audiokostas

Σε παρακαλώ μην ξεκινάς οικογενειακά δράματα.

Σε υγρή μορφή και κατά προτίμηση από το στόμα. Ανοικτοί σε εναλλακτικές προτάσεις. Στο μέρος που θα πάμε θα χουν και τίλιο. Δίνουν και κουλουράκια για να μην το πίνεις ξεροσφύρι.

Πόθεν το συμπέρασμα; Ο δικόλιος είναι ερωτευμένος με ένα πηγάδι τώρα τελευταία και δύσκολα τον απομαγνητίζεις από πάνω του. Αλλά δεν ξέρεις............ Ωρε evris, τόσες φορές το άκουσα (δεν θα αποκαλύψω τις συνθήκες) "το ζευγαράκι....." και την ρίζα δεν την ήξερα. Ευγνώμων.

Το αντίθετο θα έλεγα Major συμβουλή (ειδικά εκείνο το silver flake......) Αν και μ' αρέσουν τα μπλιπλικια (αν και είμαι μονοδιάστατος). Πρωταθλητής για μένα βέβαια παραμένει το ASAT Semi Hollow όπως καλά γνωρίζει ο Χ.

Θέλετε ταμία;

Φίλτατε Eye να πω και γω ως πορδή την γνώμη μου. Μιας και τίθεται ζήτημα ποιοτικής συνεισφοράς στο forum νομίζω ότι θα πρέπει κανείς πρώτα να καθορίσει ποιά είναι τα κριτήρια και την βαρύτητα αυτών σε κάθε επεφρασμένη άποψη. Και αυτό σηκώνει πολύ κουβέντα. Δεν θα επιχειρήσω εν προκειμένω. Αναμφίβολα το βάθος και η έκταση της επιχειρηματολογίας είναι ένα άπό τα κυρίως ζητούμενα. Από την άλλη όμως το ύφος (όχι άρρηκτα δεμένο με το ήθος) του συνομιλητή, δεν είναι θέμα προσωπικής εντύπωσης αλλά βασικός κανόνας του διαλέγεσθαι, πρέπει να βρίσκεται σε κάποια κοινώς (forumικά) επίπεδα ευγενείας. Νομίζω ότι είναι πασιφανές ότι η επιθετική και συχνά απαξιωτική σου στάση (ειδικά αυτό το ηλικιακό βρε παιδί μου το χεις σκίσει) απέναντι στον συνομιλητή δημιουργεί αμέσως ένταση. Δεν πιστεύω στις αξιωματικά δεδομένες αλήθειες όσο έντονα και να την παρουσιάσεις όσο μικρός και να είναι o συνομιλητής σου και ειδικά για θεωρητικές συζητήσεις ενός μουσικού forum. Δεν θέλω να σε πατρονάρω αλλά, κρίνοντας από τα γραπτά σου, βρισκόμαστε κοντά σε πολλά επίπεδα και μπορώ να καταλάβω την ειρωνία, απαξίωση, θυμό σου καλύτερα από έναν νεαρότερο συμφορουμίτη. Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι επικρίνω το επιθετικό και (επαναλαμβάνω) τον απαξιωτικό τρόπο που συχνά τοποθετείσαι. Δημιουργεί παραξηγήσεις και αντιδράσεις από/σε ανθρώπους με τους οποίους τελικά οι κοινές συνιστώσες είναι περισσότερες από όσες διαφαίνονται από τον σκυλοκαυγά που προκύπτει. Κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια, θα ήθελα να σου θυμίσω και την πρώτη μας διαφωνία (to put it mildly). Οσο για τον τίτλο, διαφωνώ με τον Marathon. Μετά από όλα αυτά τα χρόνια ύπαρξης του forum, είσαι ακόμα εδώ, σχεδόν εξαρχής (ενδιαφέρον βέβαια έχει η διαφοροποίηση του ύφους σου over the years) εμμένων και επιμένων και ως εκ τούτου δικαίως φέρεις τον τίτλο του Emeritus. Οποιον δεν τον νοιάζει ο τίτλος δεν τον αναφέρει/ συζητάει και προχωράμε παρακάτω. Αυτά τα ολίγα (δεν έχω χρόνο ούτε για review του posting) και τα ξαναλέμε στο επόμενο break. ;)

Ισως να έβαζες την συνέργεια μαγνητών και ενισχυτή; Είναι λίγο κάπως να ρωτάς τι είναι σημαντικό σε μια κιθάρα και να απαντάς "ο ενισχυτής".

Flattery will get you everywhere....... Παναξίως κερδίσατε αγαπητέ μία κερασμένη μπύρα στο επόμενο gig μας.

Φίλε Θαλασσοδαρμένε από μένα θα τα ακούσεις. Κουκλάρα είναι. Ενισχυτάρα έχεις. Τα δάχτυλα τα διαθέτεις. Τα ακούσματα σου περισεύουν. Τι είναι αυτά που πόσταρες; Ντρέπεσαι; Βαριέσαι; Θέλεις να τη ροντάρεις πρώτα; Για πάρτο πάλι από την αρχή, στύφτην, τσίμπησέ την, μάδησέτην, υπεροδήγησέ την και δώσε στο λαό, ήχους να γουστάρει. Υ.Γ. Η συγκεκριμένη σε double cut είναι η κιθάρα .-

Τα είπε ο Evris. Να μην επαναλαμβανόμαστε.

Yeap Οπως σχεδόν αστείο (όχι γραφικό) είναι όταν ένας ψιλοβολεμένος μεσοαστός λευκός σαραντάρης (+) ιδωτικός υπάλληλος από την Αθήνα Αττικής αποπειράται να παίξει Blues (με ροκ αποχρώσεις). Αλλά του αρέσει. Και ας χαρακτηρίζεται κουφός, άσχετος και άμουσος. Από την άλλη δεν συμφωνώ με τις μη προσωπικές απαντήσεις που λέει η Evilnye. Είναι πρακτικώς αδύνατο (όπως η παρούσα πρόταση καταδεικνύει). Όπως είμαι και διάφωνος με τις ιντερνετικές περσόνες. But that's just me.

Το οποίο σαν ιδέα, αν δεν απατώμαι, είχε ξεκινήσει στα 80's με μια καταπληκτική διαφήμιση για τις κασσέτες Maxell και το τραγούδι "The Israelites" και με τον Dekker (τον συνθέτη) να αλλάζει τις κάρτες με τους (νοηματικά λάθος αλλά ηχητικά παραπλήσιους) στίχους σαν τo βίντεο του Bob Dylan (Subterranean Homesick Blues). Οταν οι διαφημιστές έχουν φαντασία.

To metal, σε αρκετές εκφάνσεις του, είναι γραφικό και ενίοτε αστείο.

Εγώ δεν έχω πρόβλημα να είμαι Καραγκιόζης (έχετε δει ποτέ; ) σε μια χώρα γεμάτη Μεγαλέξανδρους.

Μεταφορές ο Μήτσος.......του Μήτσου του ιδίου.

Η Evilnye είναι ο Eyeprotocol (ή μπορεί και το αντίστροφο). ΚΛ κράτα μου 300 γρ. μόνο Δεν θέλω παραπάνω. Δεν μπορώ να αντέξω παραπάνω. Επιστρέφοντας από τον Σείριο με το διαστρικό μου σώμα θα χτυπήσω κουδούνι. Δεύτερος δεν είναι;

Ο Eye δεν είναι τάρανδος. >:( Είναι closet rocker. Eye, say it loud, I ' m rock and proud.

Κι ότι σπείρω θα θερίσω

Το ξέρω αλλά την αγαπάω.

Είσαι κακεντρεχής και εκτός θέματος. Σε μερικούς περήφανους ανθρώπους, οι τρίχες προτιμούν τον θάνατο/πτώση από την ατίμωση/άσπρισμα.

Παλιά μας φταίγαν τα τρανζίστορ (αφού πετάξαμε όλα τα λαμπάτα στις χωματερές). Τώρα μας φταίνε τα ψηφιακά (αφού χαρίσαμε ότι mosfet είχαμε). Αν και έχουν πολύ δρόμο να διανύσουν, οι ψηφιακές υλοποιήσεις έχουν ξεπεράσει τα βρεφικά τους προβλήματα και έχουν βελτιωθεί πολύ στο θέμα παραγωγής / αναπαραγωγής. Βέβαια, όπως σωστά είπε και ο TGL, είναι και το ζήτημα του κατά πόσον το αυτί μας έτοιμο να δεχτεί μια "διαφορετική" υψηλή πιστότητα.

Eye (κατά το Rust) never sleeps. Είναι τριγύρω μας, ανάμεσά μας και το χειρότερο από όλα, μέσα μας. Είναι ο Μr Hyde μας, the man we love to hate and hate to love. 8)

Καιρός να πούμε την αλήθεια. O Χατζηγιάννης είναι ο Eyeprotocol. Κανένας άλλος δεν θα έδινε τόση σημασία σε μία τόσο ασήμαντη μουσική οντότητα σε ένα σημαντικό μουσικό forum. Και όπως καλά γνωρίζει ο Hatziprotocol, κάθε διαφήμιση (ακόμα και η κακή) είναι καλή διαφήμιση.

Και νόμιζα ότι ήμουν ό μόνος που ήξερα τους Smak. Εχω ακόμα το LP τους από Μαρινόπουλο. Για τους άλλους δεν είμαι καθόλου Siguros

Γειά σου ρε SF. Από τους λίγους (σχετικά) νέους που έχουν αφουγκραστεί την (αξιολογότατη μα δυστυχώς παραμελημένη) τραγουδοποιία μιας ολόκληρης γενιάς. Μου αρέσει πολύ και το "Ποιός σε πήρε και μου 'φυγες".