audiokostas

Ένας από τους λίγους σύγχρονους Έλληνες καλλιτέχνες με τεράστια διεθνή καρριέρα και φήμη, άφησε την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα της Κυριακής στην Αθήνα. Καλό του ταξίδι.

Νέος, ωραίος, ταλαντούχος, δουλευταράς, ανοιχτόμυαλος, με γούστο, στο σωστό μέρος με σωστούς συνεργάτες και καλό marketing. Τι δεν καταλαβαίνεις; ;D Τα υπόλοιπα είναι για να κάνουμε συζητήσεις και να σκοτώνουμε χρόνο στα forum. ΥΓ. Αλήθεια, όταν κάποιος φίλος σας λέει πάνω στη χαζοσυζήτηση για κάποιον καλλιτέχνη "πως το κάνει μωρέ ο boostης;" περνάτε κάποιο χρόνο εσείς μεν να αποδείξετε ότι ο συγκεκριμένος έχει ή δεν έχει συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό και ο δε φίλος σας ότι δεν είναι μωρός;

Δεν λέω ότι δεν είμαι biased (pun intended ;D) και το ξέρω πως επαναλαμβάνομαι αλλά ένα καλά υλοποιημένο κύκλωμα με 6V6, cathode biased χωρίς feedback και με λαμπάτη ανόρθωση όπως αυτό του Tweed Deluxe (5Ε3) με τα 12W του και το κατάλληλο μεγάφωνο, τα κάνει όλα (αυτά που με ενδιαφέρουν) και, όπως θα συμφωνήσουν όλοι όσοι ειδήμονες έχουν παίξει μαζί του, τα κάνει καλά. Είναι λίγο τσιμπημένοι βέβαια αλλά ...... Στο Γερμανικό ebay υπάρχει ένας τέτοιος τώρα, κοντά στο χιλιάρικο.

Ναι. Ο μύθος λέει ότι όταν ο ιδιόρυθμος Peckinpah είχε ακούσει τα κομμάτια (ιδιωτική ακρόαση) του Dylan, βγήκε έξω δακρυσμένος και είπε στους υπέυθυνους "hire him" και έφυγε. Όποιος έχει δει την ταινία (Pat Garrett and Billy the Kid) και ειδικά την σκηνή που ακούγεται το κομμάτι καθώς η γυναίκα (Katy Jurado) του σερίφη Colin Bear (Slim Pickens) τον πλησιάζει γονυπετής και τον κοιτάζει από απόσταση να αργοπεθαίνει (χτυπημένος θανάσιμα) δίπλα στη λίμνη και δεν έχει συγκινηθεί, δεν έχει αίμα μέσα του. Αν υπάρχει η σκηνή στο Utube μην την δείτε. Δείτε την ταινία όλη. Μπορεί να ναι λίγο ξεπερασμένη αλλά classic nonetheless.

Και για να ρίξω λάδι στη φωτιά, ο Παπαρόκκος έχει δίκιο. Το κοινό που τον ακούει και τον ασπάζεται (και είναι πολύ μεγαλύτερο από όσο θέλουμε να νομίζουμε), ξέρει το κομμάτι από αυτόν. Οι γελοιότητες του τι ξέρει και τι γινόταν τότε, είναι από την προσωπική του πλευρά, που (με το μπαρδόν κιόλας στα παιδιά της επαρχίας) ειδικά στα 70s και αρχές 80s, ήταν πολύ διαφορετικό στα Εξάρχεια της Αθήνας από την Καλλιόπη της Λήμνου. Ο καθείς και τα βιώματά του. Και αν τον θεωρείτε γελοίο (μαζί σας) ακούστε και τον γιό του που πουσάρει απελπισμένα. Πηγή γέλιου... ;D Βέβαια με τον ίδιο τρόπο οι πιτσιρικάδες ξέρουν το Knockin On Heavens Door ότι είναι των Γκαζερόζες και όχι του Dylan (που ακόμα λιγότεροι γνωρίζουν ότι το έγραψε για soundtrack ταινίας του Peckinpah). Και δεκάδες άλλα (I Fought the Law, When the Levee Breaks, Tainted love, Hey Joe .... κλπ κλπ) ;) Όπως μου είχε πει (φυσικά και χωρίς διάθεση χιούμορ) και ένας Άγγλος συμφοιτητής μου στην ερώτησή μου "You know of course about Woodstock" "Of course. I read Snoopy" Γι αυτό λέω να μην κρίνετε εξ' ιδίων τα αλλότρια. Και μην υποτιμάτε την έκταση της έλλειψης ιστορικότητας και γνώσης. Η σοβαρότητα μας έχει αποχαιρετήσει εθνικώς εδώ και χρόνια.

Την βρήκες ! Άραξε τώρα και enjoy the ride (ελληνιστί: "το πήδημα")

Να το κάνεις γκαζοζέν. Ώρα είναι. ;D Σωστό κι αυτό. Θα ναι δωρεάν για όλους. Όταν υπάρχει....

Αν δεν έχει μανιβέλα και δίχρονη Husqvarna, είναι μόνο για να κόβει φέτες ψωμιού φίλως...

Γιατί είναι σε ανηφόρα το σπίτι του. Και νηστική αρκούδα, πετάλι δεν κάνει. Εγώ από την άλλη σε 10-15 λεπτά περπάτημα είμαι Νομισματοκοπείο. Ο γυρισμός (με το τσουβάλι στον ώμο) θα ναι δύσκολος αλλά δεν πειράζει. Εκτός κι αν κάνω τρίκυκλο φουρκόνι (με καλάθι στα πλάγια) το Hornet. Το γυναικάκι σταυροπόδι καθισμένη πλάγια με το τσεμπέρι για κράνος και τα κουτσούβελα μέσα στο καλάθι και μπάνιο εκδρομή στη Λούτσα. Ομορφιές να γουστάρουμε Τα καλύτερα έρχονται μάγκες....

Ο Carmine (o Rojas ντε, ο μπασίστας του), μου είπε ότι ο Jo θέλει μόνο Μύκονο πλέον. Λύγισε για λίγο όταν του είπα ότι, άμα θέλει, να κανονίσω κανα gig να έρθει ως support γκρουπάκι σε μας αλλά στο τέλος μου λέει "Kostas, sorry mate, but thelo Mykonos ke clarina".

Αν αφτό αληθεύει, ο συνάδελφος είναι καταπτυστος και άξιος λιθοβολισμού με φτηνοκινέζικα bridge pickup guards από Jazz Bass.

Αναζητείται κειμενογράφος, διορθογράφος και ανακατευθυντής thread (από forum σε Αγγελίες). Δουλειά πολλή, αμοιβή καμμία. ;D Παρακαλώ μη σμπρώχνεστε και στείλτε email στον αρχιμοντεράτορα/θυρωρό και ύψιστον Διαχειριστή Yameth. Υ.Γ. "Pianos Become the Teeth" ??!!!?? Σοβαρά αφτό ??

Πέστα ρε Καταράχτη. Επιτέλους κάποιος πρέπει να πει την αλήθεια σαφτή τη χώρα.

Λίγο υπερβολική (ειδικά σε κάποια standards που δείχνει λίγο "ανώριμη") αλλά όντως αρκετά καλή και, αν μη τι άλλο, με πολλή ψυχή. Από την άλλη τι να κανονίσεις για το καλοκαίρι....... >:( :'(

Αν και ακούγεται "στραγαλάτο", από το κλείσιμο του lick στη μπάσα νότα, και με διάθεση να τζογάρω για τα πολλά, θα διακινδύνευα να πω ότι είναι P-bass παιγμένο πίσω, προς γέφυρα μεριά και πειραγμένο στα ψηλομεσαία στο eq.

Θοδωρή εμείς τα παμε. Οργανάρα και παίχτουρας μαζί προορίζονται για μεγάλα πράγματα και ωραίες στιγμές. Από την άλλη, ο ήχος που κυνηγάς, μάλλον για ΜΜ με το eq του μου φαίνεται παρά για PB με ΜΜ στη γέφυρα αλλά τι ξέρω γω μπροστά στα δικά σου αυτιά... Η καραμούζα μου αρέσει περισσότερο με μονό (και σπλιταρισμένο ει δυνατόν γιατί σιχαίνομαι τα βουητά) μαγνήτη, σε 70s position (σιγά τη διαφορά) και με το tone ψιλοκομμένο (και εκεί υπερτερεί το V/T V/T JB του 62). Τα περί "καρφί-στον-amp-χωρίς-αλλοιώσεις" και οι "μπαταρίες-είναι-για-φακούς" που θυμήθηκε στα γεράματα ο Συνομήλικος, τα ακούω βερεσέ (αφού σε pre θα πας ούτως ή άλλως) καθότι το καθένα έχει την γλύκα του και είναι τι ψάχνει ο καθείς ηχητικά. Από την άλλη η διαφορά είναι μεγάλη από καλό σε μέτριο ή κακό onboard preamp. Στη δική σου την περίπτωση νομίζω ότι εμπίπτεις στην πρώτη κατηγορία. ;) Και πάλι μεγειές και καλόπαιχτο.

Yeap. Εγώ θα αναφέρω και τον Δημήτρη Αντωνιάδη, αν και θα ανασηκώσετε το φρύδι καθότι πρόκειται για νέο session μουσικό που κατά βάση ηχογραφεί αλλά και παίζει επαγγελματικά στον χώρο της λαϊκοπόπ φίρμας (που είναι και ο μοναδικός χώρος εν Ελλάδι που μπορεί να λαδώσει το άντερο του μουσικού). Τον άκουσα από κοντά όταν με βοήθησε (αφιλοκερδώς χωρίς να γνωριζόμαστε) σε όλα τα jam που οργάνωσα σε στούντιο για τα τεστ των μπασοκαμπινών και είδα έναν πάρα πολύ καλό, δυνατό και ευέλικτο ντράμερ (που στο κουρμπέτι τους αν δεν είσαι, δεν επιβιώνεις κιόλας). Θα παίξει και μεθαύριο στο event John Lord Tribute πριν πάει καπάκι στο Fever για να παίξει μέχρι πρωίας με Οικονομόπουλο και Βανδή. Και πάντα με χαμόγελο και αστεία.

Όχι βρε αδερφέ !!! Έχεις ωραίο (και αναβαθμισμένο) πικάπ (Japanese DD rules ! ;D) και θα πας να του βάλεις dj βελόνες ? Έλεος !! H original βελόνα είναι αυτή http://www.ebay.com/itm/JVC-DTZ1S-DTZ4S-LA21-LF41-MD1025Z-QLA5-Stylus-Needle-/220350696547 αλλά ΔΕΝ χρειάζεται να πας εκεί. Καταρχήν δεν πας μόνο για βελόνα αλλά για κεφαλή. Tι budget έχεις; Το phono stage σου (αν ξέρεις βέβαια) μπορεί να προενισχύσει moving coil κεφαλές ή μόνο moving magnet ? H "πασπαρτού" κεφαλή που χρησιμοποιώ σε αυτά τα πικάπ είναι η Denon DL-110 η οποία είναι Moving Coil υψηλής εξόδου αλλά η οποία δυστυχώς τελευταία έχει "τσιμπήσει" και δύσκολα την βρίσκεις κάτω από €150. Πες budget και προενισχυτή phono που έχεις και κάτι θα βρούμε....

Στην τιμή τους είναι ότι καλύτερο. Αλλά δεν τις έχω δει να "κρατάνε" καινούριες τόσο πολύ. Κάτι που εμένα βέβαια μου αρέσει. 8)

Σαφώς και μνεία πρέπει να γίνει καθότι είναι μία κατηγορία μόνος του. Μεγάλος ντράμερ. Από την άλλη όμως, η sui generis προσωπικότητά του, δεν κάνει την συνεργασία μαζί του και το πιο εύκολο πράγμα....... όπως έχω ακούσει.

Pride. http://www.imdb.com/title/tt3169706/ Όταν η gay & lesbian κοινότητα του Λονδίνου βοήθησε την απεργία των Ουαλλών ανθρακορύχων... Μόνο οι Άγγλοι μπορούν να γυρίσουν τέτοιες ταινίες και να βασίζονται στα πραγματικά (τους) γεγονότα, στο φυσικό τους περιβάλλον και πρωταγωνιστές που πείθουν πως θα μπορούσαν να είναι οι ίδιοι. Συνίσταται ανεπιφύλακτα. Από την τετραμελή οικογενειακή μας κριτική επιτροπή, πήρε παμψηφεί full thumbs up.

Εξαρτάται... Τι ζώδιο είναι η καμπίνα; Ναι, κανένα πρόβλημα ;D

της δεκαετίας του ???? Οι πιο γνωστές Roto με κόκκινες άκρες είναι οι Rotosound RS66 Swing Bass.

Ε, όχι και κουτσουρο φίλτατε. ;) Άλλα ακούσαμε αλλά ποιείτε ευβλαβικά τη νήσσαν πιθανώς φοβούμενος την βασκανίαν. Οφείλετε πάραυτα οφθαλμολουτρικό φωτορομάντζο ή τουβλάχιστον να έρθετε να γνωριστεί και με άλλα παιδάκια.... ;D Flat και Terry δεν παν μαζί... ;)

Το μπουγαδόσυρμα που είχε στο τόξο του (ούτε είχε σετάρει ποτέ) δεν έσπαγε, ειδικά με τον τρόπο που έπαιζε (με ένα δάχτυλο μόνο, "the hook"). Αλλά δεν θα το κάνουμε και κανόνα ή ευαγγέλιο. Μπορεί να είναι καλύτερη η παλιά ή η φλατ χορδή στο muted/reggae/xerogotiallo στυλ αλλά πέρα από τα fundamentals δεν μπορεί να δώσει τα overtones ή το στραγαλοgrowl (που ναι ο ParTerryus να μας πει για τις round πάνω σε άταστο) μιας σχετικά καινούριας round. Ο καθένας ψάχνει τον δικό του ήχο και καλό είναι να πειραματίζεται χωρίς προκαταλήψεις, με τον ήχο του μέσα στη μπάντα, για να δει τι του κάθεται καλά.