audiokostas

αν δε καταλαβενεις, να μη κοροδέβεις φοιλως γιατι αμα κραζις θαυμαζις Τα παιδια για να γιρισουνε τα κλιπ τους και το ελικοφτερο γιαλισανε και τη πισινα τριψανε και τα σκασαν μετρητα στο Σουλακι (ρισπεκ) που φερε τσι κολιτες απο Μπουρνάζι και τα περιξ κλαμπ για τον κωλο φινιστρινι της τενιας. Και εν τελι αφτη ινε η μαγκια του ραπερ. Ελπιζο μονο να μη δη η μανα του Υπόθετο (YPO) που τις πηρε απ τη ντουλαπα τις φω βιζον τις γουνες γιατι εχει βαρυ χερι η κυρα Μαρια κι αμα φαει σκαμπιλι θα του φυγουν τα τατου

Ναι καλά.... Με poly undercoat μην ξεχνάς. ;) Ενώ το δικό μου είναι full nitro. ;D Πληζ μη με ρωτήσεις αν αξίζει τον κόπο....

To κοστολόγιο (με ακρίβεια) του μπάσου υπάρχει. Το θέμα είναι να ξέρουμε το βάθος τσέπης αυτού που το επιθυμεί για να γίνουν και οι αντίστοιχες "διορθώσεις". Όσο για την συναρμολόγηση, ε, κάποιον θα βρούμε, μη σε ανησυχεί. 8) Πες το budget σου και όλα είναι δυνατά.... Υπάρχουν και γαμάτα όπως λες αλλά υπάρχουν και μετριότατα US. Και προπαντός, μην ξεγράφεις τα Ιαπωνικά. Τα hollοw body δεν είναι η μόνη λύση για το βάρος (άσε που μερικά είναι βαριά) Υπάρχουν και ελαφριά ξύλα για σώμα (βλέπε swamp ash) Θα το διαπιστώσεις ιδίοις όμμασι και χέροις

Καλή η αναλογία .... ;D Ε δεν χαρίζεται ακριβώς αν και η τιμή είναι λογικότατη. Το πρώτο καλό μου μπάσο (ποιός π..στης μου το κλεψε να μάθαινα) πριν πολλααααα χρόνια. Είχα εκείνη την αφίσα της Ibanez με τον Alphonso Johnson, Sting, John Mc Vie και κάποιους άλλους να παίζουν με Musician και το χα βάλει αμέτι μουχαμέτι να το πάρω (αν το έβρισκα σε λογικά χρήματα).... Τρομερή ποιότητα κατασκευής αλλά πάνβαρο και όχι για αδύναμους ώμους. Το συγκεκριμένο πρέπει να είναι το ("μικρότερο") MC824 βλέποντας το κύκλωμα αν και οι μαγνήτες ("PJ") με μπερδεύουν λίγο. Don't make them like this (commercially) anymore.... Όποτε θες, μου λες και ξεκινάμε.... ;) ;) ;)

Το Thunderbird είναι ένα ιδιαίτερο μπάσο και πρέπει να το παίξεις για να το εκτιμήσεις (ή πριν το απορρίψεις). Το Epiphone είναι ιδιαίτερο αλλά και ιδιαίτερα ποιοτικό μπάσο και προσωπικά προτιμώ το thru από το βιδωτό. Με μερικές αλλαγές (season to taste που λένε και οι "βάρβαροι"), αμφιβάλλω αν θα σου λείψει το Gibson (πέραν του logo στο headstock που τις περισσότερες φορές είναι από μόνο του λόγος αγοράς) . Αν δεν έχεις ήδη Precision στον οπλοβαστό σου, δεν τίθεται ζήτημα επιλογής, όσο καλό και να είναι το Cassady. Αναμφιβόλως, 1500 ευρά για ένα ρελικιασμένο Μεξικάνικο P-bass είναι (πάρα) πολλά. Η άποψή μου για την δημιουργία αυτού που ζητάς : - Βαμμένο (πλήρως) nitro, Alder σώμα από Ευρώπη/Αμερική (αν μπορείς). Προσωπική προτίμηση το Fiesta Red αλλά οι επιλογές απεριόριστες. Μιλώ για πλήρως nitro αφού με κανονική χρήση γίνεται από μόνο του γρήγορα relic ;) Αν θες το αγοράζεις relic. - Μπράτσο από Fender USA ή Warmoth (thin) ή Allparts (με αυτή τη σειρά) - Γέφυρα 60s threaded Fender ή Kluson/Goldo. - Κλειδιά Gotoh GBR640 Resolite Reversed tuner (ή τα απλά -πάντα reversed- που είναι φθηνότερα αλλά έχουν το διπλό βάρος) . - Μαγνήτες είτε έτοιμοι από δεκάδες κατασκευαστές, είτε σύμφωνα με τα specs που θες τυλιγμένοι όπου θες (Ελλάδα/Ευρώπη Αμερική) - Pickguard (Tort αν πας με Fiest Red) από Allparts ή πολλοί άλλοι (και αρκετοί φερέγγυοι) από ebay. Το παραπάνω, αν δε σεταριστεί και σωστά, θα είναι ένα καταπληκτικό όργανο πιθανότατα καλύτερο από ένα Μεξικάνικο ή και Αμερικάνικο P-bass με το γνωστό πρόβλημα βέβαια της μεταπώλησης.

Είναι one-trick pony (όσο και να προσπαθεί το varitone) αλλά το trick που κάνει το κάνει καλά και εντυπωσιάζει ;D Άρα προτείνεται για κατασταλαγμένους μπασίστες ή για μπασίστες και με άλλα μπάσα στον οπλοβαστό τους. Συνήθως το βρισκες σε πολύ λογικές τιμές αλλά τώρα τελευταία έχει ανοδικό trend για λόγους που δεν αντιλαμβάνομαι. Πολύ καλή ποιότητα κατασκευής και φινιρίσματος (καλύτερη και από το το δείγμα του Midtown Gibson - πολύ ωραίο μπάσο και αυτό- που πεσε στα χέρια μου), εξαιρετικό μπράτσο, πολύ καλός μαγνήτης. Είναι σαφής η αγάπη του για τις flat χορδές αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν "παίζει" και με round. Καλύτερα από όλα παίζει στη goldtop version. ;D

Στο τελευταίο παζάρι βινυλίου βρήκα τον εαυτό μου να βαριέται ασύστολα να ψάξει τις εκατοντάδες δίσκους. Μπορεί να έφταιγε ο πολύς κόσμος, οι απαράδεκτες τιμές και η ενίοτε ανυπόφορα δυνατή μουσική. Μπορεί και να βαριέμαι το "σπορ" πλέον. Ευτυχώς ήταν όμως στο Μουσείο Αυτοκινήτου και πέρασα ευχάριστα την ώρα μου. Και δεν προτίθεσαι να μαλώσεις για το έτερον ήμισυ της Minogue, Jason Donovan ? Τι να πω ...... ντροπή, μόνο αυτό.

Υπάρχει πάντα και η δυνατότητα (όπως προανέφερα) να καπνίσεις το στεγνό σου βότανο (dry herb) στην ιδανική θερμοκρασία (κάθε βότανο έχει τη δική του), όχι με απευθείας καύση στην αντίσταση αλλά με περιρρέουσα θέρμανση του θαλάμου. Εγώ χρησιμοποιώ το herbstick. Όχι συνέχεια και ανελλιπώς αλλά όταν νοιώθω ότι θα ήθελα λίγο είτε recreational είτε medicinal άτμισμα.

Μακάρι η ακουστική μου να είχε rounded neck 59'...... ;D Αν κουράζει ή όχι, είναι θέμα στυλ παιξίματος και γούστου.

Και όμως.... Μπορείς να καπνίσεις, όχι χημικό ατμό και λοιπά έλαια του εμπορίου με άγνωστη σύσταση αλλά τα βότανα/καπνό mix της αρεσκείας σου με ατμιστή. Όχι με τα φθηνοτσίγαρα που κυκλοφορούν αλλά με σοβαρούς ατμιστές που λειτουργούν με θάλαμο για ξηρό βότανο το οποίο δεν καίνε (combustion) αλλά ζεσταίνουν τον θάλαμο του βοτάνου σε πολύ συγκεκριμένη θερμοκρασία (vape), αποδίδοντας στον καπνιστή της ενίοτε ευεργετικές ουσίες του dry herb χωρίς τις βλαβερές ουσίες του τσιγάρου. Ιδιαίτερα ωφέλιμο μεν στην αρωματοθεραπεία, αλλά διαφορετικά (αν δεν χρειάζεσαι) κόφτο και be done with it καθότι αρκετά δηλητήρια βάζουμε μέσα μας και χωρίς το τσιγάρο (που τόσο μου αρέσει). 45 days clean. Ανωτέρα βία μεν αλλά ουδέν κακόν αμιγές ...... κλπ κλπ

ΤΟ ροκ δεν μπορεί να είναι μία μπάντα γιατί το ροκ είναι πολύ περισσότερα πράγματα από μία μπάντα. Υπάρχουν όμως πολλά συγκροτήματα που είχαν (ή και έχουν) δύο κιθαρίστες και σίγουρα δεν θα ήταν το ίδιο αν δεν είχαν και τους δύο. O Duane και με τον Clapton (Derek & the Dominoes) αλλά και στο σπίτι του (Allman Brothers) με τον Betts είναι κλασσικό παράδειγμα. Οι Yardbirds επίσης αλλά και οι πρώιμοι Fleetwood Mac. Να θυμηθούμε και τους αδελφούς Young στους ACDC, Beatles, τους άλλους δεν τους βάζω γιατί δεν μου λέει τίποτα ο Wood, Average White Band, Grateful Dead, Metallica, Eagles, Clash (λέμε τώρα), MC5 (motherfuckers), Smiths (να χαρεί κι ο Νίκος) μερικές άλλες δεκάδες. Οι Lynyrd Skynyrd (αλλά και οι CSN&Y) είναι εκτός συναγωνισμού ..... πάλι.

Έχεις δίκιο αλλά σε όλο το thread εγώ έχω αγνοήσει το "μουσική επένδυση" και έχω παραμείνει μόνο στα intro σειρών που παίχθηκαν στην Ελλάδα. Διαφορετικά θα μίλαγα κι εγώ για το True Detectives, Sons of Anarchy, The Young Ones, Miami Vice, The Sopranos, House MD (με to SOTA πικάπ πρώτη μούρη και το Teardrop των Massive Attacκ για opening theme στην Αμερικάνικη version) και πολλές πολλές άλλες ... Εκτός συναγωνισμού, με όλα τα κλισέ για τα οποία όμως είμαι μα τελείως sucker.... Πολύ καλό soundtrack είχε και η πολύ γλυκιά σειρά Wonder Years που ξεκίναγε απλά ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ !!! H Bonanza και βέβαια μετράει αλλά το Rawhide (όπως και το Shaft) δε νομίζω ότι προβλήθηκαν στην Ελλάδα. Μπορεί και να κάνω λάθος. Αντίθετα παίχτηκε το Lone Ranger.........Hi Ho Silver Και δύο σεβεντίλες που πολύ αγάπησα με τις δυο χαρακτηριστικές μουσικές σχολές intro theme για εκείνη την εποχή Το "Όλα για το πτυχίο" (Paper Chase) .......... "“You come in here with a skull full of mush, and, if you survive, you leave thinking like a lawyer,” ;D https://www.youtube.com/watch?v=pOWgTtSiVwA Και το εξαιρετικό Lou Grant

Σωστός!! Απαράδεκτη παράλειψη. Τα Φιλαράκια τα άφησα για τους πιο νέους όπως επίσης περίμενα να δω και το Bing Bang Theory που το intro του είναι τουλάχιστον ενδιαφέρον.

Νίκο δεν με διαβάζεις .... :( ;D

Για τον Νικόλα και τα cartoon https://www.youtube.com/watch?v=ZZElt7fJpkM Και τα πρώιμα Manga Πάω να αυτοπυρποληθώ......

Τσ, τσ, τσ .... Να μην ξεχνάμε το "χαστούκι" στην εγχώρια (τους) δίτροχη βιομηχανία. Είναι 70s και το Jap Invasion στις μηχανές έχει ξεκινήσει. Εδώ οι CHiPS με δύο Kawasaki (!!) Z1000.

Πολύ καλή (πλέον) but no contest για εφηβικές φαντασιώσεις (τότε). Mustafank έχεις φάει πολλές κίτρινες για film που έγιναν σειρές (Shaft, Mash, Fame). Αν σε δει ο Λάκης θα φας αποβολή....

Όχι το Musicman..... Και η "αδελφή" σειρά...

Επίσης.... OTI KAI NA ΠΩ, ΛΙΓΟ Η σειρά που με έκανε να χρησιμοποιώ τη hoover σκούπα βαρελάκι που είχαμε για ρομπότ Πσσσσσσσσσσσσσ τι είπες τώρα Και αργότερα. Μα να μην το αναφέρει κανείς ;

Πάνω που διόρθωνα, με πρόλαβες. >:( Και δεν βρίσκω τους τίτλους από τον Ρωμανό Διογένη. Δεν το χοντραίνω. Είναι οι πρώτες μεγάλες εθνικές σειρές. Θα το χόντραινα αν έβαζα και τις Αγγλικές σειρές (και μια Αυστραλέζικη που είχε κάνει πάταγο τότε, μέχρι και στη student's union disco τραγούδαγαν το intro theme) που έχω κάνει διατριβή :)

Δεν ξεχνώ .... https://www.youtube.com/watch?v=ko7aaP1P0DI Δεν βρήκα το opening από τον Άγνωστο Πόλεμο.....

;D Είμαι τόσο προφανής;

Ναι αλλά ......

Ελα και οι παιδεραστές στη πίστα... Και βγάλε το χέρι από το παντελόνι... η Applegate στα καλύτερά της ;D Οι top σειρές (σε παγκόσμια ακροαματικότητα) των 80s Και από τα αγαπημένα μου show πιτσιρικάς (είπαμε, ειλικρίνια)

Spinoff ναι αλλά δεν είχε καμία σχέση με τη "θαλπωρή" του Cheers. Tα τέσσερα επόμενα είναι για λόγους προσωπικούς καθότι ήταν σειρές που παρακολουθούσα στην τηλεόραση όταν η πλειονότητα του noiz δεν ήταν καν σκέψη στο μυαλό των γονιών τους. ;D Payton Place Dr Kildare (τραγουδισμένο από τον ίδιο τον Chamberlain) https://www.youtube.com/watch?v=uZcl7PJ2SLE Δεν είναι μουσική επένδυση per se ... Μιλιταριστικό αλλά το περιμέναμε όλη η πιτσιρικαρία σαν τρελλοί. Αντιμιλιταριστικό ήταν το M*A*S*H αλλά θα μου το κόψει ο Λάκης λόγω ταινίας.