Φχαριστώ Νάσο.
Για τον πενοφυλάχτη δεν έχω πηγή/υπομονή για να κόψω τέτοιο ξύλο και δεν θα μπώ σε τέτοια έξοδα.
Εξάλλου, αφού φαγωθήκανε, πήρα κι εγώ το καφεδί βερνίκι παπουτσιώνανε και με τρία περάσματα (με χαρτί κουζίνας, κυκλικές, συνεχείς κινήσεις) πήρε ένα πολύ ωραίο ομοιόμορφο aged (εκρού bordering to μόκα) χρώμα και το θέμα pickguard (προσωρινώς) θεωρείται λήξαν.&-
Για τους επίδοξους ρελικιατζήδες, να θυμίσω ότι το pickguard είχε δεχθεί wet sanding (βρεγμένο γυαλοχαρτάρισμα με κάσια) άρα είναι πλέον ματ και πορώδες για αυτό και το βερνίκι έπιασε πολύ εύκολα (και δεν βγαίνει με το χέρι).
Tip: Όσοι είχαν πάει σε μονάδες που το καλό βερνίκωμα της αρβύλας είχε σημασία τόσο για την πορεία όσο και για τις αναφορές, ξέρουν ότι αν ανάψεις το βερνίκι (μιλάω για τις πάστες στυλ camel) με έναν αναπτήρα και το αφήσεις για λίγα δευτερόλεπτα υγροποιείται και δουλεύεται / απορροφάται πιο γρήγορα. Αν το αφήσετε στο παπούτσι (και στο pickguard υποθέτω αλλά δεν είμαι σίγουρος για τα αποτελέσματα γιατί σε εμένα δούλεψε και στεγνά) ένα βράδυ και το τρίψετε την άλλη μέρα, έχετε καλύτερα αποτελέσματα.
Το logo (προηγούμενες σελίδες) θα το δούμε με τον Κυναίγειρο.
Αλλά δεν καίγομαι, ψέματα να μη σου πω..... ;)