audiokostas

Μωρέ μαζί σου, αλλά σε έχει φοβηθεί το μάτι μου........ ;D Ελα ντε. Μου ξέφυγαν. Σόρρυ. Αλλά πάω στοίχημα με τέτοια πειραγμένα design, ο Marathon τους ξέρει ήδη. ;D

Η Ombre και το Crazy Horse στο Χαλάνδρι δεν θυμάμαι να φιλοξενούσαν live. Από την άλλη όντως αποτελούν ένα ροκ κομμάτι των 80's. Ειδικά εκείνος ο τεράστιος καθρέφτης της ombre πρέπει να κατέγραψε χιλιάδες ώρες air-soloing (και κιθάρας και ντραμς - σπανια μπάσου / πλήκτων) ανάλογα τι έπαιζε το πικάπ. ;D

Αυτά τα headless μαυροκούτια των 80's πάντα με ιντριγκάρανε. Το μπασάκι πάντως ακουγόταν τουλάχιστον αξιοπρεπέστατο...... Και μερικοί Ευρωπαίοι για σένα (που πιθανώτατα ήδη γνωρίζεις) http://www.manne.com/eng/gallery.htm http://www.leduc.fr/ http://www.kamilgreben.sk/nastroje_gitary.htm http://www.brunotraversoguitars.com/intro.html http://www.auerswald-instruments.com/http://www.stratmann-gitarren.de/winter2002/deutsch/deutsch/gitarren1.html

....... και έχει και το αγαπημένο μπάσο του SF............ δίχορδο ;D Να πω τη μαύρη μου αλήθεια φίλε Marathon, εμένα, η άσπρη bluescaster μου άρεσε πάρα πολύ. Αλλά ως μετρίως μέτριος και πάντα μετρημένος, είμαι γνωστός για τα συντηρητικά μου γούστα......... Για μένα πάντως, το Τελε-στρατο-LP και ίσως και ταυράκι δεν είναι θέμα μάρκας, ειλικρινά. Είναι αποτέλεσμα μιας εσωτερικής αυτιστικής εμμονής με την οπτική αρμονία. Για να σου δώσω να καταλάβεις, ενώ το Jazz Bass μου κάθεται πολύ όμορφα στο χέρι και στο αυτί, αυτή η προέκταση-ουρά στο κάτω μέρος με χαλάει. Κάτι που δεν συμβαίνει στο Precision. Δεν νομίζω ότι είναι τυχαία η καθολική αποδοχή των τελε-στρατ. Εχουν πετύχει έναν συνδυασμό οπτικής αρμονίας και αίσθηση ασφαλούς επιλογής. Σύν την mecano αντίληψη του "αμα δεν μου αρέσει η βαρεθώ κάτι το αλλάζω". Οπως ο σκαραβαίος βρε παιδί μου. Από την άλλη συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Η αισθητική αναζήτηση εναλλακτικών μορφών είναι επιβεβλημένη καθότι καλά τα μακαρόνια, αλλά όχι και κάθε μέρα. ΥΓ. Δεν έχω ipod

Τεχνολογία Διατρητικών Μηχανών........ ;D Και ο Commodore 64, Spectrum, BBC, Atari τι ήταν ; Για να προσέχουμε, για να προσέχουμε ;D

Γιατί;; Πάει καλύτερα με το knob του ; (pun intended ;D )

Και ο Κώστας θα είναι εκεί. Και μάλλον με τους δύο κιθαρίστες του....... ;D

Γειά σου ρε playloud γίγαντα. Ο Τάκης ρε σύ, που με τη κοιλιά του κόντευε να παίξει τη κιθάρα χαβανέζικα ;D Στη Μουσική Αποθήκη είχα ζητήσει από τους Bang (όταν παίξαμε εκεί) να μου δώσουν το άσπρο Rickenbaker (όταν παίζαμε με καφάσια με χορδες) που είχαν εκεί για κανα δυο κομμάτια αλλά δεν μπορούσαν. >:(

Αν πάμε όμως και παίζει πάλι το ντουέτο με τις ακουστικές το Αχ Ευλαμπία και ο κόσμος να το σιγοτραγουδάει.......... έχετε δει την σκηνή στο Animal House που ο Belushi σε ένα pyjama party κατεβαίνει τα σκαλιά στα οποία παίζει κάποιος τύπος κιθάρα και του την κάνει οδοντογλυφίδες; Ε κάπως έτσι.......

Skylab, Σοφίτα, Cafe Palette (θυμάται/ξέρει κανείς τον Τζίμη που έπαιζε blues εκεί;), Αν, Rodeo, ΚΚΚ (Κέντρο Κουλτούρας και Κατανάλωσης), Κύταρο, Μουσική Αποθήκη, , , , και σινεμάδες με συναυλία και το derigeur Easy Rider ή και το Εξόριστος στην Κεντρική Λεωφόρο, Γλυκιά Συμμορία και άλλα για να μαζευτούν τα λεφτά της πενταήμερης. Ποιός θυμάται το τζάμπα τριήμερο Ελληνικού Ροκ στο Αμόρε ; Τσι κακομοίρας ...... Those were the days my friend. Οχι γιατί ήταν καλύτερες. Γιατί ήμουν πιο νέος.

Και ένα περιστατικό που μου χει μείνει χαραγμένο...... Τελη Μάη του 1985, προ εκλογών, και το ΠΑΣΟΚ για να δείξει ότι είναι κοντά στη νεολαία μας φωνάζει να παίξουμε στη πλατεία Αγ. Παρασκευής με το μυθικό ποσό των 5000 δρχ έκαστος. Δεν θα πω τις απίστευτες ομορφιές που συνέβησαν παρά μία. Καθώς παίζουμε και γίνεται ψιλοκέφι, εμφανίζεται η γνωστή παρεπιδημούσα την Αγ. Παρασκευή καραφλή φιγούρα (ο Βαβούρας) ανάμεσα στη σκηνή μας και στην κονσόλα (που ήταν μπροστά από τον κόσμο). Σταματάει, μας κοιτάει, κοιτάει, κοιτάει, γυρνάει, πάει πίσω στη κονσόλα και ρωτάει τον φίλο μας που καθόταν εκεί. Τζώνυ - Τι παίζουν φιλαράκι τα παιδιά ;; Ιερων - Εεεε να τέτοιο στύλ, Blues, rock ξέρεις τώρα Τζώνυ - Οχι ρε φιλαράκο.............. Και λέγοντας αυτό, απλώνει τις χερούκλες του στην κονσόλα και πάει τα ποτενσιόμετρα στο 11. Μας πήραν καβάλα τα πρίμα, παραμάσχαλα τα μπάσα, τα μεγάφωνα αγκαλιά και το σκατό στη κάλτσα. Ο Τζώνυ ευτυχισμένος από τον δημιουργικό του οιστρο γυρνάει στο κοινό και φωνάζει "Τώρα παίζουν ΡΟΚ" το οποίο του το ανταποδίδει αλλαλάζοντας και άντε ο χαμός. Περάσαμε και εμείς και άλλοι υπέροχα. Ελπίζω ποτέ να μην βρεθεί στο δρόμο μου ηχογράφηση εκείνης της βραδιάς......

Νεανίας: Και τι μουσική παίζετε; Φίλος: Κλασσικό blues. 12μετρα, 24μετρα συνήθως τα πιο slow. Νεανίας: Α εμεις είμαστε το ίδιο αλλά πιο speed , περισσότερο 6μετρα !!!! Ο εις: Δηλαδή πως το θες φιουτσι / ταμπούρο ; Ο άλλος: Σα να τραγουδάς "το κατσίκι το κοκόρι το κατσίκι το κοκόρι" Εν ώρα live, o μπασίστας δείχνει στην κονσόλα απο κάτω ότι το μπάσο δεν ακούγεται καθόλου. Ο κονσολιέρης (κατα το γονδολιέρης) μην καταλαβαίνοντας Χριστό του δείχνει thumbs up νομίζοντας οτι ο μπασίστας μάλλον κάνει κάτι εξαιρετικό. Απελπισμένος ο μπασίστας πιάνει κιθαροακόρντο και παριστάνει τον Pete Townshend με χέρι προπέλα χτυπώντας απελπισμένα τις χορδές. Ο γονδολιέρης σηκώνεται επάνω απλώνοντας τα χέρια φωνάζοντας "Είσαι Μεγάλος" Η ασσυνενοησία των δύο κιθαριστών σε 24μετρο jam στο οποίο ο εις εξ αυτών, κάποια στιγμή, ούρλιαζε αλλαγή τονικότητας σε Σι, πράγμα που άκουγε όλη η μπάντα που μεν άλλαζε αλλά επέστραφε πάραυτα στην προηγούμενη καθότι ο σολάρων στην καρακοσμάρα του είχε την πεποίθηση ότι του φώναζαν ΕΣΥ. Οταν αγανακτισμένος ο άλλος έβγαλε την κιθάρα ο δεύτερος, έχοντας επιστρέψει στον πλανήτη μας γυρνάει και λέει με επίπληξη "έπρεπε να το γυρίσουμε σε σι για κρεσέντο". Ετσι βγήκε το εξώφυλλο των ACDC "If you want blood................"

Πάντως πρέπει να είσαι πολύ θυμωμένο άτομο....... ;D

Συνυπολογιζομένου του γεγονότος ότι απέμειναν 4 μέρες, οι προτάσεις και αποφάσεις πρέπει να είναι άμεσες. Που είστε εσείς όλοι που όλο γυρνάτε και μαγαζί δεν αφήνετε; Πριν λίγες μέρες, μετά την πρόβα, κατάφερα και δραπέτευσα για μία μπύρα (or more) στο Zoo στην Αγ. Παρασκευή. Καλούτσικη ατμόσφαιρα, ο χώρος δεν είναι για πάρα πολλά αλλά υποθέτω μακριά για πολλούς. Δεν είναι ιδανικά αλλά μια πρόταση για μαγιά είναι........

Αυτό είχε γραφτεί στα 80's στο Ποπ και Ροκ ότι το είχε πει ο Lemmy μετά από συναυλία των Motorhead........ Μύθοι του ροκ που δεν πρέπει να διαψεύδονται............

Αν και υπάρχουν κάποιες υλοποιήσεις με single, στην original σχεδίαση είναι dual.

Αρα Beer Academy στη Στουρνάρη ; ;D

Φτιαχνεις το κυκλωματάκι σου και βάζεις την θηλυκή υποδοχή για οχτάπινους opamps. Και αλλάζεις κατά το δοκούν. Φτάνει τα κυκλώματά τους να "βρίσκουν" τα ίδια πόδια. Δες τα pdf.... Εχω ακούσει και για εναλλακτικά KWK737 NE5532 OPA2604 TL072 και πάει λέγοντας. Οι ειδικοί όμως ξέρουν καλύτερα.

Να πούμε τη γνώμη μας πάνω σε τι ακριβώς ; Σε όλα; Να πώ............. α) Καλή φωνή, καλή άρθρωση . β) Μέτρια (αλλά όχι κακή ηχογράφηση). Το φύσιμα μπορεί να βγεί. γ) Εκτελεστικά τα χαλάμε. Βέβαια διάλεξες και εσύ ένα από τα τεράστια τραγούδια ενός κολοσσού αλλά ας το βάλουμε αυτό στην άκρη (όπως και το αρμόνιο του Kooper που είναι τα μισά λεφτα). Το τραγούδι δεν είναι μπαλάντα πληγωμένου κουταβιού. Υπάρχει ερωτική απογοήτευση αλλά υπάρχει και ο θυμός, η διάθεση εκδίκησης, η δήθεν αποστροφή, το πατρονάρισμα για τον λάθος περίγυρο της (που δεν σε περιλαμβάνει ;) ) και τέλος πάντων όλα αυτά τα "υγιή" συναισθήματα μιας ερωτικής απογοήτευσης. Οπως στο "Don't think twice....." του ιδίου. Εχω την εντύπωση ότι στη πρόθεσή σου να βάλεις "καημό", έκοψες τα @@ από το κομμάτι. Αυτό το ύφος θα ταίριαζε ίσως στο (γραμμένο για την ίδια κοπέλα) Just like a woman.. Παραμένει συμπαθές για παρέα (μονομελή ;) ) αλλά δεν είναι το ίδιο τραγούδι But that's just me και δεν είναι απαραίτητο ότι έχω δίκιο.......

Γλυκύτατο...... Not me cup o' tee αλλά γλυκό, με τα συν και πλην που επισύρει αυτός ο χαρακτηρισμός. ;)

Εγώ σας τα λέω αλλά δεν μ' ακούτε. Ισοπροπυλική με απεσταγμένο νερο. Και δουλεύει και είναι ευγενική στη ταστιέρα. Για οινόπνευμα υπάρχουν site που μιλάνε για denatured alcohol (φωτιστικό) αλλά αν το έκανα θα πρόσεχα να μην ακουμπάει την ταστιέρα. Εδικά αν είναι rosewood που είναι και πορώδες. Αλλά οι ειδικοί θα γνωρίζουν καλύτερα.......

......να προσθέσω βέβαια ότι και τις χορδές τις κιθάρας έτσι τις καθαρίζω. Τις αλλάζω βέβαια πιο συχνά αλλά όχι όπως ο Νίκος, κάθε ακκόρντο κι άλλαγμα, κάθε τραγούδι tune-up......... ;D

Εγώ προσωπικά αλλάζω χορδές κάθε Ολυμπιάδα ;D ........ και αν. Μια χαρά είναι και τίποτα δεν παθαίνουν. Βέβαια το καλοκαίρι, επειδή τα δάχτυλα μου (και όχι μόνο) ιδρώνουν πολύ, σε τακτά χρονικά διαστήματα περνάω τις χορδές με ένα πανάκι με διάλυμα ισοπροπυλικής αλκοόλης και απεσταγμένου νερού που έχω φτιάξει για τα βινύλια μου και τις κάνει να φαίνονται μια χαρά. Το ότι είναι βέβαια flatwound βοηθάει περισσότερο. Και το χειμώνα αν δεν βαριέμαι αφιερώνω κανα δυο λεπτά σε αυτό το τελετουργικό. Από την άλλη όταν οι χορδες είναι round και είσαι επαγγελματίας που σλαπάρεις του θανατά, ένας σωστός καθαρισμός και η πιο συχνή αλλαγή (που με τόσο slap θα την κάνεις λόγω ανωτέρας βίας) ίσως θα ήταν φρόνιμο.

Σωστά, με πρόλαβε ο Μανώλης. Τον πήρατε από τα μούτρα αμέσως. Γιατί έχει πρόβλημα; Εάν η τιμή εμπέδησης / αντίστασης είναι ελαφρώς διαφορετική από την ανανκοινωμένη...... ε καλά τώρα. Αν όμως υπάρχουν διαφορές ή κατασκευαστικά λάθη γιατί να μην αντιδράσει; Δεν αγόρασε αντιδραστήρα αλλά και αυτοί είναι υποχρεωμένοι να δίνουν το προιόν που ανακοινώνουν.

Εγώ από την άλλη έχοντας την τύχη να τον δω και ζωντανά και να τα πιουμε (όχι κάτι δύσκολο με τον Παύλο) και στο Ροντέο και στο Αν μερικές φορές, δεν τον έχω θεό, τον θεωρώ σημαντικότατο παράγοντα σε αυτό που ονομάζουμε Ελληνική Ροκ, έχω ακούσει πάρα πολλές φορές τα τραγούδια του, άλλα μου αρέσουν, άλλα όχι και γενικώς δεν τον έχω στο απυρόβλητο. Και ειλικρινά πιστεύω ότι δεν θα ήταν κάτι που θα ήθελε και ο Παύλος.