audiokostas

Βρε συ Ελιξήριε έχεις πάρει σβάρνα τα threads ρωτώντας για μπάσο από τη μία άκρη στην άλλη. Πάρε ένα αξιοπρεπές (ας μην είναι σουπερ ντούπερ) μπασάκι να σε εξυπηρετεί και να κάνεις τη δουλειά σου και σιγά - σιγά, με την προσωπική σου εμπειρία, με διάβασμα, προσωπική εμπειρία, συμβουλές από τα φόρουμ/φίλους και προσωπική εμπειρία, θα αρχίσεις να ξεχωρίζεις αυτά που, από προσωπική εμπειρία, παίζουν ρόλο για σένα στο όργανο και πως επιδρούν σε σένα και στο παίξιμο ή/και ήχο σου. Για τα φέροντα logo Fender και για τον μέσο όρο πάντα (και όχι το περιστασιακό χρέπι) , και τα Μεξικάνικα είναι πολύ καλά για αυτά που ζητάνε και τα Κινεζοινδονησιακά είναι μια χαρά (και βάλε) για αυτά που ζητάνε όπως επίσης και τα Ιαπωνικά είναι πάρα πολύ καλά. Τα USA είναι σαφώς πολύ καλά, απλώς κατά τη γνώμη μου, ζητάνε αρκετούτσικα για διαφορές που, αν υπάρχουν, στον δικό μου παικτικό κόσμο, δεν κάνουν διαφορές αλλά όπως όλοι ξέρουμε, αν το οργανάκι (και μεταχειρισμένο να ναι) γράφει επάνω usa, ε, πως να το κάνουμε, ο εγκέφαλος δίνει εντολή στο χέρι να πάει λίγο πιο βαθιά στη τσέπη αν η τσέπη διαθέτει βέβαια βάθος. Οι λόγοι γνωστοί και να μην κάνουμε πάλι την ίδια κουβέντα. Διαφορές έχουν αλλά επέτρεψέ μου να πω, ότι βάσει της εμπειρίας που εικάζω πως έχεις, δεν θα της καταλάβεις ακόμα για αν στις πει κάποιος και οι οποίες ποικίλοουν από μοντέλο σε μοντέλο Αν απομακρυνθείς από το εν λόγω logo (καλό ε; ) τα πράγματα γίνονται ακόμα καλύτερα στη σχέση ποιότητας τιμής αλλά θα λείπει (αν σου λείπει) το ονοματάκι στο μπράτσο και οι επιλογές ατελείωτες σε όλα τα μήκη και πλάτη γούστου και budget. Τώρα τα περί "σκοτεινών" και "λαμπερών" μην τα λες και πολύ δυνατά, γιατί μιλάς για ένα σκασμό (ηλεκτρικά να τονίσω, άρα βλέπε "μαγνήτης") μοντέλα με 100 παραλλαγές το καθένα για κάθε χώρα, άρα και πάρα πολύ διαφορετικούς ήχους. Όσο για τα aerodyne, έχουν 3-4 μοντέλα μεταξύ τους, με διαφορές ανάμεσά τους και άρα διαφορετικό ήχο. Και τα Marcus Miller και τα Geddy Lee εiναι διαφορετικά και μεταξύ τους αλλά και τελείως διαφορετικά από το Aerodyne. Πάρτο σιγά και βήμα - βήμα. ;)

Thanks μαν... ;D

Χαθήκαμε στη μετάφραση... ;D Ο P είναι εξ' ορισμού noiseless. Απλώς στο συγκεκριμένο project και ο J είναι noiseless. Μου φαίνεται ότι θα πάω στο σχέδιο με ένα concentric και ένα απλό pot. Δηλαδή V/V & T. Όπως Jazz Bass... Σόρρυ αλλά σε έχασα...

Δεν βρήκα ευκαιρία ακόμα αλλά σύντομα .....

Σωστά υποθέτεις. Έτσι είναι by default οι P-bass.

Για όσους δεν ασχολούνται με τρίχες .... ;D

Με τον Νίκο (plating, χρώματα, ξύλα...), με εσένα (ξύλα, μοντέλα, relicing), με τον Νάσο (ακόμα ψάχνομαι με το σώμα βρε συ), με τον Δημήτρη (ωραίοι και ενδιαφέροντες -κακώς που έτυχαν λιγότερης προσοχής από τους πολύχορδους- οι Dynacord), με τον Φώτη (μαγνήτες, χορδές, καμπίνες) και με άλλα παιδιά, για αυτό μιλάγαμε. Α, και έπαιξα (όσο μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο) λιγάκι με τα άλλα τα παιδάκια. Δεν ξέρω για τους άλλους... ;D

10K o P και 7.5Κ ο bridge. Θεωρητικά. Πιθανότατα να δοκιμάσω και το διάγραμμα της fender (αν και δεν έχει τις αντιστάσεις για το crosstalk και δε νομίζω ότι θα υπάρξει διαφορά στο ζήτημα) αλλά διαβάζοντας στα άλλα φόρουμ είναι πρόβλημα που συναντάται στα pj και ειδικά στους ελάχιστους που δοκίμασαν την ίδια τοπολογία (2 concentric). Ίσως να δοκιμάσω (τριήμερο έρχεται) να βάλω πρώτα τον BL J45 στη γέφυρα που χαμπουκερίζει και να ρίξω και λίγο διάβασμα μπας και καταλάβω. Ίσως..... Ευχαριστώ πολύ παιδιά. Keep 'em coming πλιζ. Που είναι οι ηλεκτρονικοί του φόρουμ ωρε;

Σωστή η παρατήρηση. Αυτό με τις αντιστάσεις (έγχρωμο)

Σε ευχαριστώ Πέτρο. Το σκέφτηκα, έχοντας παίξει και με τέτοια μπάσα, αλλά είναι το blend που θέλω. Αν δεν γίνει αλλιώς όμως.......

KAI ΟΜΩΣ ΤΙΠΟΤΑ !!! Όλοι οι συνδυασμοί φάσης δοκιμάστηκαν. Έχω την ισχυρή εντύπωση ότι κάτι παίζεται με τα φορτία των μαγνητών στην full θέση (και με την συγκεκριμένη συνδεσμολογία) λόγω της ύπαρξης P-μαγνήτη (ουσιαστικά humbucker) και μονού (Jazz) σε ένα κύκλωμα σχεδιασμένο για δύο μονούς. Οι λύσεις που απομένουν είναι οι κάτωθι: α) Βάζω έναν jazz humbucker πίσω (νομίζω ότι ο Bill Lawrence κάνει) να ισορροπήσουν οι γεύσεις β) Αλλάζω το κύκλωμα σε V/V stacked και tone ξέχωρα και κοινό και για τα δύο vol γ) Να δω αν χωράει το active PJ σετ που έχω (αν και το προορίζω για αλλού και δεν θέλω) δ) Να βάλω έναν πυκνωτή 0.1 φορτίο στο hot του P για να ισσοροπήσει το κύκλωμα (μη με ρωτάτε γιατί, κάπου το διάβασα και δεν θυμάμαι) ε) Να υλοποιήσω την λύση που θα προτείνετε (εξυπνάδες τιμωρούνται με μπασοχορδομαστίγωμα σε ρυθμούς thrash metal) Βοηθάτε Χριστιανοί.

Όντως. Να μάθω να διαβάζω προσεκτικότερα. :-[ Γίνεται και με €500 (με αρκετούς περιορισμούς) αλλά βαριέμαι να κάνω καινούρια ανάλυση. Άσε που υπάρχουν καταλληλότερα fora από το noiz για αυτό.

Αν θες καινούριο, στα λεφτά που λες (και λιγότερο) είναι τα: Apprentice Audio Lite http://www.ebay.co.uk/itm/EDWARDS-AUDIO-APPRENTICE-LITE-TT-TURNTABLE-CARTRIDGE-MAT-WORLDWIDE-SHIPPING-/231169573774?pt=UK_AudioTVElectronics_HomeAudioHiFi_Turntables&hash=item35d2c7c38e και το λίγο καλύτερο Apprentice Audio http://www.ebay.co.uk/itm/EDWARDS-AUDIO-APPRENTICE-TT-TURNTABLE-BRITISH-MADE-HI-FI-WORLDWIDE-SHIPPING-/231169594401?pt=UK_AudioTVElectronics_HomeAudioHiFi_Turntables&hash=item35d2c81421 Από Αγγλία (έχει κλείσει η αντιπροσωπία εδώ) θα βρεις και τα αθάνατα Rega (προτείνω το RP1 μαζί με το Performance Pack). Εντός Ελλάδας θα βρεις τα Project. Αν πας για Project, πήγαινε για το Project Debut Carbon αλλά όχι με OM10 κεφαλή που δίνουν εδώ αλλα με Ortofon Red (ειδικά αν πάρεις το πικαπ σε κόκκινο ;D ) Όλα τα παραπάνω είναι κομπλέ με κεφαλή και κάτω από €500 Αν δεν σε πειράζει για μεταχειρισμένο (που πρέπει να ξέρεις τι ψάχνεις, τι να προσέξεις και πόσο να πληρώσεις γι αυτό), σε αυτά τα λεφτά έχεις ατέλειωτες επιλογές (πέρα από το γνωστό 1200) και θα πρέπει να το συζητήσεις μάλλον σε άλλο φόρουμ. Σωστά. Εκτός αν απλώς θες djκούτι που να γυρνάει καλά....

με άρεσε και με(να).......ρεμάλι....

Που λέτε λοιπόν, το χα τελειώσει, έπαιζε, κάτι δεν πήγαινε καλά, πολλά μου έκατσαν στο ενδιάμεσο και η αποπεράτωσις του μετατέθηκε για λίγο μετά του Αγίου Κάποτε. Το ΣΚ όμως, που για κάποιο ανεξήγητο λόγο βρέθηκα με λίγο ελεύθερο χρόνο, μιας και σκόνταψα στον οπλοβαστό που είχα το μπασάκι επάνω του, είπα να το ξαναδώ. Το καθάρισα λίγο στα ηλεκτρικά του, βίδωσα, τέντωσα, κούρδισα, έπαιξα. O P-bass μόνος του σκοτώνει. Ο Jazz στο bridge μόνος του είναι πολύ καλός. Και οι δύο μαζί, σκοτώνονται. Δηλαδή; Εκεί που παίζει ο P ανεβάζεις τον J και όλα καλά αλλά μόλις πας το J στο full, πηδιέται ο ήχος, honkινίλα και πριμαδούρα και που τον πήγατε τον ήχο μου ωρε μαγνήτες; Εκοβες τον J; Όλα καλά. Έκοβες τον P; Πάλι καλά. (πολύ παρεξηγημένος - και άδικα- ο vintage noiseless της Fender) Και οι δύο; Άντε γειά. Προφανώς έχουμε ζήτημα φάσης. Επειδή διπλοτσέκαρα τις κολλήσεις, οι πόλοι ήταν μια χαρά στα pots αλλά τι να κάνουμε, αφού έτσι θέλει.... Πάμε ξανά. Pickguard έξω γαμώ τα P-bass μου (ενώ τα Jazz τα παιζεις και με πλακέτα ανοιχτή χωρίς να βγει το pickguard) Αλλάζω τη φάση του J. Pickguard στη θέση του. Πάμε ο P..... Ωραίος.... Πάμε ο J......Ωραίος κι αυτός. Πάμε και οι δύο ...... Αυτό ήτανε. Παίζει μια χαρά .... Αλλά όχι, κάτσε, δεν είναι δυνατόν, που πήγε η D ποιός έκλεψε την G ; To μπάσο επαιζε καλά τις δύο Ε & Α χορδές αλλά ψόφαγε (όταν ήταν και οι δύο μαγνήτες ανοιχτοί full) στις άλλες δύο. Ήταν προφανές ότι ο P ήταν πλέον εκτός φάσης. Προσέφερα στο μπάσο ένα ευχολόγιο για το γεναλογικό δέντρο το δικό του και της Fender και είπα ως νέος Sir Μπιθι "Ααααααααααααύριο πάλι..." ακουμπώντας το στον οπλοβαστό. Το χετε ξανασυναντήσει αυτό το πράμα ρε παιδιά; Να το θεωρήσω οιωνό;

Για να σε βοηθήσω λοιπόν και να στο πω πιο απλά, αυτό που λέω είναι ότι δεν είναι μόνο οι λόγοι που αναφέρεις για να επιλέξει κανείς ένα 30/32 αλλά μπορεί η επιλογή του να βασίζεται και στο ότι η ταστιέρα βολεύει τον εκάστοτε μπασίστα είτε λόγω ανατομικών λόγων, είτε παικτικών λόγων. Όπως αυτοί οι μπασίστες που προανέφερα και δεκάδες άλλοι. Δεν είπε κανένας ότι είναι καλύτερα μπάσα, δεν είπε κανείς ότι δεν έχουν ζητήματα, δεν είπε κανείς ότι ντε και καλά πρέπει να σου αρέσουν. Το δε tension, όπως επεσημάνθη και στον Μινοράκι, αν έχεις high tension χορδές (όπως οι Chrome flat που είχα), δεν το αντιλαμβάνεσαι ως ζήτημα. Χθες έπαιζα με ένα 70s Mustang το οποίο ο ιδιοκτήτης του, αρκετά έμπειρος μπασίστας, του άρεσε πολύ. Παίζει και με αυτό. Όχι στο στούντιο, όχι στο live. Προσωπικά μου άρεσε αλλά δεν με ξετρέλλανε. Αντίθετα, τα δύο 32άρια που έχω (με έμφαση στο Landing L2)) μου αρέσουν πάρα πολύ και δεν έχω κανένα πρόβλημα να τα πάρω live ή και στο στούντιο αν χρειαστεί. Εν ολίγοις, τα 30/32 είναι εδώ και με current production μοντέλα, με τα δικά τους προτερήματα και ελαττώματα, για να υπάρχουν ως επιλογές σε αυτούς που τα προτιμούν ή θέλουν να έχουν και αυτά στο "οπλοστάσιό" τους.

Μπερδεύεις τις επιχειρηματολογίες σου. Ότι δεν θα είναι ίδια, είναι δεδομένο αλλά δεν είναι απαραίτητα γιατί συντρέχουν οι λόγοι που ανέφερες. Επειδή έχω και μία αδυναμία και εμπειρία σε μεγάλη γκάμα 30/32, θα σου πρότεινα να διαβάσεις και το post μου (http://www.noiz.gr/index.php?topic=192029.0) σχετικά με τα 32άρια (υπάρχει και άλλο του X-Minor http://www.noiz.gr/index.php?topic=178998.0 για τα 30") και να δοκιμάσεις κάποια από αυτά. Είμαι σίγουρος ότι θα αναθεωρήσεις μερικά πράγματα. ;)

Δεν θα σου βάλω όλα τα διάσημα "τέρατα" που παίζαν 30/32 αλλά δεν ξέρω σε ποιες από τις παραπάνω κατηγορίες που αναφέρεις, εμπίπτουν οι Stanley Clarke, Mark King, Jonas Hellborg, Les Claypool .... ;) Ότι κλίμακα και να έχει ένα Alembic ή ένα γραφιτένιο Status, αντίθετα με ένα P-bass με κομμένα πρίμα ή ένα EB-3 με τον mudbucker, είναι πολύ δυσκολο να ακουστεί "λασπουριά". Δεν είναι το ίδιο long και short σαφέστατα αλλά οι λόγοι δεν είναι αυτοί που αναφέρεις.

Γιατί το θες το Mustang ; Πάντως το JB και το Mustang είναι ανόμοια (διαφορετικά) πράγματα άρα και μη συγκρίσιμα. (Στο GAS, ψευτοδιλλήματα του στυλ "ή εκείνο ή το άλλο" δεν ισχύουν. Το μόνο που ισχύει είναι "και εκείνο και το άλλο". Στην χειρότερη είναι "και αυτό και κάποια στιγμή αργότερα, και το άλλο"). You have been warned ;D ;D

Mono Antiqua ;D Μπορούσες να βάλεις τελεία εκεί. Τα υπόλοιπα δεν χρειάζονται...

Υπάρχουν και τα ενδιάμεσα medium-scale (32") μπάσα. Το ερώτημα / απορία δεν έχω καταλάβει ακόμα.

Ένας μάγος δεν αποκαλύπτει ποτέ τα μυστικά του. 8) Πάντως η σύναξη έπασχε από οξεία ξηροντραμία.

;D Πάρα πολύ το χάρηκα χτες. Πέρα από όλα τα καλά γνωστά παιδιά (διάβαζε φίλους) με τα οποία είχα καιρό να βρεθώ (Ανέστη, Χάρη πήρατε απουσία) και το 4ωρο δεν είναι αρκετό για να μιλήσω με όλους (κάτι πρέπει να ξανακανονίσουμε ;)), επιτέλους είδαμε και καινούρια μέλη της παρέας.... Μπράβο και στον Jimmy για την συλλογή των Dynacord, και όσο για σένα Νίκο και τις κατασκευάρες σου, κοιτάζω ήδη το plating και μην ξεχνάς ........

Είναι για την εκτόξευση. Κατόπιν αυτοκαταστρέφονται.

Yeap !