audiokostas

Μιας και δεν βλέπω λόγω firewall το επισυναπτόμενο, μπορείτε να μου πείτε για ποιό κομμάτι μιλάτε βρε παιδιά;

Επειδή χθες συζητάγαμε για το Wrap it up (ωραίο κομμάτι) του συγκεκριμένου δίσκου, τον ξανέβαλα στο πλατό. Για κάποιο λόγο, δεν ενθουσιάστηκα με τον ίδιο τρόπο όπως όταν τον είχα πρωτοαγοράσει. Μάλλον γερνάω........... Ο Jimmie από την άλλη είναι μεγάλος αδικημένος και πάντα στη σκιά του αδελφού. Ο ίδιος ο Stevie τον είχε σε τεράστια εκτίμηση και δεν έπαυε στιγμή να του δίνει τα εύσημα και για τις επιρροές που του είχε δώσει και το πόσο καλύτερος κιθαρίστας από τον ίδιο ήταν.

Διαφωνώ. Δείχνει υπέροχη με τους λαχανοντολμάδες του. Που σαι, πιάσε και λίγη φέτα, ψωμάκι και λιγο κρασί. Ασπρο βέβαια.

Μικρέ, πικρέ ανόητε. Η βούλα της εκάστοτε Βούλας είναι το κριτήριο. Οι αντιρρήσεις (εάν υπάρχουν) θα προέλθουν είτε από ανύπαντρους, είτε από αυτούς που ζουν σε ψευδαισθήσεις. E, άμα το λέει το marketing material της Godin, τι να συζητήσουμε εμείς μετά ;

Πρώτα η παραγγελιά του Θωμά και μετά το γκαραντί φίλος. Σταράτα. Ααααλααα

edit. Κόπηκε το post, κόβεται και η απάντηση. Ας έρθει αν του βαστάει. Έχει χεσμένη τη φωλιά του.

Εγώ με τον Distortion που ψωνίζουμε μαζί α) Δοκιμάζουμε τις κιθάρες / μπάσα πως φαίνονται επάνω μας σε διάφορες πόζες. β) Αν το όργανο μας μιλάει, τότε β1) ξέρουμε ότι δεν έπρεπε να "καπνίσουμε" τόσο πολύ και φεύγουμε β2) Λέμε στον εγγαστρίμυθο πωλητή να κόψει τη πλάκα και φεύγουμε β3) το παίρνουμε στη παρέα μας και παίζουμε συνήθως μονόπρακτα του Μπέκετ. Είναι μια τελετουργία (που ξεκινάει με λιβάνισμα καμένης πένας) που με ιώβεια εμμονή και υπομονή επαναλαμβάνουμε κάθε πρωτη Τετάρτη με Πανσέληνο σε δίσεκτο έτος.

ή .......... "άτσα κιθάρα ο ανάπηρος"

Κόψε τον ένα ώμο και κόλλα τον στον άλλο να ανέβει ψηλότερα. Κι αυτό ίσως βοηθήσει. Και είναι και reversible .........

Χρειάζεται να πω το τραγούδι;

Πέραν της απαραίτητης φαρδιάς ζώνης, ή της μετατώπισης του strap, είναι και το "μπάζωμα" που πρότεινε ο Μπανάνας. Ενας άλλος τρόπος, είναι τα αυτοκόλητα από μολύβι που βάζουν στους τροχούς των μοτοσυκλετών κατά την ζυγοστάθμιση. Κόλλα τα στη γέφυρα. Πιο βαριά γέφυρα και πιο ελαφριά κλειδιά βοηθούν στο πρόβλημα του neck dive.

Ξέρω ότι το πάω τελείως αλλού αλλά δε βαστιόμουν, σόρρυ. Με αναφορά στο The Young Ones που ανέφερα πιο πάνω. Οταν ένα κρατικό κανάλι (ΒΒC) ανεβάζει κωμική σειρά (πριν 27 χρόνια παρακαλώ) με 4 συγκατοίκους (hippy, αναρχο-new wave, psycho punk, κυριλεγυφτοκαμάκι) με ένα πλήρως αναρχικό σενάριο, κοθομιλουμένη γλώσσα (ναι, είχε και "fuck") και με εμβόλιμες εμφανίσεις από Madness, Nine Below Zero, Damned, Motorhead κλπ και όλα αυτά σε ώρες υψηλής τηλεθέασης, αντιλαμβάνεστε τις τεράστιες διαφορές που υπάρχουν στις μουσικές (αλλά και αισθητικές) προσλαμβάνουσες που υπάρχουν από μικρές ηλικίες σε σχέση με το εδώ (που εμφανίστηκε ένας τύπος με κόκκινο λειρί σε τηλεοπτική σειρά και το θεώρησαν καραγουάου).

Αφού μπήκαμε σε αυτή τη κατηγορία, να θέσω υπόψη σας και την βρεττανική απάντηση στους Spinal Tap. Τους Bad News. Για την ιστορία, οι Bad News είναι οι περσόνες που πήρε για ένα σύντομο χρονικό διάστημα η τετράδα της ρηξικέλευθης, αναρχικά κομικής σειράς του BBC (το 1982 παρακαλώ) The Young Ones. Οσοι δεν έχετε δει, πρωτίστως και απαραιτήτως το The Young Ones (a must see) και κατόπιν το Bad News, σπεύσατε. Πληροφορίες για τους Bad News εδώ http://www.amazon.com/Bad-News/e/B000AQ02NO/ref=ntt_dp_epwcd_T1_0/188-3706678-1128560

Ναι, θυμάμαι που το συζήταγες (αναφέροντας το πρόγραμμα) και εγώ θύμωνα (από ζήλεια). Ούτε μία ρε θηρίο;

Με αφορμή και την πολυσέλιδη (να ναι καλά ο relayer) συζήτηση που βασίστηκε σε ένα blog, να πώ και γω ότι χθες είδα την ταινία "Anvil! The Story of Anvil". Προσωπικά τη θεώρησα ιδιαίτερα γλυκιά ταινία. Και πολυδιάστατη. Είμαι σίγουρος ότι διαφορετικά θα το δούνε οι πιο μικροί μεταλλάδες αλλά για μένα (που καίτοι έχω ακούσει my fair share από metal, δεν υπήρξα ποτέ "μεταλλάς") ήταν ένα όμορφο γλυκόπικρο σχόλιο πάνω στην αθωότητα, αφέλεια, επιμονή, εμμονή, αγάπη για τη μουσική, στη χαμένη νιότη, "what if", στη ψυχολογία του λούμπεν, στη πόρωση, στη δίψα για δόξα/αναγνώριση, στη φιλία, στην οικογένεια. Συστήνεται ανεπιφύλακτα. Σε μεταλλάδες και μη. Υ.Γ. Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια που πρόσεξε η cinejunkie σύζυγος μου. Ο ντράμερ των Anvil λέγεται Robb Reiner. Θυμάστε πως ονομαζόταν ο σκηνοθέτης του "This is Spinal Tap !"; Μία ταινία (Spinal Tap), εκείνη βέβαια υπό ένα διαφορετικό σατυρικό πρίσμα, που δύσκολα θα αποφύγεις να θυμηθείς βλέποντας το Anvil.

Ωραίος ρε συ. Μπράβο. Επρεπε να τον κάνεις Orange ;D Αλλά και μωβ...... ::)

Φίλτατε relayer είναι δεδομένο ότι διαφωνούμε πολλαπλώς και ποικιλοτρόπως. Kudos όμως στην εμμονή και υπομονή σου. Φιλικά και ειλικρινά.

Οκ, σόρρυ mea culpa. Απλώς το υπέθεσα (εμφανώς λανθασμένα) από το... Τώρα βέβαια αν θεωρείς εκτός μόδας Europe, Bon Jovi, Metallica ή στάση ζωής τους Slipknot, Korn (τα γλυκά μου έχουν και Grammy nominations) και τα άλλα δεν ξέρω βαθυστόχαστα γκρουπ του Ερέβους, δεν μου χαλάς το πάρτυ και δικαίωμά σου. Όπως επίσης δεν με ενοχλεί διόλου εάν πιστεύεις με χαρακτηριστική χεβυμεταλική αφέλεια ότι το μάρκετινγκ δεν έχει σχέση με το Heavy. (Απλώς για να μη χαλιέσαι, όπου υπάρχουν έσοδα δισεκατομυρίων και δισκογραφικές εταιρείες υπάρχουν και εμπορικά συμφέροντα, μαρκετινγκ, διαπλοκές κλπ κλπ. Που τα τρέχουν "έμποροι". De facto κι αν σου αρέσει.) Having said that, θα προτιμήσω η κόρη μου κι ο γιός μου να ακούει Forks of Splinanteron από την κάθε Spitmey Bears. Αλλά θα ήθελα να έχουν την αίσθηση του ότι "οκ πλάκα κάνουμε". Και να είμαστε χαλαροί με το ζήτημα. Εκείνη τη θεϊκή διαφήμιση του Lemmy για την British Telecom την έχετε δει; Πρέπει.

Περιθωριοποίηση ενός είδους που κατα βάση πραγματεύεται / καπηλεύεται / εμπνέεται από / εκμεταλλεύεται (διαλέχτε) το περιθώριο, είναι μία πράξη μάλλον ευπρόσδεκτη από τους ρέκτες του είδους. Διαφορετικά αυτοαναιρούνται. Νο ?

Αλλη μια ζωντανή απόδειξη ότι εσεις οι κιθαρίστες πρέπει να δίνετε την δέουσα βαρύτητα στο δεξί σας. Μπράβο Engl, μπράβο.

Καλό παιδιά. Πολύ καλό. Μπράβο

Το πρώτο μην το αφήσεις. Κι αν θες, το ποτίζεις και με την τρέλλα του δευτέρου.

Πλησίασε ο Allobar αλλά έπρεπε να βρίσκεται σε όλες αυτές τις λίστες Kieslowski, Preisner, Binoche τι άλλο να πω H Coca Cola απαγορεύεται. Πολλώ δε μάλλον επειδή ακολουθεί............. http://www.youtube.com/watch?v=DLEE2UL_N7Q Και όσο για το προηγούμενο μου ποστ στο thread, δείτε το ποίημα στο 1:13. Ακόμα με συγκλονίζει.. http://www.youtube.com/watch?v=2fMJfv5Ns7g Θα μπορούσα να ποστάρω ΟΛΗ μέρα (και ούτε καν να αναφερθώ στα μιούζικαλ). Ειλικρινά Για αυτό αποχωρώ.

Μπορείς να είσαι μουσικός χωρίς ποτέ να είσαι dj ;

Ναι αλλά μπορεί να είσαι καλλιτέχνης χωρίς να είσαι μουσικός.