Να πω και γω μη μείνω απέξω.
Θιασώτης του ευγενούς σπορ της φθηνής κιθάρας θα συμφωνήσω με τον Evri σε μερικά
Είμαστε κατασκευάσματα και τζάνκια της καταναλωτικής κοινωνίας και ως εκ τούτου παίρνουμε τις τζούρες μας με κάθε αγορά. Αλλοι τα χουνε και τα χωνουνε άλλοι οχι και ψάχνουν για εναλλακτικές. Η τρίτη κατηγορία είναι αξιολύπητη.
Εγώ είμαι στη δεύτερη και το διασκεδάζω. Δεν είμαι κιθαρίστας. Αλλά μ' αρέσει να τις βλέπω, να τις χαιδεύω να τις παίζω στα γόνατά μου. Είναι όμορφες πανάθεμά της. Σαν τα πικάπ, τα ρολόγια, τους εξάντες, τις μοτοσυκλέτες. Και βγάζουν και μουσική.
Και επειδή ψάχνομαι πρόσφατα (ξανά) για μια LP DC μαιμού, τις σκέφτομαι (και) τις Τσέχες. Αλλά δεν θα πω ψέμματα ότι δεν θα ήθελα να βλέπω το γνωστο ονοματάκι στο headstock. Τόσα χρόνια δέκτης του μάρκετινγκ, δεν τα αποτινάσσω εύκολα. Οχι για την ποιότητα. Η πρόσφατη γύρα μου για αγορά Gibson LP (φίλου) με άφησε τουλάχιστον απογοητευμένο από πλευράς ποιότητας / κόστους των συγκεκριμένων.
Αλλά μεγαλώσαμε ....... Και θέλουμε κομμάτι της παραμύθας και εμείς.
Γιατί πρόκειται μόνο για παραμύθα.
Α, μία μόνο κιθάρα, δύσκολο να υπάρξει. Γιατί απλά δύσκολα κανείς μας είναι τόσο κατασταλαγμένος ή τόσο μονοσήμαντος.