audiokostas

Γειά στο στόμα σου ρε Play. Skynyrd είχα στο μυαλό μου κι εγώ. Τεράστιοι.

........διότι άλλα τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας ;) Εσύ τι λες ;

Σ' ΩΡΑΙΟΣ !!! :D :D Το groove όλα τα λεφτά. Και το σολάκι αρχόμενο στο 0:54 άκρως φτιάξαμπλ. Λίγη οικονομία όμως αδελφέ. ;) Το κομμάτι μου φέρνει να "ουρλιάζει" για Gibson (LP, Fire κλπ)

Ωραίος ο νέος ;D Οντως ο ήχος ήταν λίγο "αδύνατος". Και το τρέμολο είναι σχεδόν must. Θα ήθελα να παίξεις λίγο περισσότερο με τον χρόνο (θέσεις/άρσεις). Δεν βοηθούσε βέβαια και το backing που ήταν σα να κάρφωνε στον τοίχο. Αλλά και πάλι, ωραίος......

Είναι τόοοοοοσα πολλά. Αρκετά γνωστά, αρκετά άγνωστα. Αλλά πάλι διάλεξα ένα απλό. Ενα πολύ απλό. Μια ντραμς, ένα μπάσο, ένα πιάνο. Ούτε εφέ, ούτε τίποτα. Μια τέλε πάνω στο πιάνο. Ενα ουίσκι και ένα τσιγάρο που καίει....... Ολα στα όρια του κλισέ. Με τη διαφορά ότι υπάρχει και ένας BluesMan. Και στιγμές όπως 1:45 & 3:38, η το "let me tell you something" πριν το σόλο. Απλώς μερικοί το χουν. Βέβαια υπάρχει και εκείνη η κραυγή στο Montreux και no holding back Mr Gallagher αλλά αν αρχίσουμε δεν τελειώνουμε.....

Τι εννοείς δεν παίζει; Όλα, στην σωστή τιμή, πουλιούνται και αγοράζονται. Τώρα, εσύ με τον Gemini, έχεις φαγωθεί. Δώσε τον λοιπόν να πάει στην ευχή.

Συγγνώμη αλλά ποτέ δεν το έπαιξα Pro...... 8)

Επειδή υπάρχουν παιδιά που ζηλεύουν (εγώ), να τονίσω ότι δεν είναι σωστό αυτό που κάνεις......... ;D ;) Α, και αν θυμάμαι καλά αυτά που μ΄έμαθε η μάνα μου, τα λάπατα είναι χόρτα (ωραία για πίτες) ;D

Πάντως, ανακεφαλαιώνοντας, επειδή δεν είμαστε οι μαγκιώροι του ντουνιά, να επισημάνω ότι μεγάλες ευκαιρίες στο κλαιειμπαίει, σπανιότατα υπάρχουν. Κόσμος πολύ το βλέπει που ξέρει και πλέον δεν είναι εύκολο. Και όσο πάει χειροτερεύει. Μην κοιτάτε μόνο τις τιμές (τις τελικές παρακαλώ καθότι όλοι ξέρουμε τι γίνεται τα τελευταία δεύτερα στα auctions). Βάλτε μεταφορικά, αλλαγές νομισμάτων (με rate paypal και όχι τρέχον τραπεζικό), πιθανές εκτελωνίσεις, πιθανές επισκευές, βελτιώσεις κλπ κλπ, άρα χλωμή η ευκαιρία. Και δε εννοώ την ευκαιρία 40-50 (στα 400-500) λιγώτερα από δω. Αυτά υπερκαλύπτονται από την αγωνία και το άγνωστο. Εξαίρεση αποτελούν σε κάθε τομέα τα λεγόμενα sleepers. Τα (vintage) αντικείμενα που κατά την άποψή μας κακώς δεν έχουν μεγαλύτερη αξία για το α ή β λόγο και αργά ή γρήγορα θα πάρουν πολύ τα πάνω σε τιμές. Ειδικά με κάποιους "γκουρού" του internet με προσωπικά site με μεγάλη αναγνωσιμότητα ή με μεγάλο status σε κάποιο πολυπληθές φόρουμ που θα πετάξουν, άλλωτε τρίχες του στυλ "η τριπλοτρίοδος τελεμούγκεν είναι αυτή που θα δώσει τα κολασμένα χαμηλά και τα αιθέρια πρίμα που όλοι περίμεναν από το μηχάνημά τους" ή τεκμηριωμένες αναλύσεις γιατί ο Βρεττανικός ντενεκές στο σεντούκι της γιαγιάς του έχει αυτό το κάτι που του Κινέζου το κολλητήρι δεν μπορεί να αναπαράγει. Πόσοι από σας έχουν ακούσει τα Klem Echollette Μ40; Δείτε πόσο πάει ένα (με καλούς μ/σ και αλλαγμένα caps και μετατροποιημένα jacks) τώρα. Πριν δυο χρόνια ήταν στο ένα τρίτο. Για μένα βέβαια παραμένει ευκαιρία για καλό λαμπάτο ήχο. Και άλλα και άλλα έχω να σας πω..... Αλλά θα ξέρετε και σεις σίγουρα περισσότερα. Απλώς στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα. Τότε που πετάγαν στις χωματέρες με τις σακκούλες τις λάμπες (ω ναι, συνέβαινε). Για αυτό, δύο πράγματα πριν την αγορά από το ebay α) Γνώση. Ακριβώς τι παίρνω από πλευράς λεπτομερειών, μοντέλων, κατάστασης, διαθέσιμων τιμών, πόσο "χτυπήθηκαν" στο παρελθόν, αν το θέλω για χρήση ή μεταπώληση, τι μπορεί να έχει και πως θα διορθωθεί κλπ κλπ β) Υπομονή. Μεγάλο προσόν που λείπει. Ξέρω πόσα διαθέτω (όχι τι είναι μωρέ 10-20 παραπάνω), πόσα κρύβει το (α)στήνομαι και δεν ξεφεύγω. Κι αν χάθηκε, θα ξανάρθει. Εκτός κι αν χτυπάτε για την Τζοκόντα. γ) Τύχη. Υπάρχουν περιπτώσεις λόγω τοπικής ώρας, χρονικής στιγμής αλλά περισσότερο λόγω χαζού "promo" της αγγελίας να σας τύχει το τεφαρίκι που ξέφυγε της προσοχής των άλλων. Μου έχει τύχει να δώσω για λυμένο ρημαδοπικάπ μια λογική τιμή που χαροποίησε τον ιδιοκτήτη ο οποίος στη γωνία από μια από τις φωτό των εξαρτημάτων, είχε την άκρη ενός βραχίονα που στοίχιζε όσο 3 πικάπ. Απλώς έτυχε να τον προσέξω ;D Εχω κάνει όμως και κανα δύο μάλλον ατυχείς αγορές. Γενικώς, μάτια ανοιχτά και αυτιά όρθια. Όπως έχει ειπωθεί και από τα παιδιά εδώ, οι τοπικές ευκαιρίες είναι πολλές. Πιστέψτε με. Πολλές ;)

Με κάλυψε εκτενώς (όχι πλήρως) ο προλαλήσας ;D Παρεπιπτόντως , ποιό είναι το μυστικό όπλο του Μπάτμαν;

Καλά κάνει και σου αρέσει και η Μόνικα και όποιος/α άλλη θέλεις και με γειά σου και χαρά σου. Το υπόλοιπο που κολλάει; ??? ??? ???

Μάλλον υπερβάλλεις. Χατζιδάκης και Τρίτο (Πλάτωνος & Γιαννάτου), Σαββόπουλος, Καραϊνδρου, Λοϊζος, Μικρούτσικος, Γερμανός (ο πρώτος δίσκος μόνο που ήταν και ποίημα), Κουγιουμτζής, Νικολόπουλος, Αλεξίου, Νταλάρας (όχι άλλο Νταλάρα....), Ιωαννίδης, Αφροδίτη Μάνου, Αφοί Κατσιμίχα, Μαχαιρίτσας, πλίνθοι τε και κέραμμοι ατάκτως......, κι άλλοι πολλοί και χωρίς καμιά σειρά προτεραιότητας ....... δημιούργησαν και μετά τη μεταπολίτευση αξιοπρεπέστατα τραγούδια κατά την άποψή μου.

Με λυχνιόμετρο μόνο. Τώρα τι μετράει και πως το καθένα είναι από μόνο του αντικείμενο σπουδής. Εάν δεν ασχολείσαι δεν αξίζει ν' αγοράσεις. Τα καλά κοστίζουν. Βρες κάποιον που έχει και μέτρα. Υπάρχει και η μέθοδος του βάζω-ανάβω-ανάβει-παίζει-κρατάω-αλλιώς-μπρελόκ.

Εάν δεν ξέρεις ήδη, δεν νομίζω ότι θα μπω καν στον κόπο να στα εξηγώ. Ο μισογιαπωνέζος της παρέας που δεν βαριέται να γράφει, ας σου πει...... αλλά επειδή είσαι καλό παιδί ....... (Lowest resonance frequency) lowering, it ensures sufficiently silent playback ότι και αν σημαίνει αυτό ;D

Αυτά; http://audio-heritage.jp/TANNOY/speaker/venusv30.html Εαν δεν έχουν ξεραθεί (βγάλε σίτα και δες) είναι καλά.

Το ξέρω καλά (για πολααα χρόνια). Απλώς ήθελα να θίξω ότι ακόμα και στη μ@λ@κία τους έχουν κάποιες αρχές. Μη μου πεις ότι φοβήθηκε τον μπάτσο και σταμάτησε. Ασε που ο Ελληνας Μερτσεντάκιας με γυαλί ερπύστρια αν του το ακούμπαγε η γρεα θα της είχε κάνει την τσάντα φλος στο κολιάντερο. Κι ας της είχε κόψει το πόδι. Ο λεβέντης Ο απροσκύνητος

Ετσι για τη κουβέντα, να δουμε όμως και λίγο αντίλογο ; Μερσεντάκιας που θα μπορούσε πατώντας κόρνα να έρχεται και κάντε στη πάντα περνάει ο Γιος της Μάνας μ' Δεν το κάνει. Σταματάει. Βλέποντας ότι η γιαγια έπεσε σε χειμερία, να βάλει πρώτη να προλάβει το ξανθοπίπινο Δεν το κάνει. Περιμένει. Κορνάρει ως Cpt. Malax και ξυπνάει βιαίως τη γριά. Kαι μαρσάρει ο Γιός Του Σπιθολιόντα. Εκει δείχνει τα κιλά του βέβαια. Σαφώς. Κακώς. Του βαράει η γρέα το προφυλακτήρα = μηνιαία σύνταξη και δως του και η ανεμοσακκούλα (και στοιχίζει η αντικατάσταση παίδες). Θα μπορούσε να τη λούσει γενεές 14. Δεν το κάνει. Υπομένει. Παρακαλώ ως επίλογο να φανταστείτε το αντίστοιχο επεισόδιο σε οιοδήποτε οικείο σας σημείο της Ελληνικής επικράτειας.

Αχρηστες και επικίνδυνες για το περιβάλλον. Εισαι τυχερός επειδή πρόσφατα αγόρασα αντιραδιενεργή στολή, οπότε θα περάσω από το σπίτι σου να τις πάρω και να τις καταστρέψω κατά τον ενδεδειγμένο τρόπο. Επειδή είσαι και συμφορουμίτης, free of charge. Μόνο τις βενζίνες. ;D ;D ;D

Με συγκεκριμένους στίχους, ύφος, και φράσεις κλειδιά από πίσω σου, cover έκανες ούτως ή άλλως. Jam θα ήταν ένας generic ρυθμός ντραμς και μπάσσο και τα υπόλοιπα δικά σου. Το ότι το κομμάτι είναι 1,4,5 δεν σημαίνει αυτόματα ότι έκανες jam. Απλά πέρασες το δικό σου παίξιμο πάνω στο κομάτι του Ford. Δεν ήταν άσχημο αλλά δεν ήταν το ύφος του δημιουργού (δεν είπα νότες). Αν αυτό ήθελες μια χαρά τα πήγες.

Groove δεν μου το βγάζει εμένα και θα επιμείνω. Οι RS του έχει groove. Τεχνικά αν και άλλοι κιθαρίστες θα διαφωνούσαν, δεν θα επιμείνω καθότι δεν είμαι γνώστης . Για το στυλ που διέπρεψε στα 80's, θα συμφωνήσω.

Ο Ford είναι για μένα αυτό που θα έλεγα a guitarist's guitarist. Πάρα πολύ καλός τεχνικά αλλά έχει αυτό το αποστειρωμένο στύλ και groove (και τους παιχταράδες Brechtlein & Roscoe από πίσω του να μην ξεχνάμε). Μου βγάζει κάτι στεγνό σαν τον Robert Cray βρε παιδί μου. Πρόσφατα συζήταγα με έναν φίλο κιθαρίστα για ένα βιντεάκι του '93 που είχε και guest τον Michiya Haruhata απο τους Tube. Όλα καλά (εκείνος το γούσταρε τρελλά) αλλά προσωπικά ........ δεν..... Βέβαια το κομμάτι (που δεν είμαι σίγουρος ότι είναι δικό του), το παίζαμε "If you don't quit your fooling, put ya 6 feet in the ground" ;) ΝΑ επισημάνω ότι συμφωνώ με τον Play για 2:02. To παίξιμο πάντως δεν μου φέρνει σε Ford (ίσως να φταίει ο ήχος αλλά σε SRV μου φέρνει). Αλλά το κομμάτι έπρεπε να το ακούσεις πριν το παιξεις. Χώρια που είναι πασίγνωστο (στον συγκεκριμένο χώρο). Αλλά ωραίος ήχος και υπάρχουν δυνατότητες. Απλώς ενίοτε less is more.

Τα Marantz, αν τα μεγάφωνα δεν έχουν περάσει καλά, μάλλον για τραπεζάκι θα κάνουν http://www.audioholics.com/education/loudspeaker-basics/loudspeakers-when-is-good-enough-enough-part-1 Τα Dali 104 έχεουν πολύ καλή overall ποιότητα αλλά λίγο μεγάλα. Για bookshelf δεν πας; Τα Harbeth, εξαρτάται από το μοντέλο, θεωρούνται είτε καλό vintage (και δικαίως) είτε καλά σύγχρονα ηχεία αλλά μάλλον τσιμπάνε. Αμα δεν ξέρω να τσεκάρω, δεν πάω για ηχεία τόσο παλιά. Η ανακατασκευή τους αν αναρτήσεις, crossover έχουν "πάρει", στοιχίζει περισσότερο από το ίδιο το ηχείο. Keep on looking. Ευκαιρίες τρελλές στην Αγγλία τέτοια εποχή, σύνδεση Ιντερνετ έχεις, καλό ταξίδι ;D

Και όπως όλοι ξέρουμε η ποιότητα και ποσότητα (μέχρι ενός σημείου) του "σίδερου" στους μ/σ είναι (σχεδόν) όλα τα λεφτά στη λάμπα. Δεν γίνεται να περιμένετε άμεση απόκριση και απόδοση δυναμικών στις εντάσεις όταν δεν υπάρχουν διαθέσιμα αποθέματα ρεύματος.

Τα shielded κάποιες φορές είναι το πρόβλημα και όχι η γιατρειά. Το μπλεντάζ ενίοτε λειτουργεί σαν κεραία και όχι σαν ασπίδα. Η πλέξη και η σωστή τοπολογία είναι καλύτερες λύσεις.

Μόνο ως προς την ηλικία. Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε; ;D ;D ;D