audiokostas

Δεν το συζητώ. Μακράν η αγαπημένη μου................ μετά τη δική μου. ;D

Μέ πρόλαβες...... ;D Ψάχνοντας πληροφορίες για την κατασκευή ηχείων (που δεν είναι το ίδιο), έβρισκα αρκετές πληροφορίες και για acoustic treatment το net. Αυτά που αναφέρει ο Νικόδημος (αλλά και ο Γιάσε) είναι καλές αρχές. Καλό ψάξιμο.......

Υπάρχουν διαφορετικές φιλοσοφίες για το στήσιμο ενός στούντιο (ανηχοϊκό vs "ζωντανό" π.χ.). Αλλο το στούντιο, άλλο το control room. Μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν αλλά σίγουρα υπάρχουν κανόνες (κάπου διάβαζα και για το golden ratio του δωματίου) που πρέπει να μελετηθούν. Κολπάκια με εφημερίδες, κωλόχαρτα, νομίσματα (ναι το είχα δει και αυτό, νομίσματα) και ημιπολύτιμους λίθους και άλλα mojo θα βρεις. Ξέρω ότι για τις audio ακροάσεις υπάρχουν sw πακέτα μετρήσεων αλλά όπως είπες πρέπει να ξέρεις και να τα διαβάζεις. Νομίζω ότι το τρίπυχο Βασικές γνώσεις - σύτημα μέτρησης - trial & error τοποθετήσεις υλικών είναι μια αρχή. Δεν είμαι ειδικός και σίγουρα δεν βοήθησα. Ούτως η αλλως, το δικό μας το προβοδωμάτιο είναι κουρδισμένο σε Λα και παίζουμε μόνο Blues από Λα. :P Βαριόμαστε λίγο, αλλά ακούγεται καλά. ;D

Εχεις pm......... ;)

Εχουμε και στην Ελλάδα 9πινες διπλοτριόδους. Αν δεν θες ντε και καλά NOS, οι electroharmonix 12ax7 είναι μια χαρά και βρίσκονται. Πέρα από τα μεταφορικά, αν σου βγεί μικροφωνίζουσα (χλωμό αλλά πιθανό) την γυρνάς πίσω.

Ούτε η 12ΑΧ7 του Unico ούτε οι προ του κιθαροamp χρειάζονται ρυθμίσεις. Κλείνεις, αφήνεις κανα δυο λεπτά, πανάκι ή γαντάκια, rock gently καθώς τραβάς, τις βγάζεις και βάζεις τις καινούριες. Μπαίνουν μόνο με έναν τρόπο τα ποδαράκια άρα λάθος δεν πρόκειται να κάνεις. Στις τελικές (που δεν έχει ο Unico), αν δεν έχουν fixed bias, κάνεις και καμιά μικρορυθμισούλα αν ξέρεις και αν θέλεις και .... έφυγες.

Λίγος φιλικός σαρκασμός. Eλπίζω να μην παρεξηγήθηκε ο Funky.... Συμφωνώ με τον TGL. Σε όλα που αναφέρει. Ακόμα και το καταπληκτικό Biyang OD-8 με το κόλπο να αλλάζονται τα τσιπάκια στο λεπτό (και δοκίμασα 4), δεν μου άρεσε όσο το BD-2. Αλλά τα αυτιά σου θα είναι ο τελικός κριτής.

Αιάν οισε καλώς μαι τω κολειτοίρει, το επισυναπτόμενο αρχειάκι που έφτιαξα από κανα δυο φόρουμ, πιθανόν να σε βοηθήσει. Καλοί τοίχοι. ;D

Είναι της Fender και την ονομάζει Telecaster και είναι δική μου. Τώρα αν είναι όλη από μαόνι, με set (και καταπληκτικό) neck, είναι carved, και έχει 2 διπλούς Seymour Duncan που σπλιτάρονται, είναι ζήτημα που απασχολεί τους pureίστες (ίσως σαν τον SF) και ουχί εμέ που την βρίσκω κούκλα και με καταπληκτικό ήχο.

Καταλληλότερο για ποιόν; Για τι; Πόσες χορδές; Με πόσους μαγνήτες; Τι μαγνήτες, Active; Μπράτσο; Ταστιέρα; Κλειδιά, Βάρος; Χρώμα; Πρέπει να είναι Fender; Μη με παρεξηγήσεις αλλά για κάποιον που δεν ξέρει τι ακριβώς ζητάει, 1700€ είναι πολλά χρήματα. Γιατί δεν ρίχνεις μια ματιά στις συζητήσεις που έχουν γίνει (βλέπε στο τέλος της σελίδας) πριν ξεκινήσεις με ένα τόσο γενικό ερώτημα;

Δεν είναι ακριβώς έτσι....... http://www.timeshighereducation.co.uk/story.asp?storyCode=95044&sectioncode=26 Τα πλεονεκτήματα της Ιαπωνικής δίαιτας βρίσκονται στο ψάρι (ω3) και πολύ περισσότερο εκεί που και η (πρώην) Ελληνική δίαιτα υπερτερούσε. Στο πάν μέτρον άριστον. Διατροφή με φρούτα, ψάρια, χόρτα, όσπρια, λάδι, πολύ λίγο κρέας (όλα τα παραπάνω εγγενή στην Ελληνική δίαιτα) εξασφαλίζουν όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Σε μικρές ποσότητες. Γιατί τρώμε ΠΟΛΥ παραπάνω από ότι χρειαζόμαστε. Τώρα βέβαια ο τρόπος ζωής (καθιστικός, άγχος, κάπνισμα, χρήση ηλεκτρονικών κλπ κλπ) συμβάλλει στις παθήσεις. Σίγουρα όμως η κακοποιημένη Ελληνική Γή μπορεί να δώσει και δίνει όλα τα απαραίτητα για μια ισσοροπημένη διατροφή και η καταφυγή σε διατροφές άλλων λαών δεν είναι απαραίτητη. Μην ξεχνάμε ότι παραδοσιακές κουζίνες δεν στηρίζονται απαραίτητα στην σοφία του εκάστοτε λαού αλλά στην διαθεσιμότητα των πρώτων υλών. Βασιλόπιτα όμως θα φάω............ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ

Σε ευχαριστώ πολύ αλλά δεν παρουσίασα τίποτα ούτε και όρισα τίποτα αρα εκ προοιμίου δεν είμαι και αόριστος αυτή που ζεις και βιώνεις καθημερινά Μου (μας) ζήτησες σχόλιο επι των γραφομένων σου και όχι τις πολιτικοινωνικές μου (μας) τοποθετήσεις και επιλογές. Θα μου επιτρέψεις να μην επεκταθώ.

Δεν είναι έτσι. Δεν μίλησα καθόλου για το μπράτσο του, τους μαγνήτες τους ή το κόψιμο του σώματος πάνω μου. Π.χ. Εχουμε ένα σπάνιο βιβλίο του 1910 (μιας και είναι στο ebay σε αντίστοιχη αξία, το Principia Mathematica 1st edition). Το έργο τέχνης βρίσκεται στα γραφόμενο αλλά όχι στο καθεαυτό αντίτυπο. Το ότι είναι ακριβό / συλλεκτικό, το καθορίζει ο χρόνος και η σπανιότητα του. ΟΧΙ αυτά που γράφει τα οποία ο συλλέκτης (και άρα καθοριστής της αξίας) πιθανώτατα αγνοεί. Επειδή είμαι ερωτευμένος με το βιβλίο, το επενδύω με ένα πολύ ιδιαίτερο δερμάτινο κάλυμα. Η αξία χάνεται για τους συλλέκτες. Ο αναγνώστης μπορεί ακόμα να το διαβάσει και η ουσία του έργου και η χρηστικότητα του αντιτύπου δεν έχει αλλοιωθεί. Αντίτυπο το οποίο βέβαια με την μοναδικότητά του, λόγω της επέμβασης του τεχνίτη, έχει παύσει να είναι αντίτυπο και τινί τρόπω μπορεί να θεωρηθεί έργο τέχνης. Και ως τέτοιο μένει έκθετο στην κριτική. Δηλαδή εάν το 65 το είχε κανει έτσι κάποιος διάσημος μπασίστας και το έβγαζε η Fender σε ltd edition 1000 κοματιών θα ήταν έργο τέχνης; Αυτό που απήντησα είναι αν μου αρέσει το δερμάτινο κάλυμα του βιβλίου ή μάλλον η οπτική του βιβλίου με το κάλυμά του. Μόνο. Οσο για την ζώνη θα τα πούμε από κοντά. Μαζί με άλλα πολλά............. ;)

ΟΚ πάσο. Είχα την εντύπωση οτι μιλάγαμε για το εικαστικό του πράγματος. Μ' αρέσει; Ε δεν με χαλάει και κάπου μου αρέσει. Θα το έκανα; Με τίποτα. Δεν έχω την δυνατότητα να είμαι οικονομικά ιερόσυλος. Παρεπιπτόντως μάλλον κάπως σε Gaudi μου φέρνει......... Ο Marathon που είναι ;

Εγώ αντίθετα βλέπω μια ανθρώπινη παρέμβαση με μεράκι σε ένα βιομηχανοποιημένο όργανο. Το ότι είναι του 65 δεν το κάνει αυτόματα έργο τέχνης. Απλώς συλλεκτικό. Τώρα, όπως κάθε εικαστική παρέμβαση, υπόκειται στα υποκειμενικά κριτήρια του αποδέκτη. Το ζύγισμα θα με απασχολούσε....... Το "γιατροσόφι" από την άλλη Γιάννη, δεν είναι του γούστου μου. Ασε που θα κόβει οπτικά το "κέρατο" αν η ζώνη βγαίνει απ' έξω σε κάποιο live (ε ρε έννοιες που έχει ο κοσμος)

Φίλτατε not_guilty θα σε στεναχωρήσω αλλά το παραπάνω μόνο μανιφέστο δεν είναι. Συνυπολογίζω και το γεγονός της φόρτισης που φέρνει η χρονική περίοδος ή/και η ώρα συγγραφής , αλλά παραμένουν πλίνθοι και κέραμμοι κυριλεκτικά ατάκτως ερριμένοι. Η απουσία δομημένου (και ουχί σοδομημένου) λόγου και πρότασης (ένθεν και ένθεν) είναι το μεγαλύτερο (κατ' εμέ) πρόβλημα των καιρών. Ελλάδα δεν είμαστε εμείς και οι φίλοι μας και θα ήθελα να σε βεβαιώσω ότι η Ελλάδα συνεχίζει να πηγαίνει στα μπουζούκια, η Ελλάδα δεν ανοίγει myspace, ο Ασιμος δεν ήταν στρατευμένος, η διαφήμιση (όπως με διαβεβαιώνουν κολλητοί σε pre & post production εταιρείες) καλά κρατεί. Επειδή είμαι οπαδός του evolution rather than revolution χωρίς να αναιρώ την αναγκαιότητα αμφοτέρων, συμφωνώ με τον Νίκο ότι τα βαθειά προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας αντιμετωπίζονται με την καθημερινή μας συνέχεια και συνέπεια με συγκεκριμένο και τεκμηριωμένο λόγο και πράξεις που είναι απείρως πιο δύσκολη αλλά αποτελεσματική κίνηση από δεκάδες άλλες πυροτεχνηματικές.

Το είδα. Τώρα αυτό μπορεί να ερμηνευθεί ποικιλοτρόπως. Παραμένει statement όμως. Η χρονολογία του αντικειμένου απλώς δίνει μεγαλύτερη έμφαση στο statement. Καλώς ή κακώς, θέμα ερμηνείας.

Εντάξει, θα τα ακούσω τα εξ αμάξης αλλά θα το πώ. Είναι μία αισθητική πρόταση και αυτή. Δεν μου είναι απαραίτητα ενοχλητική. Σίγουρα όχι ότι χειρότερο έχω δει σε fender. Για να μην πουμε τις ενίοτε καρακιτσαρίες από std fender. Τα σκαλισματάκια που ακολουθούν το pickguard δείχνουν και μία σκέψη, μια προσπάθεια, μια τέχνη. Καλύτερα από εκείνες τις ηλίθιες "χειρολαβές" σε κάτι μεταλοστρατοκάστερ ή τα mindless ρελικιάσματα. Δεν ξέρω βέβαια τι επιπτώσεις υπάρχουν στο ζύγισμα του οργάνου......... Εν κατακλείδι, δεν θα με χάλαγε.

All in all ..... ήταν καταπληκτικά. Thanks ;D Ωωωωωχχχχ το κεφάλι μου

Τι να σου πω βρε αδερφέ. Εκείνο το briefcase full of blues το είχα λιώσει. Ειδικά την πλευρά με το Soul Man και Box Car κόντευε να παιζει και χωρίς την βελόνα επάνω.......Ο Dunn είναι για μένα ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ. Ηθελα να πατήσω pause στον χρόνο. Η μπάντα ΠΕΤΑΓΕ. Και το μόνο που φωνάζαν οι κάφροι της γαλαρίας ήταν Cocaine, cocaine....... Σαν και αυτούς που πετάξαν τενεκεδάκια (!!!) στον Mayal (με Mick Taylor στη κιθάρα) στον Λυκαβητό...... ΠΡΕΠΕΙ να τα π(ι)ούμε.......

GHS 3020 short scale flats για το σοβαρό όργανο ;) Pyramid Pure Nickel 10 για το παιχνίδι ;D

Ποιό απ' όλα; Την προηγούμενη βδομάδα ήμασταν στο σπιτιστούντιο του Τζώνυ (ΘΕΛΩ τη μπασοκεφαλοκαμπίνα του) και τα λέγαμε (τι λέγαμε δηλαδή, ο Τζώνυ τα λεγε...... και πολυβόλο) Πολλές οι μπαντάρες στο Σπόρτινγκ αλλά το δέος που ένιωσα όταν σε απόσταση μέτρου (οκ, μπορεί και λίγο παραπάνω) έπαιζε ο Τρισμέγιστος για μένα τότε Clapton............

Αφού μάλλον (more or less) θα είναι................ Τα θες κι εσύ μου φαίνεται. Με το ποδήλατο κι οι δύο ;

με το πολύπλοκο παρατσούκλι .. ο καφτερός

Κατάλαβες; Ούτε στο σακί, ούτε στο σακούλι......... Δηλαδή οι καμπύλες της Hohner, τι σου λένε;