ή τι ψάχνει με αυτές....
Σαφώς οι flats έχουν περιορισμούς αλλά δίνουν και άλλες ηχητικές ευκαιρίες.
Δεν είναι πανάκεια, δεν είναι κατάρα αλλά άλλο ένα εργαλείο στην επίτευξη ηχητικών αναζητήσεων.
Ακομα και μεταξύ τους οι flats διαφέρουν.
Υπάρχουν και οι demi λύσεις.
Ας πουμε οι Halfwound GHS που έχω στο Jazz, οι Superalloy που έχω στο PJ, οι round D'Addario EXP Copper Coated που έχω στο diy Jazz παρουσιάζουν τέτοιες εναλλακτικές.
Οι ΤΙ flats που έχω στο ASAT είναι λαστιχένιες και Jamersonικές όταν οι Chrome flats που είχα στο Custom Landing (τώρα έχω D'Addario EXL160 Nickel) ήταν πριμάτες και τσίτα.
Να μην πω ψέματα, όταν "καθόταν" το μπάσο με τη χορδή, όλες έχουν κάτι που μου αρέσει και κάτι που μου λείπει. Υπάρχουν επίσης φορές που αλλάζοντας τις χορδές σε άλλο μπάσο (και σπάνια αλλάζω χορδές), δεν μου αρέσαν το ίδιο.
Ίσως η συνήθεια, ίσως το πάντρεμα.
Και κάθε είδος ανταποκρίνεται διαφορετικά στη πένα και διαφορετικά στα δάχτυλα (άσε δε στο slap ή στο walking...).
Αλλά να ξανατονίσω: