audiokostas

Έχεις δίκιο. Ξέχασα τη δηθενιά του White.........Στα πάντα. 8)

Δεν πειράζει όμως καθότι με τα 180gr θα απολαμβάνεις την υψηλότερη δυνατή πιστότητα στις υψηλής ακρίβειας ηχογραφήσεις του 1754.

+1 ;D Καθότι το έχω δει. Εχω την εντύπωση ότι έχει και τραγούδια που δεν ξέραν ότι τα γράψαν οι δημιουργοί τους.

Καλά τα λες. Τσίμπαγαν σαν τρελλές. Αλί από αυτούς που δεν αντιδρούσαν στον μπαμπά. Γιατί άλλο υπήρχαμε τότε πέρα από το να παίζουμε, να πίνουμε και να γκομενίζουμε; Η μόδα με τους πεζοναύτες τη φέραν αργότερα οι Αμερικάνοι. Μέχρι τότε τους γουστάρανε μόνο οι θαυμάστριες του Παπαχρόνη. Κι εδώ που τα λέμε, έναν αέρα τον έχεις ....... ;D ;D ;D

Τουλάχιστον μερικοί από εμένα το παραδέχονται.

Ρε συ θα μας βγάλουν και το κούρεμα με την ψιλή (κατά SF Ευαγγέλιο, buzz cut) rock. Ναι δεν λέω cool είναι, trendy είναι, το κανε κι ο Μπέκαμ και τα άλλα τα παιδιά, το κανω κι εγώ (λόγω ανάγκης πλέον και με Wahl - no susbtitute my friend) αλλά δεν το βαφτίζω και cool. Είναι θέμα έλλειψης επιλογών. ;) Βρε δώσε μου εσύ την ευκαιρία να ξαναεπιλέξω αν θέλω τις μπούκλες να ανεμίζουν και κράτα εσύ όλες τις κουρευτικές του κόσμου να γίνεις σαν το μεταπολεμικό αγοράκι στο Κακωσάλεσι αφού έτσι σ' αρέσει. ;D

http://www.noiz.gr/index.php?topic=189199.msg606430#msg606430 Ο Bill υποστήριζε πως όχι.

Τιμή και δόξα σ'αυτούς που τα ίδια δεν βαριούνται να λένε ακόμα κι όταν για τρίχες μιλάνε. Όταν ακούς James Brown, Beatles κλπ, όντως αλλά όταν ακούς Clash ή Jam οι οποίοι τραγουδάνε τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, είναι κάπως αλλιώς, πως να το κάνουμε. ;)

Δεν με νοιάζει. Αν μπορεί να γίνει κάτι καλύτερο για αυτόν, ας μην το εγκρίνει. Δεν ξέρω βέβαια αν θα άρχιζα να linkάρω σαν τρελλός ή να αρχίσω τα chain email αλλά σαφώς θα το γνωστοποιούσα ευρύτερα. Επειδή ζω κοντά σε μια παρόμοια περιπέτεια, το μόνο που εύχομαι στον Γιώργο είναι δύναμη και σύντομη ανάρρωση. Είναι προφανές ότι έχει, όπως είπε και ο Σπύρος, τρομερές δυνάμεις και είναι κάτι που θα χρειαστεί στο έπακρο σε αυτή τη μάχη. ΝΑΙ.&-

α) Ακουστικά β) Σωστά ηχομονωμένο Στούντιο γ) http://www.ypeka.gr/Default.aspx?tabid=453&language=el-GR δ) Πέρα από τον νόμο υπάρχει και η κοινωνική ευαισθησία

Πλάκα κάνεις. Αν όχι, υπάρχει Θέμα. Τα μαλλιά (και γενικώς οι τρίχες της κεφαλής) ήταν ανέκαθεν ένα από τα αξεσουάρ (να μην το πάμε σε οικονομικοκοινωνικό επίπεδο) που συνήθως προειδοποιούσε τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου σε ποιά αγέλη ανήκεις. Και στη μουσική, καθότι και αυτή πάντα μέσα στη μόδα, υπήρχαν οι διαφορές αν είσαι πανκ, ροκαμπίλης, emo, παλιοροκάς, καρεκλάς, σκινχεντ, ποζέρι, μεταλλάς κλπ κλπ κλπ Το δύσκολο είναι πως να επιλέξεις όταν οι τρίχες σου είναι AWOL. Απλά είσαι αυτό που είσαι και ότι τραγουδάς για σε..... ;D

O Burton είχε το SB-1000 της Arial http://www.matsumoku.org/models/ariaproii/bass/sb/sb.html http://www.prog.rockers.co.uk/aria.htm αλλά λίγο πειραγμένο (και το black & gold ήταν trademark του original) http://ariabasses.blogspot.gr/2010/05/aria-pro-ii-sb-1000cb-cliff-burton.html http://ariabasses.blogspot.gr/2010/08/sb-1000cb-to-sb-black-n-gold-conversion.html

;)

ABBA Πάντα ήθελα να παίζω χορευτική μουσική που θα ξετρελλαίνει τον κόσμο παρέα με έναν φίλο και δυο Σουηδέζες (που με θέλουν) στο γκρουπ. Μερικοί λένε ότι κοντεύω να το πετύχω. Εγώ, ως ταλαντούχος μετριόφρων λέω ότι έχω λίγο δρόμο ακόμα.

Ο κύριος Zappa, θεός σχωρές τον, ήταν ένας ευφυής μουσικός, ο οποίος (αν θυμάμαι καλά την αυτοβιογραφία του) έπαιξε από μικρός σε ένα κάρο μπάντες διασκευών, παίζοντας όπου να ναι, σε μία τεράστια χώρα, με τεράστια αγορά για κάθε είδος (άλλα περισσότερο άλλα λιγότερο). Όταν αποφάσισε να δημιουργήσει, πέραν των προσωπικών του (αριστουργημάτων ενίοτε) δημιουργιών, είχε και την γνώση και των ανθρώπων που θα επέλεγε σαν συνεργάτες αλλά και της υποδοχής που θα είχε (όχι πάντα εύκολη αλλά there to be won). Η δημιουργία μίας επιχείρησης Zappa & Mothers of Invention ΑΕ η οποία θα απασχολήσει τους creme de la creme μουσικούς οι οποίοι θα εκτελούν τις εμπνεύσεις του δημιουργού της επιχείρησης, δεν είναι ευκτέον να τελεί υπό αυστηρούς επαγγελματικούς κανόνες και πρακτικές αλλά απαραίτητο. Θα ήθελα να αναλογιστείτε την οικονομική ανταπόδοση σε αντίστοιχη προσπάθεια σε Ελληνικό επίπεδο (δημιουργία ρηξικέλευθης ροκ μπάντας) η οποία θα χρηματοδοτούσε κορυφαίους Έλληνες μουσικούς με αντίστοιχη πληρωμή (προκειμένου να μην ξενυχτάνε στα μπουζούκια ή να τρώνε όλη τη μέρα στα ιδιαίτερα), αλλά και επένδυση σε αντίστοιχο εξοπλισμό (φώτα, ήχο, μεταφορικά μέσα) και roadies. Τώρα, αν βγάλουμε το κεφάλι μας από τον πισινό μας και αφήσουμε για λίγο την πρόχειρη ενδοσκόπηση και τα παραπονάκια "τι μου κανε κάποιος στη μπάντα που μουνα" θα δείτε ότι, αν έχει απάντηση το μάλλον φλου ερώτημα του Παρτέρη, αυτή έγκειται στο τι επιθυμεί και πως προσπαθεί να υλοποιήσει τις επιθυμίες αυτές ο εκάστοτε μουσικός μέσω της συνύπαρξης με το μικρό κοινωνικό σύνολο που λέγεται γκρουπ και πως αντίστοιχα αντιμετωπίζει η δυναμική του γκρουπ (κατ' ομάδα ή κατά μόνας) τις επιθυμίες αυτές. Εκτός, επαναλάμβάνω, αν πρόκειται για session μουσικός, οπότε τα πράγματα αλλάζουν και μιλάμε για έναν κατ' επιλογήν καθαρά επαγγελματία που το γκρουπ του είναι το κομμάτι της αγοράς στο οποίο απευθύνεται και στο οποίο είναι υπόλογος. Κατά τα άλλα μπορεί να είμαι απόλυτα αξιόπιστος για τη μπάντα μου είτε έχοντας έρθει on-the-dot στη πρόβα μετά από προθέρμανση στο ηχομονωμένο γυμναστήριο γνωρίζοντας κάθε κλίμακα του πλανητικού συστήματος στα 2000bpm, είτε φέρνω πάντα έστω και λίγο καθυστερημένα την καλή διάθεσή μου το πάθος μου και τα 6-packs (όταν είναι η σειρά μου) στη πρόβα αν αυτό είναι που μου αρέσει και αυτό είναι που ευχαριστεί και περιμένει το γκρουπ μου από μένα. Και μην αρχίσετε "ναι αλλά αυτό δεν είναι επαγγελματισμός, δεν είναι τονα δεν είναι τ' άλλο" και μην αρχίσουμε τα παιδαριώδη παραδείγαματα από το διεθνές στερέωμα "ναι αυτοί, ναι αλλά εκείνοι αλλά όμως οι άλλοι". Πρώτον γιατί (και ευτυχώς) δεν ψάχνουμε όλοι μας τα ίδια πράγματα στη ζωή και κατά δεύτερον, άλλο επαγγελματισμός και άλλο αξιοπιστία. Εξάλλου αν χαλιέστε υπερβολικά και γέφυρες πλέον δεν υπάρχουν, μην ξεχνάτε ότι όλα τα προβάδικα έχουν πόρτες. Αν δεν την βρίσκουν δείχτε την εσείς και αν δεν θέλουν πιθανόν ο παρείσακτος να είστε εσείς. Γυρίστε το πόμολο και "thanks παιδιά ιτ γους φαν, δεν είναι πλέον, άντε γειά και καλή καρδιά". Για όσους εχουμε επιλέξει την μουσική σαν μια ερασιτεχνική ενασχόληση και ευχαρίστηση, η ζωή είναι μικρή για γκρίνιες και πικρίες. Για τους άλλους, είναι μεγάλο κομμάτι της ζωής τους σε διαφορετικό επίπεδο, υπάρχουν διαφορετικά κριτήρια αποφάσεων και απασχολεί κεφάλαιο διαφορετικό του thread.......νομίζω. Ουφ, εκουράσθην.

Σωστή και πάλι η παρατήρηση. Γιατί βρε συ το λες αυτό και γίνεσαι γκρινιάρης; :( Αφού ο ίδιος το λές. "κάνουμε". Σου βαλε κανένας χέρι; Ή ήθελες να πεις για κάποια άλλη ενδογκρουπική σας σχέση και σε διακόψαμε; Θέλει κανείς άλλος ρε παιδιά να πει για την μουσική μας αξιοπιστία και τον διακόψαμε; Μιληστε ωρε.....

Σωστή η παρατήρηση. Εάν θέλουμε να είμαστε αξιόπιστοι, πρέπει όλα τα ποστ να καταλήγουν πάντα σε παρεΐστικο χαβαλέ.

To είχα δοκιμάσει στον Τρίμη (Χ. Τρικούπη). Είχε. Ξαναλέω. Είναι short scale. Και hollow. Ωπερ και σημαίνει ότι ακόμα και αν σ'αρέσει οπτικά (και εμένα) θέλει προσοχή και να ξέρεις τι ζητάς από αυτό. Ε, τόσες λέμε για τόσα. Μια παραπάνω δεν μας χαλάει.....

Ούτε το Rumblekat (chambered) ούτε το Cassady ξέχασα. Απλώς δεν ...... Γούστα...

Η κιθαρίστρια ήταν αδερφή της πιανίστριας με την οποία τελικά τα φτιαξα και για αυτό η κιθαρίστρια δεν ξανασόλαρε ποτέ και δεν θα τρεχε τίποτα αφού εξάλλου κι όλα καλά θα παίζαμε πανκ και θα πήγαινα και με τις δυο αφού ο ντράμερ μας που είναι τυφλός δεν έβλεπε τίποτα, αν δεν αποχωρούσε η μακρυμάλλα τρομπονίστρια που δεν είχα καταλάβει ο μαλάκας γιατί σε κάθε πρόβα μου άνοιγε τα μπούτια νόμιζα ότι έτσι παίζεται το τρομπόνι σαν το τσέλλο ένα πράγμα κι έτσι δεν έβγαινε γκρουβα να κουνιούνται οι πιτσιρίκες που με γουστάρανε κάτω από τη σκηνή. Τελικά διαπίστωσα ότι με εξουθένωνε αυτή η φαντασίωση και δεν οδηγούσε πουθενά οπότε έβαλα το στανταράκι "βίτσια στο θρανίο" για να τελειώνουμε.

Μίλα μας λίγο για τον πατέρα σου.....

+άπειρο. Αυτό ακριβώς σκέφτηκα χθες που τα βλεπα. Όλοι χαζεύουν τη βιτρίνα και δεν παρατηρούν την διαθέσιμη υπάλληλο που στήνει την βιτρίνα. Θύματα. Ούστ ! Άσε που το κομμάτι έχει και το μπάσο πρώτη μούρη. Το έργο πάντως άχου-τι-χαβαλέ-που-έχουνε Βαλκανο-σκα σουσου έχει ξαναπαιχτεί (δις αν δεν απατώμαι) και αντε μπορεί και να ναι η τελευταία του πιθανότητα φέτος. Ας αφήναν τον Αγάθωνα μόνο του ντε, έστω και το τρίλεπτο να γουστάρουμε. Και τα 4 αξιοπρεπέστατα Eurovision κομμάτια. Coca Cola στυλ. Τη πήραμε, την ήπιαμε, τη ρευτήκαμε, την "διώξαμε", καλά ήταν, σιγά μην τη θυμόμαστε.

Πάλι καλά που δεν σου είπε ο παππούς για τη βιολογκαμούτσα που βαζε παπιγιον ο Μακάρτνεης λίγο αφού ανακαλύφθηκε ο ηλεκτρισμός. Εγώ δεν θα σου πω για βασιλιάδες και πρίγκιπες αλλά θα σου πω για μερικά ενδιαφέροντα πέραν των διπλοκέρατων Jazzoσκαφάτων (που κυκλοφορούν πολλά). Με μόνη εξαίρεση το Lakland Skyline (που είναι λίγο πιο σύγχρονα από τα παλιομοδίτικα) και το πολύ όμορφο και πανάκριβο Warwick Star Bass II Bubinga. Από κει και πέρα μερικά από τα semihollow (με αλφαβητική σειρά) που γνωρίζω είναι τα Dean Rhapsody Fender HMT (Ιαπωνίας αλλά κυκλοφορούν κάποια και στην Ευρώπη. Καλύτερα όχι με το Kramer headstock) Fender TNB-110 Spl (Ιαπωνίας και σιγά μην βρεις κανένα) Ibanez Artcore AGB200 (φθηνό, όμορφο και short scale) Italia Imola Italia Mondial (Και τα δύο, με προσωπική προτίμηση στο Imola μούρες πρώτες και εξαιρετικές επιλογές για altenative καταστάσεις για δύο) Reverend Dub King Η μάρκα με τα πιο πειραγμένα μοντέλα στη γκάμα της. Schecter Baron-H (Έβγαινε, σταμάτησε, ξαναβγάινει με μικροαλλαγές. Μπορεί να πειραχτεί για να μοιάζει - με μικρότερο κόστος- στο πιο όμορφο Tele Thinline μπάσο -δες παρακάτω) Spector SpectorCore Waterstone P-bass (Φθηνά αλλά καλοφτιαγμένα Κινέζικα Fenderοειδή που όμως σταμάτησε -για αυτό το μοντέλο- η παραγωγή τους) Και βέβαια υπάρχουν όλα τα υπόλοιπα αλλά υπάρχει και το G&L ASAT Semihollow που βάζει τον πήχη λίγο ψηλότερα για όλους. ;D Από την άλλη, υπάρχουν μερικά υπέρχα Precision & Jazz semihollow σώματα στο ebay που μπορούν να σε οδηγήσουν στην δική σου κατασκευή. Ειδικά ένας Αμερικάνος φτιάχνει απίθανα (και λίγο τσιμπημένα) σώματα. Αυτά τα λίγα από μένα.

Κεσανότερα παιδάκια. ;D Ρε θηρία βγάζετε πρόγραμμα με τέτοια μουσική; Αντέχετε;

Το εικαστικό του πράγματος για τον LαΚη.... ;D