audiokostas

Ευχαριστώ πολύ παιδιά. Χαίρομαι για το ενδιαφέρον. Ωραία ερώτηση. Με είχε φάει και μένα αυτή η απορία. Τόσο ακριβή έλεγα, δεν μπορεί, Αμερικάνικη θα είναι. Από την άλλη αν είναι Αμερικάνικη, γιατί δεν το γράφει ως προστιθέμενη αξία; Μέχρι που καθώς αλήτευα στο Talkbass, βρήκα αυτή τη δήλωση του ιδίου του κου Boonshoft (πρόεδρος της Aguilar) o οποίος δηλώνει ανάμεσα στα άλλα: "Regarding our cabinets, including the SL 112 that you asked about, the cabinet shop we use is in Ohio (I grew up there!) They build and cover the cabinets and install the speakers, which come from Kentucky. The plywood comes from a variety of places…..the Philippines, China, eastern Europe, South America, and even the northwest USA! ". Να μην πω ψέματα, μου έκανε η δήλωσή του.

Οκ. Ευχαριστώ. Έμαθα. Είναι geeks και όχι gigs που είναι άλλο πράμα. ;)

Και γιατί το συζητάτε αυτό και τι σας νοιάζει εσάς; Με το μπαρδόν δηλαδής αλλά έτσι για να μαθαίνω κι εγώ. Δραγουμάνους στα πράγματά του σας έβαλε ο άλλος; Μπορεί να περιμένει τον τρελλό, μπορεί να είναι τρελλός κι ίδιος. Εκτός αν γράφει ψέμματα, δεν έχετε ΚΑΝΕΝΑ λόγο να του πείτε εκτός κι αν ενδιαφέρεστε οπότε ευγενικά και όμορφα του λέτε - "Καλησπέρα και με ενδιαφέρει το κιθαρόνι σας αλλά επειδή στον Πτώμας το χει στα 800 και το δικό σας είναι μεταχειρισμένο, θα 'ηθελα να σας ρωτήσω αν υπάρχει δυνατότητα καλύτερης τιμής". Απάντηση Α : - "Ωχι φίλως και πάρτη απ το Πτώμα. Με αυτή έχει παίξει ο φίλος μου ο Μπάμπης που μια μέρα θα γίνει αστέρι και η κιθάρα αυτή θα απο......" -"συγγνώμη που σας διακόπτω αλλά επειδή έχω να μετρήσω πόσα πόδια έχουν οι κάμπιες στο πεύκο μας, πρέπει να φύγω. GLWTS μεγάλε και αντίο" Απάντηση Β - "Πω ρε φιλαράκι, έχεις δίκιο. Μετραγα σε δραχμές, με έσωσες γιατί θέλω φύγει άμεσα το κιθαρόνι και το δίνω 2 κατοστάρικα. Θες;" - "Τέλος πάντων με σκίζεις αλλά σε πάω με τον τρόπο που σήκωσες το τηλέφωνο κι είπες αντρίκια "μπρός ;" οπότε φέρτη σπίτι να το κλείσουμε.

Και φτάσαμε και στην Αμερικάνα της παρέας μας…. Model Aguilar SL-112 http://www.aguilaramp.com/products_cabinets_SL112.htm Main Driver 12″ cast frame woofer, 7oz. Neodymium magnet Tweeter: Phenolic tweeter with integral phase plug Sensitivity: 100 dB Watt: 250 watts Response: 37 Hz to 16 kHz Impedance: 8 Ohms Dimensions: (HxWxD) 38cm x 48,2cm x 45,7cm Weight: 11.5 kg List Price: 800 (Thomann) Η καμπίνα που όλοι θέλαν να κουβαλήσουν. Απίστευτα ελαφριά (κάτι περισσότερο από 11 κιλά). Ακόμα και οι κιθαρίστες ζήλεψαν. Κατασκευασμένη με ικανοποιητικό 12mm κόντρα πλακέ και επενδυμένη και αρκούντως περιποιημένη με το tolex .Ένα πλαστικό χερούλι μόνο αλλά να επισημάνω ότι χερούλι είναι μάλλον σε λάθος μέρος. Είναι τουλάχιστον φθηνή παράλειψη να μην βάλεις και ποδαράκια στην αντίθετη πλευρά από τα χερούλια αφού κάθε φορά που την κουβαλάς πρέπει ή να την γυρνάς για να την ακουμπήσεις κάτω ή να την ακουμπάς με τις χρωμιωμένες γωνίες στο πάτωμα. Εγώ πάντως θα έβαζα μόνος μου άλλα 4 ποδαράκια (με προσοχή βέβαια τι, που και πως τρυπάω –don’t try this at home εκτός κι αν ξέρετε τι κάνετε). Η κατασκευή της είναι λίγο περίεργη αφού αν και δείχνει με μικρό προφίλ, ανακτά τα απαραίτητα λίτρα σε βάθος. Συνυπολογιζομένου ότι η καμπίνα έχει το bass reflex στο πίσω μέρος και αυτή (όπως η Tecamp) ισχύουν οι ίδιες προειδοποιήσεις σχετικά με την τοποθέτησή της, ειδικά στις μικρές σκηνές (που αφθονούν στη χώρα μας). Προσπάθησα να βρω πως αφαιρείται η υφασμάτινη γρίλια από μπροστά προκειμένου να έχω πρόσβαση και στο εσωτερικό της καμπίνας αλλά αποδείχθηκε μάλλον δύσκολο και δεν ήθελα να κάνω κάποια ζημιά (Λευτέρη είναι ακόμα σαν καινούρια) οπότε και εγκατέλειψα. Άρα ούτε από το backplate είχαμε πρόσβαση ούτε από το μεγάφωνο οπότε και η Agular μας άφησε κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα. Όμως με (3 led) φακούς (στο εσωτερικό της) και κάμερα, κατάφερα να ρίξω μια ματιά στο εσωτερικό της. Ναι, μου πε κι ο γιατρός ότι μάλλον δεν υπάρχει θεραπεία για την περίπτωσή μου αλλά μόλις του είπα για την λαπαροσκόπηση το βούλωσε. H καμπίνα είναι επενδυμένη σε τρείς από τις 6 πλευρές της με ηχοαποσβεστικό υλικό. Έχει εσωτερικά δεσίματα σε «στρατηγικά»σημεία τα οποία και διαβεβαιώνουν την στιβαρότητα της καμπίνας. Το μεγάφωνο το οποίο είναι Eminence και αν δεν κάνω λάθος είναι το Deltalite 2512 (με όποια τυχόν διαφορετικότητα έχει απαιτήσει η Aguilar από την Eminence) και συνδέεται με ικανότατης διατομής καλώδια με το crossover το οποίο όμως, λόγω του ότι ήταν πάνω στο jack plate των συνδέσεων και πίσω από το ηχοαποσβεστικό υλικό, δεν μπόρεσα να δω την κατασκευή του. Δεν θυμάμαι τον κωδικό του tweeter αλλά δεν θυμάμαι να είναι κάτι ουάου. Αν θέλετε όμως και αγωνιάτε, να το δω ξανά στα βιντεάκια και να σας πω. Το input port συμπληρώνει την εικόνα με ένα speakon αλλά και δύο jack. Το κουμπί του attenuator είναι πολύ πρακτικό και όμορφο. Και με την κα Aguilar(a) ολοκληρώθηκε το 1ο κομμάτι της παρουσίασης των καμπινών. Θα ακολουθήσουν εντυπώσεις και οπτικοακουστικό υλικό (as soon as είναι έτοιμο). Οιαδήποτε σχόλια, απορίες, ενστάσεις, παρατήρηση, διαπίστωση κλπ κλπ σχετικά με τις καμπίνες, είναι ευπρόσδεκτα.

Johny, είσαι επαγγελματίας μουσικός; Δεν θα πω ψέματα. Παρακολουθώ το thread με (μάλλον κοινωνιολογικό) ενδιαφέρον ανακαλύπτοντας πόσες πτυχές ερμηνείας μπορεί να δεχθεί ο όρος "το δικαίωμα στην ελεύθερη αγορά." ;D

Θοδωρή σε ευχαριστώ. Δημήτρη, τιμή μου και σε ευχαριστώ που προθυμοποιήθηκες παρόλο που ξέρω καλά ότι το blues το βιώνεις ποικιλοτρόπως στο πετσί σου αυτό το διάστημα. Είσαι Γίγας όμως και τα καταφέρνεις. Πάμε στην Αγγλιδούλα τουρίστρια.... Model Barefaced Big Baby 2 Generation 3 http://barefacedbass.com/product-range/Big-Baby-2.htm Main Driver 1x12” Neodymium Tweeter 1” compression driver Sensitivity 97dB Watt: 500W Response 30Hz - 20kHz Impedance 8 Ohms Dimensions (HxWxD) 56cm x 45cm x 37cm weight 13 kg List Price 700 GBP “Good things come to those who wait” όπως λένε και οι Άγγλοι και τουλάχιστον το δεύτερο σκέλος το εφάρμοσα με Ιώβειο υπομονή. Περίμενα το πρώτο να επαληθευθεί. Η Barefaced είναι μια Αγγλική εταιρεία κατασκευής μπασοκαμπινών, άγνωστη μεν στο ευρύ Ελληνικό μπασιστικό κοινό αλλά που έχει δημιουργήσει μια αίσθηση στην Ευρωπαϊκή αλλά και Αμερικάνικη αγορά (να ναι καλά τα forum) με τις κατασκευές της. Δικαίως; Αν και η αγορά έχει (διθυραμβικώς) αποφανθεί, εμείς …..ίδωμεν. Η καμπίνα κατέφθασε καταρχήν καλοπακεταρισμένη με διπλό χαρτόνι στα κρίσιμα σημεία και γωνίες αφρολέξ γύρω-γύρω. Να τονίσω εμφατικά, ότι, αν και το Big Baby 2 είναι πλέον σε κανονική παραγωγή , η καμπίνα που μου διέθεσαν είναι pre-production test model με ότι μπορεί να συνεπάγεται αυτό. Η Barefaced όπως και η Aguilar, έχει ένα (αν και η Βarefaced στο site δηλώνει δύο – από ένα σε κάθε, αντίθετη από εκεί που έχουν τοποθετηθεί τα ποδαράκια, πλευρά-) δερμάτινο χερούλι στην κορυφή αντί των λαβών που έχουν οι άλλες καμπίνες. Μπορεί να την κάνει πιο όμορφη, σίγουρα δεν την κάνει πιο πρακτική αλλά με τέτοιο βάρος είναι εύκολα συγχωρήσιμο. Πάντως όντας από την πλάγια πλευρά, με βοήθησε να βγάλω την καμπίνα από την συσκευασία της πολύ εύκολα. Η πρώτη εντύπωση είναι «μα πως ;». Η καμπίνα έχει σχεδόν τις ίδιες διαστάσεις με την Vanderkley αλλά είναι ακόμα πιο ελαφριά (13%). Η απάντηση θα έρθει λίγο πιο κάτω. Η επένδυση (ή μάλλον το βάψιμο) της καμπίνας είναι με Duratex. Εδώ (σε συνδυασμό με το port), η Barefaced μου χτύπησε μια ευαίσθητη χορδή γιατί μου θύμισε τον πρώτο μου Peavey ενισχυτή (TKO 75) τον οποίο έχω συνδέσει με την λέξη indestructible (άσπαστο). Οκ, διαφορετικής φιλοσοφίας ο ένας με το ασήκωτο MDF και η άλλη με την πανάλαφρη λεπτή καμπίνα αλλά το ομολογώ ότι το οπτικό ερέθισμα έστειλε ένα θετικό σήμα στον εγκέφαλό μου. Στιβαρή/αλεξίσφαιρη γρίλια (μέσα από την οποία ξεχωρίζουν οι χρωμιωμένες βίδες του μεγαφώνου – οι οποίες και θα ήταν η πρώτη μου αλλαγή σε μαύρες μετά την αγορά), γωνίες χρωμίου και πλαστικά ποδαράκια όχι μόνο σε μία πλευρά αλλά σε δύο γειτονικές που κάνει εφικτή την τοποθέτηση της καμπίνας οριζόντια ή κάθετα κάτι το οποίο είναι πολύ βολικό με την προϋπόθεση βέβαια ότι θα ακολουθήσουν όπως με διαβεβαίωσε ο Alex και οι δύο λαβές, μία σε κάθε αντίθετη από αυτές που είναι τα ποδαράκια. Αποδεικνύοντας και την προσεκτική σχεδίαση του, το Μεγάλο Μωρό δεν έχει το κλασσικό στρογγυλό σωλήνα του bass reflex αλλά τετράγωνο διαμήκες shelf το οποίο πραγματικά δεσπόζει από μπροστά και σίγουρα είναι το μεγαλύτερο reflex του συγκριτικού (αφού «διασχίζει» την πλευρά της καμπίνας) και χωρίζεται σε τρία μέρη. Τώρα αν το χει στα πλάγια ή στο πάνω (λάθος σχεδίασης; ) μέρος, είναι θέμα πως έχετε τοποθετήσει την καμπίνα. Από πίσω το πλακέτα των εισόδων φιλοξενεί δύο speakon τα οποία δέχονται και Jack. Ο διακόπτης του attenuator είναι ικανότατου μεγέθους και μπορείς να τον γυρίσεις ακόμα και με γάντια του μποξ. Ανοίγοντας την καμπίνα βλέπουμε και το μυστικό της ελαφρότητας της καμπίνας. Όλη η καμπίνα είναι από κόντρα πλακέ του ενός (ναι και όμως) πόντου. Το ελαφρύ και μαλακό ξύλο, παρά την σκληρή (λέμε τώρα καθότι το Duratex είναι μπογιά και όσο και σκληρή να είναι…. ) επένδυση, την κάνει λίγο ευπαθή στους χοντρούς «τσαμπουκάδες» (βλ. γωνίες από πόρτες). Από την άλλη βέβαια είναι γεμάτη δεσίματα, τα οποία μόνο τυχαία δεν είναι συμβάλλοντας και στην σφριγηλότητα της καμπίνας αλλά και στην εσωτερική διαχείριση του ήχου. Για να είμαι ειλικρινής η όλη κατασκευή μου θύμισε επίπονες diy κατασκευές από γνωστά ονόματα (δεν θα τα πω, ψάξτε τα) στο μπασιστικό diy και το οποίο μόνο κακό δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω. Μάλλον το αντίθετο. Το δε αποσβεστικό Dacron ήταν μακράν το παχύτερο και το πιο πλούσιο του τεστ. Δείτε τη φωτογραφία. Φτιάχνεις διπλό πάπλωμα…..Ίσως να χρειάζεται και λιγότερο. Το crossover είναι κι αυτό ιδιαίτερα προσεγμένο με διπλά coils αλλά και double sided. Επειδή ήταν κολλημένο πάνω στο backplate η οποία δεν αφαιρείται/ξεβιδώνει (εκτός και αν την ξεκολλήσεις), δεν επιχείρησα να δω αλλά μόνο να νιώσω (γιατρέ θέλω βοήθεια ! ) και την άλλη πλευρά (και τους πυκνωτές αφού από μπροστά είδα μόνο τις αντιστάσεις και τα πηνία) Από την άλλη είδα το Faital HF102 (compression driver της μίας ίντσας) και το 12XN550 woofer (κατασκευή αποκλειστικά για την Barefaced) για το οποίο τόσο περήφανη (και μάλλον δικαίως) είναι η Barefaced. Θα το πω όμως για να μου φύγει ο καημός. Η Barefaced μου θύμισε τις πάλαι ποτέ κατασκευές του Βρεττανικού hifi (και όσοι έχουν ασχοληθεί, ξέρουν για τι μιλάω). To design και το γενικό look δεν ήταν ποτέ το ισχυρό τους χαρτί αλλά ήταν πάντα συμπαθείς με αυτό made-in-the-shed, utilitarian, no-bullshit design (σχωρά τε τα Αγγλικά μου αλλά το εξηγώ αν θέλετε) και δεν περίμενες πολλά αλλά όταν τους άνοιγες ...... Ήξερες ότι, αν όχι για πάντα, θα τους έχεις τουλάχιστον για πάρα πολύ καιρό μαζί σου.

Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά για τα καλά σας λόγια. Χαίρομαι που σας αρέσει. Θα χαρώ ακόμα περισσότερο αν βοηθήσει και κάποιον στην επιλογή του. Καταλαβαίνω ότι το εύρος κόστους των συγκεκριμένων καμπινών δεν βρίσκεται μέσα στα δημοφιλή όρια του ευρέως Ελληνικού μπασιστικού κοινού. Από την άλλη, αν και ανοίγω (και κλείνω άμεσα) μεγάλη κουβέντα, από το να αγοράζεις το 6ο - 7ο μπάσο, να δοκιμάζεις το 30ο πεταλάκι και να δίνεις αβέρτα για "έλα μωρέ αξεσουάρ του εικοσάρικου είναι", καλύτερα να κατασταλάξεις στο ενισχυτικό gear σου (sorry, ξέρω πολλοί θα διαφωνήσετε αλλά, εξαιρουμένων κάποιων, μάλλων ακριβών και βαριών, τα combo δεν είναι ακριβώς my cup of tea) με κάτι που ξέρεις ότι θα σε καλύψει ηχητικά με ποιότητα (και σχετική ευκολία) στις περισσότερες (αν όχι σε όλες) τις περιπτώσεις. Ακολουθεί BArefaced και Aguilar....

Πόσα λίγα ξέρεις..... Βρε Άρη μου να μην σου ψέματα και με όλο το σεβασμό, μάλλον απλοϊκή έως ανούσια βλέπω την ερώτησή σου (αν υπάρχει τέτοια) αλλά μιας και σου απαντάω, δες εδώ http://guitargopher.hubpages.com/hub/Best-Bass-Guitar-Brand και εδω μία λίστα http://www.thetoptens.com/best-bass-brands/ μπας και σου φύγει ο καημός...

Και περνάμε στην Σουηδέζα της παρέας. EBS Neoline 112 http://www.ebssweden.com/2009/neo112.htm Model: EBS Neoline 112 Main Driver 1x12” Neodymium Tweeter 2” Titanium tweeter. Sensitivity 100 dB Watt: 300 Watts Response 50 Hz - 18k Hz Impedance 8 Ohms Dimensions (HxWxD) 37 x 49 x 34 (cm) Weight 12 Kg MSRP €650 H EBS μας ήρθε μεν ως μεταχειρισμένη (ο αντιπρόσωπος - Λογοθέτης - δεν είχε να μας δώσει προς το παρόν και η εταιρεία μας ενημέρωσε ότι θα μιλάμε μόνο με τον εδώ αντιπρόσωπο) από ευγενική παραχώρηση συμφορουμίτη (σε ευχαριστώ και πάλι Παναγιώτη), αλλά σε πάρα πολύ καλή κατάσταση με μοναδικό μάλλον προσόν, ότι τα μεγάφωνά της ήταν ήδη «στρωμένα» εφόσον βέβαια πιστεύετε σε αυτή τη θεωρία (του στρωσίματος) την οποία προσωπικά –και τεκμηριωμένα - ενστερνίζομαι. Η έκπληξη που άρχισε με την Tecamp συνεχίστηκε και στην EBS. Παρόμοια κιλά και σχεδόν ίδιες διαστάσεις. Αν και οι διαστάσεις της δείχνουν ότι είναι είναι λίγο μεγαλύτερη καμπίνα από την Tecamp, η EBS δίνει την εντύπωση ότι είναι λίγο μικρότερη. Αντίθετα όμως με το guitar-look της Tecamp, η EBS δεν σε αφήνει ούτε λίγο να σκεφτείς ότι έχεις στα χέρια σου κάτι άλλο πέρα από μια μικρή αλλά στιβαρή μπασοκαμπίνα. Προστατευμένη μπάφλα με ανθεκτική (και αραιού πλέγματος) γρίλια (η οποία η EBS διατείνεται ότι είναι χειρόπλεκτη αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς εννοεί), heavy-duty πλαστικές γωνίες και καλυμμένη με σκληρό και καλής ποιότητας ύφασμα. Έχει δύο χερούλια (σιδερένια, ρηχά– έτσι ώστε δεν «κλέβουν» κανένα από τα 35 λίτρα της καμπίνας – και αναδιπλούμενα με ελατήριο) αλλά όχι αντικριστά όπως η Vanderkley αλλά σε γειτονικές πλευρές (ένα στη κορυφή και ένα στα πλάγια) κάνοντας δυνατούς όλους τους συνδυασμούς εύκολου κουβαλήματος με το ένα χέρι είτε οριζόντια, είτε κάθετα (από το gig-car που λέγαμε προηγουμένως). Από πίσω η υποδοχή με τα στάνταρ 2 speakon, ένα για την είσοδο και ένα για γεφύρωση αλλά και δύο Jack για την ίδια δουλειά όταν δεν υπάρχει πρόχειρο κάποιο speakon βύσμα. Επάνω στο πάνελ των speakon, στηριγμένο το ποτενσιόμετρο αποκοπής πρίμων, πλήρους φάσματος αλλά και αυτό, όπως της Vanderkley μικρό και όχι ιδιαίτερα εύχρηστο. To bass reflex (στη μπάφλα), δεν είναι ακριβώς ο πρόσθετος σωλήνας όπως συνήθως, αλλά είναι ενιαίο (!) κομμάτι της μπάφλας. Αυτό δείχνει αποφασιστικότητα των Σουηδών ως προς τον σχεδιασμό της καμπίνας και τα «παιχνίδια» με διαφορετικά «κουρδίσματα» απαγορεύονται. EBS είναι, ξέρει τι κάνει. Βέβαια αυτό το ενσωματωμένο br δίνει ένα ακόμα πόντο στην στιβαρότητα της καμπίνας. Εσωτερικά η EBS είναι επενδυμένη ολόκληρη με λεπτό συνθετικό μαλλί αλλά και αυτή χωρίς καθόλου «δεσίματα». Παρόλα αυτά, σε όλες τις καταπονήσεις της δεν έδωσε αιτίες αμφισβήτησης της στιβαρότητάς της. Άλλο ένα σημείο που δείχνει την προσοχή των Σουηδών στη λεπτομέρεια είναι ότι το εσωτερικό σημείο της καμπίνας που βλέπει απέναντι από το br, πολύ σωστά, δεν είναι επενδυμένο αλλά γυμνό. Η γρίλια από την άλλη, που είναι μπροστά από το μεγάφωνο είναι λίγο μάλλον λίγο βιαστική σχεδίαση. Δεν βιδώνει στις γωνίες ως συνήθως αλλά τη λυγίζεις και την «στριμώχνεις» κάτω από το πλαίσιο της μπάφλας και τη βιδώνεις στο κέντρο με δυο ελαστικούς αποστάτες. Οι απόψεις για το look της EBS είναι διχασμένες μεταξύ μας αλλά κανείς δεν αμφέβαλλε ότι είναι μία καμπίνα που άνετα θα άντεχε τις κακουχίες των μετακινήσεων από live σε live. Κάποια κλισέ από Volvo μου ήρθαν στο μυαλό αλλά είπα ότι δεν θα τα αναφέρω. Το 12” μεγάφωνο έχει ημιδιαπερατο ύφασμα στο κέντρο και είναι πραγματικά,πανάλαφρο ενώ τα υψηλά τα φροντίζει ένα 2" titanium supertweeter το οποίο δεν τσιρίζει. Το crossover της είναι τοποθετημένο σε πλακέτα μαζί με τον attenuator για τα πρίμα και τις υποδοχές και αποτελείται από έναν ποιοτικό πυκνωτή πολυπροπυλενίου audio, αντίσταση αλλά και ένα πηνίο στα 0.3mh. Επαρκές μεν αλλά όχι κάτι που ξεχωρίζει.

Σε ευχαριστώ πολύ. Όσο για το βίντεο τo ξέρω ;D Και πέρα από το ότι μου έχει βγει το λάδι να προσπαθώ (ακόμα) να συντονίσω δύο κάμερες με τον studio ήχο, τιτλους, εικόνες, κόψε, ράψε (ναι είναι η πρώτη μου με video editing), δεν θα το έβαζα εξαρχής καθότι όλοι θα τρέχαν να ακούσουν το βίντεο και δεν θα διαβάζαν το τεστ με τις επιμέρους λεπτομέρειες με τις οποίες θα πρέπει να κρίνεις αλλά και να ζήσεις (περαν του ηχητικού) αν πάρεις μια απόφαση. Όσο για την Aguilar, υπομονή...... ;D

Model : Tecamp XS112 Classic http://www.tecamp.de/en/products/cabinets/57-xs-112.html#specifications Main Driver 1x12” Ceramic Tweeter: 4” NTM2 cone driver Sensitivity: 99 dB Watt: 300 Response: 40 Hz -19 kHz Impedance: 8 Ohms Dimensions (HxWxD) 45 x 44 x 35 (cm) Weight: 11 Kg List Price: €555 (Thomann) Το ξεπακετάρισμα της Tecamp ήταν παιχνιδάκι. Αν και εξίσου (σχεδόν) καλά συσκευασμένη με την Vanderkley όντας αρκετά ελαφρύτερη, χωρίς επιπλέον κάλυμμα και με το (μοναδικό) χερούλι του στο επάνω μέρος της, έκανε την έξοδό της πολύ πιο εύκολα από την Ολλανδή συνάδελφο της. Καταρχήν, έκπληξη αποτελεί το μέγεθός της. Τόσο που διπλοτσέκαρα μήπως μου έστειλαν την 10ιντση αδελφούλα της κατά λάθος. Έχει ένα χερούλι μόνο και αυτό στην κορυφή και το οποίο είναι αρκετό για το βάρος και μέγεθός της. Πλαϊνό χερούλι ίσως θα ήταν υπερβολή αλλά θα είχε το προτέρημα να έκανε το ξεφόρτωμά της από το βάθος του hatchback με τα ριγμένα καθίσματα που κουβαλάει την προίκα του γκρουπ στα live, πιο εύκολη υπόθεση (αλλά μάλλον ψειρίζω τη μαϊμού). Οι μεταλλικές γωνίες, η κάλυψη της καμπίνας με (ανθεκτική όπως έχει αποδειχτεί αν και δεν το περίμενα) δερματίνη και το υφασμάτινο grill, σε συνάρτηση με τον μικρό όγκο της, δίνουν μια αίσθηση περισσότερο ενισχυτή κιθάρας παρά μπάσου Από την άλλη, αν και δεν θα ταίριαζε οπτικά εδώ, να πω ότι προτιμώ τις πλαστικές γωνίες που «κουμπώνουν» σε ομοειδής καμπίνες όταν έχουν διάταξη stack σε αντίθεση με τις μεταλλικές γωνίες που επιτρέπουν μόνο καμπίνες με τα ποδαράκια από πάνω. Μικρής σημασίας και προχωράμε Ευτυχώς (για το vintage look) ή δυστυχώς (για αυτούς που αρέσκονται στο naked look) το υφασμάτινο grill κρύβει το μεγάφωνο (το οποίο σημειωτέον είναι κεραμικό και όχι νεοδυμίου όπως στις άλλες καμπίνες) αλλά και το 4ιντσο (παρακαλώ !!) μεγάφωνο για τα πρίμα. Βέβαια, για όσους επιθυμούν διακαώς να δουν τα μεγάφωνα (ή για να προχωρήσουν σε επεμβάσεις, η υφασμάτινη γρίλια (πάνω σε ξύλινο πλαίσιο) είναι στερεωμένη στη μπάφλα με Velcro και αφαιρείται πολύ εύκολα. Tο ξύλινο πλαίσιο της γρίλιας, για κάποιο λόγο είναι κατά ¾ και όχι πλήρως κυκλικά κομμένο γύρω από το τουίτερ αλλά μπασοκαμπίνα εξετάζουμε και όχι high-end ηχείο οπότε κάτι τέτοιο ούτε ιδιαίτερη επίπτωση έχει στον ήχο αλλά και καλύτερη προστασία παρέχει στο μικρό μεγάφωνο. Ίσως το μαλακό (και απορροφητικό, αν καταλαβαίνετε τι εννοώ) ύφασμα να δημιουργεί εύλογα και κάποιες σκέψεις για ένα προστατευτικό κάλυμμα για την εναπόθεση στο σπίτι και τους δίποδους (ή/και τετράποδους) μικρούς κινδύνους που το περιτριγυρίζουν ή και κατά τη μεταφορά από live σε live ή ίσως και το μικρόφωνο της ηχογράφησης. Σίγουρα όμως λειτουργεί πολύ καλύτερα από τις γρίλιες σε θέματα προστασίας από σκόνη (ή και ήλιο). Η Tecamp είναι μία από τις δύο καμπίνες του test που έχει το bass port στο πίσω μέρος της και ως εκ τούτου ο ιδιοκτήτης της θα πρέπει να είναι λίγο προσεκτικότερος στην τοποθέτησή της. Πάντως το πίσω bass reflex θέλει και προσοχή για τις αρχικές εκτιμήσεις της καμπίνας (και λίγο μεγαλύτερη προσοχή στις μετρήσεις της αφού ο πίσω τοίχος είναι καθοριστικότερος στον ήχο από ότι αν είχε το bass reflex μπροστά). Στο bass port υπάρχει και υποδοχή στην οποία τοποθετείται η αλουμινένια ράβδος η οποία αποθηκεύεται στη βάση της καμπίνας και επιτρέπει την ακρόαση της καμπίνας υπό (μεγάλη) κλίση. Θεωρώ πολύ έξυπνη αυτή την υλοποίηση και αν συνυπολογίσουμε τον όγκο και το βάρος του ενισχυτή, ο Tecamp είναι η ιδανική monitor καμπίνα για τοποθέτηση κάτω και μπροστά (υπό κλίση) από τον μπασίστα. Εκτός από το bass reflex, στο πίσω μέσος της καμπίνας υπάρχει ο τριθέσιος (και όχι περιστροφικός) διακόπτης για την αποκοπή των πρίμων (off-medium–high) και τα δύο speakon σύνδεση με amp & άλλη καμπίνα (bridge). Τα speakon μπορούν να δεχτούν (πέρα από βύσματα speakon φυσικά) και jack ¼ Εξετάζοντας εσωτερικά την καμπίνα δημιουργεί κάποιες μικρές εκπλήξεις. Μικροί διάδρομοι και ηχοαπορρόφηση (λεπτό ρικοφόν) μόνο(!) στη πλάτη της καμπίνα μαζί με το ανοιχτό τετράγωνο port, μας έφεραν (πολύ) αφηρημένα στο μυαλό υλοποιήσεις ηχείων TQWT/Transmission line παρά κλασσικές bass reflex. Να μην πω ψέματα, μια πολύ μικρή αρνητική εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι γυμνό ξύλο που φαίνεται από το bass port είναι βαμμένο (και σωστά ) μαύρο για να φαίνεται μια ομοιογένεια με το μαύρο tolex αλλά ανοίγοντας την καμπίνα βλέπεις ότι το βάψιμο σταματάει εκεί που σταματάει και η οπτική γωνία από το bass port. Ναι, ξέρω, ηχητικά ασήμαντο είναι, δεν το βλέπει κανείς, η ταχύτητα παραγωγής κλπ κλπ αλλά εγώ το είδα, μου χτύπησε κάπως, το αναφέρω και αμαρτία ουκ έχω. Η καμπίνα από λεπτό (15 mm poplar κόντρα πλακέ) και ελαφρύ ξύλο και με δύο εγκάρσια (ένα κατά μήκος και ένα κατά πλάτος) εσωτερικά δεσίματα (που βοηθούν να σπάσουν και τα στάσιμα κύματα ελλείψει ηχοαπορρόφησης) δείχνει επαρκής. Ένας πυκνωτής πολυεστερικός της Wima και μία αντίσταση προσαρμοσμένα πάνω στο τριθέσιο διακόπτη των πρίμων είναι το μοναδικό “crossover” που μπορέσαμε να δούμε. Τα καλώδια, ικανής διατομής, βιδώνουν πάνω στις ποιοτικές μπόρνες του κεραμικού woofer της Tecamp. Για το 4ιντσο δεν είδα αν έχει κάποιο πρόσθετο φίλτρο (και αυτό γιατί, πολύ σωστά, έχει το δικό του αυτόνομο κλειστό «ηχείο» προκειμένου να αποφεύγονται οι συντονισμοί με το 12ιντσο) αλλά το θεωρώ μάλλον απίθανο.

Θα εκπλαγείς πόσο καλά ακούγονται, με τον δικό της τρόπο η καθεμία, στο 45λεπτο βίντεο (με ήχο από εγγραφή studio) που κάναμε. Άσε που διεπίστωσα πράγματα που δεν παρατηρήσαμε όταν τις ακούσαμε στο Studio Best-Of. Θα τα πω όμως όλα στη συνέχεια. Για την ιστορία όμως, οι καμπίνες στο live θα είναι η Vanderkley και η Barefaced επειδή σε λίγες μέρες θα μας αφήσουν για να πάνε πίσω στη χώρα τους. :'(

Model: Vanderkley 112EXT http://www.vanderkleyamp.nl/products/cabinets/neolite/112ext/ Main Driver: 1x12” Neodymium Tweeter: Tweeter Sensitivity: 100 dB 1W @ 1m Watt: 300 Watts Response: 40 Hz – 16 kHz Impedance: 8 Ohms Dimensions (HxWxD) 41 x 50 x 41 (cm) Weight: 15 Kg List Price €650 Η καμπίνα έφτασε πάρα πολύ καλά συσκευασμένη και με επιπλέον το κάλυμμα της καμπίνας που έκανε την συσκευασία bullet-proof. Το κάλυμμα δεν είναι ένα απλό νάιλον αλλά ένα κάλυμμα κομψό (με το logo της εταιρείας) , αδιάβροχο, ενισχυμένο με padding και κομμένο ακριβώς στα χερούλια της καμπίνας για εύκολη μεταφορά. Είναι μεν έξτρα αλλά συνίσταται. Αφού κατάφερα να την βγάλω (μάλλον υπερβολικό πλαστικό φιλμ στο περιτύλιγμα χωρίς λόγο) χωρίς να κάνω ζημιά στη συσκευασία (δύσκολη υπόθεση), άρχισα να την περιεργάζομαι. Ευχάριστη (για μένα) έκπληξη ήταν ότι η μπάφλα* της ήταν κόκκινη όπως στο μοντέλο 112ΜΝΤ και όχι μαύρη όπως στις φωτό του site (την ώρα που γραφόταν το test) για το EXT112. Όπως μου είπε ο Marc, στο εξής και οι EX112 θα βγαίνουν με κόκκινη μπάφλα. Δεν έχει να κάνει τίποτα με τον ήχο βέβαια αλλά στο (δικό μου) μάτι δείχνει πιο όμορφη. Έχει πλαϊνές εσοχές δεξιά και αριστερά της καμπίνας, με χερούλια μεταλλικά. Η ευκολία έτσι είναι ότι μπορεί να μεταφερθεί με το ένα χέρι ή και με τα δύο χέρια από έναν, να τραβηχτεί από το πλάι ή να μοιραστούν το κουβάλημά της δύο άτομα (σιγά μην βοηθήσει κανείς !). Μπροστά το 12ιντσο, η κόρνα, το bass reflex και οι μεταλλική, βαμμένη μαύρη γρίλια προστασίας η οποία συγκρατιέται με 4 βίδες πάνω στη μπάφλα και αφαιρείται πανεύκολα (αν και δεν υπάρχει λόγος). Μικρή και τελείως ασήμαντη (και τελείως αθέατη) λεπτομέρεια, η πλακέτα με το όμορφο logo της εταιρείας θα μπορούσε να γίνει με θερμοκόλληση στη γρίλια και όχι με άσπρη κόλλα που δίνει έναν ερασιτεχνικό τόνο. Οι γωνίες (αλλά και ποδαράκια) από σκληρό πλαστικό, υφασμάτινο (felt) κάλυμμα καμπίνας και δύο speakon υποδοχές για είσοδο και bridging (παράλληλα συνδεδεμένες) με άλλες καμπίνες (ο λόγος που ζητήσαμε όλες οι καμπίνες να είναι 8ohmες) συμπληρώνουν την εικόνα. Το κάλυμμα της καμπίνας είναι χοντρούτσικο, πράγμα το οποίο προσφέρει λίγο μεγαλύτερη προστασία στην επαφή της καμπίνας με ανεπιθύμητα εμπόδια με μένα μικρό όμως κόστος μια κάποια μικρή «μνήμη» σαν υλικό, με αποτέλεσμα να φαίνονται τα σημάδια από κάποιον τοποθετημένο για ώρα επάνω της ενισχυτή (ακόμα και αν αυτός είναι 2,5 κιλά class D) για αρκετή ώρα. Υποθέτω ότι η τοποθέτηση των υποδοχών speakon ανάποδα (στο επάνω μέρος του back plate) είναι για να προστατευθούν τα speakon βύσματα από πιθανά εμπόδια στο πίσω μέρος της καμπίνας και να έχουν εύκολα προσβάσιμο το ποιοτικό (αλλά μικρό και λίγο άβολο για γρήγορη χρήση) ποτενσιόμετρο που ελέγχει την συμβολή του tweeter (treble attenuator) στον ήχο αλλά προσωπικά δεν τα βρήκα βολικά στο βάλε-βγάλε. Είναι σχετικά ογκώδης (για 12άρα πάντα και κουβαλιέται πιο εύκολα από τις άλλες με τα δύο χέρια) και στα όρια του βάρους που θέσαμε αλλά προσωπικά την βρίσκω όμορφη. Από όπoυ και να την κοιτάξεις, δεν μπορείς να παραβλέψεις ότι είναι μια ποιοτική καμπίνα κατασκευασμένη με μεράκι. Για να δούμε όμως το εσωτερικό της καμπίνας, αναγκάστηκα να βγάλω το μεγάφωνο καθότι τα πλαϊνά χερούλια αλλά και το backplate, πέρα από τις βίδες, είχαν και κόλλα (!!) προκειμένου να διατηρηθεί στο έπακρο η αεροστεγανότητα της καμπίνας, με αποτέλεσμα όμως να μην βγαίνουν. Αν και σεβόμαστε την κατασκευαστική επιμονή της Vanderkley στην λεπτομέρεια, θα πρέπει να επισημάνουμε την δυσκολία που παρουσιάζει αυτή η κόλλα στην επέμβαση των συνδέσεων καλωδίων/crossover (στην μικρή πιθανότητα ομολογουμένως που αυτή επιθυμηθεί ή χρειαστεί) που υπάρχουν στο backplate. Εσωτερικά, η καμπίνα είναι επενδεδυμένη με dacron (συνθετικό μαλλί) κατά 50%. Δηλαδή εξαιρουμένης της μπάφλας (που σωστά δεν έχει ηχοαπρρόφηση) έχουν οι τρείς από από τις άλλες πέντε πλευρές. Eίναι προφανές ότι αυτό προέκυψε από την μελέτη του κατασκευαστή να διατηρήσει «ζωντανό» τον ήχο (με τις γυμνές πλευρές) αλλά όχι σε μεγάλο βαθμό κρατώντας μόνο την απαραίτητη απόσβεση. Δεν υπάρχουν καθόλου δεσίματα μεταξύ των παράλληλων πλευρών της που πιθανόν να βοηθούσαν επιπλέον την στιβαρότητα της καμπίνας αλλά και στα στάσιμα κύματα που πιθανόν να δημιουργούνται (εμείς τουλάχιστον δεν παρατηρήσαμε) σε μια παραλληλόγραμη καμπίνα. Λέγοντας αυτό βέβαια, να πούμε ότι, ενώ η καμπίνα οδηγήθηκε και σε πολύ μεγάλες εντάσεις, τα μόνα τριξίματα που ακούσαμε κάποια στιγμή, ήταν από τις προενισχύτριες λάμπες του ενισχυτή που ακουμπούσε επάνω της και καθόλου από την καμπίνα. Αυτό δείχνει καλή σχεδίαση καμπίνας, καλά κολλημένα τοιχώματα και κάποια μικροφωνική λυχνία ;D. Βέβαια, αυτή η επιμονή στην λεπτομέρεια μας έδειξαν εσωτερικά και ένα από τα ποιοτικότερα υλοποιημένο crossover, σε ξεχωριστή καλής ποιότητας πλακέτα, με σοβαρό πηνίο αλλά και audiophile πυκνωτές πολυεστέρα (ΜΚΤ 5%) της Audyn (αμφότερα από την γνωστή στους ευρωπαίους DIYάδες γερμανική εταιρεία ειδών κατασκευής ηχείων, Intertechnik). Οι καλωδιώσεις ποιοτικές και επαρκούς διατομής πηγαίνουν στην στρογγυλή κόρνα /tweeter (που έχει επιπλέον φίλτρο με τις 4 αντιστάσεις της) και στις μπόρνες του woofer. To woofer δείχνει να μοιάζει αρκετά με το γνωστό και πολύ καλό 12άρι της Faital Pro, αλλά πιθανότατα customised από τον κατασκευαστή σύμφωνα με τα specs της Vanderkley. Και αυτό το λέω καθότι μια αντίστοιχη κατασκευή με το ίδιο μεγάφωνο που είχα ακούσει, αν και πολύ καλή ηχητικά, δεν ακουγόταν (όσο καλά μπορώ να θυμηθώ βέβαια) τόσο καλά όσο η Vanderkley.

Τα (ονομαστικά) στοιχεία θα δίνονται με την παρουσίαση κάθε καμπίνας. Ζητήθηκε ΟΛΕΣ οι καμπίνες να είναι 8ohm γιατί ένα 12ιντσο είναι υπέροχο αλλά δύο είναι παράδεισος. ;D Συμφωνώ. ;)

Πριν προχωρήσω στην περιγραφή των καμπινών και κατόπιν του ήχου τους, θα ήθελα να εξηγήσω στους συμφορουμίτες που δεν γνωρίζουν, με απλό τρόπο, τρεις όρους οι οποίοι θα χρησιμοποιούνται συχνά στα κείμενα. Bass reflex ή bass port= Η κυλινδρική οπή (ή ορθογώνια τρύπα) στο μπροστά (ή πίσω ενίοτε) μέρος του ηχείου η οποία βοηθάει την φόρτιση (αναπνοή) του μεγαφώνου και την αποδοτικότητα του μεγαφώνου στις χαμηλές συχνότητες αλλά όχι στην καθεαυτού αναπαραγωγή μπάσων. Είναι η σχεδίαση (με τις όποιες παραλλαγές της) που χρησιμοποιεί η συντριπτική πλειοψηφία των μπασοκαμπινών. Στη δική μας περίπτωση, είναι όλες bass reflex. Η διάμετρος, το μήκος και το σημείο τοποθέτησής της δεν είναι τυχαία και αυθαίρετα αλλά είναι αποτέλεσμα προσεκτικών μετρήσεων, ανάλογα του όγκου της καμπίνας και των χαρακτηριστικών του μεγαφώνου (Thiele-Small parameters) και σαφώς σύμφωνα με το συχνοτικό «κούρδισμα» που επιδιώκει ο κατασκευαστής και με τους συμβιβασμούς που θα επιδιώξει. μπάφλα = βάρβαρος εξελληνισμός εκ του αγγλικού baffle το οποίο είναι το μπροστινό (και ιδιαίτερα σημαντικό για την ηχητική απόδοση) κομμάτι του ηχείου, πάνω στο οποίο στηρίζονται τα μεγάφωνα (και πιθανόν είναι τοποθετημένο το bass reflex αν η καμπίνα είναι front ported και όχι rear ported). Crossover = το κύκλωμα εντός του ηχείου, με παθητικά ηλεκτρονικά (πυκνωτή, αντίσταση, πηνίο), υλοποιημένο σύμφωνα με τα γούστα και τις μετρήσεις του κατασκευαστή και το οποίο χρησιμοποιείται για να επιτρέπει (και να διαχωρίζει) ορισμένες συχνότητες για κάθε μεγάφωνο (woofer & tweeter).

Παράξενη εισαγωγή, το ξέρω, αλλά ξεκινώ με Σημείωση: Αν και δεν έχω ολοκληρώσει πλήρως όλα όσα θέλω να κάνω σε αυτό το test, ξεκινάω την περιγραφή τώρα προκειμένου να με ρωτήσετε ότι θέλετε πριν επιστραφούν οι καμπίνες. Λογικά, δύο από τις καμπίνες, θα τις χρησιμοποιήσω και στο επερχόμενο live μας αν θέλετε να τις δείτε και από κοντά. Επί του θέματος λοιπόν... Είναι γεγονός ότι έχω ακούσει ατέλειωτες συζητήσεις για το ξύλο του σώματος/μπράτσου του μπάσου, τους μαγνήτες, γέφυρες, ενισχυτές, χορδές και καλώδια αλλά η καμπίνα βρισκόταν στη γωνία με τα α(συ)ζήτητα. Ανεξήγητο; Ίσως αλλά όχι τελείως. Ο ερασιτέχνης/ημι-επαγγελματίας μπασίστας μουσικός ήθελε να ελέγχει ότι μπορούσε να ελέγχει. Η καμπίνα ήταν τις περισσότερες φορές ένας απροσδιόριστος παράγοντας αφού, λόγω βάρους, επαφιόταν σε αυτή που είχε ο ιδιοκτήτης του club. Εξάλλου γιατί να μας πολυνοιάζει αφού τις περισσότερες φορές είναι για monitor και την κυρίως δουλειά θα την κάνουν τα PA μέσω di ; Τα πράγματα όμως άλλαξαν. Η τεχνολογία και τα νέα υλικά επιτρέπουν πλέον την κατασκευή μπασοκαμπινών που είναι σχετικά ελαφριές και εύκολα μεταφέρσιμες (αν δεν μπορείς να μεταφέρεις 12-13 κιλά καμπίνα στο ένα χέρι, παίζει και να διάλεξες λάθος όργανο :P) και ταυτόχρονα έχουν την δυνατότητα να αναπαράγουν τις εντάσεις (και ακόμα σημαντικότερα) την χροιά του ήχου που χρειάζεται ένας μπασίστας στο live του, στις πρόβες του αλλά και στο σπίτι του για εξάσκηση και τραπεζάκι του καφέ ;D. Έχοντας στο μυαλό λοιπόν ότι ένας μπασίστας χρειάζεται έναν ποιοτικό συνδυασμό ελαφριάς καμπίνας / ενισχυτή προκειμένου με άνετο και οικονομικό τρόπο να κουβαλά τον δικό του ήχο στα gigs, αποφάσισα (με την βοήθεια μερικών φίλων) να κάνω αυτό το test. Συγκέντρωσα λοιπόν, τέσσερεις (συν μία) από αυτές τις καμπίνες στις οποίες σπάνια έχουμε πρόσβαση στην τοπική αγορά και θα προσπαθήσω να περιγράψω τι είδαμε και τι ακούσαμε από αυτές. Πριν προχωρήσω, θα ήθελα να ευχαριστήσω εκ βάθους καρδιάς τους Marc Vanderkley (Vanderkley), Thomas Eich (Tecamp), Alex Claber (Barefaced) αλλά και τους συμφορουμίτες Παναγιώτη Χρονόπουλο (EBS) και Λευτέρη Μπέσιο (Aguilar) που εμπιστεύτηκαν τις καμπίνες τους στη διάθεσή μας χωρίς όρους και περιορισμούς (ή μάλλον ενίοτε με τον όρο να τις ταλαιπωρήσουμε) δείχνοντας από την αρχή την εμπιστοσύνη που έχουν στο gear τους και σε μας. Το ευχαριστώ είναι πολύ λίγο για να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου. Εν περιλήψει, οι καμπίνες που συμμετέχουν (αλφαβητικά) είναι: • Barefaced Big Baby 2 • EBS Neoline 112 • Tecamp XS112 • Vanderkley EX112 Και ως guest star η • Aguilar SL112 Όπως ίσως καταλάβατε από πιο πάνω, εξαιρουμένης της Αμερικάνικης Aguilar, όλες οι υπόλοιπες καμπίνες είναι κατασκευασμένες στην Ευρώπη από Ευρωπαίους κατασκευαστές. Και γιατί δεν το άφησα αμιγώς Ευρωπαϊκό; Θα μπορούσα αλλά αφού είχα την ευκαιρία να συμπεριλάβω την πιο δημοφιλή Αμερικάνικη καμπίνα (πρώτη σε πωλήσεις στην κατηγορία της στον Thomann όταν γραφόταν το άρθρο) που πληρούσε και τα κριτήρια του τεστ μας, θα την άφηνα; Προς Θεού δηλαδή …. Για να κάνω το τεστ ομοιόμορφο, έθεσα σαν κριτήριο συμμετοχής όλες οι καμπίνες να είναι Ευρωπαϊκές, με ένα 12ιντσο, κάτω από 15 κιλά και κάτω από €800. Σην υλοποίηση της Barefaced και με την εναλλαγή της ισοτιμίας ευρώ/λίρας ίσως το κόστος ξεπερνάει ελαφρώς αυτό το όριο κόστους αλλά η μεγάλη λίστα αναμονής για την παράδοση καμπίνας και η ευκαιρία να έχουμε στα χέρια μας το pre-production μοντέλο του Big Baby 2 άμεσα, με έκανε να παραβλέψω το γεγονός και νομίζω ότι συγχωρούμαι. Να επισημάνω ότι αντίστοιχες καμπίνες ζητήθηκαν από όλους (που γνώριζα πριν το τεστ, καθότι έκτοτε έμαθα για 2-3 κατασκευαστές ακόμα) τους Ευρωπαίους κατασκευαστές με τις Vanderkley, Tecamp & Barefaced να ανταποκρίνονται θετικά χωρίς αυτό βεβαίως να σημαίνει ότι δεν κατανοώ και τις επιφυλάξεις των υπολοίπων. Ξέρω, πολλοί θα πουν ότι «γιατί να πάρω μια μάλλον ακριβή καμπίνα που δεν έχει ούτε καν αντιπρόσωπο στη χώρα μου ;» Μεγάλα παιδιά είστε, ο καθείς έχει και τα κριτήριά του. Εξάλλου δεν είμαι εδώ για να σας πείσω και δεν έχω κάποια σχέση με τις εταιρείες. Αυτό που μπορώ να καταθέσω όμως είναι ότι με όλους τους κατασκευαστές (που προθυμοποιήθηκαν να συμμετάσχουν) είχα άψογη επαφή και άμεση εξυπηρέτηση. Έμφαση – θα ήταν αδικία να μην το αναφέρω – στην ταχύτητα και προθυμία του Marc Vanderkley ο οποίος απαντούσε και ανταποκρινόταν στα αιτήματά μου πριν καλά – καλά τα κάνω. Από την άλλη η Barefaced, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του Alex ως κατασκευαστή, υποστηρικτή, promoter, αρθογράφου, expert forum(s) member, έχει κάποιο ζήτημα στο waiting list κατασκευής. Το ίδιο συμβαίνει βέβαια, μένοντας στην Γηραιά Αλβιόνα, και στη Morgan Cars. Και στις δύο περιπτώσεις προφανώς είναι αρκετοί (συγκαταλέγομαι σε αυτούς) που θεωρούν ότι η αναμονή αξίζει. ;) Στη μέση ο ολιγόλογος, μεστός αλλά και ευγενικός επαγγελματισμός του Thomas της TecAmp. Εξάλλου θεωρώ ότι οι αποστάσεις, τα λογικά μεταφορικά έξοδα, το κοινό (σχεδόν) νόμισμα, η έλλειψη δασμών, η ποιότητα κατασκευής και η υποστήριξη από τον ίδιο τον κατασκευαστή, για πολλούς από εμάς είναι παράγοντες που υπερτερούν των περισσοτέρων ευρώ που ζητούνται από κάποιες άλλες αντίστοιχες) κατασκευές της Ανατολής. Για κάποιος άλλους όχι. Ο καθείς και οι προτεραιότητές του. Υποθέτω ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη με τους καλύτερους μισθούς και τα μικρότερα ταχυδρομικά έξοδα, η επιλογή μιας ποιοτικής Ευρωπαϊκής καμπίνας θα έπρεπε να είναι μονόδρομος.. Αρκετά με την μακροσκελέστατη εισαγωγή, ας γνωρίσουμε λοιπόν τις καμπίνες μία-μία (και σιγά-σιγά καθότι δεν έχουν ολοκληρωθεί -τελείως- οι μετρήσεις) σύμφωνα με την άφιξή τους. Να ξαναΤΟΝΙΣΩ ότι οι καμπίνες βρίσκονται (για λίγο) ακόμα εδώ, οπότε και κάθε ερώτηση που πιθανόν έχετε για αυτές, είναι καλοδεχούμενη.

Δεν ξέρω εσύ τι λες Μουσταφά αλλά εμένα με αρέσανε τα σάπια παραμύθια σου. Περισσότερο κι από το σπηκαζ. Προφανείς (και καλοδουλεμένες) οι επιρροές σου από καταξιωμένους καλλιτέχνες όπως οι neeq και Snooze Loop. ;D Ένα μπράβο κι από μένα. Πάντα τέτοια.

Στη δεκαετία των 80s και όχι των 70s που τα πράγματα ήταν τρισάθλια, υπήρξαν αρκετές καλές κιθάρες και μπάσα. Σαφώς πρωτοστατούσε το δίπολο Αμερικής - Ιαπωνίας με την Ιαπωνία, όπως η Κίνα τώρα, να δίνει απίστευτο value for money σε οτιδήποτε εξήγαγε και για το οποίο συζητάμε (κιθάρες, hifi, αυτοκίνητα, μηχανές). Υπήρχε ένα ζήτημα στην τεχνογνωσία αλλά η εμμονή και επιμονή στην ποιότητα αλλά στις πρώτες ύλες, το υπερκάλυπτε. Η διαφορά με το σήμερα είναι η τεχνολογία κατασκευής (αλλά και η τεχνολογία μεταφορών). Από τo αξεσουάρ / εξάρτημα μέχρι το σώμα / μπράτσο, η σύγρονη τεχνολογία ελαχιστοποιεί το λάθος και την διαφοροποίηση και αφήνει τον έλεγχο ποιότητας ως μία μικρή τυπική διαδικασία. Προσωπικά, χωρίς να είμαι μεγάλος γνώστης, έχω πιάσει στα χέρια μου κιθάρες και μπάσα των 80s που μερικά ήταν καταπληκτικά και μερικά ήταν χρέπια. Σε ορισμένες μάρκες τα καταπληκτικά ήταν ο κανόνας και σε μερικές τα χρέπια. Από την άλλη, αυτό που πρέπει να αναγνωριστεί, άσχετα αν αρέσει αν δεν αρέσει, αυτό που επιτέλους τόλμησαν στα 80s, ήταν να δοκιμάσουν κάποια σχήματα διαφορετικά από αυτά που μπορεί να ήταν ρηξικέλευθα στα 50s αλλά, ε διάολε και κάτι άλλο θα πρέπει να δοκιμάσουμε. Και βέβαια τα χρώματα, όλα εκείνα τα υπέροχα, κιτς, εντυπωσιακά, ποζερίστικα πείτε τα όπως θέλετε αλλά ήταν ένα statement και όχι επιλογή του στύλ "βρήκα τσάμπα 10 τόννους μπογιά από τη Ford και βάλτε τα σπραίη μπροστά να τα βάψουμε όλα έτσι". Ο κόσμος όμως για λόγους πολλούς, άσχετους με την ποιότητα και το playability των μπάσων / κιθαρών "saw a return to the traditional values of discipline, obedience, morality....." και λοιπών που λέει και ο Tom Robinson, τα ποζέρια βαλανε κιλά και κόψανε ή χάσανε τα μαλλιά, οι παλαβοί των 80s γίναν στηρίγματα της κενωνίας και οι κιθάρες τους κοιμούνται σε θήκες κάτω από κρεββάτια. Μέχρι τη μέρα που θα ακούσει το κάλεσμά της του ποζέρι ο γιός (ή η κόρη) και την ώρα που ο μπαμπάς θα χαζεύει τηλεόραση, κρυφά ανοίξει τη θήκη και θελήσει να πιάσει τα χρώματα αυτά με τα χέρια του....... ;D ;D ;D Από την άλλη θα προτιμούσα να μην πιάσει στα χέρια του (αν δεν ξέρει ακριβώς τι πρέπει να κάνει) διάφορες κατάνες, καρχαρίες, μπολντόρια, αρντή και ενεσάρ. Εκεί η τεχνολογία έχει αλλάξει τις συνθήκες όχι μόνο ως προς την ποιότητα κατασκευής αλλά και σε λίγο βασικότερους τομείς όπως πέφτω - δεν πέφτω, ζω - πεθαίνω. ;D

Welcome to the dark side. ;D Να βάλεις αυτόν που γουστάρεις. Εύκολη μόντα είναι και φθηνή. Αυτό που λέει ο παππούς είναι η μία "άκρη" (και πολύ μουντή). Εγω τελευταία έπαιξα με κάτι περίεργες τιμές (άλλες για τον P και άλλες για τον J στη γέφυρα) και αυτό όχι για άλλο λόγο αλλά βρήκα κάτι tropical fish caps και μου αρέσει η vintagιά που βγάζουν στο μυαλό μου. Άκου στο κλιπάκι που έχει την μία διαφορά http://www.seymourduncan.com/tonefiend/pickups/a-cool-alternative-tone-control-for-bass/ Διάβασε κι εδώ που τα λένε καλά http://forums.fender.com/viewtopic.php?t=23438 Κι εδώ αυτόν που "ακούει" πυκνωτές http://www.edenampsforum.com/index.php?topic=17640.0 Πάντως αφού το προσέχεις το όργανο, βάλε του έναν καλό paper-in-oil (λίγο πιο πάνω από το 0.5 αν με ρώταγες αλλά είμαι παλαιοημερολογίτης στον ήχο)

Όχι εσύ. Σαμαράς Νίκος Τηλ. 2310 43.04.60 Ορτανσίας 1 Τριαανδρία http://www.megafoniki.gr/

Βγάλε τη σίτα από μπροστά και δες το μεγάφωνο αν είναι σκισμένο ή αν έχουν ξεραθεί οι αναρτήσεις του (το καμπυλωτό χάρτινο γύρω - γύρω του μεγαφώνου ) και αν είναι καλά σφιγμένο στη καμπίνα. Δεν χρειάζεται να το αλλάξεις όλο ακόμα και σχισμένο να είναι. Κάνεις το λεγόμενο reconing. και από ότι βλέπω έχεις μάλλον το Blue Marvel-TNT-1556-MI http://peavey.com/support/spkrcomponents/spkr_comps.pdf http://www.soundservice.gr/parts_peavy_service.htm

Καλησπέρα. Καταρχήν είναι το μεγάφωνο (που στην περίπτωσή σου ειναι το Scorpion της Peavey) και όχι το ηχείο. Υπάρχουν και άλλοι παράμετροι που πρέπει να προσέξεις αν βάλεις άλλο. Αλλά πες μας πρώτα, τι φταίει με το μεγάφωνο, γιατί δεν μπορεί να επιδιορθωθεί; Τα παλιά μεγάφωνα της Peavey είναι modular και επισκευάζονται.

Επειδή μου το τραγούδησε από πάνω μου ;D (ήμουν πρώτο τραπέζι πίστα) Βέβαια άλλα μου έλεγε η Charleen αλλά επειδή είναι κι αυτή (και όλη η τότε μπάντα της) γλυκό κορίτσι σαν τη Καιτούλα, γερό ποτήρι και πολύ καλή παρέα 8), της το κανα το χατήρι. https://www.youtube.com/watch?v=t8oAbxlhrQo Και δεν λέω ψέματα παρόλο που με παρακάλεσε μια από τις εκρηκτικότερες onstage παρουσίες (και τι φωνάρα !!) που έχω δει.

Κατά βάση ναι αλλά όχι απαραίτητα. Βάλανε και τη Nico. ;D

Γιατί βρε Τσιγαράκη; Είπα τίποτα σκληρό; Δε λέει τίποτα το "Γυναίκες και R&R" και αν το τραβήξεις είναι μάλλον υποτιμητικό λες και είναι μια ξεχωριστή οντότητα στη ροκ ή φιλοξενούμενες σε ένα ανδρικό σπορ. Και στο φινάλε ούτε "Άνδρες και R&R" θα υπήρχε καθότι α) μάνες είχαν κι αυτοί και β) "πίσω από κάθε μεγάλο άντρα κρύβεται μια γυναίκα αλλά την είδαμε και φτού και τα φυλάει". Τις συμπεριλαμβάνουμε και αυτές στην εξ' αγχιστείας σχέση τους; Πάω για καφέ και τσιγάρο και θα επανέλθω smooth operator που αρέσει και στον Γιώργο... ;D Για τον Χάρη, χέστηκα. :-*