audiokostas

Οι οποίοι το περιμένουν σε βινύλιο gatefold με πολλές φωτό και lyrics. Κάνε τα κουμάντα σου. Ότι καλύτερο παίδες (ας πουμε κάποιο μεγάλο φεστιβάλ του χρόνου στην Ευρώπη). Από καρδιάς.

Μία πάρα πολύ μικρή ένσταση. Έπρεπε το bind να είναι κρεμ, όχι άσπρο. Στα pots βάλε δύο concentric με tone/vol για κάθε μαγνήτη. LP λειτουργία σε fender διάταξη. ;D Φτου να μην την ματιάξουμε...

Βάλε βάσεις από τεφλόν ή πορσελάνη. Πιθανόν όμως να φταίει και κάποια κόλληση στα ποδαράκια. Με το συμπάθιο δηλαδής κιόλας αλλά για 14w "στον τροχό" με 6v6 (ότι και να ναι αυτή), από χλωμό έως καμμένο το βλέπω.

Ρε τι μαθαίνουμε όσο μεγαλώνουμε.... Τριάντα grades για τη λάμπα. Τι λες βρε παιδί μου. Επιστήμη. ;D

....και με το ξαδερφάκι του (LM3886) που πολύ το αγαπώ. ;D http://www.generalguitargadgets.com/pdf/ggg_lm3886_amp.pdf

Γκαρσόν, υγράθηκα...... ;D Έτσι δεν μου αρέσει απλώς. Την θεωρώ κοντά στο τέλειο. Και με aged μπρούτζινο/copper/άντε βαρια aged gold hardware ....... σλουρπ, σλουρπ ;D

Σε έναν high-endίστα πάντως, και μόνο η σκέψη γειτνίασης σε επίπεδο χιλιοστών λάμπας και 12ιντσου που ξερνάει ντεσιμπέλ, θα ήταν αρκετός λόγος για πολύμηνη ψυχανάλυση. ;D Η ιστορία του ηλεκτρικού κιθαριστικού ήχου όμως έχει αποδείξει ότι δουλέυει μια χαρά. Από κεί και πέρα είναι τί σε βολεύει και εξυπηρετεί. Εγώ, αν ήμουν κιθαρίστας, θα περιέφερα τον μικρό μου (αντε 20W) 12" combo παντού. Σαν μπασίστας (λέμε τώρα) δεν μπορώ να διανοηθώ άλλη (προσωπική) εναλλακτική από το κεφάλι / καμπίνα (πέραν του σκέτου di από τη πεταλιέρα/κεφαλή στη κονσόλα)

Είχε το πραγματικό σου όνομα (Νικόλας), το είχε (το όνομα) στα Ελληνικά και σε είχε χωρίς κόκκινα γυαλιά. Που θες να καταλάβω ότι μίλαγε για σένα; Πάλι καλά που μας το είπες. Πάντα τέτοια Νίκο.

H κιθάρα είναι mono. Τι το θες το stereo; Είναι pre. Πάει πριν την κονσόλα.

Αν και δεν θα ήμουν τόσο επιλεκτικός για ένα pot (ψέματα, μπορεί και να ήμουνα ;D), πάρε ένα τηλέφωνο στον "μικρό" Καγμάκη http://www.musicaccessories.gr/categories.asp?catid=548 ή στον Κουρμπή, στο Guitar Store και στα άλλα κιθαρομάγαζα.....

Μα αφτό ΠΑΜΕ να αποφύγουμε βρε φίλωσ ;D

Δεν πρέπει να είναι το binding αλλά το σώμα έχει flat κόψιμο για το jack plate..... μάλλον. To χρώμα είναι καταπληκτικό (όπρα και άμπερ τελικά; ) και το burst απλά ιδανικό έτσι καφέ,ελαφρύ γλυκό με ολίγη που είναι. Το F-hole είναι απόλυτα σωστά τοποθετημένο αλλά ίσως να το θελα ένα κλικ πιο πίσω αλλά σιγά τα ωά. Κάνε μου μια χάρη αν θες γιατί το είδα από τότε που δειξες στο χέρι την το μπράτσο και είμαι και υστερικός. Πέρνα κάπως και με κάτι την αρχή/γωνία της ταστιέρας που ναι ξανθή να σκουρήνει γιατί μου βγάζει κάτι από άσπρη τούφα Παναγιωταρέα/Κούβελα και με πιάνουν τα ψυχοσωματικά μου.

Μην ξεχνάτε ότι οιοδήποτε κόστος τελωνείου, προστίθεται στο τελικό ποσό αγοράς (συν τα μεταφορικά) άρα τα $220 βγαίνουν κάτι παραπάνω. ;) Ο Κώστας (Κακανιάρης) πέρα από κορυφαίος τεχνίτης, θα σου προσφέρει και την δωρεάν "ψυχανάλυση" μέσω της οποίας θα δεις τι πραγματικά θες για την κιθάρα σου πριν προχωρήσεις στο τελικό αποτέλεσμα. Κάτι το οποίο βέβαια οι Warmoth και λοιποί δεν μπορούν εκ των πραγμάτων. Η αναφορά βέβαια στον Κακανιάρη, για να μην μπερδεύεσαι, δεν γίνεται γιατί είναι ο μοναδικός στην Ελλάδα (πιθανότατα να βρεις και άλλες επιλογές) αλλά επειδή είναι απλά ο καλύτερος.

Maple, Αμερικάνικης εταιρείας, Αμερικάνικης κατασκευής. ;) Έχω την εντύπωση ότι ο ένοχος είναι το headstock ??? και όχι το μπράτσο per se. Όχι τίποτα σοβαρό βέβαια. Πταίσματα, περισσότερο δικές μου ψυχώσεις αλλά μη δίνεις σημασία. Ας παραμείνουμε στις ομορφιές που φτιάχνεις.

Και μένα μου άρεσε Σπύρο.

Για το θέμα τόνου, ξέρω κανα δύο παιδιά εδώ μέσα που ίσως να διαφωνούσαν. Για το σκεύρωμα, αυτό λένε όλοι αλλά το μοναδικό quartershawn που έχω, είναι και το μόνο μπράτσο που δεν μου "κάθεται φρόνιμα". Μάλλον έτυχε. Επιμένω όμως να μου αρέσουν τα quartershawn. Νομίζω ότι τόσο σκληρό και "λαδωμένο" που είναι, όχι απαραίτητα. Ίσως ένα renaissance wax....

Να στήσεις καραούλι στο ebay μέχρι να σκάσει μύτη κάτι τέτοιο. Ή το μαζεύεις κομμάτι κομμάτι από αυτά που παρουσιάζονται κατά καιρούς. α) Ανοίγεις ένα φύλλο Excel. Πας στη σελίδα της Warmoth και στην πρώτη στήλη του Excel συμπληρώνεις ΟΛΑ τα συστατικά (μικρά και μεγάλα) της κιθάρας με το κόστος που λέει στη σελίδα του Warmoth και όταν πας στο γ, ρωτάς και για το κόστος συναρμολόγησης/setup και το προσθέτεις σε αυτή την στήλη. Συνυπολογίζεις έξοδα αποστολής και τελωνείου και τα προσθέτεις. β) Στη δεύτερη στήλη βάζεις τα ίδια συστατικά (plus αποστολή/τελωνείο) χωρίς βαφή και παίρνεις τηλέφωνο τους ειδικούς εν Ελλάδι να σου δώσουν τιμή για βάψιμο. Μάλλον θα σου ρθει λίγο φθηνότερα. γ) Για το 3, στέλνεις email με τα specs και ταυτόχρονα παίρνεις τηλ. τους Έλληνες κατασκευαστές, ζητώντας να σου δώσουν μια εκτίμηση. Δεν γνωρίζω αποτέλεσμα. Το παραπάνω λέγεται έρευνα. ;)

Αυτά τα νερά, ούτε χάρακα να χες. ;D Και πόσο μου αρέσει αυτή αρμονία..... Δεν σου λέω άλλα μπράβο. Εννοούνται πλέον συνεχώς και αδιάλλειπτα. Απλώς θα απολαμβάνω.

Να τους στείλω και την κόρη μου που χει κάτι κενά σ'αυτά τα δύο. Δίνω και κανα ψιλό (εκεί θα κολλήσουμε; ) αν ευκαιρέσουν για κανα μάθημα μουσικής στο ενδιάμεσο.

Καλά, άσε τους άλλους πους τους επηρεάζει να τον κάνουν. Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος αν η διοργανώτρια εταιρεία επανήλθε στην αρχική της τοποθεσία καλή τη θελήσει. ;)

Αυτά πάω να προλάβω (και σε προσωπικό επίπεδο) όταν φωνάζω (και βέβαια έχω δίκιο)......

Ναι, σαφώς. Αν ήταν "θεραπεία", θα είχα περισσότερες επιφυλάξεις αλλά και στο "διάγνωση", ενίοτε διατηρώ μια πισινή. Δεν θα έφτανα στην ανόητη καθολική απαξίωση που επιχειρεί(?) ο op αλλά, να, δεν ξέρω, κάποιες προσωπικές εμπειρίες, μη αποδεδειγμένες στατιστικά και μη τεκμηριωμένες, μου δίνουν αυτό το κόμπιασμα. Τέλος πάντων. Δεν επιμένω. Ρε συ Πανοηλύδιε, υπάρχουν δεκάδες άλλα φόρουμ για τις "απόψεις" σου. Δεν πας από κει μια βόλτα να αγαπηθείτε συμπαντικά; Αρκετά νομίζω κράτησε το καλαμπούρι.

BAN SPYROSCH NOW !!! >:(

Αν και αντιλαμβάνομαι πιθανότατα πως το εννοείς, πολύ θα ήθελα να έχω κι εγώ αυτή την πεποίθηση αλλά κάπου κομπιάζω.......

Όχι όλοι. Τζατζικοπλημμύρας (Τζατζικοκίνηση μετά) στο Νέο Ψυχικό. 4-5 δευτερόλεπτα (μετρημένα) το σουβλάκι και τα υλικά φαινόντουσαν σα να τα τοποθετεί μια συμπαντική δύναμη μέσα στην πίτα. Δεν τα ακουμπούσε ο Μάστορας (ή τουλάχιστον δεν φαινόταν κάτι τέτοιο) πέρα από το φτυάρι με το τζατζίκι που το ακουμπούσε σαν τελικό χρίσμα αξιοσύνης πάνω στα ενδότερα της πίτας. Υπήρχε βέβαια και η έκφραση της Βουδιστικής απλότητας. Σερίφης στη Πεντέλη. Σουβλάκι, πολύ κρεμμύδι, λεμόνι, ψωμί, μπύρα. The bare necessities of life που τραγούδαγε κι ο Μπαλού στον Μόγλη. Έχω όμως πολλά χρόνια να πάω και στα δύο. Άσε που δεν μου αρέσει πλέον το (μαγαζίσιο) σουβλάκι πίτα.