audiokostas

Όταν υπάρχει μια παραπάνω δυνατότητα παραμετροποίησης του ήχου στο μπάσο μου χωρίς να μου στερεί κάτι άλλο, την θεωρώ καλοδεχούμενη. Άσε που το μπάσο οπτικά είναι όνειρο. Και μάλλον θα παραμείνει όνειρο.

Κρίμα. Λογικό αλλά κρίμα.

MK6LB E-Guitars mechanics, Closed type, translation 1/15, 6 left, 10mm diameter, oval wings, color BLACK. Δεν τα ξέρω αλλά για το Τιτάνιο έργο που καλούνται να εκτελέσουν, νομίζω ότι θα είναι καλά σε μία Affinity.

Καλειμπανταμπορηναμνηνε(ιποκιμενικοαυτο)αλλαταοργανατουσταβαρανεμιαχαρανωμοιζο.

http://www.noiz.gr/index.php?topic=182971.msg522166#msg522166

Είμαι σίγουρος ότι, αν όλα πάνε κατ' ευχήν, μετά από καμιά 40αριά (και βάλε) χρόνια, θα είναι το μόνο που θα ακούω. Με συνέπεια και συνέχεια, στη καλύτερη δυνατή εκτέλεσή του.

Η αίσθηση του εκάστοτε ιδιώματος που έχει προέλθει από την πολύωρη (ή ακόμα και πολυετή) εντρύφηση στην αισθητική του, δεν νομίζω ότι έχει να κάνει με κάποιο κβαντικό άλμα ούτε και είναι υπερβατική σχέση. Όσο για τα δεύτερα μέλη, ναι, σαφώς δεν είναι της βαρύτητας αν θέλεις, του frontman κιθαρίστα/τραγουδιστή αλλά αν ο ντράμερ (όσους βασικούς ρυθμούς κι αν έχει μελετήσει) δεν μπορέσει να "διαβάσει" το κομμάτι και τον frontman και δεν έχει τις ανάλογες "ιδιωματικές" γνώσεις να δώσει το στίγμα του (ναι και ο ντράμερ - σε μεγάλο βαθμό - και ο μπασίστας σε μικρότερο διαμορφώνουν ένα blues κομμάτι) δύσκολα θα αναδειχθεί το τραγούδι / leader. Εκτός κι αν είναι κιθάρα / φωνή μόνο. Σε όλα τα είδη όμως και στο blues ίσως περισσότερο, όπως είπε και ο διασημος John Papajohnou, "Oloi kalaroune, ma then vgazoun psaria ......." Όσο για το τελευταία πρόταση σου, μετά από τις πρόσφατες αναζητήσεις μου, δεν νομίζω ότι έχεις απόλυτο δίκιο. Αλλά ούτως ή άλλως δεν σε ενδιαφέρει οπότε και η γνώμη σου δεν θα αλλάξει.

Ναναι καλά ο Μεχικάνο που χε για tech. Αλλιώς αυτός .... Εξάλλου ο παίξιμο του είχε όλο το shag ;D που χρειαζόταν. Δεν ήθελε άλλο.

Λίγο πολύ να συμφωνήσω σε όλους βρε συ SF αλλά Simonon ;; Επειδή βρήκε τα τάστα που είναι; Ασχετο πόσο μ΄αρέσει. Λόγω Clash & πόζας.

Sustain δεν έχουν με τίποτα και είναι μια ιδιότητα που στο μπάσο ειδικά, προσωπικά δεν με πολυκόφτει. Οκ, εξαίρεση είναι αλλά και ο Harris με flats παίζει. ;)

Κατά την άποψή μου, τα Schecter είναι αδίκως υποτιμημένα μπάσα. Είτε επί εποχής Van Nuys (όχι την μετέπειτα Texas περίοδο), είτε η σημερινή γκάμα, έχει πάρα πολύ ωραία μπάσα. Από την άλλη, όλως περιέργως, το project δεν μου λέει πολλά...... 8)

Paul Chambers, Wilbur Ware, Charlie Haden και μην πάμε εκεί γιατί είναι δωμάτιο για μεγάλους ...... ;)

Ότι μαμάνε είναι αλήθεια αλλά έχουν shag ;D

Η ευφυία του, κατά την άποψή μου, είναι ότι σε τόσες απλές μελωδίες εμποτίζει δικούς του φαινομενικά απλούς μελωδικούς δρόμους που δεν ξεφεύγουν αλλά αναδεικνύουν το κομμάτι. Στέκονται και ως αυτόνομες μελωδίες. Και είναι το στυλ του μπάσου που μου αρέσει. Όπως και του Donald Dunn ή του Palladino αλλά και του υποτιμημένου Leon Wilkeson (νταξ, κολλήματα είναι αυτά) σε μικρότερο βαθμό. Συνήθως, στα δικά μου βιβλία, όταν ο μπασίστας ξεχωρίζει, μάλλον δεν κάνει σωστά τη δουλειά του. Αλλά τα χω ξαναπεί νομίζω ...

Πέτρο μάλλον δεν είσαι flatwound τύπος. :-\ Κρίμα που δεν σου άρεσαν οι χορδές. :( Από την άλλη, πρέπει να θυμάσαι ότι οι flats αναδεικνύονται μέσα από το ομαδικό παίξιμο και όχι κατά μόνας. Κατά ένα περίεργο τρόπο .... Π.χ. άκου εδώ http://www.lakland.com/ac_glaub.htm και δες στην ρέγγε αλλά και στο fingerfunk πόσο διαφορετικά ακούγονται μόνες τους και πως "ανασαίνουν" όταν μπουν και άλλα όργανα. Είναι περισσότερο ομαδικές παρά πρωταγωνιστικές χορδές. Δεν θα σου προτείνω (αν και έχω στο νου) άλλες χορδές (όχι flat) μιας και έχεις πήξει στις χορδές. Υπάρχουν και οι ενδιάμεσες λύσεις πάντως......

Θενκς SF. Θα μείνω στην προτελευταία παράγραφο που υποστηρίζει και την άποψή μου. Ένα απλό slow start και δεν υπάρχει χρεία για stand by. Για αυτό και εγώ έβαλα στον δικό μου τσίφτη την 5V4 που είναι slow start ανορθώτρια και δεν υπάρχει καμία ανάγκη για stand by. Για το power off ΔΕΝ υπάρχει ζήτημα sequence.

Απλά πες μέρος και ημερομηνία. Φoράμε Rickenbacker. Το Eaton Riffles τελευταίο. Το χεις λοιπόν. Γράψε ένα κομμάτι γρήγορα... Περαστικά. Μα....... μην επιμένετε. Αλλά για να μην παρεξηγηθείτε.....

Ναι, αλλά το παίζω με την ψυχή μου. ;D Απλώς αυτή την έχω με προθεσμιακή χαμηλής απόδοσης στον Οξαποδώ .... Κυναίγειρε, βλέπω συνεχή ορθογραφικά ολισθήματα τώρα τελευταία. Μήπως επειδή προσπαθείς να παίξεις μαύρη :P μουσική και μπαίνεις στο πετσί; Δεν μπαίνεις καλύτερα πρώτα στη μουσική; Εδώ σε έχασα. Εδώ, κοινωνιολογικά, διαφωνώ.

Σωστή απάντηση. Μπράβο σας. Κερδίσατε το super tweeter των €100Κ που ενεργοποιείται με ασημενιοφορεμένο crossover μετά τα 60Khz

Τα κανα κι αυτά. Ακόμα να παίξω καλά το mplouz. Άμα έχεις πρόβλημα με σαράκι, καλύτερα να αφήσεις την επιπλοποιία..... ;D Σπύρο, συμφωνούμε ;)

Αν η κονσόλα είναι δίπλα στον ενισχυτή γιατί είναι καλύτερη επιλογή;

Γιατί όλη αυτή η παραφιλολογία (επιεικής όρος) περιστρέφεται συνεχώς από το blues ρε παιδιά, μου λέτε; Για κάθε, μα κάθε μουσικό ιδίωμα ΔΕΝ φτάνει να ξέρεις την κλίμακα που παίζεται. Απλά. Πρέπει να το έχεις ακούσει κάμποσες φορές. Να το νοιώσεις και να βρείς την περιρέουσα αντίληψή του, τα πατήματά του τέλος πάντων βρε παιδί μου. Αν δώσω δηλαδή σε κάποιον, άσχετο με κλασσική, τις βασικές κλίμακες της μουσικής, θα μου παίξει το έργο που έγραψε ο εκάστοτε συνθέτης; Ή μήπως η κλασσική που γεννήθηκε από "σπουδαγμένους" και μέσα στα σαλόνια δεν έχει, σπαραγμό, έκσταση, χαρά; Απλώς είναι πιο δύσκολα αναγνώσιμα, έτσι; ;) Να μην κρυβόμαστε. Και στη ρέγγε και στη πανκ και στη ποπ και όπου πάει το μυαλό σας, δεν είναι ανάγκη να ναι ρεμπέτικο ή μπλουζ για να βγάλει τον καημό. Η έκφραση συναισθημάτων είναι από τους βασικούς λόγους (αν όχι Ο λόγος) της ύπαρξης της μουσικής. Ούτε ντε και καλά πρέπει να σαι γκάβακας στις νότες για να παίξεις μπλουζ. Έλεος πια με αυτή τη μαστίχα (και ούτε καν Χίου)........ Μήπως όμως (λέω γω τώρα ως ένας από αυτούς) επειδή αν είσαι γκάβακας έχεις την ψευδαίσθηση ότι εύκολα θα παίξεις μπλουζ και μετά το ντύνεις με το mystique και καλά "τώρα μιλάει η καρδιά" και αρχ...α τούμπανα;

.....και 25 μπορεί. Δεν ξέρεις. Συμβαίνουν αυτά. Με τόσα που ακούμε γύρω μας.

Little M heads to Funkland............. but never gets there ;D. Τέτοια 80ίλα στη κιθάρα είχα χρόνια να ακούσω παππούλη. Θα βάλω τα παϊδια και θα φέρω Yameth (για την παραγωγή), Nestora (για τις κιθάρες) και Faltsoo (για τα παϊδια). Εσύ βάζεις, θράκα και concept. Και όλα θα έρθουν στα ίσα τους.

"Το blues δεν είναι τι παίζεις αλλά κυρίως αυτά που δεν παίζεις". B.B.Cage.