audiokostas

Επειδή σε ξέρω Χασοδίκη και αφουγκράζομαι την αγωνία σου, σου έχω τη λύση έτοιμη, δοκιμασμένη, σε λογική τιμή (γιατί υπάρχουν και πιο ακριβά) και προσαρμοσμένη στα γούστα σου. Θες να στη πω τώρα ή θες πρώτα να ακούσεις τις ίδιες κοινοτυπίες περι jazz & precision και τα των συν αυτών και να στη δώσω στο τέλος για να το κλειδώσουμε;

Πολύ Λάκικη ερώτηση. Η απάντηση είναι απλή. Αν σε φτιάχνει (οπτικά πρωτίστως και ηχητικά δευτερευόντως), το παίρνεις Αν σε χαλάει, τ' αφήνεις. Το στυλ το δίνεις πρώτα εσύ και μετά το όργανο. Τώρα σοβαρά σε κόφτει αν σε κοροϊδεύουν τα κακόγουστα γερόντια; Να πω μόνο ότι ο ένας παίζει με μπάσα με maple ταστιέρα με μαύρα-γκαμούτσες block inlays και αλλος τρελλαίνεται για barbie βαμμένες χοντροκατασκευασμένες ξυλοκατασκευές (γνωστές και ως tele). Nuff said..... ;)

Δες εδώ http://www.parcel2go.com/ Παραλαβή από σπίτι, παράδοση στο σπίτι και πολλά quotes από διάφορες εταιρείες. Με parcelforce Euro48 που παρέλαβα δυο τρεις φορές, δεν συνάντησα προβλήματα. Ο Άγγλος πρέπει να είνα ΠΟΛΥ σαπιορούχλας για να μην ξοδεύει ένα τέταρτο από τον χρόνο του για πακετάρισμα. Καλά, στην αγγελία είχε μονο παραλαβή από το σπίτι; Και εσωτερικά στην Αγγλία να τον έστελνε, πάλι θα ήθελε πακετάρισμα.

Δεν είναι θέμα χαζομάρας. Είναι τελείως άλλη κιθάρα. Προσωπική τοποθέτηση, εγώ θα την κράταγα (την θεωρώ πολύ ωράια και καλοφτιαγμένη κιθάρα) και θα έπαιρνα και μία strat. Θα μου πεις που είναι τα λεφτά.... Αν μάθεις πες μου και μένα.

Να υποθέσω ότι ρωτάς για βινύλιο καθότι το cd είναι εύκολο να το βρεις (αν και έχω καιρό να αγοράσω από δώθε).

Μια και το ακούω τώρα και είπα να γράψω κάτι στο break που κάνω ........... α) Tom Jones για μια ακόμα φορά ΠΕΛΩΡΙΟΣ. Pour moi, Η αγαπημένη μου φωνή. Και καταπληκτικός τύπος (ναι, τον έχω γνωρίσει). β) Η παραγωγή του Henry είναι όντως για σεμινάριο. Μάστορας μεγάλος. γ) Ο Laurης πάντως, του το αναγνωρίζω, προσπαθεί και προσπαθεί σκληρά και έντιμα. Και στα όργανα no flaw at all αλλά στη φωνούλα :-\ παρόλες τις βοήθειες ;) Και ο Dr. John στο άλμπουμ λευκός είναι αλλά όταν τραγουδάει ........ phewwww Πάντως ο Χιουσης μερικές φορές (ίσως λόγω accent και θεατρικής ερμηνείας) μου βγάζει κάτι από Monty Python και στα slow με πιάνο ένα μακρινό Tom Waits από το The Heart of Saturday Night..... λέμε τώρα. Αυτά και back to business...... :(

Παρών ! Μάλλον θα παρεξηγηθείς από τους γονείς...... ;) Αλλά από την άλλη, αν τους πεις ότι είσαι ντράμερ, θα δείξουν κατανόηση.

Σιγά τα ωά. Εμείς το κάνουμε με 4 άτομα.

Δεν βλέπω Utube αλλά με τον κο Will Lee εν προκειμένω, έχουμε πάρα πολυ κοινά γούστα.

Μπαα. Κόμπλεξ και εφηβικό απωθημένο. Πέρασα υγιώς την εφηβεία μου με (κατά βάση)μια κοντραπλακέ απομίμηση ενός Pbass. Ούτε μάρκα θυμάμαι. Μαγνήτες για σημειώσεις στο ψυγείο και μπουγαδόσυρμα για χορδές. Ευτυχία σου λέω. Αποχή για 8 χρόνια. Μετά (στα 30) ένα RBX360 για 10 χρόνια (για όποτε έπιανα μπάσο στα χέρια μου). Μετά γράφτηκα στο noiz........ :'( βέβαια στο ενδιάμεσο δοκίμασα καμιά κατοσταριά...... ;D

Δεν μιλάω για αυτό με την γέφυρα ακουστικού μπάσου. Για το άλλο λέω. Μωρε το χω σκεφτεί να φτιάξω....... :-\ αλλά αν ήξερες πόσα μου αρέσουν. Ασε που το ASAT το πλησιάζει. Αλλά να, από καταναλωτική μανία και συλλεκτική αξία μιλάω. Από παικτικής, τα 5 που χω με υπερκαλύπτουν (και ένα εδώ που τα λέμε, πολύ μου είναι αλλά ε, παιδί είμαι κι εγώ :P, θέλω τα παιχνίδια μου). Δεν θέλω να μπλέκω και με άλλα (επί του παρόντος) project.

Την επισυνάπτω μαζί με το ομορφότερο Pbass που υπάρχει αλλά που να το βρεις. Καλά, ο Θεός δεν νοιαζόταν για τίποτα .... Και καλά έκανε ;)

Ναι γειά σου...... ;D Πρέπει να κανε υπέρβαση ο μαστροΛήος που δεν την έβαλε μονή (αν και κάπου έχω δει ένα Γιαπωνέζικο semi hollow Pbass με γέφυρα ακουστικού μπάσου. Το έχω στο αρχείο. Θα το βρω.) Το απαύγασμα της τεχνολογίας στην υπηρεσία του μουσικού.

Να στηρίζεται ποιανού το χέρι πάνω στο γλιστερό μέταλλο και να παίζει που; Σαν μεταλλικός φερεντζές είναι. Άντε να βάλουμε πάνω από τη γέφυρα (ειδικά στα 51 για να μην φαίνεται και η παπάρα της ντροπής με τα δύο βαγόνια) και να ακουμπάει η παλάμη στους πενάτους αλλά πάνω από τους μαγνήτες; Πρέπει να είσαι πολύ καρακιτσάτος.... ή να παίζεις μόνο με το ξυνοδάχτυλο της μύτης κάπου στο ύψος της οκτάβας στην ταστιέρα ενώ έχεις το headstock κολημένο στ' αυτί. Βάψτη και σαλμονάκι (ή σομονάκι) που αρέσει στον SF και άμε να κάνεις σέρφινγκ.

Όντως. Η άποψή μου βέβαια είναι ότι έκανε το λάθος αρχικά να προσπαθήσει να μείνει με την μηχανή για να ξαναμπεί και εγκλωβίστηκε όταν ήταν πλέον αργά. Συνεπικουρούντος (ή μάλλον εξαιτίας) του γεγονότος ότι ήρθαν Rossi και περισσότερο ο Edwards (ο οποίος πρέπει να τρώει τρελλή φρίκη), ήρθε και το συμβάν Αλλά όλα αυτά είναι συνάρτηση (σκληρό πίσω, ινδιάνικος τρόπος, πείσμα, στραβή πορεία πεσίματος, Edwards στο συγκεκριμένο σημείο, κράνος κλπ κλπ) ενός γεγονότος το οποίο θα αναλύσουν άλλοι πιο ειδικοί από εμάς. Το what if δε νομίζω ότι έχει νόημα ....

Για να σβύνει το τσιγάρο o παίχτης χωρίς να καίει το μπάσο. Εξ ου και ονομάζονται τασάκια. Είναι μια vintagιάρικη ομορφιά -λένε, γιατί εγώ σαν προφυλακτήρες από 50s Cadillac τα βλέπω. Άσε που κόβουν και πεδίο παιξίματος. Τερυ, το σώνει που είναι 2-tone sunburst με σωστό pickguard. Το μπράτσο είναι σαν ξεπλυμένο. Όσο για το είδος (JB & PB & PJB - το αγαπημένο μου- κλπ κλπ), αντίθετα από αυτό που πιστεύω συνήθως, στα μουσικά όργανα, είναι ο μάστορας που κάνει το εργαλείο. Μερικοί καλοί καταφέρνουν ακόμα και τα πρωτόγονα 51 να τα κάνουν να ακούγονται versatile.

Συγκλονίστηκα και στεναχωρέθηκα πάρα πολύ. Και εκείνη τη στιγμή του (μαγνητοσκοπημένου) ατυχήματος μίλαγα με τα παιδιά μου για τον Simoncelli...... Συμπαθέστατος και ταλαντούχος. Και πάρα πολύ νέος :'( Μεγάλο κρίμα.

Ένας χρόνος που πέρασε, αυτή την αγωνία είχατε; ;D

Standard Jazz Bass είναι βρε αδερφέ, δεν είναι δα τρελλή customιά. Για 2-3 (το πάρα πολύ) κατοστάρικα είσαι διατεθειμένος να αφήσεις την επιλογή του "ονείρου" σου (συν την βαβούρα/ υποχρέωση) στον φίλο σου; Αρ γιου σουρ; Αν όχι στις noizοαγγελίες και ευρύτερα στις Ελληνικές, μια βόλτα στα Ευρωπαϊκά ebay, ίσως το λυνε το ζήτημα. Λέω γω τώρα και τα λεφτά δικά σου είναι, όπως θες τα ορίζεις. ;)

Αφεντικό, μιας και είσαι smooth & sexy, άκου και αυτό . Με την Patricia Barber. Ιδανικό για audiophile ακροάσεις και βραδινό μουσικό background για το βιβλίο με το ουισκάκι. Αλλά όχι το Light My Fire που μας μεγάλωσε και αγαπήσαμε. Patricia Barber- Light My Fire

Στο θέμα μπήκα, δεν ήταν δικό μου να πω την αλήθεια. Ο Προμηθευτής προτίθεται να το γράψει αυτό. Το ερώτημα είναι ότι : α) Πρέπει να υπάρχει αντιστοίχως αποδεικτικό εξόδου του μπράτσου ; β) Αναγνωρίζουν τα τελωνεία μας το "no cost due to repair" ;

Μαύρος καλός για blues. ;) Σε τελωνεία δεν θέλω να ξαναπατήσω. Εκτελωνίζω τόσα χρόνια, σε τόσα τελωνεία των Αθηνών, που έχω ιστορίες να διασκεδάσω 3 πάρτυ συνεχόμενα. Για ταχυδρομείο μιλάω.

Μπορεί αλλά το ερώτημα με ενδιαφέρει και μένα. Έχω και εγώ μπράτσο που είναι στην εγγύηση και θέλω να το στείλω Αμερική για αλλαγή. Δεν θέλω όμως να πληρώσω τελωνείο ξανά. Αρκεί η μονομερής δήλωση του luthier "No cost due to repair under warranty" ή πρέπει άραγε και εγώ να κάνω κάποια δήλωση κατά την αποστολή του;

Be patient my dear boy, be patient ............ ;)

ΚaposeroJazz® Σύνθετο του κάπως (σχεδόν/δήθεν), Apos, Poser, έρως και Jazz.