audiokostas

Στις κινήσεις της πιστωτικής κάρτας. Προτιμήστε την WeBuy της Πειραιώς http://www.piraeusbank.gr/ecPage.asp?id=283365&lang=1&nt=96. Φτιαγμένη ειδικά για αγορές από Internet.

Μπορεί.... Πάντως έχω τραβήξει τα πάνδεινα για μικρότερα και φθηνότερα. Και ο Αμερικάνος δεν έκρυψε τίποτα. Το γεγονός παραμένει ότι η εξυπηρέτηση ήταν (από πλευράς ταχύτητας και ευγένειας) άψογη.

Ναι, τα $79 ήταν για τα μεταφορικά. Η κιθάρα ήταν στα $280.

Πολλά έχουν ειπωθεί και πολλά έχουμε ζήσει σχετικά με τις εισαγωγές οργάνων από εξωτερικό. Ψωνίζω από Κίνα, Αμερική, Ασία, Ευρώπη πάνω από δέκα χρόνια και έχω δει / ζήσει / ακούσει πολλά. Δεν θα ξεχάσω την ταλαιπωρία στο Ελ. Βανιζέλος για ένα ζευγάρι μετασχηματιστών ή τίς όμορφες ώρες που πέρασα μέσα στη σκόνη στις αποθήκες του Πειραιά (ναί, ο ίδιος) ψάχνοντας ένα αλουμινένιο κουτί. Αποφθέγματα δημοσίων υπαλλήλων να γεμίσουν βιβλίο. Στην προκειμένη περίπτωση όμως συμβαίνει το αντίθετο. Δεν ξέρω αν είναι απλώς τυχαίο ή κάτι αλλάζει αλλά αισθάνθηκα την ανάγκη να το μοιραστώ μαζί σας. Η ιστορία είναι απλή. Πήρα από το Ebay από Αμερική κιθάρα. Ο τύπος την δίνει στο Ταχυδρομείο Πέμπτη πρωί. Απλό USPS τίποτα ιδιαίτερο και αρκετά λογική τιμή ($79 με insurance). Κυριακή (βάσει track number) βρίσκεται στο Βενιζέλος. Τετάρτη έχει εκτελωνιστεί. Πέμπτη Ρούφ και καπάκι στο τοπικό υποκατάστημα. Σήμερα (σε μία εβδομάδα !!) πήρα την κιθάρα. Καθόλη τη διάρκεια του μικρού διαστήματος επικοινώνησα με ΕΛΤΑ κεντρικά, Ρούφ και υποκατάστημα (ναι, ήμουν ανυπόμονος) και μίλησα αμέσως και με ενημέρωσαν άμεσα και με ευγένεια. Για κάποιον λόγο δεν με χρεώσαν και τελωνείο (!!!) Και είναι και κούκλα. Ισως η πιο ευχάριστη αγορά που έχω κάνει. Τα μπινελίκια τα έχω ρίξει αρκετά κατά καιρούς αλλά το μόνο που μπορώ να πω στη προκειμένη περίπτωση.... ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΛΤΑ Υ.Γ. Ισως το topic να ανήκει αλλού ή ίσως κάτω από το "Aγορά κιθάρας από Αμερική" topic, αλλά ας με κρίνουν οι moderators

Αγαπητέ Central, Προγράμματα υπάρχουν αρκετά. Ο πιο εύκολος τρόπος ίσως είναι να πας στο http://www.activebass.com/ και πάνω στα tabs πάτα Track Builder. Χτίσε τα μέτρα που σε ενδιαφέρουν σε μινόρε ή ματζόρε. Καλή διασκέδαση............

Πολύ σωστά. Δεν είναι τόσο απλό. Ο λόγος που ανέφερα τα παραπάνω δεν είναι άλλος από το ότι πιστεύω ότι πρώτα μπουσουλάμε, μετά περπατάμε και μετά τρέχουμε. Η πεντατονική είναι μια πολή καλή (ροκ) βάση. Σε αυτήν και το blues στηρίχθηκαν οι περισσότερες ροκ μπαντες στο ξεκίνημα. Τα Blues δεν είναι εύκολα όταν χρειάζεται να δώσεις την δική σου χροιά αλλά από καθαρά τεχνικής απόψεως (αλλαγές, τέμπο, ριφ κλπ κλπ) δεν παρουσιάζουν και ιδιαίτερη πρόκληση στην αρχική τους προσέγγιση. Κατά βάση 12μετρα, με αλλαγές 1ης (πχ Λα) 4ης (Ρε) και 5ης (Μι) δίνουν μια ωραιότατη πλατφόρμα για να ξεκινήσεις απλά και όμορφα σόλο. Αποκτώντας γνώσεις και αυτοπεποίηθηση, προχωράς. Δεν είναι θέμα bluesman. Είναι θέμα βάσης, μαγιάς. Απ' την άλλη βέβαια μπορεί να κάνω και λάθος...............

α) Μάθε βασικά πατήματα στην πεντατονική. β) Μετά είτε i) Φτιάξε με ένα οποιοδήποτε απλό πρόγραμμα στο PC ένα δωδεκάμετρο blues σε 1-4-5 ή ii) Βρες αντίστοιχο jam track έτοιμο iii) Βάλε ένα CD με blues και βρες την τονική γ) Και φτιάξε τα δικά σου σόλο δ) Και άκου ε) Και παίξε στ) Και μάθε Και ......

Για αυτές τις μικρές στιγμές είμαστε όλοι εθισμένοι. Και είναι πολλές δόξα τω Θεώ (δοτική ;) ) Για την αλλαγή τέμπο στην εισαγωγή του σόλο στο Free Bird στο live των Skynyrd (μιας και αναφέρθηκαν πιο πάνω) Για την εισαγωγή στο Irish Tour του Rory (ο οποίος είναι "υπεύθυνος" για πολλές τέτοιες στιγμές) Για το Ol'55 του Waits Για την κραυγή "How does it feel" του Dylan (άλλος μεγάλος υπεύθυνος) στο Like a rolling stone με το hammond του Kooper να επιμένει από πίσω. Για τον τυπάκο που ούρλιαξε "πάμε για τα παιδιά εκεί κάτω" και ξεχύθηκε με ένα μανιασμένο σόλο σε κάποια μικροσυναυλία κάπου στου Παπάγου εννοώντας τους καμια 15αρια ξέμπαρκους που ήμασταν από κάτω. Για την πρώτη φορά που άκουσα στα 16 μου σε live να ακούγεται το μπάσο μου από τον ενισχυτή από πίσω μου. Για, για, για ....... ατέλειωτη η λίστα και τα παραπάνω μόνο ψήγμα Τελευταίος υπεύθυνος, η ΜΕΓΑΛΗ εκτέλεση του Otis Spann του "Ain't nobody's business if I do" που είδα στο Youtube. A must see.

http://www.thegearpage.net/board/archive/index.php/t-27710.html Προσωπικά, διαφορά στη χρήση ή μη των λυχνιακών ασπίδων (ουαου για λέγε), έχω δει μόνο σε λυχνιακά phono stage. Από την άλλη μπορεί να κάνω και λάθος.......

Αρκετά καλή ενορχήστρωση. Καλή ηχογράφηση. Παρατηρείται κι ένα πρόβληματάκι με τον ρυθμό Μέτρια (όχι κακή) σύνθεση για το ύφος (not my cup of tea) που κινείται. Τώρα για τους στίχους.............. με έφερες πολύ πίσω. Μπανάκι μανάκι, Ευλαμπία κι άγιος ο Θεός. Στρατηγέ μου την επόμενη φορά δώστε τους στίχους σε άλλον / άλλην. Με πάντα καλή πρόθεση. Keep on...........

Συνοδοιπόρε ;D ;D Τι τραβάνε όμως κι αυτές με τους ψυχάκηδες που μπλέκουν. Το σαλόνι εργαστήρι ανέχονται........ Το G2 ; Τι λέει; Το ζαχαρώνω. Τορροειδής; Γιατί όχι. Μήπως κατέστρεψα το thread του παιδιού ; Χίλια συγγνώμη. Πριν φύγω....... αν έχεις ανοίξει thread με τον madamp please point αδεργουαις προσιντ ιμίντιατλι..... Και πάλι συγγνώμη.......

Φτιάχτον πάλι Marillion. Σαν το ποδήλατο είναι........ ;) Πάλι με τσιγκλάτε. Να πω την μαύρη αλήθεια πολλούς έχω ακούσει και πολλούς αγαπήσει κατα καιρούς. Αλλά να πάρει η ευχή κάθε φορα που ακούω έναν twin reverb μαζί με μια καλοστημένη Strat......... πως να το πώ ρε γαμώτο. Απωθημένο; κόλλημα; τατουάζ στο DNA μνήμης ; Είναι must.

Οσο για την μπαρουφολογία (σωστή η χρήση) των εκάστοτε μπουτικ........ δεν μασάω. Απλώς όπως επεσήμανε και ο φίλος Superfunk, με την τεχνική έννοια του όρου, δεν είναι μπουτικ. Και αυτό δεν λέει απολύτως τίποτα.

τα βρωμικα καναλια ΟΛΩΝ των ενισχυτων που εχω παιξει ποτε δεν καταφεραν να με ενθουσιασουν σε σχεση με τον βρωμικο ηχο ενος stompbox (η στην περιπτωση της TL μιας καλα προγραμματισμενης πεταλιερας) πανω σε εναν καλο καθαρο ενισχυτη... Καίτοι καθήμενος, ορθώς ομιλείς. Προσυπογράφω.

α) Το ζήτημα ήδη συζητήθηκε και λύθηκε με τον γράφοντα. β) Εχω δει. Επαναλαμβάνω. Είναι πολύ καλός. Το ότι δεν πέφτω ανακούρκουδα στο άκουσμά του δεν σημαίνει τίποτα. Πιθανώτατα να είμαι εγώ κουφός. Χαίρομαι που είσαι τόσο ικανοποιημένος από έναν ενισχυτή. Δεν αμφισβήτησα την ποιότητά του. Το ελαφρύς στη λάμπα (που θέλει πολύ και καλό χαλκό) δεν είναι απαραίτητα πλεονέκτημα. Δεν είναι μπουτίκ. Δεν κάνω κόντρες που θα βρω κι αν θα βρώ. Είπα and I repeat "όπως βρίσκω και την πλειονότητα των μικρών ενισχυτών". Ας το αφήσουμε όμως εκεί. γ) Και καλώς πράττετε. Λόγω της φύσεως της δουλειάς μου όταν δεν έχω συγκεκριμένα στοιχεία (τα οποία επιμένω ότι θα έπρεπε να είχαν συγκεντρωθεί από πριν) του προς λύση ζητήματος, δεν θα είμαι και ιδιαίτερα εποικοδομητικός στην λύση του. Αλλά και πάλι χρησιμοποιώ πρώτο πρόσωπο και δεν προτρέπω κανέναν να ακολουθήσει την τακτική μου. ΜΦΧ

Για να είμαι ειλικρινής, περίμενα περισσότερη κριτική, έστω και με το περιορισμένης ηχητικής ποικιλίας δείγμα. :(

Οπως συμβαινει εδω...http://www.dividedby13.com/ldw1739.html Αναφορικα με τις EL34 (και sorry gia to off topic) να πω ότι ο germino δεν εχει καμια σχεση με τον ηχο ΕL34 τον οποιο ΔΥΣΤΥΧΩΣ μας εχει μαθει η Μarshall τα τελευταια 20 χρονια... Βρε με κολάσατε πρωί - πρωί. Που τα βρίσκετε αυτά τα διαμάντια ; :o Για να μην αρχίσουν τώρα οι πέτρες θα το θέσω μαλακά. Και εγώ πιστεύω (και χαίρομαι που δεν είμαι μόνος) ότι ο τονικός χαρακτήρας των EL34 δεν αναπτύχθηκε κατά το προσωπικό δοκούν από τις υλοποιήσεις της Marshall. Και το σταματώ εδώ γιατί άλλο ρώτησε το παιδί (το οποίο επιμένω και για αυτό τον κακίζω λίγο, δεν έφαγε λίγο τα ματάκια του στο Internet αλλά θέλησε με λάθος τρόπο έτοιμο το φαγητό -shortcuts στη γνώση δεν υπάρχουν) και αλλού το πάμε.

Δεν τον έχω ακούσει αλλά φαίνεται ΠΟΛΥ όμορφος ενισχυτής. ΚΑι επιτέλους αρχίζουμε και βλέπουμε και την EL34 (που είναι καταπληκτική λάμπα) σε όλο και περισσότερους ενισχυτές. Αν υπήρχε και ένα διακοπτάκι να επιλέγεις μεταξύ πεντόδου και ψευτοτριόδου (πράγμα που δέχεται πολύ ευχάριστα η EL) θα ήταν καταπληκτικό. Θα έριχνε τα βατ στα μισά και θα είχε πρόσθετη καθαρότητα. Παρεπιπτόντως EL34 φοράει και ο Hiwatt (άλλη μια θρυλική μάρκα που αγνοούν στην Ελλάδα) Higain που πηρε με την παραίνεσή μου ένας φίλος και είναι πάρα πολύ καλός (για το είδος μας) στα λεφτά του (€750 στο demo, Ελλάδα). Λάμπα δεν έχει στα ρεύματα όπως ο Germino αλλά, ε μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Πάντως αν ξανάφτιαχνα (που τρώγομαι πάρα πολύ άσχημα) θα πήγαινα για 3 βατ, SE, class A. Για σπίτι είναι ΥΠΕΡΑΡΚΕΤΑ...... Να δούμε πότε θα δουλέψω που με βάλατε στη πρίζα. Χαλάλι σας

No offence pls...οταν λεμε μεγαλο χωρο τι εννοούμε??? Για μεγαλους χωρους παντως υπαρχει το P.A. Tα 20watt ειναι υπεραρκετα σε οτι χωρο και να παιξεις....τα 50 watt (germino club40 που ανεφερε ο frunobulax) είναι τόσα πολλα που απλα ποτε δεν θα τα χαρεις. Σωστός !!! Ακόμα και στα live πολλοί παίζουν με μικρούς (Young-5e3, Clapton - '57 Twin Reverb Amp και πάει λέγοντας..) Στον πρώτο δίσκο του Lanois (από τους κορυφαίους στον ήχο) είχα διαβάσει κάτι (δεν θυμάμαι ακριβώς verbatim) για πως έβγαζε τον μεγάλο ήχο που ήθελε από 5 watt........

Απαντώντας και κλείνοντας στον φίλο frunobulax, καμία αντίρρηση και μαζί σου καθότι περί ορέξεως............ Απλώς δεν μου ήθελα να διαφαίνεται αυτό το "σ' όποιον δεν αρέσει ο Koch δεν είναι ώριμος". Είμαι σίγουρος ότι δεν ήθελες να πεις κάτι τέτοιο αλλά κάπως έτσι φάνηκε. Τώρα από κει και πέρα, όντως, όσο πιο ώριμος ακουστικά, τεχνικά κλπ είναι ο κιθαρίστας, τόσο και πιο ώριμες οι αναζητήσεις και οι επιλογές του. Τώρα βέβαια δεν θέλω να ξεκινήσω κανένα πόλεμο, αλλά και η τάξη Α, που τόσο τελευταία ακούγεται, έχει τα θεμελιώδη ζητήματά της που είναι ολόκληρο κεφάλαιο. Αλλά ναι είναι αλήθεια. Μια καλή υλοποίηση τάξης Α προϋποθέτει και καλύτερα (βλέπε ακριβώτερα) υλικά. Αλλά από την άλλη, όπως μας έχει αποδείξει η ηλεκτρονική σε home & professional audio, ένας ευφυής σχεδιασμός σε συνδυασμό με την σωστή υλοποίησή του είναι πάντα όμορφος άσχετα με class A, AB ή ναι και D (που ακούω στο σπίτι τελευταία με λαμπάτη προενίσχυση), push-pull ή SE. Και το βασικώτερο βρε παιδιά. Εχω ακούσει μπακατέλες να κελαιδανε από όργανα χεράδων και διαμάντια να σκούζουν από χέρια κουλών. Αυτά. Με, πάντα, ΦΧ

Αγαπητέ frunobulax καλημέρα. Χωρίς διάθεση τριβής να επισημάνω ότι στο email σου υπάρχει μία υπόνοια αυτού που θα έλεγαν οι Αγγλοι patronising. Ασχετα με το γεγονός ότι συμφωνώ μαζί σου στο θέμα των watt (20 καλά λαμπάτα είναι αρκετά και για πρόβα και για μικρά club αλλά και για πιο μεγάλα για πρωτογενή ανπαραγωγή και περασμένα μετά από κονσόλα) και στο γεγονός ότι ο Koch είναι καλος ενισχυτής (τον άκουσα στο Γαλάτσι). Βέβαια η άποψή μου είναι ότι ΕΙΝΑΙ ακριβός για αυτό που δίνει (αν και αυτό πιστέυω για την πλειονότητα των μικρών) και από την άλλη στα λεφτά του δεν τον θεωρώ τον καλύτερο. Ασε που κατ΄εμέ και τα μάτια παίζουν ρόλο (διεγείρουν συναισθήματα που συνυπολογίζονται στην καλή ψυχολογία του κιθαρίστα και κατ' επέκταση στο παίξιμό του) αλλά ενίοτε και το βάρος (καλοί μαγνήτες, μετασχηματιστές, πολλά μεγάφωνα, δεσίματα καμπίνας κλπ κλπ) Δεν θα πω ποιός (ή ποιοι) είναι ο καλύτερος για μένα γιατί όπως είπα και στην αρχή, και εδώ θα συμφωνήσω μαζί σου στην ηλικία του γράφοντος, θεωρώ αναγκαία προϋπόθεση οτι ο αναζητών έχει διεξάγει έρευνα τουλάχιστον για το: α) τι μηχάνημα θέλει (γιατί λάμπα, τι την ξεχωρίζει σε αυτό που ΘΕΣ, ποιόν ήχο έχεις στο μυαλό σου). Μην ξεχνάμε ότι όσοι έχουν αυτιά έχουν ακούσει και λαμπάτες πατάτες και τρανζιστορικά διαμάντια. β) τι μηχάνημα υπάρχει διαθέσιμο και ποιοί είναι οι έμποροι που τα χουν (το να μην γνωρίζεις αγαπητε ibanezas1980 ούτε τον Λογοθέτη, σημαίνει ότι η αρχική έρευνά σου είναι ελιππέστατη) Τώρα εάν το ερώτημα μετατραπεί σε ποιό λαμπάτο μηχάνημα σας αρέσει κάτω από €1Κ, ευχαρίστως να πω τη γνώμη μου. Αλλα στο δεν ξέρω τίποτα, πείτε μου τι μ' αρέσει, θα μου επιτρέψετε να απέχω. Ολα τα παραπάνω με τη μέγιστη καλή πρόθεση και ξανά, χωρίς διάθεση τριβής.

Παρεπιπτόντως, λες και έπρεπε να το ξέρουν όλοι, τα κλιπς, είναι του ενισχυτή που αναφέρεται εδώ.... http://www.noiz.gr/index.php?topic=157666.0

Μενέλαε καλησπέρα α) Διαφωνώ πλήρως. Ηταν, είναι και θα παραμείνει (καλώς ή κακώς) η βιτρίνα του Eurokitsch. Τα κομμάτια ήταν από πάρα πολύ παλιά, στην πλειοψηφία τους απίστευτες σούπες. Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα. β) Στην πλειοψηφία ανήκει (και πάλι) η Ελληνική συμμετοχή. Ατολμες σαχλίτσες και πάλι. γ) Συμφωνώ απόλυτα. Αλλά η καλή φωνή δεν κάνει και το τραγούδι καλό. Βλέπε Φραγκούλης. Πολύ καλή φωνή. Οποιος τον αντέχει, μαγκιά του. δ) Πιστεύω στις συμμετοχές στην γλώσσα του καθενός. Και ναί, θα ήθελα να υπάρχουν λαϊκές επιρροές. Ευρωπαική Folk δεν είναι μόνο οι Κέλτικες αντε-να-μην-πω. Τα Βαλκάνια έχουν μεγάλη παρακατθήκη σε αυτό. Ας πάνε στα Womad θα μου πείτε. Πάσο. Θα ήθελα όμως και πιο τολμηρές συμμετοχές. Σαν του Βελγίου, της Κροατίας, της Ιρλανδίας, της Βοσνιας Ερζεγοβίνης (αυτοί δεν ήταν με την μπουγάδα). Δεν είναι απαραίτητα καλά τραγούδια αλλά είναι statements. Ειτε πολιτιστικής απόκκλισης είτε αποδόμησης. Και σε αυτό πιστεύω πρέπει να πρωτοπορεί η Ευρώπη από το να μπουτοστηθοχαζοχαρουμενιαζόμαστε σαν αμερικάνικο ριάλιτι β' διαλογής . Τα παραπάνω είναι καθαρά προσωπικές εκτιμήσεις και δεν θέλω να θίξω κανέναν. Ο καθείς με τα γούστα του.

Καλησπέρα, Η ερώτηση πέραν του ότι είναι ελλιπής, θεωρώ ότι προκαλεί άκρως υποκειμενικές απαντήσεις. Η λύση, αφού διαβάσεις δυο τρία βασικά πράγματα για τους λαμπάτους, είναι: α) Μάθε ποιά μοντέλα κυμαίνονται σε αυτή την τιμή (Ιντερνετ, φίλοι, ειδικός τύπος) β) Μάθε ποιοί είναι οι αντιπρόσωποι αυτών των εταιρειών στην Ελλάδα γ) Πάρε τη κιθάρα σου και πεταλάκια παραμάσχαλα και πάρε τα μαγαζιά σβάρνα. Ετσι και θα ακούσεις (και για ξεκάρφωμα άκου και κανα τρανζίστορ ή υβριδικό, ποτέ δε ξέρεις) και θα μάθεις. δ) Οταν αποφασίσεις, ζυγίζεις τα υπέρ και κατά αγοράς απο Ελλάδα, εξωτερικό. ε) Μας ποστάρεις κλιπάκια από αυτό που πήρες στ) Συγχαρητήρια σου δίνουμε και καλόπαιχτος ζ) και μετά ψήνεις τις λάμπες στις πρόβες και στα live Αυτά τα ολίγα. Αντε, και καλή τύχη.

Φίλε FatalK σε ευχαριστώ πολύ. Για να είμαι ειλικρινής, από τις εμπειρίες που είχα, αν θυμάμαι καλά, ο ήχος που περίμενα ήταν διαφορετικός. Τώρα θές γιατί είναι δικός μου, θες γιατί έχω ψηθεί, θες γιατί όντως υφίσταται, μου αρέσει περισσότερο. Το γρέζι το βγάζει πάρα πολύ ψηλά (σε live ή πρόβες) δυστυχώς, άρα το overdrive δουλεύει σχεδόν μόνιμα στο σπίτι. Eίμαι πολύ ικανοποιημένος όντως. Είναι αρκετά καλύτερος από πολλούς που κοντεύουν (και περνάνε στα) 4 ψηφία. Ποιοι είναι καλύτεροι; Οποιος σου ακούγεται εσένα καλύτερα. Ο Twin Reverb μου αρέσει πάρα πολύ. Ο Matchless DC-30 στον Διαμαντόπουλο ήταν καταπληκτικός, κορυφαίος. Ο Hiwatt Higain του Παύλου είναι απίστευτος amp για τα λεφτά του. Και πάει λέγωντας. Έχω κάποιες ψιλοβελτιοσούλες (που όλο και θα υφίστανται) που θέλω αλλά προς το παρόν μου κάνει. Για να είμαι ειλικρινής, μου περισσεύει.