Με μένα συμβαίνει ένα περίεργο πράμα βρε παιδί μου.
Άμα υπάρχουν φίλοι, αγαπημένη/ος, δουλειά, οικογένεια, πράσινο, καθαρός αέρας, καλός καιρός, συγκοινωνίες, πρόσβαση σε υγειονομικές υπηρεσίες αλλά και σε βουνό που μπορείς να περπατήσεις και σε θάλασσα που μπορείς να κολυμπήσεις, επικρατεί τάξη (την ησυχία εκεί που μένω τη θεωρώ δεδομένη), υπάρχει διασκέδαση (mainstream και εναλλακτική) αλλά και ασφάλεια όπως και ιστορία και πολιτισμός, όπου και να ναι αυτό, το νοιώθω σαν το σπίτι μου.
Ίσως γιατί είμαι γενικώς εύκολος και ξεμπουκωμένος (πλέον) άνθρωπος.