονομιά. Τα υπόλοιπα ..παρατράγουδα τύπου Courtney Love δεν μετράνε ούτε καν για να τα αναφέρουμε. RIP Kurt

Πράγματι, αλλά μάλλον είναι το κλασσικό όπου ο εκτελεστής τραγουδάει αναγνωριστικά και λίγο φοβισμένα στο πρώτο κουπλέ, και ύστερα αφού έχει πάρει το κολάι τα λέει με περισσότερη αυτοπεποίθηση και συνήθως με μεγαλύτερη ένταση από πριν. Άρα η πρώτη ενέργεια είναι να δυναμώσεις την κυματομορφή για όσο διαρκεί το κουπλέ ( ή να χαμηλώσεις τα επόμενα. Αν όμως ακούγεται μακρινή και "φοβισμένη" η έκφραση, τότε δεν έχεις άλλη λύση από την επαναηχογράφηση του μέρους. Ανέβασε 2-3 δευτερόλεπτα από το πρώτο και άλλα τόσα από το δεύτερο κουπλέ όμως για να καταλάβουμε καλύτερα όπως λέει και ο pkole

Ωραία σύνθεση και η κιθάρα σκοτώνει.. Θέλουμε όμως το σέκοντ εντίσιον αζ σουν αζ πόσιμπλ και για τα φωνητικά. ;)

ΙΣΤΟΡΙΑ!! Λογικά θα το προσέχεις λίγο παραπάνω όσο να'ναι. Θυμάμαι πριν 10 χρόνια που γράφαμε ηλεκτρονική μουσική με ένα φίλο μου, είχαμε στα χέρια μας (δανεικό) το original EMS synthi του ίδιου του Rick Wright (Pink Floyd). Θυμάμαι ότι πρόσεχα κάθε νότα που παρήγαγε να μην είναι πρόχειρη, το ένιωθα σαν "εσωτερική" υποχρέωση. Πιστεύω δηλαδή ότι πέρα από το image του στούντιο, θα σας κάνει καλό γενικότερα η παρουσία ενός μηχανήματος με τόση ιστορία πάνω του. Well done!!