audiokostas

Είναι κι αυτό τρυκ σαν το αυγό του Messalion; Εχεις link στο youtube; Μέσα.... ;)

Πάντα είχα την εντύπωση ότι ένα χαμηλομεσαίο σήμα φωνής είναι καλύτερο (πιο διαχειρίσιμο) από ένα μεσουψηλό. Αλλά τελικά μάλλον κάνω λάθος.

Φίλτατε Κοέλιο σας ερωτώ. Παίζουμε μόνο με για τον εαυτό μας;

http://maps.google.com/maps/ms?ie=UTF8&hl=el&msa=0&msid=112326357501383750988.0004438787ea12a41d049&om=1&ll=38.001574,23.866768&spn=0.205337,0.456619&z=12&iwloc=00044387cfb9015bfc41b Ξεκινάει από παλιά αλλά φτάνει μέχρι το '10. http://www.noiz.gr/index.php?topic=362.0 Πάρε κι εσύ κανα τηλέφωνο.

Με την επιθυμία ότι δεν θα γίνω ποτέ αποδέκτης μιας τέτοιας αντίδρασης, μέσα σε κάποια λογικά πλαίσια, προσωπικά δεν την θεωρώ απαραίτητα κακό πράγμα. ;)

Διαφωνώ εκτεταμένως αλλά δεν έχω τον χρόνο. Sorry... Αυτό που θα ήθελα να επισημάνω (και είναι θεμελιώδες) είναι ότι εν προκειμένω, η μητέρα του ΔΕΝ του απαγορεύει αλλά τον προτρέπει να διεκδικήσει την θέση του. Να εγκαταλείψει την απάθειά του. Δεν είναι θέμα μαλλιών ή Μπακούνιν (εκεί και στον Μπουκόφσκι την είχα γλιτώσει αλλά την πάτησα στον Μπατάϊγ - στον BB King ήταν αδιάφοροι μιας και πιάσαμε τα "Μπ") η ποδηλατάδας. Είναι το τεσπά και το γουατέβα που ΚΑΙ εμένα με τρομάζουν. Ίσως γιατί έμαθα να διεκδικώ με προσπάθεια πριν απαιτήσω να απολαύσω. Και όχι, όπως είχε αναφέρει κάποτε ο φίλτατος Trolley, δεν είναι "better than the real thing". ;) Μεγάλη κουβέντα. ;)

Όπως αναφέρεται και από τον Maslow στην πυραμίδα του, εφόσον πληρείς το ένα επίπεδο, είναι ανθρώπινο, αν όχι υποχρέωση, να προσπαθήσεις να καλύψεις το επόμενο. Δεν παραμένεις στάσιμος

Μαζί σου απόλυτα. Θα επλαγείς όμως πως οι κεραίες των παιδιών λαμβάνουν την αγάπη και την έγνοια ακόμα και όταν ενίοτε αυτή εκφράζεται με την ελαφρά ξυλιά (πάντα "λογικά" - αν μπορεί να υπάρξει λογικά- και ποτέ στο κεφάλι). Το ξύλο σίγουρα δεν βγήκε από τον παράδεισο αλλά, ε, καταλαβαίνεις τι λέω. Και δεν είναι αντικείμενο εδώ καθότι η μάνα του δεν τον ακουμπάει. Αν ακούσεις τη μάνα του βέβαια, για αυτό ακριβώς ωρύεται. Για την απάθεια. Και δεν ξέρουμε αν έχει προσπαθήσει με άλλο τρόπο. Αλλά για να του χει όλα τα καλούδια, ε, μάλλον προσπάθησε να του δείξει ότι τον αγαπάει και αποδέχεται τα ενδιαφέροντά του. Ποιό; Τη δημοσιοποίηση κάθε ιδιωτικής μας στιγμής; Το να δανείζομαι ζωές; Να σχολιάζω τις ζωές άλλων; Κάθε αδιάφορη μαλακία χωρίς λόγο/νόημα, χωρίς καμία επεξεργασία απλώς για να δηλώσω παρόν; Ασε, δεν θα πάρω

Ενδιαφέρον αλλά δεν είναι όμως αντικείμενο άλλου thread ?

Άσε. Ξέρω γω. Κακό.&-

Ασε ρε Χαρούλη. Εμένα πάντως (και κάποιων εκατοντάδων που γνωρίζω) που μου βαλε πολλάκις η σχωρεμένη τις φωνές (+ παντόφλα + (μόνο μια φορά) ζώνη) δεν μ' έχασε καθόλου. Το ίδιο και η δασκάλα με τον χάρακα. (Η Λία με έχασε αλλά καλά να πάθει αυτή) Θα με έχανε όμως αν με άφηνε to listen to my heart. :P

Πάλι στην παλαβή το γυρνάς. Άλλο είπε ο Μπόσης. Αλλά άμα πάρεις πίσω λόγο εσύ, θα ρχεται η συντέλεια του κόσμου οπότε...... Keep on talking :-*

To positioning μπορεί να είναι marketing αλλά το cost saving είναι και θέμα procurement και logistics (και manufacturing βεβαίως, βεβαίως). Και εκεί σε έχω άνετα. ;D

Ότι σαχλαμάρα να ναι ρε παππού φτάνει να μην παραδεχτείς ότι απλώς ήθελες να πεις κάτι έτσι για να πεις....

Δεν είναι syntactics αλλά semantics. Και ο Σπύρος γνωρίζει. ;) Αλλά νοιώθω ότι χάσαμε την ουσία. Γουατέβα και τεσπά που θα λεγε και κάποιος που "νοιάζεται".

Αυτά.

Υπερθεματίζοντας τον LK και τον JJ (γιατί απάντηση στο ερώτημά μου δεν πρόκειται να πάρω) να επισημάνω μια ουσιώδη διαφορά μεταξύ των δύο (μάνας-γιου) που διαφαίνεται στο βίντεο. Η μάνα νοιάζεται (ίσως όχι με τον ιδανικό τρόπο αλλά nevertheless νοιάζεται) και ζητάει από τον "απόντα" υιό να κάνει το ίδιο.

Έχουμε έναν συνήγορο στη κουβέντα, να αποκτήσετε και έναν άλλο. Του "διαβόλου" αυτή τη φορά. Τι είναι το δραματικά επιλήψιμο από αυτά που βλέπετε/ακούτε στο video ? Για να σας πονέσω λίγο παραπάνω, παρακαλώ προτεραιότητα στις απαντήσεις έχουν συμφορουμίτες που έχουν παιδιά στην εφηβική ηλικία τα οποία είναι αμέτοχα σε οιαδήποτε κοινωνικότητα και αφιερώνουν όλη τους τη μέρα μπροστά σε ένα pc με facebook, youtube, RPG, xerogotiallo και ανάμεσα στα διαλλείματα γρατσουνάνε το ακριβό τους gear μέσα στο υπνοδωμάτιό τους και μόνο.

Το άκουσα στο πόδι από το κινητό και μπορώ να πω ότι εξεπλάγην ευχάριστα. Δεν θα πω πολλά καθότι ο τρόπος ακρόασης δεν μου επιτρέπει να έχω ολοκληρωμένη άποψη αλλά α) Εμένα η φωνή του gdevelek (νομίζω ότι) μου έφερε περισσότερο Bowie παρά Pop (και αυτό στο δικό μου βιβλίο είναι καλό) ;) β) γ) Σιγά μην κάνω ξανά κομπλιμέντα στον Σταύρο. Μπούχτισε. Ωραία δουλειά. Θα την ξανακούσω το απόγευμα. Encore ce vous plait !

Εντάξει ρε συ αλλά μιλάμε για χιλιάρι βρεγμένο γυαλόχαρτο σε neck (που δεν φαίνεται) από Squier Bullet. Έλεος δηλαδή μη χαλάσουμε το σκρίνιο με το δράπανο.

Και άμα θαμπώσουν οι Squier Bullet Strat χάνουν σε μεγάλο βαθμό την μεταπωλητική τους αξία............ ΡΕ ΣΟΒΑΡΟΜΙΛΑΤΕ ; Βρε φίλε, έχεις το ιδανικό εργαλείο πειραματισμού και θα τρέχεις πανω κάτω για σεταρίσματα/τριψίματα; ΚΑΝΤΑ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος/εργαλείο να μάθεις. Διάβασε στο noiz το thread του SF ή τα άρθρα στο net/youtube πως να σετάρεις μια κιθάρα. Αν θες βέβαια....

Φίλε καταπληκτική μπανιέρα. Προσωπικά θα πήγαινα για άλλο χρώμα και θα της έβαζα ρουμπινέ αλλά άμα σε φκιάχνει... Επίσης μην ξαναπάρεις σοκολάτα από Τόμαν γιατί ζβολιάζει. Καλόπαιχτη.

....και όσο σκέφτομαι ότι καποιοι σε πληρώνουν για αυτά που λες......

Με μια διστακτικότητα, μια γλυκιά και συνάμα ντροπαλή διστακτικότητα, σαν την προσπάθεια να κρύψει τα κοκκινα μάγουλα της μια πιτσιρίκα πριν το πρώτο της φιλί. Ρε τον μπούσταρδο, ποιηταράς με εβεστισίες που μαι.....

To post σου δεν ήταν η αιτία του post μου (δεν το σχολίαζα/απαντούσα) αλλά η αφορμή (εκθέτω τις απόψεις μου). Καθόλου. Ο καλός παραμυθάς πρέπει να το θέλει αλλά πρέπει να ξέρει και τις κατάλληλες τεχνικές. Και όπως ξαναείπα άλλοι τις έχουν από κούνια, άλλοι δεν πρόκειται να τις αποκτήσουν ποτέ, άλλοι μπορούν με λίγη προσπάθεια και άλλοι πρέπει να τους φύγει το κλαπέτο στη δουλειά για να τα καταφέρουν. To θέμα είναι τι θες να κάνεις/φτάσεις και τι διαθέτεις (πρωτογενές υλικό, χρόνο, χρήμα, διάθεση). Απλά. Και αυτό είναι διδασκαλία / εκμάθηση. ;) Εδώ θα διαφωνήσω. Λύση πασπαρτού σαφώς δεν υπάρχει αλλά τεχνικές, υπάρχουν. Και ακριβώς επειδή ορισμένες είναι λαϊκές φόρμες και εδραιωμένες στην συνείδηση του κόσμου, δεν είναι ευπρόσδεκτοι και πολλοί πειραματισμοί. Μια κοπέλα που χει μελετήσει και προσπαθήσει τόσο όσο εσύ δεν θα έπρεπε να πέφτει σε κοινοτυπίες. Και η Beyonce είναι φωνάρα και τεχνικά κλάσεις ανώτερη από την Etta James αλλά όταν η Etta τραγουδάει το I'd rather go blind σου φέρνει ανατριχίλα. Η Beyonce είναι από την άλλη close but no cigar. Η Ella είναι κλάσεις ανώτερη τεχνικά από την Billie αλλά στις τρείς νότες της Billie ξαναρχίζεις το τσιγάρο και το αλκοόλ. Και πάει λέγοντας. Αλλά τι σημαίνει αυτό; Είπαμε ψυχή πάθος και λοιπά αλλά και η βελτίωση δεν είναι άσχημο πράμα. Και ο Hendrix (και χιλιάδες guitar heroes) δεν πήγαν σε δάσκαλο. Αυτό τι σημαίνει; Μόνο από δίσκους θα μαθαίνουμε κιθάρα; Καλά να τα λέω εγώ αυτά που μαι μουγγός, κουλός και αυτοδίδακτος (βλ. αυτοανεπίδεκτος) αλλά δεν κάνει από ανθρώπους που χουν χύσει και δέκα καντάρια ιδρώτα. O Tom Waits είναι ένας πολύ καλός μουσικός που γεννήθηκε μέσα στο ιδίωμα που παράγει. Ας είχα την φωνή του (και τις μουσικές γνώσεις) που έχει στο Closing Time και τι στον κόσμο. Ας είχα και την δυνατότητα να γράψω τις ιστορίες του Young, Dylan, Bowie, Lou Reed και ας είχα και τις φωνές τους (τις ποιές;; ). Το θέμα είναι όταν δεν τα έχεις αυτά. Τα παρατάς; That's it? Είμαι λίγο ξεροκέφαλος για τέτοιες παθητικές αντιδράσεις. Αν και με περιορισμένη εμπειρία, σε μερικές περιπτώσεις, I beg to differ. Ίσως έχεις μία πίκρα και θυμό για τα Ελληνικά τεκταινόμενα (και πιθανόν λογικό) αλλά λόγω των γνώσεών σου εγώ θα πρότεινα να είσαι πιο ήπια στους χαρακτηρισμούς σου και πιο διαλλακτική στις συμβουλές σου για τα νέα παιδιά που σε διαβάζουν και ασπάζονται τις συμβουλές σου. Λέω γω και δίκιο πάντα δεν έχω......