Σιχαίνομαι τον ψυχαναγκασμό του blind test όταν πρόκειται για την ψυχαγωγία μου.
Εκτός βέβαια κι αν η ψυχαγωγία μου είναι το blind testing (καθ' όλα θεμιτό και το χω δει πολλάκις)
Αν ξέρω ότι μου αρέσει κάτι, ή έστω αν ξέρω ότι νομίζω ότι μου αρέσει κάτι, δεν βρίσκω κανένα λόγο να δικαιολογηθώ ή απολογηθώ για τις επιλογές μου αν όντως πρέπει να μου αρέσει αυτό το κάτι.
Και αν κρίνω την τιμή λογική για τα μέτρα μου, τα σταθμά μου και τη λογική που κουβαλώ, θα τα δώσω.
Κουβαλάω κάτι ανάμεσα στα αυτιά και σίγουρα δεν είναι φασματογράφος
Είναι επιρρεπές και στο placebo του, και στη διάθεσή του και στις προκαταλήψεις του.
Έχω κάνει άπειρες μαλακίες στο diy παιχνίδι του hifi, αρκετές για ανέκδοτα ημερών.
Δεν πειράζει. Πλάκα είχαν και κάτι έμαθα.
Μου έχει τύχει να έχω ακούσει τον ίδιο δίσκο, στο ίδιο σύστημα, στον ίδιο χώρο και να ακούγεται διαφορετικά. Άλλοι θα πουν τα ρεύματα. Εγώ θα πω η διάθεση.
Έχω ακούσει συστήματα πολλών χιλιάδων που με κούρασαν αφάνταστα.
Όπως κι έχω βουρκώσει από την εμπειρία καλοστημένων συστημάτων.
Δεν είμαι της σχολής "αφού σ' αρέσει, σ' αρέσει και δεν χρειάζεται να ξέρεις τίποτε άλλο" αλλά δεν ψυχαναγκάζομαι να απολογηθώ γιατί και πως, αν κάτι μου αρέσει περισσότερο από κάτι άλλο.
Βέβαια κανένα σύστημα δεν έχει αναπαράγει το Songs from a Room του Cohen όπως εκείνο το ηλεκτρόφωνο, καλοκαιράκι, στο δωματιάκι/πλυσταριό/καβάτζα/...... στη ταράτσα παρέα με την ........ πριν πολλά χρόνια αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία......
Πάμε λίγο ξύλα και βερνίκια γιατί έχουμε σκουριάσει; ;D