E7#9

Για τους P90 της Tonerider, έχει κανείς άποψη;

Yamaha SG500 Squier Japan Strat Vintage 57 Kramer ('80s νομίζω Pacer με δύο single coils και έναν στραβό humbacker... οικονομικό μοντέλο) Gibson The Paul PRS Standard 22 Telecaster am std 2017 Αυτές έχω ακόμα: Les Paul Standard 2010 Stratocaster am std 2010 Yamaha RSS02T PRS SE The Paul's Epiphone 335 Epiphone Les Paul Special Harley Benton TE-25TH

Δυστυχώς δεν υπάρχει αυτή η δικαιολογία Καλά, όχι οτι δεν το ξέραμε...

ε.. για πες...

Σε σχέση με την Epiphone 335 Inspired by Gibson? Υπάρχει κάποια γνώμη;

Αυτό εννοώ ότι ουσιαστικά στο 0,5 και στο 1 και στο 1,5 δεν παίρνεις αυτό που πλήρωσες...

Φυσικά και πρέπει ? Μίλησα για μια συνολική εμπειρία που την δέχεται όλο το σώμα και όχι μόνο τα αυτιά Ακόμα και τα μπατζάκια του παντελονιού! ?

Να πω ταπεινά την γνώμη μου: Είχα Fender Champ 12, Tubemeister 18, Koch Twintone iii 50w Έχω Mesa F50, DSL1 anniversary, THR10 Το συμπέρασμά μου μετά από τόσα χρόνια: για να το ευχαριστηθείς πρέπει ο ενισχυτής να ανοίξει τουλάχιστον στο μισό της δυνατότητάς του, ασχέτως καθαρό ή βρώμικο. Και αυτό γιατί δεν είναι μόνο ο ήχος στο αυτί αλλά το σύνολο των δονήσεων που δέχεται το σώμα σου από το μεγάφωνο. Εννοείται αυτό σε συνθήκες σπιτιού είναι αδύνατο. Οπότε ξεκινάς τους συμβιβασμούς. Για να μην μακρηγορώ, από την δικιά μου εμπειρία θα σου πρότεινα είτε DSL1 είτε THR10 και εξηγώ. DSL1: έχω την κεφαλή και την δουλεύω με 12άρα καμπίνα. Για το σπίτι τον δουλεύω στο 0.1w και έτσι μπορώ να ζορίσω τις λάμπες χωρίς να ενοχλώ ιδιαίτερα. Με αυτό τον συνδυασμό (0,1 +12') μπορεί να είναι οριακά δυνατά για το σπίτι. Βρίσκω τον ήχο του καθαρό και βρώμικο πολύ αξιοπρεπή. Έχει fx loop. Καταλαβαίνεις ότι είναι λυχνία και ότι είναι marshall. THR10: Κατά την γνώμη μου είναι ιδανικός για την περίπτωσή σου που θες μικρή ένταση αλλά να κομπρεσάρει (έχει pre και master, και μετά είναι το volume για την ένταση που θα ακούσεις), 5 αξιοπρεπεις προσομοιώσεις γνωστών κλασικών ενισχυτών, παίζεις μόνος σου άρα θες κάπου να κουμπώσεις ένα mp3, να μην ψάχνεις κουρδιστήρι, μικρό να μην πιάνει τόπο και να μεταφέρεται εύκολα, ακουστικά και βεβαίως αξιοπρεπή ήχο. + τον συνδέεις στον TRH editor και παραμετροποιείς τα πάντα που διαθέτει μαζί και τα εφέ του και αποθηκεύεις κλπ Εγώ σπίτι χρησιμοποιώ κατά 80% τον THR και κατα 20% τον DSL Τέλος πριν καταλήξεις στο οτιδήποτε, πήγαινε και άκουσέ το οπωσδήποτε. Καλή τύχη

Δεν γνωρίζω ακριβώς τι εξόδους έχει το Trio. Αν έχει ξεχωριστή έξοδο για το σήμα της κιθάρας και ξεχωριστή για το σήμα της Trio μπάντας τότε τα πράγματα είναι όπως σου τα είπα δηλ. από το Trio, ένα καλώδιο το σήμα της κιθάρας στην είσοδο της κιθάρας του THR και ένα καλώδιο το σήμα της μπάντας στην είσοδο AUX. Δες και το manual τι λέει ...

Η είσοδος aux δεν επηρεάζεται από τον ήχο της κιθάρας σου που θα διαλέξεις. Μπορείς να διαλέξεις όποια προσομοίωση θέλεις και το aux θα παίζει κανονικά.

Έχω την κεφαλή, την βγάζω σε καμπίνα Parker με V30 και παίζω με Les Paul. Αρχικά δεν ήμουν ενθουσιασμένος. Στην συνέχεια έβαλα ένα tc spark booster και ο ενισχυτής μεταμορφώθηκε!!! Το βάζω στο loop με ρυθμίσεις περίπου στην μέση και έχω έναν άλλο ενισχυτή. Πολύ πιο ζωντανά καθαρά πολύ καλύτερα βρώμικα. Παλιότερα το διάβαζα και αναρωτιόμουν πως είναι δυνατόν ακριβοί ενισχυτές να χρειάζονται ένα booster/tubescreamer για να ακουστούν καλύτερα. Τώρα δεν ξέρω το γιατί αλλά ξέρω ότι ισχύει. Παίζω κλασικό και σύγχρονο ροκ στα όρια του μέταλ και ο ενισχυτής με καλύπτει πλέον πλήρως.

Πριν ξοδευτείς προσπάθησε το εξής: η ιδέα είναι να παρεμβάλεις μεταξύ του κλειδιού και του παξιμαδιού ένα ελαστικό υλικό έτσι ώστε το κλειδί να μην γλυστράει πάνω στο παξιμάδι και να προσπαθήσεις έτσι να το ξεβιδώσεις. Βρες για παράδειγμα ενα φαρδύ λαστιχάκι ή κάποια ροδέλα από υδραυλικά, βάλε το πάνω στο παξιμάδι, καπάκωσέ το με το κλειδί και προσπάθησε αργά και πιέζοντας προς το παξιμάδι να το ξεβιδώσεις. Υπάρχουν σχετικά βιντεάκια στο youtube αλλα νομίζω είναι κάτι απλό. Καλή επιτυχία

Ήμουν ακριβώς στην θέση σου πριν 2-3 χρόνια και πήρα μια classic vibe μεταχειρισμένη. Εξαιρετικός ήχος εξαιρετική ταστιέρα κλασσική εμφάνιση. Την κράτησα ένα χρόνο περίπου της έδωσα πολλές ευκαιρίες αλλά τελικά την έδωσα. Δεν με βόλεψε καθόλου. Μπορεί οπτικά να πεις ότι μοιάζουν με lp αλλά μέχρι εκεί. Ο τρόπος που κάθεται το δεξί χέρι πάνω στην κιθάρα όταν παίζεις είναι πολύ διαφορετικός. Εγώ δεν μπόρεσα να τον συνηθίσω. Αυτή ήταν η δική μου αίσθηση. Γνώμη μου είναι, αν δεν το έχεις ήδη κάνει, προσπάθησε να βρεις μία και να περάσεις μαζί της μερικές μέρες δοκιμάζοντας όλες τις στάσεις :P και μετά προχώρα στην αγορά μιας ακριβής tele. Διαφορετικά ίσως μια classic vibe σε καλύψει.

Αγαπητέ, επειδή πολύ σημαντικό κριτήριό σου είναι ότι θες να παίζεις σε εντάσεις δωματίου και αν κατάλαβα καλά φοιτητικής εστίας (=φαντάζομαι με τοίχους γυψοσανίδες χωρίς μόνωση) πρέπει οπωσδήποτε να ακούσεις από κοντά τους Yamaha THR. Έχω τον ΤHR10 και είμαι απόλυτα ευχαριστημένος διότι παρά το μικρό μέγεθος των μεγαφώνων του, το ηχητικό αποτέλεσμα που δίνει σε χαμηλές εντάσεις είναι εκπληκτικό. Για τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του δεν θα αναφερθώ γιατί εύκολα μπορείς να τα βρεις και να διαβάσεις και κριτικές. Όμως κάνε έναν κόπο και άκουσέ τον από κοντά σε εντάσεις που νομίζεις ότι θα παίζεις μέσα στο δωμάτιό σου. [Άλλη καλή περίπτωση για εντάσεις δωματίου είναι και η επετειακή σειρά της Marshall του 1watt που ρυθμίζεται και στο 0,1 watt. Έχω τον DSL1 και χαίρομαι να τον τσιτώνω χωρίς να σκέφτομαι ότι ενοχλώ. Βέβαια μιλάμε για άλλα χρήματα, προφανώς έξω από τον προϋπολογισμό σου.] Για τον Blackstar δεν ξέρω αλλά για να τον προτείνουν άλλοι φίλοι, άκου και σύγκρινε. Γνώμη μου είναι ότι οτιδήποτε σε λάμπα πάνω από 1watt είναι πολύ δυνατό για να σου δώσει αυτό που περιμένεις από την λάμπα, σε εντάσεις δωματίου.

Με αφορμή αυτό το παιδί, παρατηρώ ότι τα περισσότερα, αν όχι όλα, παιδιά θαύματα που έχω κατά καιρούς δεί στο youtube και ασχολούνται-διαπρέπουν με την δυτική μουσική, είτε κλασική είτε σύγχρονη, ανήκουν στην "κίτρινη" φυλή, προέρχονται δηλ από χώρες εκτός δυτικού πολιτισμού. Απλώς μου κάνει εντύπωση. Είναι ιδέα μου;; ::)